آنچه در این مطلب خواهید خواند
۱ / ۲۱
کیرستن دانست
این بازیگر ۴۲ ساله فاش کرده است که وقتی در دهه ۲۰ زندگیاش بوده، برای کمک به درمان افسردگی به یک مرکز توانبخشی مراجعه کرده است. دانست میگوید سالها با این بیماری دست و پنجه نرم کرده و متوجه شده که خشم زیادی را در خود فرو میبرد. او میگوید: «تنها چیزی که میتوانم بگویم این است که دارو چیز خیلی خوبی است و واقعاً میتواند به شما کمک کند تا از چیزی خلاص شوید. من از مصرف دارو میترسیدم و بنابراین مدت زیادی آن را تحمل میکردم. توصیه میکنم در صورت نیاز از کمک دیگران استفاده کنید.»
۲ / ۲۱
دواین جانسون
او یکی از پردرآمدترین بازیگران هالیوود است، اما «راک» اخیراً در مصاحبه با روزنامه بریتانیایی اکسپرس درباره افسردگی صحبت کرد. جانسون که مادرش را در ۱۵ سالگی از اقدام به خودکشی نجات داده بود، گفت: «مبارزه و درد واقعی است.» او بعداً در توییتی نوشت: «افسردگی هرگز تبعیض قائل نمیشود. مدت زیادی طول کشید تا متوجه این موضوع شوم، اما نکته کلیدی این است که از ابراز احساسات نترسیم. به خصوص ما مردها تمایل داریم آن را در دل خود نگه داریم. تو تنها نیستی.»
۳ / ۲۱
کیتی پری
این ستاره پاپ در یک پخش زنده ۹۶ ساعته در یوتیوب، از مشکلاتش با افسردگی گفت. پری در یک جلسه احساسی با سیری ست نام سینگ، مجری برنامه «درمانگر» از کانال وایسلند، گفت که این موضوع را با او در میان گذاشته است زیرا میخواسته طرفدارانش خود واقعیاش را ببینند. «اگر مردم ببینند که من درست مثل خودشان هستم، میتوانند به همان اندازه رویاهای بزرگ داشته باشند.»
۴ / ۲۱
جان هام
درست مانند شخصیتش دان دریپر در سریال «مردان دیوانه»، هام با مشکلات سختی دست و پنجه نرم کرده است. او در مورد دورههای افسردگی خود صریح بوده و میگوید که پس از مرگ پدرش در دوران دانشگاه، دوران سختی را پشت سر گذاشته است. هام در مصاحبهای با مجله «ایناستایل»، در مورد مزایای رواندرمانی صحبت کرد. «ما در جهانی زندگی میکنیم که پذیرفتن هر چیز منفی در مورد خود، به عنوان یک ضعف تلقی میشود، در حالی که در واقع یک نقطه قوت است. گفتن اینکه «من به کمک نیاز دارم» نشانه ضعف نیست.»
۵ / ۲۱
لیدی گاگا
این ستاره پاپ که از جمله آهنگهای معروفش میتوان به «پاپاراتزی» و «پوکر فیس» اشاره کرد، میگوید که در تمام طول زندگیاش با افسردگی و اضطراب دست و پنجه نرم کرده است. گاگا از اعتراف به مصرف دارو برای افسردگی خجالت نمیکشد. او در مصاحبهای با مجله بیلبورد گفت که فکر میکند صحبت کردن مردم در مورد سلامت روانشان مهم است. «اگر داستانهایمان را به اشتراک بگذاریم و در کنار هم بمانیم، قویتر هستیم.»
۶ / ۲۱
مایکل فلپس
به گزارش سیانان، این شناگر که ۲۸ مدال المپیک کسب کرده است، گفت که اولین «دوران افسردگی» او در سال ۲۰۰۴ اتفاق افتاد، اما به گفته سیانان، بدترین دوران او پس از بازیهای ۲۰۱۲ بود. فلپس گفت که ۳ تا ۵ روز تنها در اتاق خوابش نشسته بود «و نمیخواست زنده باشد» و میدانست که به کمک نیاز دارد. پس از اینکه به دنبال درمان رفت و شروع به صحبت در مورد احساساتش کرد، گفت «زندگی آسان شد». حالا او میفهمد که «خوب نبودن اشکالی ندارد».
۷ / ۲۱
کریستن بل
این بازیگر که به خاطر صداپیشگی شخصیت آنا در فیلم فروزن شناخته میشود، میگوید از دوران دانشگاه دچار افسردگی بوده است. بل در مقالهای برای وبسایت Motto میگوید: «هیچ ضعفی در مبارزه با بیماری روانی وجود ندارد.» او میگوید که برای روشنتر کردن این اختلال و کاهش انگ اجتماعی پیرامون آن، بیماری افسردگیاش را اعلام عمومی کرده است.
۸ / ۲۱
بروس اسپرینگستین
«رئیس» در دهه ۶۰ زندگیاش دچار افسردگی شد که «مدت زیادی طول کشید»، او به برنامه «صبح یکشنبه سیبیاس » گفت: «انگار این چیزی است که شما را در خود فرو میبرد. من به جایی رسیدم که نمیخواستم از رختخواب بیرون بیایم.» او گفت که این موضوع روی کارش تأثیری نداشت و «قدرت و عشق» همسرش پتی اسکیالفا کلیدی بود. «او میگفت: ‘حالت خوب میشود. شاید امروز یا فردا نه، اما همه چیز درست خواهد شد.» او همچنین برای این بیماری از درمان و دارو کمک گرفت.
۹ / ۲۱
گوئینت پالترو
این بازیگر برنده جایزه اسکار، وقتی درباره مبارزه ۵ ماههاش پس از تولد فرزند دومش، موسی، صحبت کرد، نوری بر افسردگی پس از زایمان تاباند. او در سال ۲۰۱۱ به مجله Good Housekeeping گفت : «احساس میکردم مثل یک زامبی هستم. نمیتوانستم به قلبم دسترسی داشته باشم. نمیتوانستم به احساساتم دسترسی داشته باشم. نمیتوانستم ارتباط برقرار کنم.» او پس از مرگ پدرش در سال ۲۰۰۲ نیز با افسردگی بالینی دست و پنجه نرم میکرد.
۱۰ / ۲۱
اشلی جاد
این بازیگر سریال Kiss the Girls دوران کودکیای داشته که خودش آن را «ناکارآمد» مینامد. او احساس انزوا و ناامنی میکرد. در نتیجه، در بزرگسالی غم عمیقی را تجربه میکند. با این حال، اوضاع زمانی بهتر شد که در سال ۲۰۰۶ به یک مرکز درمانی مراجعه کرد. او به مجله Glamour گفت : «به کمک نیاز داشتم. درد زیادی داشتم.»
۱۱ / ۲۱
نائومی جاد
نائومی جاد، مادر اشلی و چهره شاخص موسیقی کانتری، در آوریل ۲۰۲۲ پس از مبارزهای طولانی با افسردگی، خودکشی کرد. او به رابین رابرتز، از نویسندگان ABC News و WebMD، گفت که در سال ۲۰۱۰ دچار چیزی شده که آن را «افسردگی کاملاً ناتوانکننده و تهدیدکننده زندگی» مینامید. او میگوید: «به خانه میآمدم و به مدت ۳ هفته از خانه بیرون نمیرفتم و لباس خوابم را در نمیآوردم، بهداشت معمول را رعایت نمیکردم. واقعاً بد بود.» او در کتابش « رودخانه زمان: سقوط من به افسردگی و چگونگی ظهور من با امید» درباره افسردگی خود نوشته است.
۱۲ / ۲۱
رایان فیلیپ
بازیگر فیلم «نیتهای بیرحمانه» میگوید که مبارزهاش با افسردگی از سنین جوانی آغاز شده است. او اخیراً به مجله ال گفته است: «فکر میکنم با افزایش سن، افسردگی کمی کاهش مییابد، اما من ذاتاً آدم غمگینی هستم.» با این حال، فیلیپ اجازه نداده است که این بیماری مانع از درخشش او روی پرده سینما شود. او اخیراً در فیلم « سنت کلر» بازی کرده است.
۱۳ / ۲۱
جی کی رولینگ
زنی که پشت هری پاتر بود، شادی را به میلیونها نفر هدیه داد، اما اعتراف میکند که هنگام نوشتن رمانهای جادویی احساس ناامیدی میکرده است. خلق و خوی تاریک او حتی الهامبخش موجودات مکنده روح در مجموعه داستانهایش، معروف به دمنتورها، بوده است. او در سال ۲۰۱۰ به اپرا وینفری گفت: «توصیف [افسردگی] برای کسی که هرگز در آن نبوده بسیار دشوار است، زیرا غم نیست. اما این فقدان سرد احساس است — آن احساس واقعاً تهی.»
۱۴ / ۲۱
شریل کرو
این خواننده که نه بار برنده جایزه گرمی شده، حتی قبل از ابتلا به سرطان پستان و تومور خوشخیم مغز، با افسردگی دست و پنجه نرم میکرد. او در سال ۲۰۱۴ به روزنامه تلگراف لندن گفت : «من حس قوی مالیخولیا دارم. من در سنین پایین به دلیل نیاز به احساس کردن چیزی، پیانو مینواختم.»
۱۵ / ۲۱
تری بردشاو
این عضو تالار مشاهیر NFL و مفسر محبوب فوتبال معتقد است که سالها افسردگی داشته، اما تا اواخر دهه ۹۰ میلادی بیماریاش تشخیص داده نشده و تحت درمان قرار نگرفته بود. او اکنون داستان خود را به اشتراک میگذارد، به این امید که انگ اجتماعی پیرامون این بیماری روانی را کاهش دهد. او در سال ۲۰۰۳ به شیکاگو تریبون گفت: «فکر کردم شاید بتوانم به مردم در افزایش آگاهی کمک کنم، به مردان کمک کنم تا قدرت و شجاعت پیدا کنند.»
۱۶ / ۲۱
باز آلدرین
حتی قدم گذاشتن روی ماه هم نتوانست جلوی احساس افسردگی باز آلدرین را بگیرد. در واقع، شهرت ناگهانی این فضانورد پس از فرود بر ماه در سال ۱۹۶۹ منجر به طلاق او، به علاوه مشکلات مربوط به الکل و افسردگی شد. او به نیویورک تایمز گفت که ناراحتی در خانوادهاش موروثی است. مادر و پدربزرگ مادریاش از این بیماری رنج میبردند، تا جایی که هر دو متأسفانه خودکشی کردند. بنابراین آلدرین به دنبال درمان رفت و رئیس انجمن ملی سلامت روان شد.
۱۷ / ۲۱
تیپر گور
در سال ۱۹۹۹، زمانی که ال گور معاون رئیس جمهور بود، بانوی دوم، مبارزات خود را با غم و اندوه به اشتراک گذاشت. او پس از اینکه پسرش یک تصادف رانندگی نزدیک به مرگ داشت، تحت درمان قرار گرفت. او در سرمقالهای در روزنامه USA Today نوشت: «من میدانم که مراقبتهای سلامت روان خوب چقدر میتواند مهم باشد، زیرا شخصاً از آن بهرهمند شدهام.» داروها و مشاوره به او کمک کرد تا بهتر شود.
۱۸ / ۲۱
وین بردی
تصویر عمومی شاد این کمدین، مبارزه طولانی او با بیماری روانی را پنهان میکرد. بردی تجربه خود را در سال ۲۰۱۴ به برنامه «اینترتینمنت تونایت» اینگونه توصیف کرد: «شما نمیخواهید تکان بخورید؛ نمیتوانید در تاریکی تکان بخورید.» او در تلاش برای متوقف کردن استاندارد دوگانه در هالیوود، جایی که به نظر میرسد اعتراف به مشکل مواد مخدر قابل قبولتر از افسردگی بالینی است، این موضوع را مطرح کرد.
۱۹ / ۲۱
جیم کری
مردی که پشت برخی از دیوانهترین شخصیتهای سینما، از گرینچ گرفته تا ایس ونتورا، قرار دارد، میگوید روزهای تاریکی را پشت سر گذاشته است. او آشکارا از مصرف داروهای ضد افسردگی استقبال میکند و زندگی بسیار پاک و معنویای دارد. او به برنامه ۶۰ دقیقه گفت : «من به ندرت قهوه مینوشم. من در مورد پرهیز از الکل و مواد مخدر بسیار جدی هستم. زندگی بیش از حد زیباست.»
۲۰ / ۲۱
رابین ویلیامز
مرگ او بر اثر خودکشی در سال ۲۰۱۴ میلیونها نفر را شوکه کرد، اما این بازیگر/کمدین برنده جایزه اسکار سابقه افسردگی، سوءمصرف مواد و الکل را داشت. او به پارکینسون مبتلا شده بود و ممکن بود نوعی زوال عقل داشته باشد. در سال ۲۰۰۶، او اوج و فرودهای زندگی خود را برای تری گراس از NPR شرح داد. «آیا گاهی اوقات به سبک شیدایی اجرا میکنم؟ بله. آیا همیشه شیدایی هستم؟ نه. آیا غمگین میشوم؟ اوه بله. آیا این موضوع به من ضربه شدیدی میزند؟ اوه بله.»
۲۱ / ۲۱
چهرههای تاریخی
حتی شانزدهمین رئیس جمهور آمریکا نیز دورههایی از چیزی را که خودش آن را مالیخولیا مینامید، تجربه کرد. آبراهام لینکلن در سال ۱۸۴۱ به یکی از شرکای حقوقی خود نوشت: «اگر آنچه من احساس میکنم به طور مساوی بین تمام خانواده بشر تقسیم میشد، حتی یک چهره شاد روی زمین وجود نداشت. اینکه آیا من هرگز بهتر خواهم شد یا نه، نمیتوانم بگویم.» او به شدت به دوستان، خانواده و یک پزشک معتمد برای گذراندن تاریکترین دوران خود متکی بود. از دیگر چهرههای تاریخی که طبق گزارشها با افسردگی دست و پنجه نرم میکردند میتوان به ارنست همینگوی، وینستون چرچیل، زیگموند فروید، روانکاو، و ژنرال ویلیام تی. شرمن اشاره کرد.
