آنچه در این مطلب خواهید خواند
هر بار که پلک می‌زنید و وقتی شب‌ها به خواب می‌روید، چشمان شما باید کاملاً بسته شوند. وقتی بسته هستند، اشک‌های شما سطح آنها را مرطوب نگه می‌دارد. این به چشمان شما کمک می‌کند تا تمیز و سالم بمانند.
اما اگر پلک‌های شما کاملاً بسته نشوند، بخشی از چشم شما در معرض هوا قرار می‌گیرد. این می‌تواند منجر به خشکی چشم ناشی از مشکلی به نام کراتیت ناشی از تماس شود. این می‌تواند باعث آسیب به چشم‌ها و عفونت، تورم و مشکلات بینایی شود.
چه چیزی باعث آن می‌شود؟
دلایل مختلفی وجود دارد که چرا هنگام پلک زدن یا خواب، چشمان شما ممکن است کاملاً بسته نشوند. این دلایل عبارتند از:
- فلج بل یا سایر انواع فلج صورت
- آسیب‌های قبلی به پلک‌های شما
- جراحی پلک در گذشته یا وجود بافت اسکار روی پلک‌ها
- داروهایی که شما را آرام میکنند (مانند داروهای بیهوشی )
- عوارض جانبی ناشی از تزریق بوتاکس
وقتی چشمان شما بیرون زده است، بسته شدن کامل پلک‌ها به دلایل زیر دشوار است:
- بیماری تیروئید
- سندرم کوشینگ
- بیماری گریوز
اگر با نیروی کمتری پلک بزنید، ممکن است به دلایل زیر پلک‌هایتان کاملاً بسته نشوند:
- آسیب عصبی
- بیماری پارکینسون
- سایر مشکلات سیستم عصبی
علائم چیست؟
اگر پلک‌های شما به طور کامل بسته نمی‌شوند، ممکن است این علائم خشکی چشم را داشته باشید. این علائم اغلب صبح‌ها، بعد از بیدار شدن از خواب، بدتر می‌شوند:
- درد، سوزش یا قرمزی چشم
- احساس می‌کنید که تکه‌هایی از خاک یا شن در چشمتان رفته است
- تاری دید
- مشکل در خواندن برای مدت طولانی
- چشمان خسته
- اشک بیشتر از حد معمول
- حساسیت به نور
چگونه تشخیص داده می‌شود؟
پزشک در مورد علائم و سابقه پزشکی شما سؤال خواهد کرد. آنها پلک‌های شما را معاینه میکنند تا ببینند که آیا کاملاً بسته می‌شوند و آیا به خوبی پلک می‌زنید یا خیر. آنها همچنین چشمان شما را از نظر آسیب ناشی از خشکی بررسی میکنند.
آنها ممکن است قطره‌هایی در چشم شما بریزند که وقتی با نور مخصوص به آنها نگاه میکنند، نواحی آسیب‌دیده را برجسته میکنند. بیشترین آسیب، یک سوم پایینی چشم شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این ناحیه‌ای است که وقتی پلک‌های شما کاملاً بسته نمی‌شوند، پوشیده نمی‌شود.
درمان چیست؟
پزشک شما ممکن است موارد زیر را پیشنهاد کند:
- قطره یا پماد. این داروها چشمان شما را مرطوب نگه می‌دارند که این امر مشکل را کاهش می‌دهد. ممکن است لازم باشد چندین بار در روز از اشک مصنوعی (جعلی) استفاده کنید. پزشک ممکن است پماد یا ژلی برای استفاده در شب به شما بدهد. این داروها اثرات طولانی مدتی دارند و از خشک شدن چشمان شما در طول شب جلوگیری میکنند، حتی اگر کاملاً بسته نشوند.
- عینک‌های مخصوص. پزشک ممکن است از شما بخواهد از عینک‌های مخصوصی به نام عینک‌های محفظه رطوبت استفاده کنید. این عینک‌ها ترکیبی از عینک طبی و عینک محافظ هستند. این عینک‌ها چشمان شما را احاطه کرده و در خود جای می‌دهند و از ورود هوا جلوگیری میکنند. بنابراین خشک شدن اشک‌های شما زمان بیشتری طول می‌کشد.
- آنتی‌بیوتیک‌ها. اگر چشمان شما بیش از حد خشک شود، باکتری‌ها می‌توانند باعث ایجاد زخم یا عفونت در سطح (قرنیه) شوند. در این صورت، پزشک قطره یا پماد آنتی‌بیوتیک چشمی برای درمان آن تجویز می‌کند.
- روش‌های بستن پلک. پزشک ممکن است چیزی روی چشمان شما قرار دهد تا به بسته ماندن آنها کمک کند. ممکن است پلک‌های شما را با چسب ببندد یا از پچ یا گاز استریل استفاده کند. اگر بخواهد هر شب این کار را انجام دهید، نحوه انجام آن را به شما نشان خواهد داد. احتمالاً قبل از بستن پلک‌ها، از شما می‌خواهند پماد یا ژل در چشمانتان بمالید.
- لنزهای تماسی مخصوصی که لنزهای اسکلرال نامیده می‌شوند.
- جراحی. گاهی اوقات جراحی تنها راه برای بسته شدن پلک‌های شما به شکلی که باید باشند، است. پزشک می‌تواند پلک بالایی را پایین بیاورد، پلک پایینی را بالا ببرد یا افتادگی پلک را محکم کند. این مورد نادر است، اما گاهی اوقات پلک‌ها باید برای مدتی دوخته شوند تا چشم شما بهبود یابد. پزشک شما می‌داند چه درمانی برای شما مناسب است.
آیا می‌توانید از آن جلوگیری کنید؟
ممکن است نتوانید نحوه بسته شدن پلک‌هایتان را تغییر دهید. اما می‌توانید شب‌ها از اشک مصنوعی و ژل یا پماد استفاده کنید تا علائم یا تغییرات بینایی را از خود دور نگه دارید. مرتباً به پزشک مراجعه کنید تا از سلامت چشمانتان مطمئن شوید.
