در این بیماری جدی، شبکیه شما – یک لایه نازک از بافت عصبی در پشت چشم شما – از محل طبیعی خود جدا میشود.
سه نوع مختلف جداشدگی شبکیه وجود دارد :
جداشدگی رگماتوژن شبکیه شایعترین نوع است. این اتفاق به آرامی و با گذشت زمان رخ میدهد. در این حالت، سوراخ، پارگی یا شکستگی در شبکیه ایجاد میشود. این امر باعث میشود ژل زجاجیه – مایعی که از وسط چشم شما میآید – به زیر شبکیه نشت کند. وقتی مایع تهنشین میشود، شبکیه از لایه زیرین خود جدا میشود، مانند جدا شدن آب از کاغذ دیواری. این بخشی است که شبکیه را تغذیه میکند و آن را سالم نگه میدارد.
یکی از علل شایع پارگی شبکیه است. این یک بخش طبیعی از پیری است که باعث میشود ژل زجاجیه در برخی نقاط از شبکیه جدا شود. این حالت معمولاً بیضرر است و اغلب هیچ علامتی ندارد. اما گاهی اوقات، ژل آنقدر زیاد جمع میشود و آنقدر محکم کشیده میشود که شبکیه را پاره میکند.جداشدگی خلفی زجاجیه (PVD) بیشتر افرادی که پارگی شبکیه دارند، در نهایت دچار جداشدگی شبکیه نمیشوند. اما اگر علائم جدیدی مانند مگسپران ، لکه یا جرقههای نورانی را مشاهده کردید، ممکن است این اتفاق افتاده باشد. همچنین ممکن است دچار ضعف چشم شوید یا چیزی شبیه پرده یا سایه از گوشه چشم خود ببینید. این را یک وضعیت اورژانسی در نظر بگیرید و فوراً به یک چشم پزشک متخصص شبکیه مراجعه کنید.
اگر نزدیکبین هستید یا اخیراً آب مروارید یا جراحی چشم دیگری داشتهاید، پارگی شبکیه میتواند منجر به جدا شدن شبکیه شود .
جداشدگی کششی شبکیه زمانی اتفاق میافتد که بافت اسکار یا بافت دیگری روی شبکیه شما رشد میکند و آن را از لایه زیرین جدا میکند. این میتواند منجر به از دست دادن جدی بینایی شود .
این نوع اغلب در افراد دیابتی که رتینوپاتی دیابتی شدید یا آسیب به رگهای خونی در شبکیه دارند، یافت میشود.
جداشدگی شبکیه اگزوداتیو (سروز) نادر است. این اتفاق زمانی میافتد که مایع زیر شبکیه شما جمع میشود، اما پارگی وجود ندارد. این میتواند هر دو چشم را تحت تأثیر قرار دهد .
این نوع جداشدگی اغلب ناشی از آسیب چشمی یا به عنوان عارضهای از طیف وسیعی از بیماریها است. این بیماریها شامل بیماریهای التهابی و کلیوی مختلف و همچنین بیماری لایم ، تومورهای چشمی و فشار خون بالای شدید میشوند .
