شنایی با شپش و گال – اصول اولیه

شپش چیست؟

شپش‌ها انگل‌های کوچکی هستند که روی بدن انسان زندگی می‌کنند و از خون تغذیه می‌کنند. آن‌ها به ندرت باعث مشکلات جدی پزشکی می‌شوند، اما هم آزاردهنده و هم مسری هستند. سه نوع شپش وجود دارد که می‌توانند روی بدن انسان زندگی کنند.

شپش سر ( Pediculus humanus capitis ) تقریباً به اندازه یک دانه کنجد است یا در بزرگسالی 2.1 تا 3.3 میلی‌متر طول دارد. تخم‌های آنها که به آنها رشک می‌گویند، بیضی‌های سفید یا زرد رنگ هستند که به سختی قابل مشاهده هستند و به ساقه مو می‌چسبند . ابتلا به شپش سر ارتباطی با میزان بهداشت شخصی ندارد. شپش سر مسری است، به خصوص در بین دانش‌آموزان. تخمین زده می‌شود که سالانه 6 تا 12 میلیون کودک در ایالات متحده به آن مبتلا می‌شوند. دختران بیشتری به شپش سر مبتلا می‌شوند – احتمالاً به این دلیل که دختران تماس فیزیکی بیشتری با یکدیگر دارند و وسایل شخصی بیشتری (مانند کلاه، لباس، شانه) را که می‌توانند شپش سر را منتقل کنند، به اشتراک می‌گذارند. شپش سر در بین آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار نادر است، احتمالاً به این دلیل که ساقه موهای آنها شکلی دارد که شپش‌ها نمی‌توانند به راحتی آن را بگیرند.

شپش بدن ( Pediculus humanus corporis ) از نظر ظاهری تقریباً شبیه شپش سر است، اما پیدا کردن آن ممکن است دشوارتر باشد. شپش‌های بالغ به طول ۲.۳ تا ۳.۶ میلی‌متر رشد می‌کنند. وقتی تغذیه نمی‌کنند، تمایل دارند در درز لباس‌ها و چین‌های رختخواب پنهان شوند. اگر شپش‌ها درمان نشوند، فرد می‌تواند عوارضی مانند زخم‌های پوستی یا عفونت باکتریایی ناحیه آسیب‌دیده را تجربه کند. شپش بدن همچنین می‌تواند عفونت‌های خونی را گسترش دهد.

شپش عانه ( Pthirus pubis ) انگل‌های زرد-خاکستری هستند که در ناحیه عانه یافت می‌شوند و از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند. آنها فقط ۱.۱ تا ۱.۸ میلی‌متر طول دارند و به دلیل شکل و پاهای جلویی چنگال مانند خرچنگ که با آنها به مو می‌چسبند، شپش خرچنگ یا خرچنگ نیز نامیده می‌شوند. تخم‌ها به سختی دیده می‌شوند. این ذرات ریز سفید آنقدر محکم به ساقه مو می‌چسبند که با شستشوی معمولی از بین نمی‌روند. گاهی اوقات شپش عانه ممکن است در سایر نواحی بدن که حاوی موهای زبر است، مانند زیر بغل یا سینه، یافت شود.

شپش‌ها در سراسر جهان، هر جا که مردم در نزدیکی هم جمع می‌شوند، مانند مدارس، یافت می‌شوند.