آنچه در این مطلب خواهید خواند
بینایی شما ممکن است با افزایش سن تغییر کند. شما زمانی متوجه این تغییر خواهید شد که مجبور شوید کتاب مورد علاقهتان، روزنامه یا منوی رستوران را دورتر نگه دارید تا آن را بخوانید.
به این حالت پیرچشمی میگویند . این حالت طبیعی است و تقریباً همه ما با رسیدن به میانسالی به آن دچار میشویم.
عینکهای مطالعه بدون نسخه میتوانند کمک کنند. اما اگر همیشه عینک یا لنز تماسی استفاده کردهاید، لنزهای دو کانونی ، سه کانونی یا تدریجی ممکن است کارساز باشند. به آنها چند کانونی نیز گفته میشود.
چگونه کار میکنند
عینکهای دو کانونی و تدریجی قدرت بینایی متفاوتی دارند که در یک عدسی تعبیه شدهاند. وقتی برای مطالعه به پایین نگاه میکنید، عدسی به شما کمک میکند تا اشیاء نزدیک را ببینید. وقتی به افق نگاه میکنید، به شما امکان میدهد تا دوردستها را به وضوح ببینید. این ویژگی هنگام راه رفتن یا رانندگی به شما کمک میکند.
میتوانید عینک مطالعه را بدون نسخه پزشک تهیه کنید. اما چشم پزشک باید عینکهای چند کانونی یا تدریجی را تجویز کند. کودکان نیز گاهی اوقات به این عینکها یا لنزها نیاز دارند.
چند نوع لنز چند کانونی وجود دارد:
- عینکهای دوکانونی، دو عدسی در یک عدسی هستند. شکل پایین و بالای آنها متفاوت است تا به شما در دیدن نزدیک یا دور کمک کنند. آنها هم به صورت عینک طبی و هم به صورت لنز تماسی موجود هستند . برخی از عینکهای دوکانونی دارای خطی در وسط هستند که دو عدسی اصلاحی را از هم جدا میکند.
- عینکهای سه کانونی بینایی شما را اصلاح میکنند تا بتوانید فاصله نزدیک، فاصله متوسط یا دور را ببینید. همچنین ممکن است خطوطی داشته باشند یا به صورت عدسی تدریجی عرضه شوند.
- لنزهای پیشرفته، تغییر تدریجی یا پیشروندهای در بینایی در قسمتهای مختلف عدسی دارند، بنابراین هیچ خطی وجود ندارد.
عوارض جانبی کوتاه مدت
ممکن است برای عادت کردن به لنزهایتان به زمان نیاز داشته باشید. اکثر افراد پس از یک یا دو هفته به آنها عادت میکنند، اما ممکن است بیشتر طول بکشد. تعداد کمی از افراد هرگز تغییرات بینایی را دوست ندارند و از لنزهای دو کانونی یا تدریجی صرف نظر میکنند.
در ابتدا، ممکن است متوجه شوید:
- تاری دید
- اشیایی که به نظر میرسد میپرند یا حرکت میکنند
- سردرد
- حالت تهوع
- مشکلات تعادل
عینکهای دوکانونی یا تدریجی ممکن است نحوه قضاوت شما از فاصله یا عمق را هنگام نگاه کردن از پایین لنز تغییر دهند. هنگام بالا رفتن از پلهها یا راه رفتن در مکانهای جدید، ممکن است زمین بخورید یا بیفتید. افراد مسنتر هنگام استفاده از این لنزها، احتمال زمین خوردن بیشتری دارند.
وقتی به بالا و پایین نگاه میکنید، چشمان شما به سرعت از یک قدرت بینایی به قدرت بینایی دیگر تغییر میکنند. ممکن است به نظر برسد که اشیاء میپرند. این میتواند باعث شود احساس ناپایداری کنید. مغز شما باید با قدرتهای مختلف بینایی سازگار شود، زیرا چشمان شما در اطراف لنزها حرکت میکنند. به همین دلیل ممکن است احساس سرگیجه کنید .
افراد مسنتر که قبلاً هرگز از لنزهای چندکانونی استفاده نکردهاند، ممکن است به لنزهایی با تغییر زیاد بین بالا و پایین لنز نیاز داشته باشند. آنها ممکن است برای تنظیم شدن به کمی زمان بیشتری نیاز داشته باشند.
نحوه تنظیم
از لنزهای جدید خود ناامید نشوید. این مراحل را برای عادت کردن به آنها و لذت بردن از دید واضح انجام دهید:
- سعی کنید عینک جدید خود را اول صبح بزنید و فقط یک یا دو ساعت از آن استفاده کنید. صبح روز بعد، چند ساعت دیگر امتحان کنید. به آرامی تحمل خود را برای سازگاری با آن افزایش دهید.
- بین جفت جدید و قدیمی خود جابجا نشوید.
- مطمئن شوید که عینکتان به درستی روی بینیتان قرار میگیرد و از روی آن لیز نمیخورد .
- وقتی راه میروید، مستقیم به جلو نگاه کنید، نه به پایین و پاهایتان. همچنین، سعی کنید بینی خود را در جهتی که میخواهید نگاه کنید، قرار دهید، نه اینکه فقط با چشمانتان به چپ یا راست نگاه کنید.
- هنگام مطالعه، اشیاء را پایین و حدود ۴۰ سانتیمتر از چشمان خود دور نگه دارید. از پایین عدسیهای عینک خود نگاه کنید.
- هنگام خواندن، چشمها یا سرتان را حرکت ندهید. در عوض، صفحه یا کاغذ را حرکت دهید.
- صفحه کامپیوتر خود را درست زیر سطح چشم قرار دهید. میتوانید میز یا صندلی خود را طوری تنظیم کنید که این اتفاق بیفتد.
- اگر لنزهایتان بعد از چند هفته هنوز شما را اذیت میکنند، با چشم پزشک خود صحبت کنید. ممکن است لازم باشد شماره چشم خود را تغییر دهید.
