بیماری دریچه قلب

بیماری دریچه قلب چیست؟

بیماری دریچه قلب زمانی است که یک یا چند دریچه قلب شما آنطور که باید کار نمی‌کنند. قلب شما چهار دریچه دارد: ریوی، سه لتی، آئورت و میترال. دریچه‌های قلب شما مانند درهایی که با ضربان قلب باز و بسته می‌شوند، برای حفظ جریان خون در مسیر درست، باز و بسته می‌شوند.

بیماری دریچه قلب در بزرگسالان مسن‌تر شایع‌تر است.

دریچه‌های قلب چگونه کار می‌کنند؟

دریچه‌های قلب شما مانند درهای یک طرفه، حفره‌های قلب و رگ‌های خونی شما را به هم متصل می‌کنند. آن‌ها با هر ضربان قلب باز و بسته می‌شوند تا خون شما در یک جهت، در زمان مناسب، از طریق هر حفره جریان یابد. 

هر دریچه از لایه‌های بافتی محکمی به نام لت یا کاسپ تشکیل شده است. لت‌های سالم به طور کامل باز و بسته می‌شوند و اجازه می‌دهند خون از طریق دهانه جریان یابد. با این حال، اگر هر یک از دریچه‌های قلب شما به طور کامل باز یا بسته نشود، ممکن است خون شما بین حفره‌ها نشت کند یا به خوبی از دهانه جریان نیابد.

چهار دریچه شما عبارتند از:

1. دریچه ریوی. این دریچه بطن راست و شریان ریوی شما را به هم متصل می‌کند. شریان ریوی شما یک رگ شاخه‌دار است که به ریه‌های شما منتهی می‌شود. وقتی بطن راست شما پر از خون است، قلب شما منقبض می‌شود که باعث باز شدن دریچه ریوی و ورود خون به شریان ریوی شما می‌شود. همانطور که خون از طریق شریان و رگ‌های ریه‌های شما عبور می‌کند، دی‌اکسید کربنی را که از بافت‌های شما حمل می‌کرد، تخلیه کرده و اکسیژن را برای بازگرداندن به بدن جمع‌آوری می‌کند. سپس رگ‌های ریوی شما این خون غنی از اکسیژن را به دهلیز چپ شما تخلیه می‌کنند.
2. دریچه میترال. این دریچه، دهلیز چپ و بطن چپ شما را به هم متصل می‌کند. وقتی قلب شما در حالت استراحت است، دریچه میترال شما باز می‌شود و به خون تازه اکسیژن‌دار اجازه می‌دهد تا از دهلیز چپ به بطن چپ شما جریان یابد. همچنین از بازگشت خون از بطن چپ به دهلیز چپ شما جلوگیری می‌کند. وقتی بطن چپ شما پر از خون است، قلب شما منقبض می‌شود که دریچه میترال شما را می‌بندد و همزمان دریچه آئورت شما را باز می‌کند.
3. دریچه آئورت. این دریچه بطن چپ شما را به آئورت (که به صورت ay- یا -tuh تلفظ می‌شود) متصل می‌کند. آئورت شما بزرگترین رگ خونی در بدن شماست و خون اکسیژن‌دار را از قلب به بقیه بدن منتقل می‌کند. همچنین از بازگشت خون از آئورت به بطن چپ جلوگیری می‌کند.
4. دریچه سه لتی. این دریچه، دهلیز راست و بطن راست شما را به هم متصل می‌کند. خونی که پر از دی اکسید کربن از بافت‌های بدن شماست، از طریق دو سیاهرگ بزرگ به نام ورید اجوف فوقانی (با تلفظ وای -نو -کا -وو) و ورید اجوف تحتانی به دهلیز راست شما جریان می‌یابد. ورید اجوف فوقانی خون را از بافت‌های بالای بدن و ورید اجوف تحتانی خون را از بافت‌های پایین بدن به دهلیز راست قلب شما می‌آورد. هنگامی که قلب شما در حالت استراحت است، دریچه سه لتی شما باز است و خون به بطن راست شما جریان می‌یابد تا زمانی که پر شود. پس از پر شدن، قلب شما منقبض می‌شود که دریچه سه لتی شما را می‌بندد و همزمان دریچه ریوی شما را باز می‌کند. 

این الگو با هر ضربان قلب بارها و بارها تکرار می‌شود، که خون شما را به طور مداوم از طریق قلب، ریه‌ها و بدن شما ارسال می‌کند.

انواع بیماری دریچه قلب

سه نوع بیماری دریچه قلب وجود دارد. نوع بیماری شما بستگی به این دارد که کدام یک از دریچه‌های شما و به چه روشی تحت تأثیر قرار گرفته است. گاهی اوقات، یکی از دریچه‌های شما بیش از یک مشکل دارد یا بیش از یکی از دریچه‌های شما مشکل یکسانی دارند.

اینها مشکلاتی هستند که می‌توانند هر یک از چهار دریچه قلب شما را تحت تأثیر قرار دهند:

آترزی (تلفظ می‌شود: uh-TREE-zhuh). این زمانی است که یکی از دریچه‌های قلب شما وجود ندارد. از آنجایی که بین دو حفره قلب شما هیچ روزنه‌ای وجود ندارد، قلب نمی‌تواند وظیفه خود را که پمپاژ مداوم خون از طریق ریه‌ها و بدن است، انجام دهد. این بیماری بیشتر در هنگام تولد دیده می‌شود، اما ممکن است بعداً نیز به آن مبتلا شوید. دو نوع اصلی آن عبارتند از:

• آترزی ریوی، که بر دریچه ریوی شما تأثیر می‌گذارد. این انسداد باعث می‌شود جریان خون از قلب به ریه‌ها از طریق شریان ریوی مسدود شود.
• آترزی تریکوسپید، که بر دریچه تریکوسپید شما تأثیر می‌گذارد. این انسداد جریان خون از دهلیز راست به بطن راست شما را مسدود می‌کند.

نارسایی. این زمانی است که یکی از دریچه‌های قلب شما محکم بسته نمی‌شود، بنابراین خون می‌تواند از طریق دهانه به عقب نشت کند. بنابراین، تمام خون شما از طریق دریچه به جلو جریان نمی‌یابد و قلب شما باید برای جبران نشتی دریچه سخت‌تر کار کند. خون کمتری به بقیه بدن شما جریان می‌یابد. دریچه‌های شما ممکن است به دلایل مختلف محکم بسته نشوند، از جمله اینکه دریچه شما کشیده شده است، اندازه مناسبی ندارد یا شکل مناسبی ندارد. 

شایع‌ترین دلیل نارسایی، افتادگی دریچه میترال است. افتادگی زمانی است که یک یا هر دو لتی که دریچه میترال شما را تشکیل می‌دهند، افتاده یا به سمت عقب برآمده می‌شوند. بنابراین دریچه نمی‌تواند به طور کامل بسته شود. مانند آرتزی، ممکن است با این بیماری متولد شوید یا بعداً به آن مبتلا شوید. 

تنگی دریچه. این زمانی است که یکی از دریچه‌های قلب شما دهانه‌ای بسیار باریک دارد. این ممکن است به این دلیل باشد که دهانه خیلی کوچک است یا برگچه‌هایی که دریچه شما را تشکیل می‌دهند قبل از تولد به درستی شکل نگرفته‌اند. یک مثال، تنگی دریچه آئورت دو لتی است. این زمانی اتفاق می‌افتد که دریچه آئورت شما به جای سه برگچه، با دو برگچه تشکیل می‌شود. قلب شما ممکن است مجبور شود برای پمپاژ خون از طریق این دهانه تنگ شده، سخت‌تر کار کند. 

علل بیماری دریچه قلب

بیماری دریچه قلب می‌تواند قبل از تولد (مادرزادی) یا گاهی در طول زندگی ایجاد شود.

دلایل مختلفی برای بیماری دریچه قلب وجود دارد از جمله:

بیماری مادرزادی دریچه قلب. این یک ناهنجاری است که شما با آن در یک یا چند دریچه قلب خود متولد می‌شوید. 

بیماری روماتیسمی. ممکن است پس از یک مورد گلودرد استرپتوکوکی که با آنتی‌بیوتیک درمان نشده است، زخم‌هایی روی دریچه‌های قلب شما ایجاد شود . این یک علت بسیار شایع بیماری دریچه در جهان است، اما در ایالات متحده به این اندازه شایع نیست زیرا اکثر عفونت‌های استرپتوکوکی در مراحل اولیه عفونت با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شوند. این علت شایع‌تر در بزرگسالانی است که قبل از سال ۱۹۴۳ در ایالات متحده متولد شده‌اند، زمانی که استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها رواج بیشتری پیدا کرد.

اندوکاردیت. ممکن است به دلیل عفونت جدی در خون، در پوشش داخلی قلب خود دچار عفونت شوید. این عفونت می‌تواند به لت‌هایی که دریچه‌های قلب شما را تشکیل می‌دهند آسیب برساند. یکی از دلایل اندوکاردیت، مصرف مواد مخدر داخل وریدی است.

انواع دیگر بیماری‌های قلبی ، مانند:

• نارسایی قلبی، زمانی که قلب شما نمی‌تواند خون و اکسیژن کافی را برای حمایت از سایر اندام‌های شما پمپ کند.
• تصلب شرایین آئورت، زمانی که رسوبات چربی، کلسیم و کلسترول در داخل آئورت شما تجمع پیدا می‌کند.
• آنوریسم آئورت، زمانی که در محل اتصال آئورت به قلب، برآمدگی (بالونی شدن) وجود دارد.
• فشار خون بالا.
• حمله قلبی، که می‌تواند به عضلاتی که دریچه‌های قلب شما را می‌بندند آسیب برساند.

شرایط دیگری مانند:

• بیماری‌های خودایمنی، مانند لوپوس
• سندرم مارفان، که یک بیماری بافت همبند است که می‌تواند دریچه‌های قلب شما را تحت تأثیر قرار دهد.
• قرار گرفتن در معرض تابش با دوز بالا، که ممکن است منجر به رسوب کلسیم روی دریچه شود.
• روند پیری، که می‌تواند باعث ایجاد رسوبات کلسیم در دریچه‌های قلب شما شود و آنها را سفت یا ضخیم کند و با افزایش سن، کارایی آنها را کاهش دهد.

بیماری‌های دریچه‌ای مرتبط با سن، مانند کلسیفیکاسیون ناشی از پیری یا تخریب آهسته در طول زمان.

عوامل خطر بیماری دریچه قلب

برخی از بیماری‌های مادرزادی دریچه قلب در خانواده‌ها ارثی هستند. 

ممکن است با افزایش سن به دلایل زیر به بیماری دریچه قلب مبتلا شوید:

سابقه خانوادگی. ممکن است به دلیل وجود سابقه خانوادگی در خانواده، به برخی از مشکلات دریچه قلب مبتلا شوید. همچنین، سابقه خانوادگی بیماری عروق کرونر قلب در مراحل اولیه نیز می‌تواند خطر ابتلا به بیماری دریچه قلب را افزایش دهد.

سبک زندگی. عوامل خطر برای انواع دیگر بیماری‌های قلبی نیز ممکن است خطر ابتلا به بیماری دریچه قلب را افزایش دهند. برخی از این عوامل خطر شامل عدم فعالیت بدنی، الگوهای غذایی ناسالم، سیگار کشیدن و چاقی هستند.

دستگاه‌های پزشکی. اگر دستگاه دفیبریلاتور یا ضربان‌ساز قلب دارید، می‌تواند به دریچه قلب ساییده شود و بافت اسکار ایجاد کند یا باعث شود ضربان قلب شما از ریتم خارج شود که می‌تواند باعث کشیدگی دریچه قلب شود. 

سایر بیماری‌ها، مانند فشار خون بالا، دیابت، اختلالات خودایمنی و سایر بیماری‌های قلبی.

پرتودرمانی برای سرطان. پرتودرمانی می‌تواند دریچه‌های قلب شما را ضخیم و تنگ کند.

جنسیت تعیین‌شده در بدو تولد. افرادی که در بدو تولد پسر (AMAB) تعیین شده‌اند، بیشتر از افرادی که در بدو تولد دختر (AFAB) تعیین شده‌اند، در معرض ابتلا به برخی از بیماری‌های دریچه قلب هستند.

علائم بیماری دریچه قلب

علائم شما بسته به نوع بیماری دریچه قلب شما می‌تواند متفاوت باشد.

علائم در بزرگسالان.

ممکن است متوجه هیچ علامتی نشوید، یا ممکن است برخی از علائم خود را با علائم طبیعی پیری اشتباه بگیرید. علائم شما همچنین ممکن است به آرامی بروز کنند. علائم شما ممکن است به شدت بیماری شما مربوط نباشد. ممکن است اصلاً علامتی نداشته باشید و بیماری دریچه‌ای شدیدی داشته باشید که نیاز به درمان سریع دارد. یا مانند پرولاپس دریچه میترال، ممکن است علائم قابل توجهی داشته باشید، اما آزمایش‌ها نشان دهند که نشت دریچه قابل توجه نیست.

علائم بیماری دریچه قلب می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• مشکلات تنفسی. این می‌تواند شامل تنفس سریع یا تنگی نفس باشد. ممکن است این علائم را بیشتر هنگام فعالیت بدنی، مانند بالا رفتن از پله‌ها یا حرکت سریع، مشاهده کنید. 
• سرگیجه یا غش. گاهی اوقات، ممکن است هنگام ایستادن غش کنید.
• ناراحتی در قفسه سینه ( آنژین ). ممکن است در قفسه سینه خود احساس فشار، فشردگی، تنگی یا سوزش داشته باشید. این درد ممکن است به شانه‌ها، بازوها، گردن، فک یا پشت شما گسترش یابد. همچنین ممکن است مانند ناراحتی معده احساس شود. این اتفاق می‌تواند هنگام کار سخت یا هنگام استراحت رخ دهد. 
• احساس خستگی بیش از حد معمول (خستگی).
• تب در صورت ابتلا به عفونت، مانند میوکاردیت.
• تپش قلب. این ممکن است مانند ریتم سریع قلب، ضربان قلب نامنظم، ضربان‌های جا افتاده یا احساس لرزش در قفسه سینه احساس شود.
• تورم در اطراف چشم‌ها یا در مچ پا، پاها یا شکم. به این حالت ادم می‌گویند. تورم در شکم ممکن است باعث شود احساس نفخ کنید.
• افزایش سریع وزن. افزایش وزن ۲ یا ۳ پوند در روز امکان‌پذیر است.

علائم در نوزادان و کودکان خردسال.

گاهی اوقات، نوزاد یا کودک شما ممکن است از بدو تولد علائم مشکل دریچه قلب را داشته باشد. اما گاهی اوقات، ممکن است تا هفته‌ها یا ماه‌ها پس از تولد ظاهر نشوند. این علائم ممکن است توسط متخصص اطفال شما در طول غربالگری نوزاد تشخیص داده شود. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آنطور که باید وزن اضافه نمی‌کنند یا رشد نمی‌کنند. ممکن است متوجه شوید که در غذا خوردن مشکل دارند. اگر فرزند شما در غذا خوردن مشکل دارد، با پزشک خود تماس بگیرید.
• رنگ پوست آبی، به خصوص لب‌ها، انگشتان دست و پا. اگر فرزندتان رنگ پوست آبی دارد، فوراً با ۱۱۵ تماس بگیرید.
• سطح پایین اکسیژن.
• پوست رنگ‌پریده، ضربان قلب سریع یا دست‌های سرد و مرطوب. این‌ها علائم شوک هستند. این یک اورژانس پزشکی است. فوراً با ۱۱۵ تماس بگیرید.
• نبض ضعیف.

مراحل بیماری دریچه قلب

این مرحله به علائم، شدت بیماری، ساختار دریچه یا دریچه‌ها و جریان خون در قلب و ریه‌های شما بستگی دارد. کمیته مشترک کالج قلب و عروق آمریکا و انجمن قلب آمریکا مراحل زیر را توصیه می‌کنند:

• مرحله A (در معرض خطر). شما عوامل خطر بیماری دریچه قلب را دارید.
• مرحله B (پیشرونده). شما بیماری دریچه‌ای خفیف یا متوسط دارید، اما هیچ علامتی ندارید.
• مرحله C (شدید، بدون علامت). شما بیماری شدید دریچه‌ای دارید، اما هیچ علامتی ندارید.
• مرحله D (شدید، علامت‌دار). شما بیماری شدید دریچه‌ای دارید و علائمی دارید.

بیماری‌های دریچه قلب چگونه تشخیص داده می‌شوند؟

پزشک قلب شما می‌تواند از طریق موارد زیر تشخیص دهد که آیا بیماری دریچه قلب دارید یا خیر:

صحبت با شما در مورد علائم و سابقه پزشکی‌تان. پزشک در مورد عوامل خطر و هرگونه بیماری مرتبط با دریچه قلب که در خانواده شما وجود دارد، سؤال خواهد کرد. 

انجام معاینه فیزیکی. پزشک شما به صداهایی که قلب شما هنگام باز و بسته شدن دریچه‌های قلب ایجاد می‌کند گوش می‌دهد. سوفل، صدای خش‌خش مانندی است که توسط جریان خون از طریق دریچه تنگ یا نشتی ایجاد می‌شود. پزشک شما همچنین می‌تواند تشخیص دهد که آیا قلب شما بزرگ شده است یا ریتم قلب شما نامنظم است. آنها همچنین قدرت نبض شما را در بازو یا گردن شما احساس می‌کنند. همچنین، پزشک متخصص اطفال ممکن است شکم نوزاد شما را از نظر علائم تورم کبد معاینه کند.

پزشک به ریه‌ها گوش می‌دهد تا ببیند آیا در آنجا مایع جمع شده است یا خیر، که نشان می‌دهد قلب قادر به پمپاژ آنطور که باید نیست.

انجام آزمایش‌های دیگر مانند:

• اکوکاردیوگرافی. این رایج‌ترین آزمایش برای تشخیص مشکلات دریچه قلب است. این یک آزمایش بدون درد است که از امواج صوتی برای تهیه فیلم از قلب شما استفاده می‌کند. این آزمایش اندازه و شکل قلب شما و میزان پمپاژ خون توسط قلب شما را نشان می‌دهد. پزشک شما می‌تواند از سونوگرافی داپلر برای بررسی میزان جریان خون در حفره‌ها و دریچه قلب شما استفاده کند. این روش می‌تواند لخته‌های خون در قلب شما، تجمع مایع در کیسه اطراف قلب، تومورها و مشکلات مربوط به آروتا را پیدا کند. اکوکاردیوگرافی همچنین می‌تواند به پزشک شما در یافتن علت صداهای غیرطبیعی قلب، مانند سوفل قلب، کمک کند . 
• نوار قلب (EKG). نوار قلب فعالیت الکتریکی قلب شما را از طریق الکترودهایی روی سینه، بازوها و پاهایتان ثبت می‌کند. این می‌تواند نشان دهد که قلب شما چقدر سریع می‌زند، آیا ضربان قلب شما ثابت یا نامنظم است، و قدرت و زمان‌بندی تکانه‌های الکتریکی که از هر قسمت قلب شما عبور می‌کنند را نشان می‌دهد. 
• عکس‌برداری با اشعه ایکس از قفسه سینه. این آزمایش تصویربرداری به پزشک شما اجازه می‌دهد تا ساختارهای داخل و اطراف قفسه سینه شما را بررسی کند. این آزمایش می‌تواند به تشخیص و نظارت بر بیماری‌هایی مانند ذات‌الریه، نارسایی قلبی، سرطان ریه، سل، سارکوئیدوز و اسکارهای بافت ریه (فیبروز) کمک کند. پزشک شما همچنین ممکن است از عکس‌برداری با اشعه ایکس برای بررسی عوارض پس از برخی اقدامات و جراحی‌ها استفاده کند. پزشک شما همچنین ممکن است قبل از عکس‌برداری با اشعه ایکس از قفسه سینه، کاتتریزاسیون قلبی را توصیه کند . کاتتریزاسیون قلبی از رنگ استفاده می‌کند تا شریان‌های شما در عکس‌برداری با اشعه ایکس واضح‌تر دیده شوند.
• تست استرس. این تست میزان سلامت قلب شما و عملکرد آن در طول استرس فیزیکی را اندازه‌گیری می‌کند. معمولاً این کار را با راه رفتن روی تردمیل یا دوچرخه ثابت انجام می‌دهید.

درمان بیماری دریچه قلب

درمان بیماری دریچه قلب به نوع بیماری و شدت آن بستگی دارد. بیماری دریچه قلب یک بیماری مادام العمر است و اگر آن را درمان نکنید، می‌تواند منجر به نارسایی قلبی یا سایر بیماری‌های تهدیدکننده زندگی شود.

برای شروع، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که یک سبک زندگی سالم را دنبال کنید و برای درمان علائم شما دارو تجویز کند. یک سبک زندگی سالم شامل موارد زیر است:

• غذاهای سالم برای قلب را انتخاب کنید.
• برای رسیدن به وزن سالم و حفظ آن، گام‌هایی بردارید.
• استرس خود را مدیریت کنید.
• به طور منظم ورزش کنید.
• سیگار را ترک کنید.

دارو

داروها ممکن است علائم شما را تسکین دهند، از بدتر شدن بیماری دریچه قلب شما جلوگیری کنند یا سایر مشکلات قلبی را که می‌توانند بر دریچه‌های شما تأثیر بگذارند، درمان کنند. چنین داروهایی عبارتند از:

• داروهای فشار خون بالا مانند دیورتیک‌ها (قرص‌های آب) و گشادکننده‌های عروق. داروهای دیورتیک مایعات اضافی را از بافت‌ها و جریان خون شما خارج می‌کنند. آنها ممکن است علائم نارسایی قلبی شما را کاهش دهند. گشادکننده‌های عروق (مانند مهارکننده‌های ACE ) میزان کاری را که قلب شما برای پمپاژ خون باید انجام دهد، کاهش می‌دهند. آنها خون شما را تشویق می‌کنند که به جای بازگشت به عقب از طریق دریچه‌ای که نشتی دارد، به جلو جریان یابد.
• داروهای ضد آریتمی مانند بتا بلاکرها: این داروها به تنظیم ریتم قلب شما کمک می‌کنند.
• ضد انعقادها (رقیق کننده‌های خون). این داروها سرعت لخته شدن خون شما را کاهش می‌دهند.
• آنتی‌بیوتیک‌ها برای عفونت‌هایی که باعث التهاب قلب می‌شوند یا برای جلوگیری از تب روماتیسمی.
• پروستاگلاندین برای نوزادان برای باز نگه داشتن برخی از مسیرهای قلب و حفظ جریان خون.

هنگام مصرف این داروهای بیماری قلبی، از دستورات پزشک خود پیروی کنید. نام داروهای خود، موارد مصرف آنها و تعداد دفعات مصرف آنها را بدانید. لیستی از این اطلاعات را در کیف پول یا کیف دستی خود نگه دارید.

ممکن است بتوانید پس از جراحی دریچه قلب برای اصلاح مشکل، مصرف برخی داروها را متوقف کنید. ممکن است لازم باشد داروهای دیگری را تا آخر عمر مصرف کنید.

ترمیم دریچه قلب

اگر علائم جدیدی از بیماری دریچه قلب دارید یا علائم شما بدتر شده است، پزشک ممکن است جراحی ترمیم دریچه قلب را توصیه کند. برخی از جراحی‌ها را می‌توان با استفاده از تکنیک‌های کم‌تهاجمی انجام داد که می‌تواند میزان خونریزی، تروما و مدت زمان بهبودی در بیمارستان پس از جراحی را کاهش دهد. رایج‌ترین روش‌ها عبارتند از:

• والولوپلاستی، که در آن جراح شما لت‌ها را به هم می‌دوزد، لت‌ها را تغییر شکل می‌دهد، پارگی را پانسمان می‌کند، لت‌های شل را دوباره متصل می‌کند، یا لت‌هایی را که به هم جوش خورده‌اند از هم جدا می‌کند. این کار همچنین می‌تواند با استفاده از یک بالون برای کشش دهانه دریچه انجام شود.
• آنولوپلاستی، که در آن جراح پایه دریچه قلب شما را محکم یا تقویت می‌کند تا از افتادگی یا نشت جلوگیری شود.
• قرار دادن استنت. استنت‌ها لوله‌هایی هستند که در ساختارهای توخالی بدن شما، مانند رگ‌های قلب، قرار می‌گیرند تا آنها را باز نگه دارند. این می‌تواند به جریان خون اجازه دهد یا دریچه‌ای که نشتی دارد را مسدود کند.
• کاشت دستگاه. این کار اغلب برای افرادی انجام می‌شود که نارسایی دریچه میترال دارند و نمی‌توانند جراحی قلب باز انجام دهند.
• انسدادهایی مانند رسوبات کلسیم، توده‌های باکتری یا تومورها را برطرف کنید.
• ترمیم ساختارهای پشتیبان. جراح شما می‌تواند طناب‌هایی را که از دریچه شما پشتیبانی می‌کنند، تعویض یا کوتاه کند و اجازه دهد تا به طور کامل بسته شود.

تعویض دریچه قلب

گاهی اوقات، دریچه قلب شما قابل ترمیم نیست، بنابراین باید تعویض شود. جراح شما می‌تواند دریچه شما را با دریچه قلب مکانیکی یا بیولوژیکی جایگزین کند. اینکه کدام یک از این موارد برای شما بهتر است به سن، عوامل خطر و سایر شرایط پزشکی شما بستگی دارد.

دریچه شما ممکن است در طول جراحی قلب باز یا یک روش کم تهاجمی با استفاده از کاتتر تعویض شود. نمونه‌ای از یک روش کم تهاجمی، تعویض دریچه آئورت از طریق کاتتر یا کاشت دریچه آئورت از طریق کاتتر است. به عنوان مثال، این روش ممکن است برای درمان تنگی آئورت استفاده شود.

مزایا و معایب تعویض دریچه قلب

دریچه‌های مکانیکی قلب.  مزیت دریچه‌های مکانیکی قلب، استحکام آنهاست. آنها طوری طراحی شده‌اند که سال‌ها دوام بیاورند. همچنین معایبی نیز وجود دارد. به دلیل جنس مصنوعی، افرادی که این دریچه‌ها را دریافت می‌کنند، باید مادام‌العمر داروهای رقیق‌کننده خون (ضدانعقاد) مصرف کنند تا از تشکیل لخته در دریچه مکانیکی جلوگیری شود. این لخته‌ها می‌توانند خطر سکته مغزی را افزایش دهند. همچنین، برخی افراد صدای تیک تیک دریچه را گزارش می‌کنند که معمولاً آزاردهنده نیست. این صدا، صدای باز و بسته شدن لت‌های دریچه است.

دریچه‌های قلب بیولوژیکی.  مزیت دریچه‌های قلب بیولوژیکی این است که اکثر افراد نیازی به مصرف مادام‌العمر رقیق‌کننده‌های خون ندارند، مگر اینکه شرایط دیگری (مانند فیبریلاسیون دهلیزی ) داشته باشند که آن را ایجاب کند. دریچه‌های بیولوژیکی، به طور سنتی، به اندازه دریچه‌های مکانیکی بادوام در نظر گرفته نمی‌شوند، به خصوص در افراد جوان‌تر. دریچه‌های بیولوژیکی که قبلاً موجود بودند معمولاً پس از حدود 10 سال نیاز به تعویض داشتند. با این حال، برخی مطالعات نشان می‌دهند که برخی از دریچه‌های بیولوژیکی ممکن است حداقل 17 سال بدون کاهش عملکرد دوام بیاورند. این نشان دهنده یک نقطه عطف جدید در دوام دریچه‌های بیولوژیکی است.

دریچه‌های قلب هموگرافت.  هموگرافت‌ها دریچه‌های قلبی ایده‌آلی برای جایگزینی دریچه آئورت هستند، به خصوص زمانی که ریشه آئورت بیمار است یا عفونت وجود دارد. آناتومی طبیعی قلب حفظ می‌شود و بیماران نیازی به مصرف مادام‌العمر رقیق‌کننده‌های خون ندارند. با این حال، دسترسی محدود به این دریچه‌ها در برخی موارد یک نقطه ضعف است.

پزشکان شما با شما همکاری خواهند کرد تا تصمیم بگیرند که کدام جراحی و دریچه قلب برای شما مناسب است.

عوارض بیماری دریچه قلب

اگر بیماری دریچه قلب درمان نشود، می‌تواند عوارض جدی یا تهدیدکننده زندگی مانند موارد زیر را به همراه داشته باشد:

• سندرم دیسترس تنفسی حاد. این زمانی است که مایعات در کیسه‌های هوایی شما جمع می‌شوند و از پر شدن ریه‌های شما از هوا جلوگیری می‌کنند.
• ضربان قلب نامنظم یا بلوک قلبی، که در آن مشکلی در سیستم الکتریکی کنترل کننده ضربان و ریتم قلب وجود دارد.
• لخته‌های خون.
• عفونت‌های خونی مانند شوک سپتیک
• گشاد شدن، برآمدگی یا پارگی آئورت شما.
• نارسایی قلبی.
• اندوکاردیت عفونی (التهاب قلب).
• آسیب کبدی.
• فشار خون بالا به طور خاص در ریه‌های شما.
• سکته.
• حمله قلبی.

ترمیم و تعویض دریچه قلب می‌تواند علائم شما را بهبود بخشد، اما ممکن است عوارضی از جمله موارد زیر در اثر جراحی ایجاد شود:

• آسیب یا نشتی شیرآلات
• آسیب یا خونریزی رگ‌های خونی
• فشرده سازی قلب
• سکته
• لخته‌های خون
• آسیب به کلیه‌ها یا قلب شما

زندگی با بیماری دریچه قلب

وقتی بیماری دریچه قلب دارید، حتی اگر دریچه شما با جراحی ترمیم یا تعویض شده باشد، محافظت از خود در برابر مشکلات قلبی در آینده بسیار مهم است. در اینجا چند نکته برای حفظ سلامت شما آورده شده است:

• سیگار نکشید.
• فشار خون و کلسترول خود را مدیریت کنید.
• یک رژیم غذایی سالم برای قلب داشته باشید که شامل سبزیجات و میوه‌های فراوان باشد و چربی اشباع و ترانس کمی داشته باشد.
• به طور منظم ورزش کنید.
• نوع و میزان بیماری دریچه قلب خود را بدانید.
• به همه پزشکان و دندانپزشکان خود بگویید که بیماری دریچه قلب دارید.
• اگر علائم عفونت دارید، با پزشک تماس بگیرید.
• از دندان‌ها و لثه‌ها به خوبی مراقبت کنید.
• قبل از انجام هر عملی که ممکن است باعث خونریزی شود، آنتی‌بیوتیک مصرف کنید.
• یک کارت جیبی که می‌توانید از انجمن قلب آمریکا تهیه کنید و دستورالعمل‌های خاص آنتی‌بیوتیک را در آن نوشته‌اید، همراه داشته باشید.
• داروهای خود را مصرف کنید. داروهای شما علائم شما را کنترل می‌کنند و به قلب شما کمک می‌کنند تا خون را به طور مؤثرتری پمپاژ کند. دستورالعمل‌های پزشک خود را در مورد نحوه و زمان مصرف داروهایتان دنبال کنید.
• حتی اگر هیچ علامتی ندارید، مرتباً به پزشک قلب خود مراجعه کنید. بسته به نظر پزشک، سالی یک بار یا بیشتر ویزیت شوید.