جوش قارچی چیست؟

آکنه قارچی یک بیماری پوستی به نام فولیکولیت پیتروسپوروم است. این یکی از انواع مختلف فولیکولیت، عفونت در فولیکول مو است. این بیماری ناشی از رشد بیش از حد مخمری به نام مالاسزیا است که اکثر افراد به طور طبیعی روی پوست خود دارند. اما، هنگامی که فولیکول‌های مو آسیب می‌بینند (به عنوان مثال، هنگام اصلاح) یا مسدود می‌شوند، مخمر می‌تواند به فولیکول مو رشد کرده و باعث عفونت شود. 

اغلب با آکنه اشتباه گرفته می‌شود زیرا می‌تواند باعث جوش‌های سرسفید شود، اما جوش‌های قارچی اغلب شبیه بثورات پوستی با خوشه‌هایی از برآمدگی‌هایی با اندازه و شکل مشابه هستند. همچنین برخلاف آکنه معمولی، معمولاً خارش دارند.

تغییرات در روال مراقبت شخصی شما ممکن است به جلوگیری از بروز آکنه قارچی کمک کند. اما اگر به آن مبتلا شوید، پزشک می‌تواند یک داروی ضد قارچ برای شما تجویز کند که یا روی پوست خود بمالید یا به صورت خوراکی مصرف کنید که باید آن را از بین ببرد. اگر به طور مداوم به آکنه قارچی مبتلا می‌شوید، پزشک ممکن است یک داروی ضد قارچ برای مصرف طولانی مدت برای شما تجویز کند. 

جوش قارچی در مقابل جوش معمولی 

معمولاً آکنه قارچی با آکنه معمولی (آکنه ولگاریس) اشتباه گرفته می‌شود. هر دو نوع منجر به جوش می‌شوند زیرا هر دو در اثر عفونت در فولیکول‌های مو، منافذی که ریشه و تارهای مو را احاطه کرده‌اند، ایجاد می‌شوند. 

تفاوت در علت عفونت است. در آکنه قارچی، عفونت توسط قارچی به نام مالاسزیا (با تلفظ ماه-لو-سی-زی-او) ایجاد می‌شود که به دلیل آسیب دیدن یا مسدود شدن فولیکول‌های مو، وارد آنها می‌شود. در آکنه معمولی، فولیکول‌های مو با پوست مرده، چربی و باکتری مسدود می‌شوند. 

جوش‌های ناشی از آکنه قارچی ممکن است شبیه بثوراتی از جوش‌های کوچک تقریباً هم‌اندازه باشند که به صورت خوشه‌ای کنار هم جمع شده‌اند. در افرادی که پوست روشن دارند، جوش‌ها ممکن است یک حلقه یا حاشیه قرمز در اطراف خود داشته باشند. گاهی اوقات، جوش‌های آکنه قارچی به صورت سرسفید (جوش‌های سرسفید) ظاهر می‌شوند، اما به اندازه آکنه معمولی شایع نیستند.  

در آکنه معمولی، احتمالاً انواع مختلف زخم‌های آکنه مانند جوش‌های سرسیاه، جوش‌های سرسفید، جوش‌های چرکی (زخم‌های کوچک، متورم و چرکی)، ندول‌ها (توده‌های متورم زیر یا روی پوست) یا کیست‌ها (زائده‌های تاول‌مانند زیر یا روی پوست) را بیشتر خواهید دید. اما تفاوت اصلی علائم بین آکنه معمولی و قارچی این است که آکنه قارچی خارش دارد در حالی که آکنه معمولی اینطور نیست. 

در آکنه قارچی، ممکن است جوش‌ها را بیشتر در قسمت بالای کمر، سینه و شانه‌های خود مشاهده کنید. و وقتی آنها را روی صورت خود می‌بینید، ممکن است بیشتر روی پیشانی، گونه‌ها و چانه شما باشند تا در وسط صورت، همانطور که در آکنه معمولی اتفاق می‌افتد.

فولیکولیت پیتیروسپوروم

اگر آکنه‌ای دارید که به نظر نمی‌رسد حتی پس از مدتی مصرف آنتی‌بیوتیک بهبود یابد، ممکن است آکنه نداشته باشید. در عوض، ممکن است فولیکولیت پیتروسپوروم داشته باشید. فولیکولیت چیزی است که پزشکان آن را عفونت در فولیکول‌های مو می‌نامند. فولیکولیت می‌تواند در هر جایی که مو دارید، ایجاد شود.

فولیکولیت پیتیروسپوروم توسط قارچی ایجاد می‌شود که اکثر افراد روی پوست خود دارند. اما وقتی این مخمر بیش از حد رشد کند و به فولیکول‌های مو برسد، می‌تواند باعث عفونت شود.

هر کسی می‌تواند به فولیکولیت پیتروسپوروم (آکنه قارچی) مبتلا شود، اما اگر شرایط زیر را داشته باشید، احتمال ابتلا به آن بیشتر است:

• نوجوان هستید، به خصوص اگر از بدو تولد پسر بوده‌اید (AMAB)
• در منطقه گرم و مرطوب زندگی کنید
• زیاد عرق کردن
• اخیراً آنتی‌بیوتیک، به خصوص تتراسایکلین، چه به صورت کرم روی پوست و چه به صورت خوراکی مصرف کرده‌اید
• اخیراً استروئید مصرف کرده‌اید
• نقص ایمنی دارید، چه به دلیل ابتلا به یک بیماری (مانند HIV، لوسمی یا لنفوم) و چه به دلیل مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی
• عفونت‌های قارچی دیگری مانند درماتیت سبورئیک یا تینه‌آ ورسیکالر داشته باشید
• پوست چرب داشته باشید
• دیابت داشته باشید

انواع فولیکولیت

انواع مختلفی از فولیکولیت وجود دارد. برخی از این موارد عبارتند از:

فولیکولیت باکتریایی سطحی. این نوع شایع‌ترین نوع است. این بیماری توسط استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می‌شود که یک…باکتری‌هایی که معمولاً روی پوست شما رشد می‌کنند. اما، مانند مخمری که باعث آکنه قارچی می‌شود، این باکتری‌ها می‌توانند وارد فولیکول‌های موی آسیب‌دیده یا مسدود شده شوند و باعث عفونت شوند.

فولیکولیت ویروسی. ویروسی که باعث تبخال می‌شود نیز ممکن است باعث فولیکولیت شود. فولیکولیت ویروسی اغلب شبیه فولیکولیت باکتریایی به نظر می‌رسد، اما دارای خوشه‌هایی از لکه‌ها و پلاک‌ها است. مولوسکوم کانتوژیوزوم نیز گاهی اوقات می‌تواند باعث فولیکولیت ویروسی شود، اما به اندازه آن رایج نیست.

فولیکولیت باکتریایی گرم منفی. این نوع فولیکولیت که به آن فولیکولیت وان آب داغ نیز گفته می‌شود ، توسط باکتری سودوموناس آئروژینوزا ایجاد می‌شود . این بیماری از نشستن در آب آلوده یا وان آب داغ یا استخر شنا که به خوبی تصفیه نشده باشد، ایجاد می‌شود. گونه‌های باکتری کلبسیلا و انتروباکتر نیز می‌توانند باعث این نوع فولیکولیت شوند. ممکن است پس از مصرف طولانی مدت داروهای آنتی‌بیوتیک به این نوع فولیکولیت مبتلا شوید.

فولیکولیت دمودکس. کنه دمودکس فولیکولوروم باعث این نوع فولیکولیت می‌شود. اکثر افراد این کنه را روی پوست خود دارند بدون اینکه به فولیکولیت مبتلا شوند، اما ممکن است در برخی از افراد با سیستم ایمنی ضعیف یا افرادی که از قبل بیماری‌های پوستی دارند، واکنش ایجاد کند.

فولیکولیت ائوزینوفیلیک.  اگر HIV دارید، ممکن است به این نوع فولیکولیت مبتلا شوید. دقیقاً مشخص نیست چه چیزی باعث آن می‌شود، اما می‌تواند از عوارض جانبی شیمی‌درمانی نیز باشد. معمولاً روی پوست سر، صورت و گردن ظاهر می‌شود و ممکن است شبیه کهیر باشد.

سودوفولیکولیت باربی. این نوع فولیکولیت، برآمدگی‌های ناشی از اصلاح با تیغ نیز نامیده می‌شود و همیشه باعث عفونت پوستی نمی‌شود. این اغلب برای افرادی که موهای صورت فر دارند اتفاق می‌افتد. پس از اصلاح، موها به عقب فر می‌شوند و به داخل پوست رشد می‌کنند و باعث التهاب و برآمدگی می‌شوند. اگرچه این نوع فولیکولیت بیشتر موهای صورت را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما می‌تواند در هر جایی که اصلاح می‌کنید رخ دهد. همچنین وجود موهای زیرپوستی در کشاله ران، جایی که لباس‌هایتان زیاد به پوستتان ساییده می‌شود، رایج است. 

چه چیزی باعث آکنه قارچی می‌شود؟

علت آکنه قارچی، رشد بیش از حد مخمر مالاسزیا است که فولیکول‌های مو را آلوده کرده است. آسیب ممکن است به فولیکول‌های شما در موارد زیر رخ دهد: 

• ساییدگی مکرر پوست روی پوست، لباس یا سایر مواد (ساییدگی)
• موهایتان را وکس کنید، بتراشید یا بتراشید
• از وان آب گرم یا جکوزی استفاده کنید
• پوست خود را مرتباً مالش دهید یا لمس کنید
• پوست خود را گرم و مرطوب نگه دارید (مثلاً بعد از ورزش طولانی مدت یا وقتی در منطقه گرم و مرطوب زندگی می‌کنید)

علائم آکنه قارچی

علامت اصلی آکنه قارچی، بروز جوش‌های خارش‌دار است. این جوش‌ها ممکن است به طور ناگهانی ظاهر شوند و پوست شما نیز ممکن است بسوزد و دردناک شود. 

از آنجا که این بیماری ناشی از عفونت در فولیکول‌های مو است، جوش‌ها می‌توانند در هر جایی که مو دارید رخ دهند. با این حال، بروز آنها در موارد زیر شایع‌تر است:

• صورت، به خصوص پیشانی، گونه‌ها و چانه
• قسمت بالای کمر
• بازوها
• قفسه سینه 
• شانه‌ها
• گردن

جوش قارچی چه شکلی است؟

جوش‌های قارچی آکنه ممکن است شبیه بثورات پوستی با خوشه‌هایی از برآمدگی‌هایی با اندازه و شکل مشابه باشند. اگر پوست روشنی دارید، ممکن است این برآمدگی‌ها با یک حلقه یا حاشیه قرمز احاطه شده باشند. 

تشخیص آکنه قارچی

برای تشخیص آکنه قارچی، پزشک ممکن است در مورد علائم شما سؤال کند و پوست شما را معاینه کند. آنها ممکن است از لامپ وود، یک نور سیاه کوچک، هنگام معاینه پوست شما استفاده کنند. برخی از قارچ‌ها، مانند مخمر مالاسزیا، زیر نور سیاه می‌درخشند. مالاسزیا معمولاً به رنگ زرد-سبز می‌درخشد.

برای تأیید اینکه علائم شما ناشی از آکنه قارچی است، پزشک ممکن است چند آزمایش نیز انجام دهد. به عنوان مثال، ممکن است

• با خراشیدن آرام پوست خود در محل جوش، مقداری از سلول‌های پوست را جمع‌آوری کنید. آن‌ها این سلول‌های پوست را زیر میکروسکوپ برای یافتن نشانه‌هایی از مخمر مالاسزیا بررسی خواهند کرد. 
• بخش کوچکی از پوست را برای بیوپسی بردارید. سپس آزمایشگاه نمونه‌های پوست شما را با رنگ‌هایی که با مخمر واکنش می‌دهند، رنگ‌آمیزی می‌کند تا بتواند آنها را زیر میکروسکوپ ببیند. 

درمان آکنه قارچی

پزشک شما معمولاً داروهای ضد قارچ را برای کمک به خلاص شدن از شر آکنه قارچی شما تجویز می‌کند. آنها ممکن است یک داروی ضد قارچ خوراکی (ضد قارچ خوراکی) یا کرمی که روی پوست خود بمالید یا هر دو را تجویز کنند. با این حال، به نظر می‌رسد داروهای ضد قارچ خوراکی بهترین عملکرد را دارند زیرا مخمر ممکن است در اعماق فولیکول مو باشد، جایی که ممکن است کرم به آن نرسد. داروهای ضد قارچ خوراکی شامل فلوکونازول و ایتراکونازول هستند. 

عوارض جانبی درمان آکنه قارچی

داروهای ضد قارچ خوراکی می‌توانند عوارض جانبی مانند موارد زیر ایجاد کنند:

• درد معده
• اسهال
• تهوع و استفراغ
• آسیب کبدی

به دلیل این خطر عوارض جانبی، پزشک شما ممکن است قبل از تجویز داروی ضد قارچ خوراکی، یک کرم ضد قارچ موضعی را که روی پوست خود می‌مالید (ضد قارچ موضعی) امتحان کند. این کرم‌های موضعی شامل اکونازول و کتوکونازول هستند. 

اگر اغلب دچار آکنه قارچی می‌شوید، پزشک ممکن است داروی ضد قارچ طولانی مدت برای شما تجویز کند یا چیزی به نام درمان فتودینامیک را امتحان کند. درمان فتودینامیک از ترکیبی از داروهای حساس به نور و نور برای از بین بردن مخمرهایی که باعث عفونت شما می‌شوند استفاده می‌کند. همچنین اگر سایر داروهای ضد قارچ مؤثر نباشند، ممکن است درمان فتودینامیک تجویز شود. 

درمان‌های خانگی آکنه قارچی

در اینجا چند کار ساده وجود دارد که می‌توانید در خانه برای جلوگیری از آکنه قارچی انجام دهید :  

• بلافاصله پس از ورزش دوش بگیرید و لباس‌های ورزشی خود را عوض کنید
• لباس‌های گشاد بپوشید، مخصوصاً وقتی هوا گرم و مرطوب است یا وقتی ورزش می‌کنید
• هنگام اصلاح، کندن یا اپیلاسیون موهایتان مراقب باشید 
• فقط از جکوزی‌ها و استخرهای تمیز و مرتب استفاده کنید
• لباس شنای خود را بشویید و بین هر بار استفاده بگذارید خشک شود
• از شامپوی سلنیوم سولفید (مانند Selsun Blue) به صورت هفتگی به عنوان شوینده بدن و صورت استفاده کنید.

اگر آکنه قارچی دارید، اگر از اصلاح، کندن و اپیلاسیون موهای خود دست بکشید، از وان آب گرم و استخر دوری کنید و حدود یک ماه لباس‌های گشاد بپوشید، ممکن است بتوانید پوست خود را پاکسازی کنید . همچنین، سعی کنید چندین بار در روز کمپرس گرم روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید. 

برخی افراد از روغن درخت چای برای درمان آکنه و پای ورزشکاران که یک عفونت قارچی پوست است نیز استفاده می‌کنند. می‌توانید آن را مستقیماً روی جوش خود بمالید یا می‌توانید آن را در یک روغن حامل (مانند روغن نارگیل یا جوجوبا) رقیق کنید و روی آن بمالید. با این حال، مراقب باشید زیرا روغن درخت چای می‌تواند نوروتوکسیک باشد (می‌تواند فعالیت سیستم عصبی شما را تغییر دهد). آن را دور از دسترس کودکان خردسال و حیوانات خانگی نگه دارید و از آن در دستگاه بخور استفاده نکنید.

اگر جوش‌هایتان را در خانه درمان کرده‌اید و بعد از حدود ۳ هفته بهبود نیافته‌اند، حتماً به پزشک مراجعه کنید.