آنچه در این مطلب خواهید خواند
گلوکوم چیست؟
گلوکوم یا آب سیاه بیماری است که به عصب بینایی چشم آسیب میرساند و با گذشت زمان بدتر میشود. این بیماری اغلب با افزایش فشار داخل چشم مرتبط است. گلوکوم معمولاً در خانوادهها ارثی است. معمولاً تا سنین بالاتر به آن مبتلا نمیشوید، اما میتواند نوزادان و کودکان را تحت تأثیر قرار دهد.
افزایش فشار در چشم شما، که فشار داخل چشمی نامیده میشود، میتواند به عصب بینایی که تصاویر را به مغز شما ارسال میکند، آسیب برساند. اگر این آسیب بدتر شود، گلوکوم میتواند در عرض چند سال باعث از دست دادن دائمی بینایی یا حتی نابینایی کامل شود.
بیشتر افراد مبتلا به گلوکوم هیچ علامت یا درد اولیهای ندارند. مرتباً به چشم پزشک مراجعه کنید تا قبل از اینکه دچار از دست دادن بینایی طولانی مدت شوید، گلوکوم را تشخیص داده و درمان کند.
اگر بینایی خود را از دست بدهید، دیگر قابل بازگشت نیست، اما کاهش فشار چشم میتواند به شما در حفظ بینایی فعلیتان کمک کند. اکثر افراد مبتلا به گلوکوم که برنامه درمانی خود را دنبال میکنند و معاینات منظم چشم دارند ، میتوانند بینایی خود را حفظ کنند.
علل گلوکوم
مایع داخل چشم شما، که زلالیه نامیده میشود، معمولاً از طریق یک کانال توری مانند از چشم شما خارج میشود. اگر این کانال مسدود شود یا چشم مایع زیادی تولید کند، مایع جمع میشود. گاهی اوقات، متخصصان نمیدانند چه چیزی باعث این انسداد میشود، اما میتواند ارثی باشد، به این معنی که از والدین به فرزندان منتقل میشود.
علل کمتر شایع گلوکوم شامل آسیب غیرنافذ یا شیمیایی به چشم، عفونت شدید چشم ، انسداد رگهای خونی داخل چشم و بیماریهای التهابی است. این بیماری نادر است، اما جراحی چشم برای اصلاح بیماری دیگر گاهی اوقات میتواند باعث آن شود. معمولاً هر دو چشم را تحت تأثیر قرار میدهد، اما ممکن است در یکی از آنها بدتر از دیگری باشد.
عوامل خطر گلوکوم
گلوکوم (آب سیاه) بیشتر بزرگسالان بالای ۴۰ سال را تحت تأثیر قرار میدهد، اما جوانان، کودکان و حتی نوزادان نیز میتوانند به آن مبتلا شوند. آمریکاییهای آفریقاییتبار بیشتر، در سنین پایینتر و با کاهش بینایی بیشتر به آن مبتلا میشوند .
اگر موارد زیر را داشته باشید، احتمال ابتلا به آن بیشتر است:
- از نژاد آفریقایی آمریکایی، ایرلندی، روسی، ژاپنی، اسپانیایی، اینوئیت یا اسکاندیناوی هستید
- بالای ۴۰ سال سن دارند
- سابقه خانوادگی گلوکوم داشته باشید
- نزدیکبین یا دوربین هستند
- بینایی ضعیفی دارند
- دیابت داشته باشید
- مصرف برخی داروهای استروئیدی مانند پردنیزون
- مصرف داروهای خاص برای کنترل مثانه یا تشنج یا برخی داروهای سرماخوردگی بدون نسخه
- آسیبی به چشم یا چشمان شما وارد شده است
- قرنیههایی دارند که نازکتر از حد معمول هستند
- فشار خون بالا، بیماری قلبی، دیابت یا کم خونی داسی شکل داشته باشید
- فشار چشم بالا داشته باشید
انجام معاینه جامع چشم با گشاد شدن مردمک چشم حداقل هر ۲ سال یک بار، یا حتی بیشتر در صورت سابقه بیماری پزشکی، ضربه یا کاهش بینایی، مهم است. تشخیص زودهنگام برای جلوگیری از کاهش بینایی ناشی از گلوکوم بسیار مهم است. گروه در معرض خطر شامل موارد زیر است:
- آمریکاییهای آفریقاییتبار بالای ۴۰ سال
- همه افراد بالای ۶۰ سال، به ویژه آمریکاییهای مکزیکیتبار
- افرادی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند
آیا گلوکوم ارثی است؟
میتواند باشد. اگر یکی از بستگان درجه یک شما به این بیماری مبتلا باشد، خطر ابتلای شما بیشتر است. این بدان معناست که اگر مادر، پدر یا خواهر یا برادر تنی شما به گلوکوم مبتلا باشند، شما نیز میتوانید به آن مبتلا شوید.
دانشمندان جهشها یا تغییراتی را در ژنهای خاصی شناسایی کردهاند که میتوانند منجر به گلوکوم شوند.
انواع گلوکوم
دو نوع اصلی وجود دارد:
گلوکوم زاویه باز . این رایجترین نوع است. پزشک شما ممکن است آن را گلوکوم زاویه باز نیز بنامد. ساختار تخلیه در چشم شما (به نام شبکه ترابکولار) سالم به نظر میرسد، اما مایع آنطور که باید جریان پیدا نمیکند.
گلوکوم زاویه بسته. این نوع گلوکوم در آسیا شایعتر است. به آن گلوکوم زاویه بسته حاد، گلوکوم زاویه بسته مزمن یا گلوکوم زاویه بسته نیز گفته میشود. چشم شما به شکلی که باید تخلیه نمیشود زیرا فضای تخلیه بین عنبیه و قرنیه شما بیش از حد باریک میشود. این میتواند باعث افزایش ناگهانی فشار در چشم شما شود. همچنین با دوربینی و آب مروارید – کدر شدن عدسی داخل چشم – مرتبط است.
انواع کمتر شایع گلوکوم عبارتند از:
گلوکوم ثانویه. این زمانی است که بیماری دیگری مانند آب مروارید یا دیابت باعث افزایش فشار در چشم شما میشود. التهاب داخل چشم شما (پزشک شما این را یووئیت مینامد) میتواند باعث دیدن هاله شود. نورهای روشن ممکن است چشم شما را اذیت کنند. (پزشک شما این را حساسیت به نور یا فتوفوبیا مینامد.)
گلوکوم با فشار طبیعی. این زمانی است که نقاط کوری در بینایی خود دارید یا عصب بینایی شما آسیب دیده است، اما فشار چشم شما در محدوده متوسط است. برخی از متخصصان میگویند که این نوعی گلوکوم زاویه باز است.
گلوکوم رنگدانهای. در این نوع، ذرات ریز رنگدانه از عنبیه (قسمت رنگی چشم) وارد مایع داخل چشم شده و کانالهای تخلیه را مسدود میکنند .
گلوکوم مادرزادی در نوزادان
این معمولاً در نوزادان یا در چند سال اول زندگی کودک ظاهر میشود. علائم عبارتند از:
- اشکریزش، حساسیت به نور و اسپاسم پلک
- قرنیه بزرگتر و کدر شدن قرنیه که معمولاً شفاف است
- مالیدن مداوم چشمها، تنگ کردن چشمها یا بسته نگه داشتن چشمها در بیشتر مواقع
علائم گلوکوم
گلوکوم زاویه باز
بیشتر افراد مبتلا به گلوکوم زاویه باز علائمی ندارند. اگر علائمی بروز کنند، معمولاً در مراحل پایانی بیماری هستند. به همین دلیل است که گلوکوم اغلب “دزد پنهان بینایی” نامیده میشود. علامت اصلی معمولاً از دست دادن دید جانبی یا محیطی است.
گلوکوم زاویه بسته
علائم گلوکوم زاویه بسته معمولاً سریعتر و واضحتر بروز میکنند. آسیب میتواند به سرعت رخ دهد. اگر هر یک از این علائم را دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید:
- دیدن هاله در اطراف نورها
- از دست دادن بینایی
- قرمزی چشم
- چشمی که تاری دید دارد (به خصوص در نوزادان)
- ناراحتی معده یا استفراغ
- درد چشم
- سردرد شدید
گلوکوم رنگدانهای
- هاله در اطراف چراغها
- تاری دید با ورزش
- از دست دادن تدریجی دید جانبی
گلوکوم با فشار طبیعی
- بدون علامت در مراحل اولیه
- به تدریج، تاری دید
- در مراحل بعدی، از دست دادن دید جانبی
گلوکوم چه احساسی دارد؟
به جز گلوکوم حاد زاویه بسته یا زاویه بسته، اکثر موارد گلوکوم، به خصوص در مراحل اولیه، قابل لمس نیستند. علائم گلوکوم حاد زاویه بسته یا زاویه بسته به سرعت بروز میکنند. افراد اغلب آن را به عنوان “بدترین درد چشم در زندگی خود” توصیف میکنند. علائم عبارتند از:
- درد شدید و ضرباندار چشم
- قرمزی چشم
- سردرد (در همان سمتی که چشم آسیب دیده قرار دارد)
- تاری یا مه آلود شدن دید
- هاله در اطراف چراغها
- مردمک گشاد شده
- تهوع و استفراغ
این نوع گلوکوم یک اورژانس پزشکی است. فوراً به اورژانس مراجعه کنید. آسیب به عصب بینایی ممکن است ظرف چند ساعت شروع شود و اگر ظرف ۶ تا ۱۲ ساعت درمان نشود، ممکن است باعث از دست دادن بینایی یا نابینایی بسیار جدی و دائمی و حتی بزرگ شدن دائمی مردمک چشم شود.
تشخیص گلوکوم
فشار چشم بالاتر از حد نرمال به این معنی نیست که شما گلوکوم دارید. در واقع، برخی از افراد با فشار طبیعی میتوانند به آن مبتلا شوند، در حالی که برخی دیگر با سطوح بالاتر ممکن است مبتلا نشوند. فشار بالا بدون آسیب به عصب بینایی، فشار خون چشمی نامیده میشود . اگر این مورد را دارید، پزشک شما میخواهد چشمان شما را مرتباً آزمایش کند. آزمایشهای گلوکوم بدون درد هستند و زمان زیادی نمیبرند. این آزمایشها عبارتند از:
- معاینه چشم با گشاد کردن مردمک چشم برای گشاد کردن مردمک و بررسی عصب بینایی در پشت چشم
- گونیوسکوپی برای بررسی زاویه محل اتصال عنبیه و قرنیه
- توموگرافی انسجام نوری (OCT) برای بررسی تغییرات در عصب بینایی که ممکن است به معنای گلوکوم باشد
- تست فشار چشم (تونومتری) برای اندازهگیری فشار چشم
- پاکیمتری برای اندازهگیری ضخامت قرنیه
- معاینه با لامپ شکافی برای بررسی داخل چشم شما با میکروسکوپ مخصوصی به نام لامپ شکافی
- تست حدت بینایی (نمودار چشم) برای بررسی از دست دادن بینایی
- آزمایش میدان دید (پریمتری) برای بررسی تغییرات در دید محیطی (توانایی شما در دیدن اشیاء در کنار)
درمان گلوکوم
گلوکوم زاویه باز اغلب با ترکیبی از قطرههای چشمی ، ترابکولوپلاستی لیزری و میکروسرجری درمان میشود. پزشکان تمایل دارند با دارو شروع کنند، اما جراحی لیزر یا میکروسرجری زودهنگام میتواند برای برخی افراد بهتر عمل کند.
داروهای گلوکوم
قطرههای چشمی گلوکوم. این قطرهها یا تولید مایع در چشم شما را کاهش میدهند یا جریان آن را افزایش میدهند و فشار چشم را کاهش میدهند. عوارض جانبی میتواند شامل آلرژی، قرمزی، سوزش، تاری دید و تحریک چشم باشد. برخی از داروهای گلوکوم ممکن است بر قلب و ریههای شما تأثیر بگذارند. به دلیل تداخلات دارویی احتمالی، حتماً در مورد سایر مشکلات پزشکی یا داروهای دیگری که مصرف میکنید به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین، اگر پیروی از برنامهای شامل دو یا سه قطره چشمی برای شما دشوار است یا اگر آنها عوارض جانبی دارند، به آنها اطلاع دهید. آنها ممکن است بتوانند درمان شما را تغییر دهند.
داروهای خوراکی. پزشک شما ممکن است داروهای خوراکی مانند بتا بلاکر یا مهارکننده کربنیک انیدراز را نیز برای شما تجویز کند. این داروها میتوانند تخلیه مایع را بهبود بخشند یا تولید مایع در چشم شما را کند کنند.
جراحی گلوکوم
جراحی لیزر. این روش میتواند در صورت ابتلا به گلوکوم زاویه باز، جریان مایع از چشم شما را کمی افزایش دهد. در صورت ابتلا به گلوکوم زاویه بسته، میتواند انسداد مایع را متوقف کند. این روشها عبارتند از:
- ترابکولوپلاستی. این عمل ناحیه تخلیه را باز میکند.
- ایریدوتومی. این عمل یک سوراخ کوچک در عنبیه شما ایجاد میکند تا مایعات آزادانهتر جریان پیدا کنند.
- سیکلوفتوکوآگولاسیون. این روش نواحی لایه میانی چشم شما را درمان میکند تا تولید مایع را کاهش دهد.
میکروسرجری. در روشی به نام ترابکولکتومی، پزشک شما کانال جدیدی برای تخلیه مایع و کاهش فشار چشم ایجاد میکند. این نوع جراحی ممکن است بیش از یک بار انجام شود. پزشک شما ممکن است لولهای را برای کمک به تخلیه مایع در چشم شما قرار دهد. این جراحی میتواند منجر به از دست دادن موقت یا دائم بینایی و همچنین خونریزی یا عفونت شود.
جراحیهای کمتهاجمی گلوکوم. این نوع جراحی جدیدتر و کمتهاجمیتر است که معمولاً به سوراخهای کوچکی نیاز دارد و از دستگاههایی استفاده میکند که با چشم غیرمسلح نمیتوانید ببینید. این روش عموماً سریعتر و ایمنتر است اما فشار را به اندازه جراحی آب مروارید کاهش نمیدهد. این روش همچنین میتواند همزمان با سایر روشها مانند جراحی آب مروارید انجام شود .
گلوکوم حاد زاویه بسته معمولاً با روش لیزر درمان میشود. همانطور که قبلاً ذکر شد، این نوع گلوکوم یک اورژانس پزشکی است. فوراً به اورژانس مراجعه کنید. آسیب به عصب بینایی ممکن است ظرف چند ساعت شروع شود و اگر ظرف 6 تا 12 ساعت درمان نشود، ممکن است باعث از دست دادن بینایی یا نابینایی بسیار جدی و دائمی و حتی بزرگ شدن دائمی مردمک چشم شود.
گلوکوم نوزادی یا مادرزادی – به این معنی که شما با آن متولد میشوید – معمولاً با جراحی درمان میشود زیرا علت آن مشکلی در سیستم تخلیه چشم شماست.
ماری جوانا و گلوکوم
مطالعات دهه ۱۹۷۰ گزارش دادند که کشیدن ماریجوانا میتواند فشار چشم را کاهش دهد. اما برای کاهش قابل توجه فشار چشم، به مقدار زیادی ماریجوانا نیاز است. همچنین فشار خون را کاهش میدهد، اما این میتواند با محدود کردن جریان خونی که عصب بینایی شما به آن نیاز دارد، هرگونه فایدهای را که از ماریجوانا به دست آوردهاید، از بین ببرد.
بررسیهای موسسه ملی چشم و موسسه پزشکی نشان میدهد که هیچ مدرک علمی مبنی بر اینکه ماریجوانا مؤثرتر از داروهای مدرن است، وجود ندارد.
نکاتی برای زندگی با گلوکوم
گلوکوم یک بیماری مادام العمر است و نیاز به پیگیری مداوم توسط چشم پزشک دارد. کارهای دیگری نیز وجود دارد که میتوانید برای حفظ سلامت چشمان خود انجام دهید.
تحرک داشته باشید . ورزش منظم میتواند به کاهش فشار چشم و حفظ جریان خون به اعصاب چشم کمک کند. برخی فعالیتها میتوانند فشار را افزایش دهند، بنابراین با پزشک خود در مورد بهترین برنامه ورزشی برای خود صحبت کنید.
سالم غذا بخورید . از یک رژیم غذایی سالم و کامل لذت ببرید. این کار مانع از بدتر شدن گلوکوم شما نمیشود، اما کلید حفظ سلامت بدن و چشمان شماست. برخی مطالعات نشان میدهند که غذاهای سرشار از آنتیاکسیدان میتوانند در هنگام ابتلا به گلوکوم به شما کمک کنند. غذاهای غنی از مواد مغذی مانند موارد زیر را بیشتر مصرف کنید:
- سبزیجات برگدار و تیره
- ماهیهایی که سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ هستند
داروهایتان را مصرف کنید . حتماً قطرهها یا قرصهایتان را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید. روی تلفن یا ساعت خود یادآوری تنظیم کنید تا فراموش نکنید. فراموش کردن داروهایتان میتواند گلوکوم شما را بدتر کند.
مراقب لنزهای تماسی باشید. اگر از قطرههای چشمی دارویی استفاده میکنید ، باید بتوانید به استفاده از لنزهای تماسی ادامه دهید . اما ممکن است در صورت عدم استفاده از لنز، نیاز به مصرف برخی داروها داشته باشید. همچنین، برخی از داروهای قدیمیتر میتوانند بینایی شما را تغییر دهند. و اگر به جراحی نیاز دارید، ممکن است بر توانایی شما در استفاده از لنزهای تماسی تأثیر بگذارد.
سیگار نکشید . حفظ سلامت بدن بسیار مهم است و نیکوتین عوارضی دارد. سیگار کشیدن همچنین فشار خون و التهاب چشم را افزایش میدهد که میتواند خطر ابتلا به دیابت و آب مروارید را افزایش دهد. هر دو از عوامل خطر ابتلا به گلوکوم هستند. اگر سیگار میکشید، در مورد نحوه ترک آن از پزشک خود راهنمایی بخواهید.
مراقب کافئین خود باشید . مراقب میزان مصرف نوشابه، قهوه و چای خود باشید. کافئین زیاد میتواند فشار چشم شما را افزایش دهد. یک مطالعه نشان داد که فقط یک فنجان قهوه میتواند فشار چشم شما را تا ۹۰ دقیقه به میزان قابل توجهی بالا ببرد.
سرتان را بالا ببرید. هنگام خواب از بالش گوهای استفاده کنید. این بالش سرتان را کمی بالاتر نگه میدارد. این کار به کاهش فشار چشم شما کمک میکند.
مایعات را به آرامی بنوشید . میزان نوشیدن خود را کاهش ندهید، اما نوشیدنیهای خود را در طول روز پخش کنید. اگر به یکباره مقدار زیادی مایعات بنوشید، میتواند به چشمان شما فشار وارد کند . در یک زمان بیش از یک لیتر مایعات ننوشید. در عوض، مقادیر کمی بنوشید.
از چشمان خود محافظت کنید. هنگام کار در حیاط یا انجام ورزشهای تماسی، عینک محافظ بزنید. هنگام شنا از عینک محافظ استفاده کنید. هنگام انتخاب لوازم آرایش، از برندهای غیر حساسیتزا استفاده کنید و مرتباً آنها را تعویض کنید. حتماً در فضای باز، به خصوص در تابستان یا در اطراف سطوح پرنور مانند شن، برف و آب، از عینک آفتابی استفاده کنید. وقتی گلوکوم دارید، چشمان شما میتواند به نور بسیار حساس باشد.
مالش ندهید. گلوکوم و داروهایی که مصرف میکنید ممکن است باعث خارش چشم شما شوند. اما با این میل مبارزه کنید. ممکن است آنها را خراش دهید و اوضاع را بدتر کنید. از پزشک خود بپرسید که آیا میتوانید از قطره برای درمان خشکی استفاده کنید یا خیر.
با خیال راحت رانندگی کنید. اکثر افراد مبتلا به گلوکوم تا زمانی که تست بینایی ایالت خود را با موفقیت پشت سر بگذارند، میتوانند رانندگی کنند . به عبارت ساده، توانایی شما در رانندگی به میزان بینایی از دست رفته بستگی دارد. برخی از افراد مبتلا به گلوکوم پیشرفته میتوانند گواهینامه خود را با محدودیتهایی تمدید کنند. از پزشک خود بپرسید که آیا رانندگی برای شما نگران کننده خواهد بود یا خیر.
در انجام یوگا مراقب باشید. ممکن است لازم باشد در مورد برخی از حالتهای یوگا تجدید نظر کنید. برخی از حرکات سر به پایین که قلب شما را بالاتر از چشم شما قرار میدهند، میتوانند فشار چشم شما را افزایش دهند. تحقیقات نشان نداده است که این کار گلوکوم را بدتر میکند، اما انجام حالتهای یوگا که فشار چشم را افزایش میدهند، ایده خوبی نیست. بهتر است از حالتهایی مانند موارد زیر اجتناب کنید:
- سگ رو به پایین
- خم شدن به جلو در حالت ایستاده
- شخم زدن
- پاها بالای دیوار
چگونه میتوانم به والدین مبتلا به گلوکوم کمک کنم؟
تشخیص گلوکوم میتواند ترسناک باشد. بسیاری از افراد مسن با مشکلات متعددی که با افزایش سن ایجاد میشود، دست و پنجه نرم میکنند. آنها اغلب نگرانند که اگر بینایی خود را از دست بدهند، به باری بر دوش خانواده تبدیل شوند. بنابراین ابتدا به والدین خود اطمینان دهید که بسیاری از افراد با دارو و مراقبت مناسب، بینایی خود را حفظ میکنند.
در مرحله بعد، به عزیزتان کمک کنید تا یک برنامه منظم برای مصرف قطرههای چشمی خود داشته باشد تا بتواند قطرههای چشمی خود را به درستی و طبق برنامه مصرف کند. ممکن است مجبور باشند چندین بار در روز قطرهها را بچکانند. این کار به ویژه برای افراد مبتلا به آرتروز میتواند دشوار باشد و به خاطر سپردن آن برای هر کسی کار آسانی نیست. میتوانید پیشنهاد کمک دهید، مثلاً با مراجعه حضوری به خانه یا تماس تلفنی و یادآوری. در غیر این صورت، با پزشک والدین خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که برنامهای در نظر گرفته شده است. پیروی از یک برنامه درمانی در گلوکوم برای جلوگیری از از دست دادن دائمی بینایی بسیار مهم است.
اگر والدین شما نیاز به عمل جراحی دارند، هر کاری از دستتان برمیآید برای کمک به آماده شدن آنها انجام دهید و ترتیبی دهید که برای ویزیتهای بعدی به پزشک مراجعه کنند.
بسیاری از خدمات و محصولات میتوانند به فرد دارای اختلال بینایی کمک کنند تا به نوشتن چک، مرتب کردن آشپزخانه، تشخیص زمان و حتی بازی ورق ادامه دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر با بنیاد گلوکوم تماس بگیرید.
به یاد داشته باشید، بهترین کمکی که میتوانید ارائه دهید، حمایت عاطفی شماست.
پیشگیری از گلوکوم
شما نمیتوانید از گلوکوم جلوگیری کنید. اما اگر آن را زود تشخیص دهید، میتوانید خطر آسیب چشمی را کاهش دهید. این مراحل ممکن است به محافظت از بینایی شما کمک کند:
معاینات منظم چشم پزشکی انجام دهید. هر چه زودتر پزشک علائم گلوکوم را تشخیص دهد، زودتر میتوانید درمان را شروع کنید. همه بزرگسالان باید هر ۳ تا ۵ سال یکبار از نظر گلوکوم معاینه شوند. اگر بالای ۴۰ سال سن دارید و سابقه خانوادگی این بیماری را دارید، هر ۱ تا ۲ سال یکبار توسط چشم پزشک معاینه کامل چشم انجام دهید. اگر مشکلات سلامتی مانند دیابت دارید یا در معرض خطر سایر بیماریهای چشمی هستید، ممکن است نیاز به مراجعه بیشتر داشته باشید.
سابقه خانوادگی خود را بررسی کنید. از بستگان خود بپرسید که آیا کسی از آنها به گلوکوم مبتلا شده است یا خیر.
دستورالعملهای پزشک خود را دنبال کنید. اگر متوجه شوند که فشار چشم شما بالا است، ممکن است برای جلوگیری از گلوکوم به شما قطره بدهند.
ورزش کنید. حداقل سه بار در هفته فعالیتهای متوسط مانند پیادهروی یا دویدن آهسته انجام دهید.
از چشمان خود محافظت کنید. هنگام ورزش یا کار بر روی پروژههای بهسازی منزل، از عینک محافظ استفاده کنید.
چه زمانی با پزشک تماس بگیریم؟
اگر چشم شما دردناک و قرمز است، وقت آن است که با پزشک تماس بگیرید. این میتواند نشانهی موارد زیر باشد:
- گلوکوم حاد زاویه بسته
- التهاب
- عفونت
- سایر بیماریهای جدی چشم.
برای جلوگیری از آسیب دائمی چشم یا نابینایی، ممکن است فوراً به مراقبت پزشکی نیاز داشته باشید.
همچنین اگر پس از استفاده از قطرههای چشمی برای درمان گلوکوم، دچار خوابآلودگی، خستگی یا تنگی نفس شدید، باید با آنها تماس بگیرید. این میتواند به این معنی باشد که دارو مشکل قلبی یا ریوی را بدتر میکند.
به پزشک خود بگویید چه داروهایی مصرف میکنید. برخی داروها، حتی داروهای بدون نسخه – به ویژه داروهایی که برای درمان گرفتگی سینوس و سرماخوردگی و اختلالات معده و روده استفاده میشوند – ممکن است باعث حمله حاد گلوکوم زاویه بسته شوند. لیستی از تمام داروهای خود را به چشم پزشک خود بیاورید.
خلاصه مطلب
اگر در معرض خطر بالای ابتلا به گلوکوم هستید، حتماً هر ۲ سال یکبار معاینه کامل چشم با گشادکنندهی مردمک را انجام دهید. تشخیص زودهنگام برای نجات بینایی شما در صورت ابتلا به گلوکوم بسیار مهم است. اگر در کنار سایر علائم، درد ناگهانی چشم دارید، ممکن است به شکل حاد گلوکوم بسته یا زاویه بسته باشد. فوراً به نزدیکترین اورژانس مراجعه کنید. در صورت عدم درمان، هر دو میتوانند به سرعت منجر به نابینایی شوند.
سوالات متداول
۱. علت اصلی گلوکوم چیست؟
مایع داخل چشم شما، که زلالیه نامیده میشود، معمولاً از طریق یک کانال توری مانند از چشم شما خارج میشود. اگر این کانال مسدود شود یا چشم مایع زیادی تولید کند، مایع جمع میشود. گاهی اوقات، متخصصان نمیدانند چه چیزی باعث این انسداد میشود، اما میتواند ارثی باشد، به این معنی که از والدین به فرزندان منتقل میشود.
۲. اولین نشانههای ابتلا به گلوکوم چیست؟
بیشتر افراد مبتلا به گلوکوم زاویه باز علائمی ندارند. اگر علائمی بروز کنند، معمولاً در اواخر بیماری بروز میکنند. به همین دلیل است که گلوکوم اغلب “دزد پنهان بینایی” نامیده میشود. علامت اصلی معمولاً از دست دادن دید جانبی یا محیطی است. علائم گلوکوم زاویه بسته معمولاً سریعتر بروز میکنند و واضحتر هستند. آسیب میتواند به سرعت رخ دهد. اگر هر یک از این علائم را دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
۳. علائم اصلی گلوکوم چیست؟
به جز گلوکوم حاد زاویه بسته یا باریک، اکثر موارد گلوکوم، به خصوص در مراحل اولیه، قابل لمس نیستند. علائم گلوکوم حاد زاویه بسته یا باریک به سرعت بروز میکنند. افراد اغلب آن را به عنوان “بدترین درد چشم در زندگی خود” توصیف میکنند. علائم عبارتند از:
