انچه در این مطلب خواهید خواند
اینکه چه درمانی برای چسبندگی ویتروماکولار (VMA) دریافت خواهید کرد، به علائم شما بستگی دارد. اگر هیچ کدام از علائم را ندارید، ممکن است در حال حاضر نیازی به درمان نداشته باشید. اما اگر متوجه تغییراتی در بینایی خود شدهاید، باید به چشم پزشک خود مراجعه کنید .
ابتدا، آنها مردمک چشم شما را گشاد کرده و داخل چشم شما را بررسی میکنند. همچنین آزمایشی به نام توموگرافی انسجام نوری (OCT) از شما گرفته میشود. این آزمایش قسمت پشت چشم شما را نشان میدهد. آنها باید این کار را انجام دهند تا مطمئن شوند که شما VMA دارید و ببینند که آیا آسیبی در داخل چشم شما وجود دارد که نیاز به درمان داشته باشد یا خیر.
OCT میتواند ماده ژلهای داخل چشم شما، به نام زجاجیه، را نشان دهد. اگر VMA داشته باشید، این ماده به شبکیه شما میچسبد . آزمایش شما همچنین میتواند آسیب به چیزی به نام ماکولا را نشان دهد. ماکولا بخشی از شبکیه شماست که به شما دید واضح و دقیقی میدهد.
انتظار هوشیارانه
چشم پزشک شما میتواند با معاینات منظم و اسکن OCT شما را معاینه کند. اگر ژل زجاجیه روی ماکولا شما کشیده شده است اما بینایی شما را تحت تأثیر قرار نداده است، پزشک ممکن است پیشنهاد کند که فقط آن را تحت نظر داشته باشید و منتظر علائم باشید. گاهی اوقات این حالت خود به خود بهبود مییابد.
شما هر ۶ ماه یکبار پیگیری خواهید کرد تا ببینید آیا VMA عوارضی ایجاد میکند یا خیر.
یکی از عوارض، که سوراخ ماکولا نامیده میشود، یک شکستگی کوچک است. اگر این مشکل را دارید اما علائمی ندارید، میتوانید درمان را شروع کنید. از آنجا که گزینههایی برای درمان VMA وجود دارد، ممکن است نخواهید منتظر بمانید تا ببینید آیا چشم شما بدتر میشود یا خیر.
تزریق
یکی از درمانهای VMA دارویی به نام اوکریپلاسمین (جتریا) است که به چشم شما تزریق میشود. این دارو میتواند کشش ژل زجاجیه روی ماکولا را کاهش دهد. این روش جایگزینی برای جراحی چشم است.
این آمپول فقط در افرادی که علائمی مانند از دست دادن بینایی دارند استفاده میشود. شما یک آمپول به چشم خود تزریق میکنید.
عوارض جانبی مانند این موارد ممکن است:
- «اجسام شناور» در بینایی شما
- خونریزی در ملتحمه، بافتی که سفیدی چشم شما را پوشانده است
- درد چشم
- چشمک زدن نور
- تاری یا عدم وضوح دید
- از دست دادن بینایی
- ادم یا تورم در ماکولا یا شبکیه شما
درمان تزریقی برای همه افراد مبتلا به VMA مناسب نیست. این روش ممکن است فقط در نیمی یا تعداد کمتری از افراد مبتلا به آن مؤثر باشد.
اگر فقط یک ناحیه کوچک چسبندگی، یک سوراخ ماکولا کوچک تا متوسط دارید، یا میخواهید جراحی چشم را به تأخیر بیندازید یا از آن اجتناب کنید، این ممکن است یک گزینه باشد.
اگر سن شما کمتر از ۶۵ سال است، ممکن است این واکسن بهتر عمل کند.
عمل جراحی
چند عمل جراحی مختلف میتواند کمک کند:
ویترکتومی: این عمل ژل زجاجیه را خارج کرده و از کشیده شدن آن روی ماکولا جلوگیری میکند. این درمان حدود ۴۰ سال است که وجود دارد. تکنیکهای جدید آن را ایمنتر و مؤثرتر میکنند.
اگر VMA شما باعث تغییرات شدید یا از دست دادن بینایی شده است، این میتواند برای شما مناسب باشد.
جراح چشم شما از یک دستگاه مکش و برش کوچک برای خارج کردن بخشی از ژل داخل چشم شما استفاده میکند. گاهی اوقات، یک حباب گاز در فضایی که قبلاً ژل وجود داشته است قرار داده میشود. این میتواند کشش را کاهش دهد.
ویترکتومی به کاهش علائم و بازگرداندن بینایی از دست رفته کمک میکند. این روش در حدود ۹۰٪ افراد مؤثر است.
ویترکتومی با قطر کوچک: جراح چشم شما ممکن است از ابزاری جدیدتر و با اندازه کوچکتر برای برداشتن ژل زجاجیه و کاهش کشش روی ماکولا استفاده کند.
شما بیحسی موضعی دریافت میکنید. از آنجا که از یک ابزار برش/مکش کوچکتر استفاده میشود و برش کوچکتر است، نیازی به بخیه یا بخیه ندارید . زمان بهبودی سریعتر است. همچنین ممکن است بعد از آن ناراحتی کمتری داشته باشید.
لایه برداری ILM : اگر VMA شما منجر به عوارض دیگری مانند سوراخ در ماکولا شده باشد، ممکن است به جراحی لایه برداری غشای محدود کننده داخلی (ILM) نیاز داشته باشید. پزشک شما میتواند بخشی از غشاء را برای درمان مشکل جدا کند.
جراح شما ممکن است از یک رنگ برای رنگآمیزی غشاء استفاده کند تا راحتتر بتوان محل برداشتن لایه را تشخیص داد. به این عمل کرومودیسکشن میگویند.
اگر در حین عمل جراحی حباب گاز در چشم شما قرار داده شود، پزشک ممکن است از شما بخواهد تا یک هفته بعد از عمل به صورت دمر دراز بکشید. این کار میتواند به بسته ماندن سوراخ ماکولا کمک کند زیرا گاز به آن فشار میآورد.
بعضی از پزشکان پیشنهاد میکنند که این کار را برای مدت کوتاهتری انجام دهید یا اصلاً انجام ندهید.
خطرات احتمالی برای جراحی VMA وجود دارد، مانند:
- آب مروارید
- چین خوردگی ماکولا
- سوراخهای ماکولا
- مایع در چشم شما
- آتروفی ماکولا
- گلوکوم (آب سیاه)
- آسیب به رنگدانه شبکیه شما
- مشکلات میدان دید
- التهاب
- فشار پایین چشم، که هیپوتونی نامیده میشود، میتواند به بینایی شما آسیب برساند.
بعد از عمل جراحی، به مدت حدود یک سال به طور منظم آزمایش OCT خواهید داشت تا روند بهبودی چشم و بهبود بینایی بررسی شود.
