باورها و واقعیت‌های مربوط به افسردگی

۱ / ۱۸

افسانه: سخت‌کوشی بر افسردگی غلبه می‌کند

افسردگی تقریباً از هر شش نفر، یک نفر را در برهه‌ای از زندگی خود تحت تأثیر قرار می‌دهد، بنابراین درمان‌های عامیانه و باورهای نادرست در مورد این بیماری شایع فراوان است. یکی از این ایده‌ها این است: خودتان را وقف کار کنید تا احساس بهتری داشته باشید. برای یک مورد خفیف افسردگی، این ممکن است واقعاً کمک کند، اما افسردگی یک چیز متفاوت است. کار بیش از حد در واقع می‌تواند نشانه افسردگی بالینی باشد، به خصوص در مردان.

۲ / ۱۸

افسانه: این یک بیماری واقعی نیست

افسردگی یک بیماری جدی پزشکی است — و علت اصلی ناتوانی در بزرگسالان آمریکایی. اما هنوز هم با غم و اندوه معمولی اشتباه گرفته می‌شود. شواهد بیولوژیکی این بیماری از مطالعات ژنتیک، هورمون‌ها، گیرنده‌های سلول‌های عصبی و عملکرد مغز به دست می‌آید. به نظر می‌رسد مدارهای عصبی در نواحی مغز که خلق و خو را تنظیم می‌کنند، در افسردگی به طور غیرطبیعی عمل می‌کنند.

۳ / ۱۸

واقعیت: مردان کمتر دیده می‌شوند

یک مرد افسرده، عزیزانش و حتی پزشکش ممکن است افسردگی را تشخیص ندهند. دلیلش این است که مردان کمتر از زنان در مورد احساسات خود صحبت می‌کنند — و برخی از مردان افسرده غمگین یا افسرده به نظر نمی‌رسند. در عوض، مردان ممکن است تحریک‌پذیر، عصبانی یا بی‌قرار باشند. آنها حتی ممکن است به دیگران حمله کنند. برخی از مردان سعی می‌کنند از طریق رفتارهای بی‌ملاحظه، نوشیدن الکل یا مواد مخدر با افسردگی کنار بیایند.

۴ / ۱۸

افسانه: افسردگی فقط ترحم به حال خود است

فرهنگ ما اراده و استحکام روانی را تحسین می‌کند و به سرعت هر کسی را که عقب‌نشینی می‌کند، غرغرو می‌نامد. اما افرادی که افسردگی بالینی دارند تنبل نیستند یا صرفاً برای خود متاسف نیستند. و همچنین نمی‌توانند «اراده» کنند که افسردگی از بین برود. افسردگی یک بیماری پزشکی است – یک مشکل سلامتی مربوط به تغییرات در مغز. مانند سایر بیماری‌ها، معمولاً با درمان مناسب بهبود می‌یابد.

۵ / ۱۸

حقیقت: هر کسی می‌تواند افسرده شود

شاعر یا بازیکن خط حمله، خجالتی یا اجتماعی، هر کسی از هر قومیتی می‌تواند به افسردگی مبتلا شود. این بیماری در زنان دو برابر مردان شایع است، اما ممکن است زنان بیشتر به دنبال کمک باشند. این بیماری اغلب برای اولین بار در اواخر نوجوانی یا دهه 20 زندگی مشاهده می‌شود، اما یک دوره از آن می‌تواند در هر سنی بروز کند. تجربیات شخصی سخت گاهی اوقات می‌تواند باعث افسردگی در افرادی شود که در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. یا ممکن است به طور ناگهانی ایجاد شود.

۶ / ۱۸

واقعیت: می‌تواند به آرامی پیش برود

افسردگی می‌تواند به تدریج بروز کند، که تشخیص آن را نسبت به یک بیماری ناگهانی دشوارتر می‌کند. یک روز بد به یک روزمرگی تبدیل می‌شود و شما شروع به غیبت از محل کار، مدرسه یا مناسبت‌های اجتماعی می‌کنید. یک نوع از آن، به نام دیستیمیا، می‌تواند سال‌ها به عنوان یک بیماری مزمن و سطح پایین ادامه یابد – یک کسالت که به طور خاموش شغل و روابط شما را تضعیف می‌کند. یا افسردگی می‌تواند به یک بیماری شدید و ناتوان‌کننده تبدیل شود. با درمان، بسیاری در عرض ۴ تا ۶ هفته احساس تسکین قابل توجهی می‌کنند.

۷ / ۱۸

افسانه: کمک یعنی مواد مخدر برای تمام عمر

علی‌رغم هیاهویی که پیرامون مفهوم «ملت پروزاک» وجود دارد، دارودرمانی تنها یکی از ابزارهای موجود برای بهبود افسردگی است (عبارت “Prozac Nation” یا همان “ملت پروزاک” اشاره‌ای فرهنگی است به کتاب و مفهوم جامعه‌ای دارد که بیش‌ازحد به داروهای ضدافسردگی (مثل پروزاک) متکی است.). درخواست کمک لزوماً به این معنی نیست که پزشک شما دارو توصیه کند، اگرچه داروها اغلب می‌توانند برای انواع قابل توجه افسردگی بسیار مفید باشند. با این حال، مطالعات نشان می‌دهند که درمان «صحبت کردن» به خوبی داروها برای افسردگی خفیف تا متوسط ​​​​عمل می‌کند. حتی اگر از داروهای ضد افسردگی استفاده کنید، احتمالاً مادام العمر نخواهد بود. پزشک شما به شما کمک خواهد کرد تا زمان مناسب برای قطع دارو را تعیین کنید.

۸ / ۱۸

افسانه: افراد افسرده زیاد گریه می‌کنند

نه همیشه. بعضی از افراد وقتی افسرده هستند گریه نمی‌کنند یا حتی خیلی غمگین رفتار نمی‌کنند. در عوض ممکن است از نظر احساسی “خالی” به نظر برسند و احساس بی‌ارزشی یا بی‌فایدگی کنند. حتی بدون علائم چشمگیر، افسردگی درمان نشده مانع از آن می‌شود که افراد زندگی را به طور کامل تجربه کنند — و به خانواده‌ها آسیب می‌رساند.

۹ / ۱۸

واقعیت: سابقه خانوادگی سرنوشت نیست

اگر افسردگی در شجره‌نامه خانوادگی شما وجود داشته باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که شما نیز آن را تجربه کنید. اما احتمالاً این اتفاق نخواهد افتاد. افرادی که سابقه خانوادگی دارند می‌توانند علائم اولیه افسردگی را زیر نظر داشته باشند و فوراً اقدامات مثبتی انجام دهند – چه این اقدامات شامل کاهش استرس، ورزش بیشتر، مشاوره یا سایر درمان‌های حرفه‌ای باشد.

۱۰ / ۱۸

افسانه: افسردگی بخشی از پیری است

بیشتر افراد بدون اینکه افسرده شوند، چالش‌های پیری را پشت سر می‌گذارند. اما وقتی این اتفاق می‌افتد، ممکن است نادیده گرفته شود. افراد مسن ممکن است غم خود را پنهان کنند یا علائم مبهم و متفاوتی داشته باشند: غذا دیگر طعم خوبی ندارد، دردها بدتر می‌شوند، یا الگوهای خواب تغییر می‌کنند. مشکلات پزشکی می‌توانند باعث افسردگی در سالمندان شوند – و افسردگی می‌تواند بهبودی از حمله قلبی یا جراحی را کند کند.

۱۱ / ۱۸

واقعیت: افسردگی از زوال عقل تقلید می‌کند

در سالمندان، افسردگی می‌تواند علت اصلی مشکلات حافظه، گیجی و در برخی موارد، توهم باشد. مراقبان و پزشکان ممکن است این مشکلات را با علائم زوال عقل یا کاهش حافظه مرتبط با سن اشتباه بگیرند. دریافت درمان، ابهام را برای اکثر افراد مسن مبتلا به افسردگی برطرف می‌کند. روان‌درمانی همچنین می‌تواند بخش مفیدی از درمان برای سالمندان مبتلا به افسردگی باشد که ممکن است با فقدان، بیماری‌های پزشکی یا سایر تغییرات زندگی مقابله کنند.

۱۲ / ۱۸

افسانه: صحبت کردن اوضاع را بدتر می‌کند

زمانی به مردم توصیه می‌شد که با صحبت کردن در مورد مشکلات، آنها را «درگیر» نکنند. امروزه شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد گفتگوهای هدایت‌شده با یک متخصص می‌تواند اوضاع را بسیار بهتر کند. انواع مختلف روان‌درمانی با پرداختن به الگوهای فکری منفی، احساسات ناخودآگاه یا مشکلات رابطه‌ای به درمان افسردگی کمک می‌کنند. اولین قدم صحبت با یک متخصص سلامت روان است.

۱۳ / ۱۸

واقعیت: تفکر مثبت می‌تواند مفید باشد

توصیه قدیمی «برجسته کردن جنبه‌های مثبت» به عملی تبدیل شده است که می‌تواند افسردگی را کاهش دهد. این روش، درمان شناختی رفتاری (CBT) نام دارد. افراد روش‌های جدید تفکر و رفتار را یاد می‌گیرند. خودگویی‌ها و رفتارهای منفی تحریف‌شده شناسایی و با روش‌های دقیق‌تر و متعادل‌تر تفکر در مورد خود و جهان جایگزین می‌شوند. CBT، چه به تنهایی و چه با دارو، برای بسیاری از افراد مؤثر است.

۱۴ / ۱۸

افسانه: نوجوانان ذاتاً غمگین هستند

اگرچه بسیاری از نوجوانان دمدمی مزاج، اهل بحث و جدل و شیفته‌ی «جنبه‌ی تاریک» هستند، اما غم یا تحریک‌پذیری طولانی‌مدت برای نوجوانان طبیعی نیست. وقتی ناراحتی بیش از دو هفته طول بکشد، ممکن است نشانه‌ای از افسردگی باشد – که تقریباً از هر 11 نوجوان در یک نفر بروز می‌کند. سایر نشانه‌هایی که ممکن است یک نوجوان به کمک نیاز داشته باشد عبارتند از: غمگین یا تحریک‌پذیر بودن مداوم حتی با دوستان، لذت نبردن از فعالیت‌های مورد علاقه یا افت ناگهانی نمرات.

۱۵ / ۱۸

واقعیت: ورزش داروی خوبی است

مطالعات بسیار خوبی اکنون نشان می‌دهند که ورزش منظم و با شدت متوسط ​​می‌تواند علائم افسردگی را بهبود بخشد و به خوبی برخی از داروها برای افراد مبتلا به افسردگی خفیف تا متوسط ​​عمل کند. ورزش با یک گروه یا یک دوست خوب، حمایت اجتماعی را افزایش می‌دهد که یکی دیگر از تقویت‌کننده‌های خلق و خو است.

۱۶ / ۱۸

افسانه: درمان افسردگی دشوار است

واقعیت این است که اکثر افرادی که برای رفع افسردگی خود اقدام می‌کنند، بهبود می‌یابند. در یک مطالعه بزرگ توسط موسسه ملی سلامت روان، ۷۰ درصد از افراد از طریق داروها از علائم رهایی یافتند – البته نه همیشه با اولین دارو. مطالعات نشان می‌دهد که بهترین درمان اغلب ترکیبی از دارو و گفتاردرمانی است.

۱۷ / ۱۸

واقعیت: همیشه افسردگی نیست

برخی از وقایع زندگی باعث غم یا ناامیدی می‌شوند، اما به افسردگی بالینی تبدیل نمی‌شوند. غم و اندوه پس از مرگ، طلاق، از دست دادن شغل یا تشخیص یک مشکل جدی سلامتی طبیعی است. یکی از نشانه‌های نیاز به درمان: غم و اندوه هر روز، بیشتر روز، مداوم است. وقتی افراد به طور مناسب دوران سختی را پشت سر می‌گذارند، معمولاً می‌توانند برای مدت کوتاهی حواسشان پرت شود یا روحیه بگیرند.

۱۸ / ۱۸

واقعیت: امید به روزهای بهتر واقعی است

در اعماق افسردگی، افراد ممکن است فکر کنند که هیچ امیدی برای زندگی بهتر وجود ندارد. این ناامیدی بخشی از بیماری است، نه یک واقعیت. با درمان، تفکر مثبت به تدریج جایگزین افکار منفی می‌شود. با بهبود خلق و خوی افسرده، خواب و اشتها بهبود می‌یابد. و افرادی که برای گفتگو درمانی به مشاور مراجعه کرده‌اند، به مهارت‌های مقابله‌ای بهتری برای مقابله با استرس‌های زندگی که می‌توانند شما را ناامید کنند، مجهز شده‌اند.