بهترین درمان‌ها برای یووئیت چیست؟

درمان‌های یووئیت چیست؟

یووئیت التهاب لایه میانی چشم (یووآ) است. این بیماری می‌تواند به دلایل زیادی رخ دهد، اما تا ۷۰٪ موارد علل ناشناخته‌ای دارند. این بیماری می‌تواند یک ناحیه خاص از چشم یا چندین ناحیه را تحت تأثیر قرار دهد. اگر به یووئیت مبتلا هستید، مهم است که فوراً درمان مناسب را دریافت کنید. اگر به آن رسیدگی نشود، یووئیت می‌تواند منجر به مشکلات جدی چشمی، از جمله نابینایی شود. این بیماری یکی از علل اصلی نابینایی در سراسر جهان است.

بهترین درمان برای یووئیت شما به علت آن بستگی دارد. به عنوان مثال، ممکن است مربوط به عفونت یا بیماری خودایمنی باشد. گاهی اوقات، اگر علت آن برطرف یا درمان شود، ممکن است بتوانید از شر یووئیت خلاص شوید. اما ۵۰ تا ۷۰ درصد مواقع، یووئیت بدون دلیل شناخته شده‌ای اتفاق می‌افتد.

برنامه درمانی شما باید شامل داروها و سایر رویکردها برای کنترل التهاب در یووه‌آ، که لایه میانی چشم شماست، باشد.

درمان یووئیت همچنین می‌تواند:

• درد چشم را تسکین دهید
• جلوگیری از بدتر شدن آسیب‌های چشمی
• کمک به بازیابی بینایی از دست رفته

آنچه پزشک شما تجویز می‌کند بستگی به نوع یووئیت شما، محل آن در چشم شما و اینکه آیا در هر دو چشم به آن مبتلا هستید یا خیر، دارد. اگر دوره اول درمان شما به خوبی جواب نداد، پزشک می‌تواند درمان دیگری برای یووئیت تجویز کند.

دکتر راهول خورانا، چشم‌پزشک در Northern California Retina Vitreous Associates و سخنگوی بالینی آکادمی چشم‌پزشکی آمریکا، می‌گوید: «یوئیت شامل التهاب چشم است و بیشتر درمان‌ها برای کاهش التهاب طراحی شده‌اند. بهترین راه برای درمان یوئیت در هر بیمار متفاوت است و چشم‌پزشک شما درمان مناسب را برای وضعیت شما تنظیم خواهد کرد.»

کورتیکواستروئیدها برای یووئیت

ممکن است این‌ها را به عنوان استروئید بشناسید. آن‌ها معمولاً اولین درمانی هستند که امتحان می‌کنید. آن‌ها ماده شیمیایی ایجاد کننده التهاب را مسدود می‌کنند.

آنها را می‌توان به چند شکل مختلف ارائه داد.

قطره چشم. اگر یووئیت شما در جلوی چشمتان باشد و ناشی از عفونت نباشد، احتمالاً قطره‌های استروئیدی اولین درمان شما خواهند بود.

اینکه هر چند وقت یکبار این قطره‌ها را استفاده کنید، به میزان التهاب چشمان شما بستگی دارد. تا زمانی که پزشک به شما اجازه قطع مصرف را نداده است، از آنها استفاده کنید.

ممکن است برای مدت کوتاهی دچار تاری دید شوید.

اگر التهاب در قسمت جلویی چشم شما باشد، پزشک ممکن است قطره‌های چشمی میدریاتیک (گشادکننده) را برای مصرف همراه با استروئیدها به شما بدهد . دلیل این امر این است که حرکت عنبیه می‌تواند بهبودی شما را به تأخیر بیندازد. این قطره‌ها مردمک چشم شما را گشاد می‌کنند، عضلات چشم شما را شل می‌کنند و درد شما را تسکین می‌دهند. آنها همچنین می‌توانند خطر ابتلا به گلوکوم را کاهش دهند .

تزریق. اگر التهاب عنبیه در وسط یا پشت چشم شما باشد، یا اگر قطره‌های چشم شما مؤثر نباشند، ممکن است به این تزریق‌ها نیاز داشته باشید.

ممکن است فقط به یک تزریق در چشم خود، معمولاً در یک طرف، نیاز داشته باشید. چشم پزشک می‌تواند قطره‌هایی برای بی‌حس کردن ناحیه به شما بدهد تا تزریق را احساس نکنید.

ایمپلنت‌ها. پزشک می‌تواند یک دستگاه کوچک در چشم شما قرار دهد تا به مرور زمان مقادیر کمی استروئید به شما بدهد.

قرص. اگر یووئیت شما به قطره یا تزریق پاسخ نمی‌دهد، استروئیدهای خوراکی یک گزینه هستند. اگر یووئیت در پشت چشم شما باشد، آنها همچنین می‌توانند مؤثر باشند. آنها بسیار قوی‌تر از سایر اشکال استروئید هستند.

قرص‌های استروئیدی خود را تا زمانی که پزشک تجویز کرده است مصرف کنید. دوز مصرفی شما در پایان دوره درمان کاهش می‌یابد. اگر قرص‌ها مؤثر نبودند، احتمالاً داروی دیگری را امتحان خواهید کرد.

اگر قرص‌های استروئیدی را برای مدت کوتاهی مصرف کنید، ممکن است عوارض جانبی مانند موارد زیر را داشته باشید:

• افزایش وزن
• آکنه
• اضطراب
• تغییرات خلقی
• بی‌خوابی

در دراز مدت، آنها می‌توانند مشکلات جدی‌تری مانند موارد زیر ایجاد کنند:

• پوکی استخوان
• آب مروارید
• گلوکوم (آب سیاه)
• دیابت

کمترین دوز مورد نیاز خود را مصرف کنید، و فقط تا زمانی که مجبور هستید.

داروهایی برای درمان عفونت مرتبط با یووئیت

اگر التهاب عنبیه چشم شما ناشی از عفونت ویروسی یا باکتریایی باشد، ممکن است برای مبارزه با آن نوع عفونت نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک یا داروی دیگری داشته باشید. پس از برطرف شدن عفونت، التهاب عنبیه نیز باید درمان شود.

سرکوب‌کننده‌های سیستم ایمنی برای یووئیت

بعید است، اما التهاب عنبیه می‌تواند زمانی اتفاق بیفتد که سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به بدن شما حمله کند. این بیماری همچنین به عنوان خودایمنی شناخته می‌شود. در این صورت، ممکن است برای جلوگیری از التهاب، نیاز به مصرف دارویی داشته باشید که سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف کند.

چنین داروهایی سرکوب‌کننده‌های سیستم ایمنی نامیده می‌شوند. آنها عبارتند از:

• آزاتیوپرین
• سیکلوسپورین
• متوترکسات
• مایکوفنولات

ممکن است لازم باشد هنگام مصرف این داروها، به طور منظم آزمایش خون انجام دهید تا از عوارض جانبی جدی مانند آسیب کبدی مطلع شوید.

درمان‌های بیولوژیک برای یووئیت

داروهای بیولوژیک بخش‌های خاصی از سیستم ایمنی بدن شما را هدف قرار می‌دهند تا التهاب را متوقف کنند. اگر سایر درمان‌های یووئیت به اندازه کافی خوب عمل نکنند، ممکن است به این داروها نیاز داشته باشید. به آنها داروهای بیولوژیک می‌گویند زیرا از موادی از سلول‌ها یا بافت‌های زنده ساخته شده‌اند. داروهای بیولوژیک برای یووئیت و بسیاری از بیماری‌های دیگر، آنتی‌بادی هستند. آنها با هدف قرار دادن موادی که باعث پاسخ‌های ایمنی التهابی می‌شوند، عمل می‌کنند. داروهای بیولوژیک که پزشک ممکن است برای درمان یووئیت شما تجویز کند عبارتند از:

• آباتاسپت ( اورنسیا )
• آدالیموماب ( هومیرا )
• داکلیزوماب (زینبریتا)
• اینفلیکسیماب ( رمیکید )
• ریتوکسیماب ( ریتوکسان )
• توسیلیزومب (آکتمرا)

شما باید یک داروی بیولوژیکی را به صورت تزریقی یا وریدی مصرف کنید. این داروها همچنین می‌توانند مبارزه با عفونت‌ها را برای شما دشوارتر کنند. همچنین ممکن است احتمال ابتلا به انواع خاصی از سرطان را افزایش دهند.

مهارکننده‌های JAK برای یووئیت

اگر التهاب عنبیه چشم شما با سایر درمان‌ها، از جمله داروهای بیولوژیک، بهبود نیابد، پزشک ممکن است داروهای هدفمندی به نام مهارکننده‌های JAK را در نظر بگیرد. داروهای هدفمند با مسدود کردن پروتئین‌های خاص، سیستم ایمنی بدن شما را سرکوب می‌کنند. 

پزشکان از مهارکننده‌های JAK برای درمان بسیاری از بیماری‌های خودایمنی مختلف استفاده یا آنها را تأیید می‌کنند. این داروها همچنین برای یووئیت‌های صعب‌العلاج نیز نویدبخش بوده‌اند. آنها با مسدود کردن مسیرهای مختلفی که بر سیستم ایمنی و ترمیم بافت شما تأثیر می‌گذارند، عمل می‌کنند.

استفاده از مهارکننده‌های JAK آزمایشی است زیرا برای یووئیت تأیید نشده‌اند. آنها ممکن است فقط در صورتی تجویز شوند که سایر درمان‌ها برای شما مؤثر نباشند و بینایی شما در معرض خطر باشد. مهارکننده‌های JAK همچنین خطر بیشتری از عوارض جانبی قلبی عروقی عمده و سایر عوارض جانبی بالقوه جدی را به همراه دارند.

جراحی برای یووئیت 

اگر یووئیت شما شدید است، پس از درمان دوباره عود می‌کند، یا در اثر برخی عفونت‌ها ایجاد شده است، جراحی‌هایی مانند این موارد ممکن است کمک کننده باشند:

ویترکتومی. جراح چشم شما می‌تواند بخشی از ژل داخل چشم شما، که به عنوان زجاجیه شناخته می‌شود، را خارج کند. هوا، گاز یا مایع برای جایگزینی ژل خارج شده پمپ می‌شود، اما چشم شما در نهایت فضای خالی را با مایع خود پر خواهد کرد.

شما می‌توانید این عمل را تحت بی‌حسی موضعی یا عمومی انجام دهید.

جراحی ایمپلنت. یک کپسول کوچک در چشم شما قرار داده می‌شود که به آرامی استروئیدها را برای درمان التهاب آزاد می‌کند. این کپسول برای التهاب عنبیه در پشت چشم استفاده می‌شود که درمان آن دشوارتر است. ایمپلنت تقریباً دو تا سه سال در چشم باقی می‌ماند.

درمان یووئیت کودکان

درمان یووئیت در کودکان می‌تواند دشوار باشد. خوشبختانه، یووئیت کودکان شایع نیست. اما کودکانی که به یووئیت مبتلا می‌شوند، بیشتر اوقات نوع خلفی آن را دارند. این بدان معناست که با تغییرات بینایی همراه است.

خورانا می‌گوید: «کودکان ممکن است همیشه علائمی نداشته باشند و از تغییرات بینایی که بزرگسالان به راحتی از آن شکایت می‌کنند، شکایت نکنند. در نتیجه، یووئیت اغلب دیرتر و گاهی اوقات به اندازه بزرگسالان به طور تهاجمی درمان نمی‌شود، که برای جلوگیری از از دست دادن بینایی ضروری است.»

اگر یووئیت فقط قسمت جلویی چشم کودک شما را درگیر کرده باشد، درمان‌های موضعی یا قطره‌های چشمی ممکن است کافی باشد. کودکان اغلب در صورت آسیب دیدن سایر قسمت‌های یووئیت به داروهای قوی‌تری نیاز دارند. پزشکان ممکن است داروهایی را به چشم آنها تزریق کنند. گاهی اوقات، پزشکان می‌توانند این کار را در کلینیک معمولی انجام دهند. در موارد دیگر، ممکن است کودک شما برای معاینه چشم و درمان یووئیت به بیهوشی نیاز داشته باشد.

کودکان مبتلا به یووئیت ممکن است نیاز به مصرف کورتیکواستروئیدهای خوراکی داشته باشند. اما استروئیدها برای استفاده طولانی مدت در کودکان مناسب نیستند، زیرا می‌توانند بر رشد آنها تأثیر بگذارند. کودکان به احتمال زیاد از سایر سرکوب‌کننده‌های سیستم ایمنی که شامل استروئیدها نیستند، مانند موارد زیر استفاده خواهند کرد:

• سیکلوفسفامید
• سیکلوسپورین
• متوترکسات
• مایکوفنولات موفتیل

داروهای بیولوژیک همچنین ممکن است گزینه‌ای برای کودکانی باشد که مبتلا به یووئیت هستند و با سایر درمان‌ها بهبود نمی‌یابند. 

درمان یووئیت در کودکان در اسرع وقت بسیار مهم است. تأخیر می‌تواند منجر به عوارض و از دست دادن بینایی شود.

درمان‌های طبیعی برای یووئیت

درمان یووئیت با داروهای اثبات شده بسیار مهم است. از داروهای خانگی یا مکمل‌ها به تنهایی استفاده نکنید. 

خورانا می‌گوید: «هیچ درمان طبیعی اثبات‌شده‌ای برای درمان یووئیت وجود ندارد. سیگار کشیدن می‌تواند یووئیت را تشدید کند و توصیه می‌شود همیشه سیگار کشیدن را ترک کنید.»

برخی از محصولات طبیعی و مکمل‌ها ممکن است برای سلامت عمومی چشم شما مفید باشند. در کنار درمان‌هایی که پزشک توصیه می‌کند، آنها همچنین می‌توانند به التهاب عنبیه چشم شما کمک کنند. به خاطر داشته باشید که مکمل‌ها مانند داروها تنظیم نمی‌شوند. شواهد زیادی برای اثبات اثربخشی آنها وجود ندارد، اما ممکن است به اندازه کافی ایمن باشند که بتوان آنها را امتحان کرد. 

گیاهان و مکمل‌هایی که ممکن است سلامت چشم شما را تقویت کنند عبارتند از:

زردچوبه (کورکومین). زردچوبه یک ادویه زرد رنگ است که اغلب در غذاهای کاری استفاده می‌شود. این ادویه دارای خواص آنتی‌اکسیدانی است. همچنین ممکن است سیستم ایمنی بدن شما را تقویت کند. یک مطالعه کوچک نشان داد که ممکن است به التهاب عنبیه چشم کمک کند. اما نتایج آن مشخص نبود. زردچوبه همچنین ممکن است خطراتی داشته باشد. 

اسیدهای چرب امگا ۳. می‌توانید این اسیدهای چرب را از روغن ماهی دریافت کنید. این روغن ممکن است التهاب را کاهش داده و سیستم ایمنی بدن شما را بهبود بخشد. اما روغن ماهی همچنین می‌تواند باعث خونریزی بیشتر شود. اگر آن را با برخی داروهای دیگر مانند رقیق‌کننده‌های خون مصرف کنید، ممکن است بی‌خطر نباشد.

مولتی ویتامین‌ها. مولتی ویتامین‌ها معمولاً شامل ویتامین‌های A، C، E و B هستند. آنها همچنین دارای مواد معدنی مانند منیزیم ، کلسیم و روی هستند که ممکن است برای چشمان شما مفید باشند. یک مطالعه نشان داد که ویتامین‌ها می‌توانند به درمان یووئیت قدامی کمک کنند. اما مولتی ویتامین‌ها نمی‌توانند جایگزین درمان‌های یووئیت شوند.

لوتئین. این یکی دیگر از آنتی‌اکسیدان‌هایی است که ممکن است به سلامت چشم کمک کند. اما شواهدی مبنی بر اینکه می‌تواند به یووئیت کمک کند، ضعیف است.

قبل از مصرف گیاهان دارویی یا مکمل‌ها برای کمک به یووئیت، با پزشک خود مشورت کنید.

نکاتی برای بهبود یووئیت

همچنین می‌توانید این روش‌های درمانی را برای کاهش علائم خود امتحان کنید. این روش‌ها علت یووئیت شما را درمان نمی‌کنند، اما ممکن است به رفع خستگی عمومی چشم کمک کنند:

• داروهایی مانند ایبوپروفن برای درد خفیف
• یک حوله گرم روی چشم خود قرار دهید تا درد آن تسکین یابد
• عینک آفتابی در نور شدید یا شدید برای کاهش تابش خیره کننده
• زمان محدود استفاده از صفحه نمایش
• محلول نمکی یا اشک مصنوعی
• کیفیت هوای بهبود یافته در خانه شما
• عینک، در صورت نیاز

چه زمانی برای یووئیت به پزشک مراجعه کنیم؟

هر زمان که متوجه تغییر در بینایی خود شدید، یا سوالی یا نگرانی دیگری داشتید، بهتر است با پزشک خود تماس بگیرید.

خورانا می‌گوید: «یوئیت می‌تواند به‌طور ناگهانی ایجاد شود، بنابراین در صورت داشتن هرگونه سؤال یا مشاهده هرگونه علائم، در تماس با چشم‌پزشک خود تردید نکنید. برای جلوگیری از از دست دادن بینایی برگشت‌ناپذیر، درمان تمام التهابات مهم است و این امر گاهی اوقات نیاز به داروهای سیستمیک دارد.»

در صورت وجود موارد زیر، مراقبت‌های اورژانسی دریافت کنید:

• از دست دادن یا تغییرات ناگهانی بینایی
• درد شدید چشم
• تورم شدید
• دوبینی یا تاری دید
• مگس‌پران‌های جدید یا چراغ‌های چشمک‌زن
• خون، ترشح یا چرک در چشمان شما
• مشکل در باز کردن یا حرکت دادن چشمان
• حساسیت به نور

با پزشک خود در مورد علائم یا عوارض جانبی که باید مراقب آنها باشید صحبت کنید. مطمئن شوید که می‌دانید در صورت بروز شرایط اضطراری با چه کسی تماس بگیرید. در صورت شک، با شماره 115 تماس بگیرید یا به نزدیکترین اورژانس مراجعه کنید.

خلاصه مطلب

یووئیت یک بیماری جدی است که برای محافظت از بینایی شما باید درمان شود. درمان شما به علت التهاب چشم شما بستگی دارد، در صورت مشخص بودن. گزینه‌های درمانی زیادی برای کاهش التهاب شما وجود دارد. در مورد بهترین درمان برای خود با پزشک خود صحبت کنید.

سوالات متداول در مورد درمان یووئیت

آیا ممکن است یووئیت بدون درمان از بین برود؟

اگر بتوان علت التهاب چشم را درمان کرد، ممکن است یووئیت از بین برود. با این حال، بسیاری از افراد بدون اینکه بدانند چرا دچار یووئیت می‌شوند، به آن مبتلا هستند. تشخیص و درمان زودهنگام یووئیت بسیار مهم است. یووئیت درمان نشده می‌تواند منجر به از دست دادن دائمی بینایی و نابینایی شود. نباید درمان را به امید اینکه خودش از بین می‌رود، به تأخیر بیندازید.

درمان یووئیت چقدر طول می‌کشد؟

بستگی به نوع یووئیت شما، علت آن و درمانی که پزشک توصیه می‌کند، دارد. اگر یووئیت شما مربوط به عفونت باشد، باید با از بین رفتن عفونت، از بین برود. اما یووئیت اغلب علل ناشناخته‌ای دارد یا ممکن است ناشی از یک بیماری خودایمنی مزمن باشد. باید انتظار داشته باشید که درمان حداقل چند هفته طول بکشد. گاهی اوقات، یووئیت مزمن است و به درمان طولانی مدت نیاز دارد. از پزشک خود بپرسید که درمان یووئیت شما چقدر طول می‌کشد.

آیا می‌توان یووئیت را در خانه درمان کرد؟

احتمالاً می‌توانید داروهای یووئیت خود را در خانه مصرف کنید. درمان‌های خانگی نیز ممکن است به بهبود چشمان شما کمک کنند، اما نباید جایگزین درمان پزشکی برای یووئیت شوند.

چگونه می‌توانم برای همیشه از شر یووئیت خلاص شوم؟

هیچ درمان یا راهی برای اطمینان از خلاص شدن همیشگی از شر یووئیت وجود ندارد. بهترین راه برای کاهش التهاب و محافظت از بینایی، مراجعه به پزشکی است که در درمان یووئیت تجربه دارد. حتماً توصیه‌های او را دنبال کنید و داروهای خود را طبق تجویز مصرف کنید.