عدم فعالیت بدنی و چاقی خطر ابتلا به دیابت را افزایش می‌دهند، اما دقیقاً چگونگی آن مشخص نیست. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که التهاب درون بدن در ایجاد دیابت نوع ۲ نقش دارد .
خبر خوب: یک رژیم غذایی و برنامه ورزشی “ضدالتهابی” می‌تواند به پیشگیری و درمان دیابت نوع ۲ کمک کند.
اثرات التهاب برای هر کسی که گزش حشرات، بثورات پوستی، عفونت پوستی یا پیچ خوردگی مچ پا را تجربه کرده باشد، آشنا است. در این شرایط، تورم را در ناحیه آسیب دیده مشاهده خواهید کرد.
در دیابت نوع ۲، التهاب داخلی است.
چگونه التهاب ایجاد می‌شود
افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ به اندازه کافی انسولین تولید نمی‌کنند یا بدن آنها نمی‌تواند از انسولین به طور مناسب استفاده کند. انسولین هورمونی است که توسط سلول‌های پانکراس ساخته می‌شود. این هورمون میزان قند خون را کنترل می‌کند.
انسولین همچنین ممکن است بر بافت‌های بدن تأثیر بگذارد. اثرات آن بر بافت تحت تأثیر عوامل زیادی از جمله چاقی و تجمع چربی در اطراف شکم و اندام‌های اصلی شکم قرار دارد. سلول‌های چربی می‌توانند مواد شیمیایی تولید کنند که منجر به التهاب می‌شوند.
دانشمندان تازه شروع به درک نقشی که این نوع التهاب داخلی ممکن است در ایجاد بیماری‌های مزمن مانند دیابت داشته باشد، کرده‌اند.
نقش مواد شیمیایی التهابی
دهه‌ها پیش، محققان سطوح بالاتری از التهاب را در بدن افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ شناسایی کردند. سطح برخی از مواد شیمیایی التهابی به نام سیتوکین‌ها اغلب در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ در مقایسه با افراد بدون دیابت بالاتر است.
چاقی و عدم فعالیت بدنی از دیرباز به عنوان مهمترین عوامل خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ شناخته شده‌اند.
چگونه می‌توان وزن اضافی و نشستن روی مبل را با سطوح بالاتر مواد شیمیایی التهابی در بدن و ابتلا به دیابت مرتبط دانست؟
محققان کشف کردند که در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، سطح سیتوکین در بافت چربی بالا می‌رود. نتیجه‌گیری آنها: چربی اضافی بدن، به ویژه در شکم، باعث التهاب غیرطبیعی مداوم (مزمن) و کم می‌شود که عملکرد انسولین را تغییر می‌دهد و در ایجاد بیماری نقش دارد.
با شروع دیابت نوع ۲، بدن حساسیت کمتری به انسولین پیدا می‌کند و مقاومت به انسولین حاصل از آن نیز منجر به التهاب می‌شود. یک چرخه معیوب می‌تواند ایجاد شود که در آن التهاب بیشتر باعث مقاومت بیشتر به انسولین می‌شود و برعکس. سطح قند خون به تدریج بالا و بالاتر می‌رود و در نهایت منجر به دیابت نوع ۲ می‌شود.
استرس عاطفی همچنین می‌تواند سطح مواد شیمیایی التهاب را افزایش دهد. با این حال، مشخص نیست که آیا استرس به خودی خود می‌تواند در ایجاد دیابت نقش داشته باشد یا خیر.
آیا التهاب باعث دیابت می‌شود؟ با این حال، به این سادگی‌ها نیست. محققان با اطمینان می‌دانند که التهاب به نوعی در ایجاد دیابت نوع ۲ نقش دارد.
ورزش برای مبارزه با دیابت و التهاب
ثابت شده است که پیاده‌روی روزانه به مدت ۳۰ دقیقه در بیشتر روزها به پیشگیری از دیابت نوع ۲ برای افراد در معرض خطر بالا کمک می‌کند. بخشی از قدرت ورزش برای پیشگیری از دیابت ممکن است از اثرات ضد التهابی آن ناشی شود.
فعالیت بدنی سیلی از مواد شیمیایی ضدالتهاب را در بدن آزاد می‌کند. ورزش همچنین باعث می‌شود سلول‌های بدن، به ویژه سلول‌های عضلانی، حساسیت خود را به انسولین به طرز چشمگیری افزایش دهند.
افزایش حساسیت به انسولین ناشی از ورزش همچنین به کاهش التهاب مزمن کمک می‌کند. این فواید حتی با ورزش متوسط، مانند پیاده‌روی منظم، نیز مشاهده می‌شود.
رژیم غذایی ضد التهابی
رژیم غذایی نیز می‌تواند در التهاب مزمن نقش داشته باشد. و برخی غذاها خواص ضد التهابی دارند.
یک رژیم غذایی ضد التهابی به خودی خود در پیشگیری از دیابت مؤثر نیست؛ با این حال، مگر اینکه منجر به کاهش وزن شود. کاهش وزن و افزایش فعالیت بدنی می‌توانند اثرات ضد التهابی قوی داشته باشند و هر دو برای کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مهم هستند.
غذاهایی که دارای خواص ضد التهابی طبیعی هستند عبارتند از:
- چربی‌های سالم مانند اسیدهای چرب امگا ۳، روغن زیتون، روغن بذر کتان و روغن کانولا
- آووکادو
- گردو
- بیشتر میوه‌ها و سبزیجات، مانند پرتقال، گوجه‌فرنگی و سبزیجات برگ‌دار
غذاهایی که باعث افزایش التهاب در بدن می‌شوند شامل چربی‌های ناسالم هستند، مانند:
- اسیدهای چرب ترانس
- روغن قنادی سبزیجات
- مارگارین
- گوشت قرمز (گوشت گاو و گوشت خوک)
- پنیر، خامه و سایر لبنیات پرچرب
