آتروفی عصب بینایی چیست؟

از دست دادن بینایی ترسناک است و می‌تواند علل مختلفی داشته باشد. گاهی اوقات، از دست دادن بینایی ناشی از بیماری به نام آتروفی اپتیک است. 

آتروفی عصب بینایی چیست؟

آتروفی بینایی وضعیتی است که در آن عصب بینایی شروع به تخریب می‌کند. عصب بینایی، عصبی در پشت چشم شماست که چشم را به مغز متصل می‌کند و به شما امکان دیدن می‌دهد.

چند نوع مختلف آتروفی اپتیک وجود دارد. آتروفی اپتیک اغلب یک علامت است تا یک بیماری مستقل، و همچنین چند نوع مختلف آتروفی اپتیک ارثی وجود دارد. این موارد می‌تواند شامل موارد زیر باشد: 

• آتروفی اپتیک غالب، که آتروفی اپتیک Kjer یا آتروفی اپتیک نوع ۱ نیز نامیده می‌شود، می‌تواند باعث بدتر شدن تدریجی بینایی شود که از دوران کودکی شروع می‌شود.
• آتروفی اپتیک نوع ۲، که به آن آتروفی اپتیک وابسته به کروموزوم ایکس زودرس نیز گفته می‌شود، نوعی بسیار نادر از آتروفی اپتیک است که باعث از دست دادن بینایی و برخی بیماری‌های عصبی در مردان می‌شود.
• آتروفی بینایی و آب مروارید اتوزومال غالب، که به آن آتروفی بینایی اتوزومال غالب نوع ۳ نیز گفته می‌شود،  که به دلیل طیف وسیعی از مشکلات در چشم‌ها، از جمله از دست دادن سلول، آب مروارید و آتروفی بینایی، باعث اختلال بینایی می‌شود.
• سندرم کاستف، که آتروفی اپتیکی اتوزومال مغلوب ۳ نیز نامیده می‌شود، که باعث از دست دادن بینایی در نتیجه آتروفی اپتیک می‌شود و همچنین ممکن است باعث تأخیر در رشد و مشکلات حرکتی شود.
• آتروفی بینایی لبر، که نوروپاتی بینایی لبر نیز نامیده می‌شود ، وضعیتی است که از طریق DNA میتوکندری منتقل می‌شود و منجر به از دست دادن بینایی می‌شود.

علل آتروفی اپتیک

آتروفی اپتیک زمانی ایجاد می‌شود که چیزی در توانایی عصب بینایی در ارسال سیگنال به مغز اختلال ایجاد کند. گذشته از شرایط ارثی، چند عامل دیگر نیز می‌توانند باعث آتروفی اپتیک شوند.

نوروپاتی ایسکمیک اپتیک . نوروپاتی ایسکمیک اپتیک وضعیتی است که به دلیل کمبود جریان خون به عصب بینایی باعث از دست دادن ناگهانی بینایی می‌شود. نوروپاتی ایسکمیک اپتیک بیشتر در افراد ۵۰ سال به بالا شایع است. عوامل خطر نوروپاتی ایسکمیک اپتیک عبارتند از:

• کلسترول بالا
• فشار خون بالا
• افت ناگهانی فشار خون یا از دست دادن خون
• رگ‌های متورم در سر
• گرفتگی عروق
• بیماری قلبی
• دیابت
• آپنه خواب
• سیگار کشیدن
• میگرن
• گلوکوم (آب سیاه)

گلوکوم . گلوکوم یک اصطلاح کلی برای گروهی از شرایطی است که به عصب بینایی آسیب می‌رسانند. اغلب، این شرایط با ایجاد فشار بیش از حد در چشمان شما، آسیب ایجاد می‌کنند. گلوکوم معمولاً در خانواده‌ها ارثی است و انواع مختلفی دارد، از جمله:

• گلوکوم زاویه باز، شایع‌ترین نوع، ناشی از تجمع مایع زلالیه که مانع از تخلیه مناسب مایع زلالیه از چشم می‌شود.
• گلوکوم زاویه بسته، که در اثر بیرون زدگی عنبیه به جلو و ایجاد انسداد ایجاد می‌شود و از تخلیه مناسب مایع زلالیه جلوگیری می‌کند.
• گلوکوم رنگدانه‌ای، ناشی از دانه‌های رنگدانه در عنبیه که باعث انسداد و جلوگیری از تخلیه مناسب می‌شوند.
• گلوکوم با فشار طبیعی، گلوکومی که با وجود فشار طبیعی چشم رخ می‌دهد
• گلوکوم در کودکان، که می‌تواند ناشی از انسداد مجاری ادراری یا سایر بیماری‌ها باشد

نوروپاتی ایسکمیک قدامی بینایی.  نوروپاتی ایسکمیک قدامی بینایی نوعی سکته عصبی بینایی است. این عارضه می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد: 

• التهاب شریان‌هایی که خون را به عصب بینایی می‌رسانند
• شریان‌های تنگ‌شده
• کاهش جریان خون به عصب بینایی
• افت فشار خون که بر خونرسانی به عصب بینایی تأثیر می‌گذارد
• افزایش غلظت خون
• افزایش فشار داخل چشم 

ام‌اس . ام‌اس یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن شما به رشته‌های عصبی سیستم عصبی مرکزی حمله می‌کند. سیستم عصبی مرکزی از مغز و نخاع تشکیل شده است. ام‌اس همچنین می‌تواند باعث تورم عصب بینایی به نام نوریت اپتیک شود که ممکن است منجر به آتروفی اپتیک شود.

سایر شرایطی که ممکن است باعث آتروفی بینایی شوند عبارتند از: توموری که به عصب بینایی فشار می‌آورد یا تشکیل نادرست عصب بینایی در رحم.

علائم و تشخیص آتروفی اپتیک

علائم آتروفی عصب بینایی همگی شامل از دست دادن بینایی هستند. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• کاهش وضوح در بینایی
• تاری دید
• اختلال در دید محیطی
• مشکلات تشخیص رنگ

علائم آتروفی اپتیک بسیار شبیه به علائم بسیاری از مشکلات چشمی دیگر است. اگر این علائم را تجربه کردید، فوراً  با چشم پزشک خود تماس بگیرید.

اگر پزشک شما مشکوک باشد که آتروفی بینایی علت علائم شماست، احتمالاً معاینه‌ای با ابزاری به نام افتالموسکوپ انجام خواهد داد . افتالموسکوپ حاوی چراغ‌ها و لنزهایی است که به چشم پزشک اجازه می‌دهد تا به چشمان شما نگاه کند. 

یکی از نشانه‌های بارز آتروفی بینایی، رنگ‌پریدگی دیسک بینایی است. دیسک بینایی ناحیه‌ای در اطراف عصب بینایی است که عصب از آنجا وارد چشم می‌شود. در موارد آتروفی بینایی، دیسک بینایی به دلیل کمبود جریان خون، رنگ‌پریده می‌شود.

اگر پزشک شما مشکوک باشد که آتروفی بینایی شما به دلیل تومور یا ام اس است، ممکن است شما را تحت MRI قرار دهد.

درمان آتروفی اپتیک

متأسفانه، هیچ درمانی برای آتروفی بینایی وجود ندارد، به همین دلیل است که معاینات منظم چشم بسیار مهم است.

وقتی درمان امکان‌پذیر باشد، اغلب نتیجه غیرمستقیم توانایی درمان علت آتروفی عصب بینایی است.

گلوکوم . آسیب ناشی از گلوکوم برگشت‌ناپذیر است. با این حال، اگر به موقع تشخیص داده شود، پزشک شما ممکن است بتواند گلوکوم را درمان کند و از کاهش بینایی دائمی جلوگیری کند یا روند آن را کند کند. درمان‌های گلوکوم شامل قطره‌های چشمی، داروها، لیزر درمانی، جراحی یا ترکیبی از این روش‌ها است.

نوروپاتی ایسکمیک قدامی عصب بینایی. درمان سکته عصبی بینایی معمولاً شامل درمان عواملی است که منجر به سکته مغزی شده‌اند. این ممکن است شامل مدیریت بیماری قلبی عروقی یا آرتریت سلول غول‌پیکر باشد، بیماری که باعث التهاب شریان‌ها می‌شود و نیاز به درمان با کورتیکواستروئید دارد.

ام‌اس . هیچ درمانی برای ام‌اس وجود ندارد. درمان شامل مدیریت علائم و کند کردن پیشرفت بیماری از طریق دارو و فیزیوتراپی است. گاهی اوقات، آتروفی بینایی به دلیل نوریت اپتیک ناشی از ام‌اس رخ می‌دهد، وضعیتی که باعث تورم و آسیب به عصب بینایی می‌شود. در این حالت، اگر التهاب از بین برود، بینایی ممکن است بازگردد.

اگر دچار کاهش بینایی شدید چه باید کرد؟

اگر دچار کاهش بینایی غیرمنتظره شدید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. کاهش بینایی می‌تواند علل زیادی داشته باشد و یافتن علت آن برای شروع درمان مهم است. درمان به موقع کاهش بینایی، از جمله آتروفی اپتیک، ممکن است از از دست دادن کامل بینایی شما جلوگیری کند.