راهنمای تصویری پسوریازیس

۱ / ۱۶

پسوریازیس چیست؟

این بیماری پوستی باعث ایجاد بثورات ضخیم و تکه تکه همراه با فلس می‌شود. شایع‌ترین نوع آن پسوریازیس پلاکی نام دارد.

شما می‌توانید آن را در هر جایی از بدن خود دریافت کنید ، اما اغلب در پوست سر، آرنج، زانو و کمر ظاهر می‌شود. شما نمی‌توانید با لمس پوست فرد مبتلا به پسوریازیس به آن مبتلا شوید.

کودکان می‌توانند به پسوریازیس مبتلا شوند، اما این بیماری در بزرگسالان شایع‌تر است.

۲ / ۱۶

پسوریازیس روی پوست روشن‌تر

وقتی پسوریازیس شروع می‌شود، اگر پوست روشن‌تری دارید، ممکن است چند برآمدگی قرمز روی پوست خود ببینید. این برآمدگی‌ها ممکن است بزرگتر و ضخیم‌تر شوند و روی آنها پوسته پوسته شود.

این لکه‌ها ممکن است به هم بپیوندند و قسمت‌های بزرگی از بدن شما را بپوشانند. بثورات شما می‌تواند قرمز، خارش‌دار و ناراحت‌کننده باشد و اگر آن را بمالید یا بکنید، ممکن است به راحتی خونریزی کند.

۳ / ۱۶

پسوریازیس در افراد رنگین پوست

در پوست‌های تیره‌تر، پسوریازیس می‌تواند به صورت لکه‌های قهوه‌ای تیره یا خاکستری مایل به بنفش شروع شود و سپس پوسته پوسته شود.

۴ / ۱۶

پسوریازیس ناخن

تا نیمی از افرادی که پلاک‌های پوستی دارند، به پسوریازیس ناخن نیز مبتلا هستند. این باعث می‌شود ناخن‌های شما زرد مایل به قرمز به نظر برسند.

ناخن‌های شما همچنین ممکن است خرد شوند، حفره‌دار شوند یا خطوط شیاردار پیدا کنند. تقریباً همه افراد مبتلا به پسوریازیس ناخن، در قسمتی از پوست خود نیز پسوریازیس دارند.

۵ / ۱۶

آرتریت پسوریاتیک

برخی از افراد مبتلا به پسوریازیس ممکن است به آرتریت پسوریاتیک مبتلا شوند . این بیماری باعث تورم و درد در مفاصل می‌شود و می‌تواند استفاده از آنها را برای انجام کارهای روزمره دشوار کند.

شما می‌توانید در هر سنی به آرتریت پسوریاتیک مبتلا شوید، اما این بیماری بیشتر در سنین 30 تا 50 سال شایع است.

۶ / ۱۶

چه چیزی باعث پسوریازیس می‌شود؟

دانشمندان دقیقاً مطمئن نیستند که چه چیزی باعث پسوریازیس می‌شود، اما این بیماری با مشکلی در سیستم ایمنی بدن شما مرتبط است، که همان دفاع بدن شما در برابر میکروب‌ها است. 

اگر پسوریازیس دارید، سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به سلول‌های سالم پوست حمله می‌کند، انگار که در حال مبارزه با عفونت است. بدن شما به جای ۴ هفته معمول، هر چند روز یکبار سلول‌های پوستی جدید می‌سازد. این سلول‌های جدید پوست روی سطح بدن شما جمع می‌شوند و بثورات پوستی ایجاد می‌کنند.

۷ / ۱۶

محرک‌های پسوریازیس

اگر پسوریازیس دارید، ممکن است متوجه شوید که بیماری شما در مواقع خاصی تشدید می‌شود. محرک‌های رایج عبارتند از:

• آسیب یا عفونت پوستی
• استرس عاطفی
• داروهای خاص
• سیگار کشیدن
• نوشیدن الکل

۸ / ۱۶

زندگی با پسوریازیس

طبیعی است که از خود بپرسید آیا پسوریازیس بر زندگی اجتماعی شما تأثیر خواهد گذاشت یا خیر. مهم است که نگذارید وضعیت پوستتان به عزت نفس شما آسیب برساند. از قرار ملاقات‌ها، رویدادهای اجتماعی یا مصاحبه‌های شغلی اجتناب نکنید. اگر احساس می‌کنید که در حال افسرده شدن هستید، با پزشک یا مشاور خود صحبت کنید.

۹ / ۱۶

تشخیص پسوریازیس

پزشک شما معمولاً می‌تواند با معاینه پوست، پوست سر و ناخن‌های شما، پسوریازیس را تشخیص دهد. ممکن است برای تأیید تشخیص، نیاز به نمونه‌برداری از سلول‌های پوست و بررسی آنها زیر میکروسکوپ باشد.

اگر در مفاصل خود تورم و درد دارید، پزشک ممکن است آزمایش خون و عکس‌برداری با اشعه ایکس را برای بررسی آرتروز تجویز کند.

۱۰ / ۱۶

درمان با پمادها

اگر پسوریازیس خفیف تا متوسط ​​دارید، ممکن است کرم‌های پوستی تا حدودی تسکین دهنده باشند. آنها می‌توانند التهاب و خارش را کاهش داده و سرعت رشد سلول‌های پوستی را کم کنند.

برخی از نمونه‌ها شامل کرم‌های استروئیدی، مرطوب‌کننده‌ها، اسید سالیسیلیک ، آنترالین، رتینوئیدها، کرم آپیناروف (Vtama)، کلسیپوتریئن (نوعی ویتامین D)، کرم روفلومیلاست (Zoryve)، داروهای موضعی غیراستروئیدی و قطران زغال سنگ هستند. شامپوهای قطران برای پسوریازیس پوست سر مفید هستند. پزشک شما همچنین ممکن است یک داروی موضعی غیراستروئیدی تجویز کند. 

۱۱ / ۱۶

فتوتراپی

اگر پسوریازیس متوسط ​​تا شدید دارید، فتوتراپی ممکن است کمک کند. این روش پوست را با قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش درمان می‌کند. این کار را می‌توان در مطب پزشک یا در خانه با استفاده از یک دستگاه نور انجام داد.

PUVA نوعی فتوتراپی است که دارویی به نام پسورالن را با نور ماوراء بنفش A (UVA) ترکیب می‌کند. فتوتراپی PUVA و ماوراء بنفش B (UVB) می‌توانند به بهبود پسوریازیس کمک کنند. عوارض جانبی شامل سردرد ، حالت تهوع و خستگی است. هر دو روش درمانی ممکن است منجر به سرطان پوست شوند .

۱۲ / ۱۶

درمان‌های دارویی

پزشک شما همچنین ممکن است دارویی (به شکل قرص) پیشنهاد کند که سیستم ایمنی بدن شما را هدف قرار می‌دهد.

گزینه‌های درمانی شامل آپرمیلاست (Otezla)، سیکلوسپورین (Sandimmune)، دئوکراواسیتینیب (Sotyktu) و متوترکسات (Rheumatrex، Trexall، Xatmep) است. عوارض جانبی جدی ممکن است، بنابراین باید به دقت توسط پزشک معاینه شوید. برخی از رتینوئیدهای خوراکی نیز می‌توانند برای درمان پسوریازیس شدید استفاده شوند.

داروهای بیولوژیک روشی نسبتاً جدید برای درمان پسوریازیس هستند. این داروها از سلول‌های زنده ساخته می‌شوند. مانند برخی از داروهای قدیمی‌تر پسوریازیس، آنها نحوه رفتار سیستم ایمنی بدن شما را تغییر می‌دهند. شما داروهای بیولوژیک را از طریق تزریق، قرص یا داخل وریدی دریافت می‌کنید. آنها با مهار سیستم ایمنی بدن شما عمل می‌کنند، بنابراین می‌توانند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهند.

۱۳ / ۱۶

درمان‌های طبیعی

قرار گرفتن در معرض نور خورشید روی بثورات پوستی می‌تواند علائم را در برخی افراد بهبود بخشد. اما مهم است که در این کار زیاده‌روی نکنید. آفتاب سوختگی پسوریازیس شما را بدتر می‌کند و قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌دهد.

سایر گزینه‌های طبیعی شامل آلوئه ورا، روغن درخت چای و حمام بلغور جو دوسر است که می‌تواند خارش پوست را تسکین دهد. کارشناسان در مورد رژیم‌های غذایی که ادعا می‌کنند پسوریازیس را درمان می‌کنند، تردید دارند. هیچ مدرک قانع‌کننده‌ای مبنی بر مؤثر بودن آنها وجود ندارد.

۱۴ / ۱۶

اقلیم‌درمانی

برای دهه‌ها، مردم ادعا می‌کردند که بازدید از دریای مرده درمانی قدرتمند برای پسوریازیس است. دریای مرده  که ۱۰ برابر شورتر از اقیانوس است، به همراه خورشید، ترکیبی شفابخش تلقی می‌شود.

شواهد علمی نشان می‌دهد که این نوع آب و هوادرمانی مؤثر است. در مطالعات، ۸۰ تا ۹۰ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس پس از بازدید از دریای مرده بهبود یافتند. تقریباً نیمی از آنها شاهد ناپدید شدن بثورات پوستی خود برای چند ماه آینده بودند.

۱۵ / ۱۶

استرس را تسکین دهید

استرس می‌تواند پسوریازیس شما را بدتر کند، بنابراین تکنیک‌های آرامش‌بخش را برای کنترل عود بیماری امتحان کنید. هر چیزی که به شما در آرامش کمک کند، چه یوگا، تنفس عمیق یا پیاده‌روی طولانی، ممکن است به کاهش علائم شما کمک کند.

۱۶ / ۱۶

حمایت اجتماعی

ممکن است روزهایی باشد که احساس کنید دوست دارید در خانه پنهان شوید، اما از روابط و فعالیت‌هایی که از آنها لذت می‌برید، دوری نکنید. انزوا می‌تواند منجر به استرس و افسردگی شود که می‌تواند علائم پسوریازیس شما را بدتر کند.

با دوستان و خانواده خود در ارتباط باشید. همچنین می‌توانید از طریق بنیاد ملی پسوریازیس به دنبال یک گروه حمایتی باشید. در آنجا با افرادی آشنا خواهید شد که دقیقاً درک می‌کنند شما چه شرایطی را تجربه می‌کنید.