وقتی کسی که دوستش دارید اسکیزوفرنی دارد

حمایت از یکی از اعضای خانواده یا دوست مبتلا به اسکیزوفرنی به معنای کمک به آنها برای دریافت درمان پزشکی و روانی مورد نیازشان است. اما این همچنین به معنای مراقبت از خودتان در همان زمان است.

از این پیشنهادات برای ایجاد یک برنامه عملی که برای هر دوی شما مفید باشد، استفاده کنید.

خودتان را آموزش دهید

اسکیزوفرنی یک بیماری روانی دشوار برای درک است. بنابراین تا جایی که می‌توانید یاد بگیرید. هرچه اطلاعات بیشتری داشته باشید، برای مقابله با آن آماده‌تر خواهید بود.

همچنین بهتر می‌توانید از دوست یا عضوی از خانواده‌تان که مبتلا به اسکیزوفرنی است حمایت کنید. و این می‌تواند احتمال اینکه آنها حتی در شرایط سخت، به درمان خود پایبند بمانند را افزایش دهد.

هدفمند باشید

پزشک با عزیز شما یک برنامه سلامتی تنظیم می‌کند که شامل اهداف خاصی خواهد بود. اگر مطمئن نیستید که برای شروع درمان با چه کسی تماس بگیرید، پزشک خانواده خود را امتحان کنید، که ممکن است شما را به یک روانپزشک ارجاع دهد .

وظیفه شما به عنوان مراقب این است که به عزیزتان یادآوری کنید که پایبندی به اهدافش چقدر مهم است و او را تشویق کنید که به مصرف داروهایش ادامه دهد. او باید برنامه درمانی خود را دنبال کند تا از بازگشت بیماری جلوگیری کند و از بدتر شدن علائمش جلوگیری کند.

جزئیات را پیگیری کنید

در تمام قرارهای ملاقات با پزشک، همراه عزیزتان باشید. این کار کمک به او در برنامه درمانی‌اش را برای شما آسان‌تر می‌کند. از پزشک او هر چقدر که لازم است سوال بپرسید و جزئیات را حفظ کنید. به یاد داشته باشید: پزشک آنجاست تا به هر دوی شما کمک کند.

همچنین، از هر قرار ملاقات یادداشت‌برداری کنید. برخی از مواردی که باید در نظر بگیرید عبارتند از:

• علائم اخیر عزیزتان (چه علائمی دارند و از چه زمانی شروع شده‌اند)
• هرگونه شرایط پزشکی دیگری که ممکن است داشته باشند
• منابع جدید استرس (این موارد می‌تواند شامل تغییرات اساسی در زندگی باشد.)
• داروها، ویتامین‌ها، گیاهان دارویی یا هر مکمل دیگری که مصرف کرده‌اند، به همراه دوز مصرفی

به گروه‌های پشتیبانی بپیوندید

اعضای خانواده یا دوست خود را تشویق کنید که به یک گروه بپیوندند و مطمئن شوید که در جلسات شرکت می‌کنند. در این گروه‌های حمایتی، آنها در میان سایر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی خواهند بود که تجربیات خود را به اشتراک می‌گذارند. این ممکن است به آنها کمک کند تا کمتر احساس تنهایی کنند.

یاد بگیرید چگونه استرس را مدیریت کنید

فعالیت‌هایی مانند یوگا، تای چی و مدیتیشن می‌تواند به هر دوی شما احساس آرامش بیشتری بدهد. سعی کنید آنها را به طور منظم انجام دهید تا بتوانید در مواقع بحرانی از آنها استفاده کنید.

یاد بگیرید چگونه پاسخ دهید

وقتی کسی که مبتلا به اسکیزوفرنی است دچار توهم (شنیدن یا دیدن چیزهایی که وجود ندارند) یا هذیان (باور به چیزهایی که واقعیت ندارند، حتی وقتی که نادرستی آنها ثابت می‌شود) می‌شود، باور دارد که آنها واقعی هستند. به چالش کشیدن باورهایش با گفتن اینکه اینطور نیست، کمکی به او نمی‌کند.

در عوض، به آنها بگویید که هر کدام از شما مسائل را به روش خودتان می‌بینید. با احترام، مهربان و حامی باشید و در صورت نیاز با پزشک آنها تماس بگیرید.

اگر آنها دچار توهمات رفتاری می‌شوند ، آرام باشید، با ۱۱۵ تماس بگیرید و به امدادگر بگویید که اسکیزوفرنی دارند. در حالی که منتظر امدادگران هستید، بحث نکنید، فریاد نزنید، انتقاد نکنید، تهدید نکنید، در را مسدود نکنید، آنها را لمس نکنید یا بالای سرشان نایستید. همچنین از تماس مستقیم چشمی خودداری کنید ، که می‌تواند باعث شود آنها احساس تهدید کنند.

آماده پاسخگویی باشید

اگر فرد مبتلا به اسکیزوفرنی دچار یک دوره روان‌پریشی شود، به این معنی که توهمات یا هذیان‌های او بسیار بدتر و شدیدتر شود، باید سریعاً وضعیت را بررسی کنید و تصمیم بگیرید که با چه کسی تماس بگیرید. اگر شخص دیگری در دسترس است، از او بخواهید که در حالی که شما با پزشک تماس می‌گیرید یا با 115 تماس می‌گیرید، در کنار عزیزتان بماند.

اگر عزیزتان تهدید به خودکشی کرد، او را تنها نگذارید. اگر رفتارش خطرناک شد، فوراً با 110 تماس بگیرید و درخواست پلیس کنید. به او بگویید که اسکیزوفرنی دارد و وضعیت را برایش توضیح دهید، اما بگذارید خودش آن را مدیریت کند. پلیس باید برای ارزیابی و مدیریت افراد مبتلا به اختلالات روان‌پریشی و سایر انواع پریشانی‌های عاطفی آموزش دیده باشد. با پزشک او نیز تماس بگیرید تا او را از وضعیت مطلع کنید.

همچنین می‌توانید اپلیکیشن «بسته منابع بحران روانپزشکی» (از مرکز حمایت از درمان) را روی گوشی هوشمند خود دانلود کنید. این اپلیکیشن دارای استانداردهای خاص ایالتی در مورد بستری اورژانسی است و می‌تواند در مواقع بحرانی مفید باشد.

نشانه‌های خودکشی را بشناسید

بیشتر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی برای دیگران بی‌ضرر هستند. آنها بیشتر از هر کس دیگری به خودشان آسیب می‌زنند. گاهی اوقات این شامل تلاش برای گرفتن جان خود نیز می‌شود. شما باید هرگونه صحبت در مورد خودکشی را جدی بگیرید و به اشعار، یادداشت‌ها یا هر چیز دیگری که عزیزتان در مورد مرگ می‌نویسد توجه کنید.

در تماس باشید

وقتی فرد مبتلا به اسکیزوفرنی احساس تنهایی می‌کند، ممکن است افکار خودکشی در او افزایش یابد. اگر در نزدیکی او زندگی نمی‌کنید، می‌توانید با برقراری ارتباط از طریق تلفن، پیامک، ایمیل و نامه به او کمک کنید. ارسال یادداشت‌های کوتاه مانند کارت پستال و کارت تبریک می‌تواند به آنها یادآوری کند که چقدر برایتان مهم هستند.

مراقب خودت باش

مراقبت از فرد مبتلا به اسکیزوفرنی می‌تواند طاقت‌فرسا باشد. شما باید هر روز مراقبت از خود را در اولویت اصلی قرار دهید. احساس غم، عصبانیت، تنهایی یا ترس از نظر دیگران برای مراقبان امری عادی است.

با دوستان و خانواده خود تماس بگیرید و به آنها بگویید که به چه چیزی نیاز دارید. آنها می‌توانند:

• بدون قضاوت کردن به حرف‌هایتان گوش دهید
• اطلاعات و پزشکان را پیدا کنید
• داستان‌های امیدبخش، حمایت اخلاقی و راهنمایی معنوی را به اشتراک بگذارید
• پیشنهاد کمک مالی
• کارهای خانه را انجام دهید و از بچه‌هایتان مراقبت کنید

 مهم‌تر از همه، خوب غذا بخورید، به اندازه کافی بخوابید ، ورزش کنید و در فعالیت‌های سرگرم‌کننده شرکت کنید. شما نمی‌توانید ۲۴ ساعته در دسترس باشید. بنابراین تعطیلات بدون احساس گناه را برنامه‌ریزی کنید و هر از گاهی به خودتان استراحت کامل بدهید.

درباره انگ بیماری روانی اطلاعات کسب کنید

انگ بیماری روانی هنوز وجود دارد، اگرچه جامعه در سال‌های اخیر پذیرش و درک بیشتری از مسائل مربوط به سلامت روان پیدا کرده است.

خانواده‌های افرادی که بیماری روانی دارند می‌توانند برای مقابله با آن اقدامات خاصی را انجام دهند:

• به یاد داشته باشید که شما و عزیزانتان حق انتخاب دارید. بیماری‌های روانی و جسمی، اطلاعات خصوصی و شخصی هستند. شما می‌توانید تصمیم بگیرید که در مورد بیماری روانی خود به چه کسی و چه چیزی بگویید.
• به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید. مشکلات سلامت روان می‌توانند شایع‌تر از آن چیزی باشند که فکر می‌کنید. از هر چهار نفر در ایالات متحده، یک نفر در برهه‌ای از زندگی خود به نوعی بیماری روانی مبتلا می‌شود. بسیاری از افراد دیگر نیز با موقعیت‌های مشابهی دست و پنجه نرم می‌کنند. مردم معمولاً با افسردگی ، اضطراب ، سوءمصرف مواد و سایر اختلالات سلامت روان دست و پنجه نرم می‌کنند.
• امیدوار باشید و به یاد داشته باشید که درمان مؤثر است. داروها و درمان‌های روانی-اجتماعی ایمن و مؤثر در دسترس هستند و درمان‌های جدیدتری نیز در حال توسعه هستند. در نتیجه، بسیاری از افرادی که بیماری روانی دارند از زندگی پرباری برخوردارند.
• از عزیزتان به خاطر درخواست کمک قدردانی کنید. درمان سلامت روان می‌تواند دشوار باشد، زیرا افراد اغلب باید در امتحان کردن داروهای جدید، کنار آمدن با عوارض جانبی و یادگیری رفتارهای جدید صبور باشند. کمک به عزیزتان برای اینکه نسبت به خودش یا دیگران احساس خوبی داشته باشد، مهم است.
• فعال بمانید و خود را با افراد حامی احاطه کنید. انزوای اجتماعی می‌تواند یکی از عوارض جانبی منفی انگ مرتبط با بیماری روانی باشد. منزوی کردن خود و انجام ندادن کارهایی که از آنها لذت می‌برید، شما را در معرض خطر بالای افسردگی و فرسودگی شغلی قرار می‌دهد. ریسک کنید و فعالیت‌های جدیدی را در جامعه خود امتحان کنید.