آنچه در این مطلب خواهید خواند
مرالژیا پارستتیکا چیست؟
مرالژیا پارستتیکا (Meralgia paresthetica) بیماری است که باعث بی‌حسی ، درد یا احساس سوزش در قسمت بیرونی ران می‌شود. همچنین ممکن است آن را با نام سندرم برنهارت-راث (Bernhardt-Roth syndrome) شنیده باشید. این بیماری زمانی اتفاق می‌افتد که فشار بیش از حد یا آسیب به یکی از اعصاب پا، به ویژه عصب پوستی ران خارجی (LFCN)، وارد شود. این عصب، عصبی است که به جلو و کنار ران شما حس می‌دهد.
در بیشتر موارد، روش‌های ساده‌ای برای درمان این بیماری وجود دارد، مانند پوشیدن لباس‌های گشادتر. برخی از افراد مبتلا به مرالژیا پارستتیکا شدیدتر ممکن است به دارو یا جراحی نیاز داشته باشند.
با درمان مناسب و زمان کافی برای بهبودی، می‌توانید علائم خود را تسکین داده و احساس بهتری داشته باشید.
علائم مرالژیا پارستتیکا
معمولاً علائم هشدار دهنده مرالژیا پارستتیکا را فقط در یک طرف بدن خود مشاهده خواهید کرد. ممکن است موارد زیر را احساس کنید:
- درد، گزگز ، بی‌حسی یا سوزش در قسمت بیرونی ران
- حساسیت به لمس سبک به جای فشار محکم
- حساسیت بالا به گرما
- درد بدتر پس از مدتی راه رفتن یا ایستادن
علائم شما ممکن است در ابتدا خفیف باشد، اما با بدتر شدن وضعیت، ممکن است درد تیزتر و تیر کشنده‌ای را احساس کنید. این درد ممکن است بدون هیچ دلیل مشخصی از بین برود و دوباره برگردد.
علل و عوامل خطر مرالژیا پارستتیکا
اعصاب در سراسر بدن شما حرکت می‌کنند و پیام‌هایی را به مغز شما منتقل و از آن دریافت می‌کنند. مجموعه‌ای خاص از اعصاب، به نام اعصاب حسی، سیگنال‌هایی را در مورد پوست، عضلات و سایر بافت‌های شما جمع‌آوری و به مغز شما ارسال می‌کنند.
در مرالژیا پارستتیکا، عصب LFCN فضای کافی برای عبور از استخوان لگن یا مفاصل شما را ندارد. این ممکن است به دلیل تورم، ضربه یا افزایش فشار در این ناحیه باشد.
عوامل زیادی می‌توانند به عصب فشار وارد کنند یا به آن آسیب برسانند، از جمله:
- افزایش وزن و چاقی
- لباس‌های تنگ، مانند شلوار، لگ، جوراب ساق بلند، کمربند یا گن
- بارداری
- آسیب دیدگی، مانند ضربه ناشی از کمربند ایمنی در هنگام تصادف رانندگی
- چیزی سنگین که دور کمرتان بسته می‌شود، مانند کمربند ابزار یا کمربند اسلحه
- بیماری که می‌تواند به اعصاب آسیب برساند، مانند دیابت
- حرکات تکراری که می‌توانند عصب را تحریک کنند، مانند حرکات خاص پا
- ایستادن یا راه رفتن به مدت طولانی
اگر موارد زیر را داشته باشید، خطر ابتلا به این بیماری در شما بیشتر است:
- اضافه وزن دارند
- باردار هستید
- داشتن برخی بیماری‌ها، از جمله دیابت، کم‌کاری تیروئید و اعتیاد به الکل
- بین ۳۰ تا ۶۰ سال سن دارند
- در معرض رنگ‌های حاوی سرب قرار گرفته‌اید
- پاهایی با طول متفاوت داشته باشید
مرالژیا پارستتیکا در دوران بارداری
مرالژیا پارستتیکا در دوران بارداری شایع است. این به این دلیل است که کودک در حال رشد به ناحیه کشاله ران شما فشار می‌آورد و LFCN را در ران شما فشرده می‌کند. علائم می‌توانند در هر زمانی در دوران بارداری یا درست پس از زایمان شروع شوند. این علائم می‌توانند برای برخی آزاردهنده باشند، اما معمولاً خود به خود از بین می‌روند. پزشکان می‌توانند این بیماری را با یک معاینه ساده تشخیص دهند و معمولاً نیازی به آزمایش‌های گران‌قیمت ندارند.
درمان معمولاً شامل پوشیدن لباس‌های گشاد، مصرف مسکن‌ها و اجتناب از ایستادن برای مدت طولانی است.
تشخیص مرالژیا پارستتیکا
پزشک شما را معاینه فیزیکی می‌کند و در مورد علائم و سابقه پزشکی شما – به خصوص در مورد هرگونه آسیب یا جراحی اخیر – سؤال می‌کند. پزشک پای شما را لمس می‌کند تا ناحیه آسیب دیده را پیدا کند. آنها هرگونه ناهنجاری عصبی در ساق پا را بررسی می‌کنند.
آزمایش‌های مرالژیا پارستتیکا
آزمایش‌هایی که برای تشخیص این بیماری انجام می‌شوند عبارتند از:
- آزمایش‌های تصویربرداری. پزشک ممکن است برای بررسی سایر مشکلاتی که می‌توانند باعث علائم شما شوند، از داخل لگن و ران شما عکس‌برداری کند. ممکن است از شما عکس‌برداری با اشعه ایکس، سی‌تی‌اسکن یا ام‌آر‌آی گرفته شود.
- الکترومیوگرافی. این روش فعالیت الکتریکی عضلات شما را از طریق یک الکترود سوزنی نازک اندازه‌گیری می‌کند. اگر مرالژیا پارستتیکا داشته باشید، نتایج طبیعی خواهند بود. اما می‌تواند علت دیگری از درد شما را نشان دهد.
- آزمایش هدایت عصبی. الکترودهایی که روی پوست شما قرار می‌گیرند، یک پالس الکتریکی کوچک ایجاد می‌کنند تا ببینند عصب شما چقدر خوب پیام‌ها را به عضلات ارسال می‌کند.
- انسداد عصب. داروی بی‌حسی در ران شما، در نقطه‌ای که احتمال فشرده شدن عصب LFCN شما وجود دارد، تزریق می‌شود. اگر مرالژیا پارستتیکا داشته باشید، درد به طور موقت از بین می‌رود.
- آزمایش خون. پزشک ممکن است علائم دیابت ، عدم تعادل هورمونی یا ویتامینی، کم‌خونی یا قرار گرفتن در معرض سرب را بررسی کند.
تشخیص تفاوت بین مرالژیا پارستتیکا و سایر بیماری‌های کمر، لگن یا کشاله ران می‌تواند دشوار باشد. در همکاری با پزشک خود برای یافتن تشخیص صحیح صبور باشید.
درمان مرالژیا پارستتیکا
هدف از درمان، کاهش فشار روی عصب شماست. نوع درمانی که دریافت می‌کنید به علت بیماری شما بستگی دارد.
فیزیوتراپی
شما می‌توانید با یک فیزیوتراپیست روی تمرینات کششی و تقویتی عضلات پا یا شکم خود کار کنید. آنها همچنین ممکن است فونوفورز را امتحان کنند، که از اولتراسوند برای کمک به بدن شما در جذب دارو از طریق پوست استفاده می‌کند، یا تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست ( TENS )، که تکانه‌های الکتریکی را از طریق پدهای اعمال شده روی پوست شما برای جلوگیری از درد ارسال می‌کند.
داروها
اگر وضعیت شما شدیدتر باشد، ممکن است به موارد زیر نیاز داشته باشید:
- تزریق کورتیکواستروئید برای کاهش تورم
- داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای، که می‌توانند به تسکین درد عصبی کمک کنند
- داروهای ضد تشنج از جمله گاباپنتین ، فنی‌توئین یا پره‌گابالین، که در برابر درد عصبی نیز مؤثر هستند
ممکن است مدتی طول بکشد تا درد ران شما از بین برود. برخی افراد حتی پس از درمان همچنان احساس بی‌حسی خواهند داشت. با این حال، در بیشتر موارد، باید بتوانید ظرف ۴ تا ۶ هفته بهبود یابید.
اگر هیچ درمان دیگری مفید نباشد و درد زیادی داشته باشید، پزشک ممکن است جراحی را برای کاهش فشار روی عصب توصیه کند.
مدیریت مرالژیا پارستتیکا
تغییر سبک زندگی و مراقبت در منزل
برای موارد خفیف، پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
- گرما، یخ یا مصرف مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن ، آسپرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن برای چند روز
- کاهش وزن
- پوشیدن لباس‌های گشاد، به خصوص در ناحیه بالای ران
تمرینات مرالژیا پارستتیکا
این تمرینات و حرکات کششی به شما کمک می‌کند تا درد مرالژیا پارستتیکا را کاهش دهید.
گربه-گاو (گربه-شتر). روی دست‌ها و زانوهایتان قرار بگیرید، دست‌ها به اندازه عرض شانه‌ها باز باشند و زانوها روی باسن قرار گیرند. نفس عمیق بکشید و کمرتان را قوس دهید و سرتان را بالا بیاورید، لگنتان را کمی به سمت بالا متمایل کنید (وضعیت گاو/شتر). نفس را بیرون دهید، شکمتان را به داخل بکشید و ستون فقراتتان را قوس دهید، در حالی که سر و لگنتان به سمت پایین است (وضعیت گربه). این حرکت را 10 بار انجام دهید.
حرکت صدفی (Clamshell). به پهلوی چپ دراز بکشید، باسن و پاهایتان را روی هم قرار دهید و سرتان را روی بازوی چپتان بگذارید. شکمتان را به داخل بکشید. به آرامی زانوی بالایی (راست) خود را تا جایی که می‌توانید بالا بیاورید، بدون اینکه پای چپ یا زانوی چپتان را از زمین بلند کنید. چند ثانیه نگه دارید و زانوی راست خود را به سمت زانوی چپ پایین بیاورید. هنگام انجام این کار، حتماً عضلات باسن خود را درگیر کنید. 10 تکرار را در یک طرف انجام دهید و سپس به سمت دیگر بچرخید.
لانژ. این حرکت تمام عضلات پا را درگیر می‌کند. با ایستادن در حالی که پاها کنار هم و دست‌ها روی کمر هستند، شروع کنید. با پای راست خود یک قدم بزرگ به جلو بردارید و بدن خود را پایین بیاورید تا زانوی راست شما به زاویه ۹۰ درجه برسد و زانوی چپ شما موازی با زمین باشد. سپس به حالت اولیه خود برگردید. کمر خود را صاف نگه دارید و شکم خود را به داخل بکشید، مطمئن شوید که زانوی شما از انگشتان پا جلوتر نرود.
اگر نمی‌توانید زانوی خود را تا زاویه ۹۰ درجه پایین بیاورید، تا جایی که می‌توانید پایین بروید. ۱۰ تکرار انجام دهید و پهلو را عوض کنید. همچنین می‌توانید بین هر لانژ، پاها را عوض کنید که به آن «لانژ متحرک» می‌گویند.
حالت‌های خواب مرالژیا پارستتیکا
- به پهلویی که در آن احساس ناراحتی می‌کنید، نخوابید.
- به پهلوی مخالف بخوابید و یک بالش بین پاهایتان قرار دهید. لگن و زانوها باید کمی خم باشند تا لگن شما در یک راستا قرار گیرد تا فشار کاهش یابد.
- اگر به پشت می‌خوابید، یک یا دو بالش زیر پاهایتان قرار دهید.
خلاصه مطلب
مرالژیا پارستتیکا می‌تواند باعث بی‌حسی، درد یا احساس سوزش در قسمت بیرونی ران شود. افرادی که اضافه وزن دارند، باردار هستند یا بیماری‌هایی مانند دیابت دارند ، بیشتر در معرض ابتلا به آن هستند. درمان معمولاً شامل انجام حرکات کششی لگن و پا، مصرف مسکن‌های بدون نسخه و پوشیدن لباس‌های گشاد است. به ندرت به جراحی نیاز می‌شود.
سوالات متداول مرالژیا پارستتیکا
چه چیزی مرالژیا پارستتیکا را تشدید می‌کند؟
ایستادن یا خوابیدن با لگن کشیده می‌تواند علائم را بدتر کند. برخی افراد همچنین نشستن را دردناک می‌دانند.
آیا باید مرالژیا پارستتیکا را ماساژ داد؟
برخی افراد ماساژ را در تسکین درد مفید دانسته‌اند. یک فیزیوتراپیست یا متخصص کایروپراکتیک می‌تواند روش صحیح ماساژ را به شما نشان دهد.
