آنچه در این مطلب خواهید خواند
بوفتالموس به این معنی است که یک یا هر دو کره چشم بزرگتر از حد معمول هستند. پزشک فرزند شما معمولاً هنگام تولد یا کمی بعد از آن متوجه این بزرگ شدن می‌شود. در بیشتر موارد، بوفتالموس علامتی از تجمع مایع در چشم است.
چه چیزی باعث بوفتالموس می‌شود؟
چشم یک نوزاد یا کودک خردسال بسیار نرم و به راحتی قابل تغییر است. این موضوع باید هم همینطور باشد، زیرا چشم یک کودک سالم در دوران جنینی و در طول چند سال اول زندگی به میزان زیادی رشد می‌کند. اگر مایعی در کره چشم جمع شود، فشار ناشی از مایع می‌تواند باعث بزرگ شدن بیش از حد چشم شود.
فشار بالا همچنین می‌تواند به عصب بینایی که سیگنال‌ها را از چشم به مغز منتقل می‌کند، آسیب برساند. به این حالت گلوکوم می‌گویند. در بیشتر موارد گلوکوم، مشکلی در سیستم تخلیه چشم وجود دارد. چشم شما باید دائماً مایع تولید کند و سپس آن را تخلیه کند. اگر مایع نتواند تخلیه شود، فشار ایجاد می‌شود.
علائم دیگر گلوکوم
گلوکوم در کودکان نادر است و تشخیص برخی از علائم آن ممکن است دشوار باشد. نوزادان و کودکان نوپای مبتلا به گلوکوم علاوه بر بوفتالموس ممکن است:
- قادر به دیدن خوب نباشد
- بیش از حد به نور حساس باشید
- بستن یک یا هر دو چشم در نور شدید
- چشمانی دارند که ابری به نظر می‌رسند
- یک چشم بزرگتر از چشم دیگر داشته باشید
- اشک‌ریزش بیش از حد (آبریزش چشم) بدون ترشح مانند مخاط یا چرک
- بدخلق و بی‌قرار بودن
- اشتهای ضعیفی دارند
چگونه گلوکوم در یک کودک خردسال تشخیص داده می‌شود؟
کودکان مبتلا به بوفتالموس معمولاً برای همکاری در معاینه چشم خیلی کوچک هستند. پزشک احتمالاً به کودک شما بی‌حسی می‌دهد (دارویی برای خواباندن او تا نتواند معاینه را حس کند).
در چند دقیقه اول خواب، پزشک سطح فشار هر چشم را آزمایش می‌کند. آنها با دقت به هر قسمت از چشم نگاه می‌کنند، اندازه‌گیری‌هایی انجام می‌دهند و به دنبال علائم گلوکوم مانند کدر شدن یا شکستگی در قرنیه (پوشش شفاف جلوی چشم) می‌گردند.
پزشک سیستم تخلیه چشم را بررسی می‌کند تا ببیند آیا انسداد یا مشکلی در نحوه توسعه کانال‌های تخلیه وجود دارد یا خیر. آنها آزمایش می‌کنند تا ببینند آیا تاکنون آسیبی به عصب بینایی وارد شده است یا خیر. همچنین می‌توانند مشکلات بینایی را که می‌توان با عینک به آنها کمک کرد، بررسی کنند.
گزینه‌های درمانی
هدف از درمان گلوکوم، کاهش فشار برای جلوگیری از آسیب بیشتر به عصب بینایی است. در نوزادان و کودکان نوپای مبتلا به گلوکوم، این معمولاً به معنای جراحی است. درمان سریع گلوکوم برای حفظ هرچه بیشتر بینایی بسیار مهم است.
اگر جراحی بلافاصله انجام نشود، داروهایی وجود دارند که می‌توانند به پاکسازی چشم و کاهش فشار قبل از جراحی کمک کنند. این داروها تقریباً همیشه به شکل قطره چشم هستند. گاهی اوقات کودکان مبتلا به گلوکوم مجبورند حتی پس از جراحی نیز به استفاده از قطره‌های چشمی تجویز شده ادامه دهند.
سه نوع قطره چشمی که ممکن است برای کودک شما تجویز شود عبارتند از بتا بلاکرها، مهارکننده‌های کربنیک انیدراز و آنالوگ‌های پروستاگلاندین.
مسدودکننده‌های بتا. این قطره‌های چشمی میزان مایع چشم را کاهش می‌دهند. هرچه مایع کمتر باشد، فشار چشم کمتر است.
مهارکننده‌های کربنیک انیدراز. این داروها همچنین به کاهش میزان مایع ساخته شده در چشم کمک می‌کنند. آنها به صورت قطره چشمی یا خوراکی موجود هستند.
آنالوگ‌های پروستاگلاندین. این قطره‌های چشمی میزان مایعی که از چشم کودک شما خارج می‌شود را افزایش می‌دهند. این روش دیگری برای کاهش فشار چشم است.
چندین عمل جراحی وجود دارد که می‌تواند به تخلیه مایع از چشم کمک کند. این موارد عبارتند از :
گونیوتومی. جراح در کانال‌های کوچکی که مایع چشم را تخلیه می‌کنند، سوراخ‌هایی ایجاد می‌کند. این کار مسیری را برای تخلیه مایع فراهم می‌کند.
شانت‌های تخلیه. جراح لوله‌های کوچکی را در چشم یا چشم‌ها قرار می‌دهد تا مایع اضافی را تخلیه کند.
ترابکولکتومی. این عمل گاهی اوقات به عنوان جراحی فیلترینگ یا میکروجراحی شناخته می‌شود. پزشک با استفاده از ابزارهای جراحی، دریچه‌ای در سفیدی چشم ایجاد می‌کند. آنها مقدار کمی از بافت را برمی‌دارند تا مسیری برای تخلیه مایع از چشم به مکانی که بدن بتواند آن را جذب کند، ایجاد کنند.
جراحی لیزر. پزشک از پرتوی قدرتمند نور برای رفع هرگونه گرفتگی در کانال‌های تخلیه چشم استفاده می‌کند.
تأثیر بوفتالموس بر سلامت شما
حتی با جراحی و دارو، ممکن است فرزند شما در نهایت برای نزدیک‌بینی به عینک نیاز داشته باشد. برخی از کودکان مبتلا به گلوکوم همچنین دچار آمبلیوپی (تنبلی چشم) یا استرابیسم (چشم‌های چپ) می‌شوند. آنها ممکن است بعداً به درمان‌هایی مانند بینایی‌درمانی، جراحی یا بستن چشم (پوشاندن یا ریختن قطره در چشم قوی‌تر برای تقویت چشم ضعیف‌تر) نیاز داشته باشند.
