خشکی چشم و هورمون‌ها

اگر از خشکی چشم رنج می‌برید ، ممکن است هورمون‌های شما مقصر باشند. این پیام‌رسان‌های شیمیایی در سراسر بدن حرکت می‌کنند، بنابراین جای تعجب نیست که می‌توانند بر چشمان شما نیز تأثیر بگذارند .

مهم‌ترین آنها هورمون تیروئید ، انسولین و هورمون‌های جنسی مانند استروژن هستند. وقتی مشکل هورمونی خود را درمان کنید ، از خشکی چشم نیز تا حدودی رهایی خواهید یافت .

هورمون‌های جنسی

اگر زن هستید، به خصوص با افزایش سن، احتمال ابتلا به خشکی چشم در شما بیشتر است. دلیل این امر تغییر زیاد سطح استروژن و سایر هورمون‌های جنسی در طول زندگی است.

برای مثال، احتمال ابتلا به خشکی چشم در دوران یائسگی بیشتر است. یائسگی زمانی از زندگی است که سطح هورمون‌ها، به ویژه استروژن، بالا و پایین می‌رود.

اگر باردار هستید ، به دلیل تغییرات هورمونی، احتمال خشکی چشم در شما بیشتر است . همین امر در مورد زنانی که قرص‌های ضدبارداری مصرف می‌کنند و از لنزهای تماسی نیز استفاده می‌کنند، صدق می‌کند .

برای برخی از زنان، ممکن است در زمان‌های خاصی از دوره ماهانه، عمدتاً زمانی که سطح استروژن بالا می‌رود، چشم‌ها خشک‌تر شوند.

متخصصان دقیقاً مطمئن نیستند که تغییر هورمون‌ها چگونه بر خشکی چشم تأثیر می‌گذارد. برخی مطالعات نشان می‌دهد که درمان جایگزینی هورمون (HRT) برای علائم یائسگی، خشکی چشم را بدتر می‌کند، در حالی که مطالعات دیگر نشان می‌دهد که آن را بهتر می‌کند. به نظر می‌رسد زنانی که فقط استروژن مصرف می‌کنند، بیشتر احتمال دارد به خشکی چشم مبتلا شوند ، در حالی که زنانی که ترکیبی از استروژن و پروژسترون (یکی دیگر از هورمون‌های جنسی زنانه) مصرف می‌کنند، کمتر احتمال دارد به آن مبتلا شوند.

خشکی چشم همچنین ممکن است توسط آندروژن‌ها ، هورمون‌های “مردانه” مانند تستوسترون، که هم در مردان و هم در زنان تولید می‌شوند ، بهتر یا بدتر شود . به عنوان مثال، زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) اغلب خشکی چشم دارند. این اختلال به دلیل وجود بیش از حد آندروژن باعث ایجاد کیست و مشکلات تخمک‌گذاری می‌شود .

چه مرد باشید و چه زن، سطح پایین‌تر آندروژن ممکن است بر میزان تولید اشک توسط غدد خاص یا لایه روغنی که سطح چشم شما را مرطوب نگه می‌دارد، تأثیر بگذارد.

هورمون تیروئید

تغییرات در سطح هورمون تیروئید، که توسط غده تیروئید در گردن شما ساخته می‌شود، همچنین می‌تواند باعث خشکی چشم شود. این تغییرات می‌تواند به دلیل یک بیماری خودایمنی مرتبط با تیروئید باشد . اگر به یکی از این بیماری‌ها مبتلا باشید، سیستم ایمنی – سیستم دفاعی بدن شما در برابر میکروب‌ها – به اشتباه غده تیروئید شما را دشمن تلقی کرده و به آن حمله می‌کند.

برای مثال، بیماری گریوز یک اختلال خودایمنی است که در مراحل اولیه با سطح بالای تیروئید مرتبط است، اما با گذشت زمان یا پس از درمان ممکن است سطح تیروئید پایین بیاید . افرادی که به آن مبتلا هستند ممکن است در بستن پلک‌های خود مشکل داشته باشند، به اندازه کافی پلک نزنند و همچنین نتوانند سطح اشک خود را بالا نگه دارند. در واقع ممکن است چشم‌ها به جلو برآمده شوند. همه این مشکلات می‌توانند منجر به خشکی چشم شوند.

بیماری هاشیموتو یکی دیگر از اختلالات خودایمنی است که باعث پایین آمدن سطح هورمون تیروئید و خشکی چشم می‌شود.

انسولین

اگر دیابت دارید ، چه نوع ۱ و چه نوع ۲، احتمال زیادی وجود دارد که به خشکی چشم نیز مبتلا شوید. دلیل آن ممکن است به میزان انسولین شما مربوط باشد.

سطح پایین انسولین، تولید اشک را برای غده اشکی شما دشوارتر می‌کند. مصرف انسولین ممکن است برخی از این مشکلات را برطرف کند.