چگونه علائم بیماری‌های مختلف قلبی را تشخیص دهیم؟

بیماری قلبی ممکن است مانند یک بیماری به نظر برسد. اما در واقع به گروه وسیعی از بیماری‌هایی اشاره دارد که بر قلب تأثیر می‌گذارند.

چه بیماری عروق کرونر قلب، نارسایی احتقانی قلب یا حمله قلبی باشد-هر نوع مشکل قلبی نیاز به درمان متفاوتی دارد اما ممکن است علائم هشدار دهنده مشابهی داشته باشد. اگر فکر می‌کنید ممکن است مشکل قلبی داشته باشید، مهم است که در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. به این ترتیب، می‌توانید تشخیص صحیح و درمان سریع دریافت کنید.

دکتر نیشانت شاه، متخصص قلب و استادیار پزشکی در دانشگاه دوک در دورهام، کارولینای شمالی، می‌گوید: «کم‌اهمیت جلوه دادن و نادیده گرفتن علائمی که می‌توانند مربوط به قلب باشند، می‌تواند عواقب عمده‌ای داشته باشد.» متأسفانه، بسیاری از اوقات، تنها تا زمانی که علائم بدتر نشوند، تشخیص مشکل قلبی قطعی است.

یاد بگیرید که علائم انواع مختلف بیماری‌های قلبی و نحوه درمان آنها را تشخیص دهید. اگر علائم جدیدی در شما شروع شد یا اگر آنها مکررتر یا شدیدتر شدند، با پزشک خود تماس بگیرید.

علائم بیماری عروق کرونر قلب

این نوع بیماری قلبی زمانی اتفاق می‌افتد که پلاک در شریان‌های قلب شما ایجاد می‌شود و خطر حمله قلبی را به مرور زمان افزایش می‌دهد. شایع‌ترین علامت بیماری عروق کرونر قلب، آنژین یا درد قفسه سینه است. آنژین را می‌توان به عنوان ناراحتی، سنگینی، فشار، درد، سوزش، پری، فشردگی یا احساس دردناک در قفسه سینه توصیف کرد. این درد می‌تواند با سوء هاضمه یا سوزش سر دل اشتباه گرفته شود. آنژین همچنین ممکن است در شانه‌ها، بازوها، گردن، گلو، فک یا پشت احساس شود.

سایر علائم بیماری عروق کرونر قلب عبارتند از:

• تنگی نفس
• تپش قلب (ضربان قلب نامنظم، یا احساس “ضربان قلب نامنظم” در قفسه سینه)
• ضربان قلب تندتر
• ضعف یا سرگیجه
• حالت تهوع
• عرق کردن

اگر پزشک متوجه شود که شما بیماری عروق کرونر قلب دارید، ممکن است موارد زیر را تجویز کند:

• آسپرین روزانه
• داروهایی مانند مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین (ACE) و مسدودکننده‌های بتا
• داروهایی که آنژین صدری را درمان می‌کنند، مانند نیتروگلیسیرین یا رانولازین
• داروهایی که فشار خون بالا و کلسترول بالا را هدف قرار می‌دهند، دو عامل خطر اصلی برای بیماری عروق کرونر قلب

پزشک شما همچنین ممکن است درمان‌های تهاجمی را توصیه کند که شامل استفاده از ابزارهایی است که وارد بدن می‌شوند، مانند:

• آنژیوپلاستی کرونری، روشی که در آن از یک بالون کوچک برای گشاد کردن شریان مسدود شده استفاده می‌شود. همچنین ممکن است یک لوله توری سیمی کوچک به نام استنت برای باز نگه داشتن شریان قرار داده شود.
• جراحی قلب باز برای بای پس عروق مسدود شده قلب

علائم حمله قلبی

علائم حمله قلبی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• ناراحتی، فشار، سنگینی یا درد در قفسه سینه، بازو یا زیر استخوان جناغ سینه
• ناراحتی که به پشت، فک، گلو یا بازو انتشار می‌یابد
• احساس پری، سوء هاضمه یا خفگی (ممکن است شبیه سوزش سر دل باشد )
• تعریق، حالت تهوع، استفراغ یا سرگیجه
• ضعف شدید، اضطراب یا تنگی نفس
• ضربان قلب سریع یا نامنظم

در طول حمله قلبی، علائم معمولاً 30 دقیقه یا بیشتر طول می‌کشند و با استراحت یا داروهای خوراکی تسکین نمی‌یابند . علائم اولیه ممکن است به صورت یک ناراحتی خفیف شروع شوند که به درد قابل توجهی تبدیل می‌شود.

برخی افراد بدون هیچ علامتی دچار حمله قلبی می‌شوند که به آن انفارکتوس میوکارد (MI) “خاموش” می‌گویند. این بیماری بیشتر در افراد مبتلا به دیابت رخ می‌دهد.

اگر فکر می‌کنید دچار حمله قلبی شده‌اید، معطل نکنید. با اورژانس تماس بگیرید (با 115 تماس بگیرید). درمان فوری حمله قلبی برای کاهش میزان آسیب به قلب بسیار مهم است.

علائم آریتمی

آریتمی‌ها مشکلاتی در سرعت یا ریتم ضربان قلب شما هستند. آنها همچنین به عنوان ضربان قلب نامنظم شناخته می‌شوند. انواع مختلفی از آریتمی وجود دارد. برخی از آنها هیچ علامت قابل مشاهده‌ای ایجاد نمی‌کنند. برخی دیگر ممکن است علائمی مانند موارد زیر را ایجاد کنند:

• تپش قلب (احساس ضربان قلب نامنظم، لرزش یا “دمدمی مزاج بودن” در قفسه سینه)
• تپش در سینه ات
• سرگیجه یا احساس سبکی سر
• غش کردن
• تنگی نفس
• ناراحتی قفسه سینه
• ضعف یا خستگی (احساس خستگی شدید)

برخی از افرادی که آریتمی دارند نیازی به درمان ندارند. برخی دیگر نیاز دارند. این بستگی به نوع آریتمی شما و شدت آن دارد. اگر پزشک شما تشخیص دهد که به درمان نیاز دارید، ممکن است یک یا چند مورد از گزینه‌های زیر را توصیه کند.

برخی از داروهای آریتمی عبارتند از:

• داروهایی برای کاهش ضربان قلب، مانند بتا بلاکرها یا مسدود کننده‌های کانال کلسیم
• داروهایی برای کمک به ریتم قلب شما، مانند مسدودکننده‌های کانال سدیم یا مسدودکننده‌های کانال پتاسیم
• داروهایی به نام رقیق‌کننده‌های خون (ضد انعقادها) برای جلوگیری از لخته شدن خون

برخی از دستگاه‌هایی که می‌توانند آریتمی‌ها را درمان کنند عبارتند از:

• ضربان‌ساز: دستگاه کوچکی که در قفسه سینه شما قرار می‌گیرد و به جلوگیری از تپش بیش از حد آهسته قلب کمک می‌کند.
• دفیبریلاتور قلبی قابل کاشت: دستگاهی که زیر پوست قرار می‌گیرد و می‌تواند ضربان قلب نامنظم را تشخیص دهد و شوک‌هایی ایجاد کند که ریتم قلب شما را تنظیم مجدد می‌کند.

برخی از روش‌ها و جراحی‌های قلب که می‌توانند آریتمی‌ها را درمان کنند عبارتند از:

• کاردیوورژن، درمانی که شامل ارسال شوک الکتریکی قوی به قلب شما برای بازگرداندن ریتم معمول آن است
• ابلیشن کاتتر، روشی که اغلب از انرژی گرما یا سرما برای ایجاد زخم در قلب استفاده می‌کند و سیگنال‌های الکتریکی نامنظمی را که باعث برخی آریتمی‌ها می‌شوند، مسدود می‌کند.
• روش Maze، که در آن جراح برش‌های کوچکی در قسمت بالایی قلب ایجاد می‌کند تا بافت اسکار ایجاد کند و سیگنال‌های نامنظمی را که باعث انواع خاصی از ضربان قلب سریع می‌شوند، مسدود کند.
• جراحی قلب باز برای بای پس شریان‌های مسدود شده قلب در صورتی که همزمان آریتمی و بیماری شدید عروق کرونر قلب داشته باشید

علائم فیبریلاسیون دهلیزی

فیبریلاسیون دهلیزی (AFib) نوعی آریتمی است. اکثر افراد مبتلا به AFib یک یا چند مورد از علائم زیر را دارند:

• تپش قلب (احساس ناگهانی کوبش، لرزش یا ضربان قلب)
• کمبود انرژی
• سرگیجه (احساس غش یا سبکی سر)
• ناراحتی قفسه سینه (درد، فشار یا ناراحتی در قفسه سینه)
• تنگی نفس (مشکل در تنفس در حین فعالیت‌های عادی)

برخی از افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی (AFib) هیچ علامتی ندارند. دوره‌های AFib ممکن است کوتاه باشد.

اگر فیبریلاسیون دهلیزی (AFib) دارید، درمان‌های مختلفی می‌توانند به کنترل ضربان قلب شما کمک کنند. فیبریلاسیون دهلیزی همچنین می‌تواند خطر لخته شدن خون را افزایش دهد و درمان می‌تواند به جلوگیری از آن نیز کمک کند.

داروهای AFib می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• داروهایی برای کاهش ضربان قلب، مانند بتا بلاکرها یا مسدود کننده‌های کانال کلسیم
• دارویی به نام دیوکسین که ممکن است ضربان قلب شما را در حالت استراحت کنترل کند
• داروهایی برای کمک به ریتم قلب شما، مانند مسدودکننده‌های کانال سدیم یا مسدودکننده‌های کانال پتاسیم
• داروهایی به نام رقیق‌کننده‌های خون (ضد انعقادها)، که برای جلوگیری از لخته شدن خون استفاده می‌شوند

برخی از روش‌هایی که می‌توانند به درمان فیبریلاسیون دهلیزی (AFib) کمک کنند عبارتند از:

• کاردیوورژن، درمانی که شامل استفاده از دستگاهی به نام دفیبریلاتور یا دارویی برای بازگرداندن ریتم معمول قلب شما می‌شود.
• ابلیشن کاتتر، روشی که اغلب از انرژی گرما یا سرما برای ایجاد زخم در قلب استفاده می‌کند و سیگنال‌های الکتریکی نامنظم ایجاد کننده آریتمی را مسدود می‌کند.
• روش Maze، که در آن جراح برش‌های کوچکی در قسمت بالایی قلب ایجاد می‌کند تا بافت اسکار ایجاد کند که می‌تواند سیگنال‌های نامنظمی را که باعث انواع خاصی از ضربان قلب سریع می‌شوند، مسدود کند.
• بستن زائده دهلیز چپ، روشی برای کاهش خطر لخته شدن خون در برخی از افرادی که نمی‌توانند رقیق‌کننده خون مصرف کنند

علائم بیماری دریچه قلب

در بیماری دریچه قلب، یک یا چند دریچه از چهار دریچه قلب شما آنطور که باید کار نمی‌کنند. این دریچه‌ها جریان خون را در جهت صحیح در قلب شما حفظ می‌کنند. علائم بیماری دریچه قلب ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تنگی نفس و/یا مشکل در نفس کشیدن (بیشتر در هنگام انجام فعالیت‌های روزمره یا هنگام دراز کشیدن در رختخواب قابل توجه است)
• ضعف یا سرگیجه
• ناراحتی در قفسه سینه (ممکن است هنگام فعالیت یا هنگام بیرون رفتن در هوای سرد، احساس فشار یا سنگینی در قفسه سینه خود داشته باشید)
• تپش قلب (که ممکن است به صورت ریتم سریع قلب، ضربان قلب نامنظم، ضربان‌های جا افتاده یا احساس لرزش در قفسه سینه احساس شود)

اگر بیماری دریچه قلب باعث نارسایی قلبی شود، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تورم مچ پا یا پاها؛ تورم ممکن است در شکم نیز رخ دهد که ممکن است باعث احساس نفخ شود.
• افزایش سریع وزن، مانند افزایش وزن ۲ تا ۳ پوند در یک روز

علائم بیماری دریچه قلب همیشه به میزان جدی بودن وضعیت شما مربوط نیست. ممکن است بیماری دریچه‌ای شدید داشته باشید بدون هیچ علامت قابل مشاهده‌ای که نیاز به درمان سریع داشته باشد. یا مانند نوعی بیماری دریچه قلب به نام پرولاپس دریچه میترال، ممکن است علائم شدیدی داشته باشید، اما آزمایش‌ها ممکن است بیماری دریچه‌ای جزئی را نشان دهند.

اگر بیماری دریچه قلب شما شدید باشد، ممکن است برای کاهش علائم یا جلوگیری از لخته شدن خون به دارو نیاز داشته باشید. همچنین ممکن است برای ترمیم یا تعویض دریچه‌ای که به درستی کار نمی‌کند، به جراحی نیاز داشته باشید.

جراحی‌های ترمیم دریچه قلب شامل موارد زیر است:

• آنولوپلاستی، که حلقه بیرونی اطراف دریچه را محکم یا تقویت می‌کند.
• والولوپلاستی، که فلپ‌های روی دریچه را ترمیم می‌کند؛ فلپ‌ها باز و بسته می‌شوند تا به حرکت خون کمک کنند.

اگر دریچه قلب شما قابل ترمیم نباشد، جراحی تعویض دریچه قلب می‌تواند یک گزینه باشد. روش‌های تعویض شامل موارد زیر است:

• جراحی قلب باز برای برداشتن دریچه آسیب دیده و جایگزینی آن با یک دریچه مکانیکی یا دریچه‌ای ساخته شده از بافت قلب گاو، خوک یا انسان
• کاشت دریچه آئورت از طریق کاتتر (TAVI)، جراحی که شامل برش‌های کوچک‌تری برای قرار دادن دریچه جدید بدون برداشتن دریچه قدیمی و آسیب‌دیده است.

علائم نارسایی قلبی

در نارسایی قلبی، قلب شما کار پمپاژ خون به سایر نقاط بدن را به درستی انجام نمی‌دهد. علائم نارسایی قلبی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• تنگی نفس، معمولاً هنگام فعالیت، اما می‌تواند در حالت استراحت نیز اتفاق بیفتد، به خصوص وقتی که در رختخواب دراز می‌کشید
• سرفه‌ای که خلط سفید بالا می‌آورد
• افزایش سریع وزن (مانند افزایش وزن ۲ تا ۳ پوند در یک روز)
• تورم در مچ پا، پاها و شکم
• سرگیجه
• خستگی و ضعف
• ضربان قلب سریع یا نامنظم
• علائم دیگر شامل حالت تهوع، تپش قلب و درد قفسه سینه است

مانند بیماری دریچه قلب، علائم نارسایی قلبی ممکن است به میزان ضعف قلب شما ربطی نداشته باشد. ممکن است علائم زیادی داشته باشید، اما عملکرد قلب شما فقط کمی ضعیف شده باشد. یا ممکن است قلب شما به شدت آسیب دیده باشد، با علائم کم یا بدون علائم.

اگر متوجه شدید که نارسایی قلبی دارید، درمان مناسب برای شما معمولاً به علت بیماری شما بستگی دارد. اما درمان اغلب شامل داروهایی برای کنترل علائم است، مانند:

• داروهای ادرارآور یا قرص‌های آب برای دفع مایعات بدن
• مسدودکننده‌های بتا برای کاهش ضربان قلب و فشار خون
• مهارکننده‌های ACE یا مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II (ARBs) برای گشاد کردن رگ‌های خونی و کاهش فشار خون
• مهارکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین/نپریلیزین (ARNIs)، در صورت نیاز، برای جایگزینی مهارکننده‌های ACE یا ARBها
• داروهای ادرارآور نگهدارنده پتاسیم برای تقویت عملکرد قلب در برخی از افراد مبتلا به نارسایی قلبی بسیار شدید
• مهارکننده‌های کوترانسپورتر سدیم-گلوکز-۲ (SGLT2) برای کاهش قند خون و احتمالاً کمک به کاهش فشار خون
• هیدرالازین و ایزوسورباید دی نیترات (BiDil) برای کمک به گشاد شدن رگ‌های خونی در صورتی که سایر درمان‌ها، مانند مهارکننده‌های ACE، به اندازه کافی خوب عمل نکنند.

برخی از افراد مبتلا به نارسایی قلبی به دستگاه‌هایی مانند ضربان‌ساز و دفیبریلاتور نیز نیاز دارند. گاهی اوقات، دستگاهی در بدن قرار داده می‌شود تا به قلب کمک کند بهتر کار کند و از آریتمی‌های کشنده جلوگیری کند. گزینه دیگر، دستگاه کمکی بطنی (VAD) است – پمپی که در قفسه سینه شما قرار می‌گیرد تا به یک یا هر دو حفره پایینی قلب شما در پمپاژ خون کمک کند.

برخی از افراد مبتلا به نارسایی قلبی از جراحی‌هایی مانند موارد زیر بهره‌مند می‌شوند:

• جراحی قلب باز برای بای‌پس شریان‌های مسدود شده قلب در صورتی که انسداد باعث نارسایی قلبی شده باشد
• ترمیم یا تعویض دریچه قلب در صورتی که نارسایی قلبی به دلیل آسیب دریچه قلب باشد
• پیوند قلب اگر نارسایی قلبی آنقدر جدی باشد که سایر جراحی‌ها یا داروها کمکی نکنند

علائم نقص مادرزادی قلب

نقص مادرزادی قلب، مشکلی در نحوه شکل‌گیری قلب شما در دوران جنینی است. بنابراین، شما با آن متولد می‌شوید. نقص مادرزادی قلب ممکن است قبل از تولد، بلافاصله پس از تولد، در دوران کودکی یا تا بزرگسالی تشخیص داده شود. ممکن است فردی نقصی داشته باشد و هیچ علامتی نداشته باشد. گاهی اوقات، این بیماری می‌تواند به دلیل سوفل قلبی در معاینه فیزیکی یا آزمایش تصویربرداری نامنظم، مانند نوار قلب یا عکس‌برداری از قفسه سینه، در فردی که هیچ علامتی ندارد، تشخیص داده شود.

علائم نقص مادرزادی قلب ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تنگی نفس
• توانایی محدود در ورزش کردن
• علائم نارسایی قلبی یا بیماری دریچه‌ای
• آریتمی‌ها
• تپش قلب (ضربان قلب نامنظم، یا احساس “ضربان قلب نامنظم” در قفسه سینه)
• سرگیجه
• تورم به نام ادم در مچ پا، پاها یا دست‌ها
• رنگ مایل به آبی در ناخن‌ها، لب‌ها یا پوست که به آن سیانوز نیز می‌گویند

اگر شما یک فرد بالغ مبتلا به نقص مادرزادی قلب هستید، درمان ممکن است شامل داروها، دستگاه‌ها یا جراحی باشد.

اگر نقص شما خفیف باشد، ممکن است داروها یک گزینه باشند. این داروها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• داروهایی برای کاهش ضربان قلب، مانند بتا بلاکرها یا مسدود کننده‌های کانال کلسیم
• مهارکننده‌های ACE یا ARBها برای گشاد کردن رگ‌های خونی و کاهش فشار خون
• داروهایی به نام رقیق‌کننده‌های خون (ضد انعقادها) برای جلوگیری از لخته شدن خون
• داروهای ادرارآور یا قرص‌های آب برای دفع مایعات بدن

ممکن است برای کمک به عملکرد خوب قلب خود به دستگاهی نیاز داشته باشید، مانند:

• ضربان‌ساز: دستگاه کوچکی که در قفسه سینه شما قرار می‌گیرد و به جلوگیری از تپش بیش از حد آهسته قلب کمک می‌کند.
• دفیبریلاتور قلبی قابل کاشت: دستگاهی که زیر پوست قرار می‌گیرد و می‌تواند ضربان قلب نامنظم را تشخیص دهد و شوک‌هایی ایجاد کند که ریتم قلب شما را تنظیم مجدد می‌کند.

برخی افراد به جراحی قلب یا سایر اقدامات درمانی نیاز دارند، مانند:

• کاتتریزاسیون قلبی، که در آن پزشک یک لوله نازک به نام کاتتر را از طریق رگ خونی، معمولاً در کشاله ران، به قلب شما می‌فرستد؛ این به پزشک اجازه می‌دهد تا با استفاده از ابزارهایی که از طریق کاتتر وارد می‌شوند، نقایص خاصی را ترمیم کند.
• در صورت نیاز، جراحی برای ترمیم یا تعویض دریچه قلب معیوب
• جراحی قلب باز برای ترمیم نقص‌های پیچیده‌تر در صورتی که درمان‌های کم‌تهاجمی‌تر گزینه مناسبی نباشند
• پیوند قلب در صورتی که هیچ درمان دیگری مفید نباشد

نقص‌های مادرزادی قلب در نوزادان و کودکان

علائم نقص مادرزادی قلب در نوزادان و کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سیانوز (رنگ مایل به آبی یا خاکستری در پوست، ناخن‌ها و لب‌ها)
• تنفس سریع و تغذیه نامناسب
• افزایش وزن ضعیف
• عفونت‌های ریه که مرتباً عود می‌کنند
• ناتوانی در ورزش کردن
• تورم در پاها، ناحیه شکم یا اطراف چشم در چند ماه اول زندگی
• تورم در دست‌ها، مچ پا یا پاها در اواخر دوران کودکی

ممکن است شنیدن اینکه فرزندتان نقص مادرزادی قلب دارد ترسناک باشد، اما بسیاری از درمان‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا زندگی خوبی داشته باشند و رشد کنند. برخی از بیماری‌های جزئی می‌توانند خود به خود بهبود یابند یا به راحتی با دارو درمان شوند. برخی از همان داروهایی که به درمان نقص مادرزادی قلب در بزرگسالان کمک می‌کنند، ممکن است برای کودکان نیز گزینه‌هایی باشند، مانند قرص‌های آب، داروهای فشار خون و داروهایی که ضربان قلب نامنظم را کنترل می‌کنند.

نقص‌هایی که پیچیده‌تر هستند، در صورت نیاز اغلب می‌توانند با جراحی درمان شوند. برخی از جراحی‌هایی که روی بزرگسالان انجام می‌شود، ممکن است برای برخی از کودکان نیز گزینه‌ای باشد، از جمله کاتتریزاسیون قلبی، جراحی قلب و پیوند قلب. به ندرت، جراحی برای رفع برخی از نقص‌های شدید قلبی در حالی که نوزاد هنوز در رحم است، در دوران بارداری انجام می‌شود.

پس از درمان، متخصص قلب و عروق فرزند شما احتمالاً معاینات مداوم را پیشنهاد می‌دهد تا از سلامت قلب فرزندتان اطمینان حاصل کند.

خیلی به ندرت، مشکل قلبی آنقدر شدید است که قابل اصلاح نیست.

علائم بیماری عضله قلب

بسیاری از افراد مبتلا به بیماری عضله قلب یا کاردیومیوپاتی، هیچ علامتی ندارند یا فقط علائم جزئی دارند و زندگی عادی خود را سپری می‌کنند. در برخی دیگر، علائمی بروز می‌کند که با بدتر شدن عملکرد قلب، بدتر می‌شود.

علائم کاردیومیوپاتی ممکن است در هر سنی بروز کند و شامل موارد زیر باشد:

• درد یا فشار قفسه سینه (معمولاً با ورزش یا فعالیت بدنی رخ می‌دهد، اما می‌تواند با استراحت یا بعد از غذا نیز رخ دهد)
• علائم نارسایی قلبی (به بالا مراجعه کنید)
• تورم اندام‌های تحتانی
• خستگی
• غش کردن
• تپش قلب (احساس لرزش در قفسه سینه به دلیل ریتم غیرطبیعی قلب)

برخی افراد همچنین دچار آریتمی می‌شوند. این بیماری می‌تواند در تعداد کمی از افراد مبتلا به کاردیومیوپاتی منجر به مرگ ناگهانی شود.

اگر کاردیومیوپاتی دارید، درمان می‌تواند علائم را کاهش داده و از بدتر شدن بیماری جلوگیری کند. درمان کاردیومیوپاتی به علت آن بستگی دارد، اما اغلب شامل همان اقداماتی است که برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی استفاده می‌شود. نتیجه نیز به علت اصلی بستگی دارد. برای برخی از افراد، ممکن است جراحی پیوند قلب توصیه شود.

علائم پریکاردیت

پریکاردیت التهاب و سوزش کیسه نازک و پر از مایعی است که قلب شما را احاطه کرده است. در صورت وجود، علائم پریکاردیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد قفسه سینه که با آنژین صدری (درد قفسه سینه ناشی از بیماری عروق کرونر) متفاوت است؛ ممکن است تیز باشد و در مرکز قفسه سینه قرار داشته باشد. درد ممکن است به گردن، بازوها و پشت انتشار یابد. ممکن است هنگام دراز کشیدن، نفس عمیق کشیدن، سرفه کردن یا بلعیدن بدتر شود و با نشستن و خم شدن به جلو بهبود یابد.
• تب خفیف
• افزایش ضربان قلب
• سرفه خشک
• پاها یا کف پاهای متورم
• خستگی

پریکاردیت اغلب خود به خود بهبود می‌یابد، اما درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• داروهای ضدالتهاب، مانند آسپرین
• داروهایی که التهاب را کاهش می‌دهند، مانند کلشیسین، یا داروهای خاصی که بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می‌گذارند
• استروئیدها (در موارد شدید)
• تخلیه مایع: گاهی اوقات، مایع باید با استفاده از یک سوزن بلند و نازک که با دقت از طریق قفسه سینه وارد می‌شود، از پریکارد تخلیه شود. اگر یک بیماری مزمن ایجاد شود، ممکن است نیاز به ایجاد یک سوراخ کوچک در پریکارد از طریق جراحی باشد تا این مایع تخلیه شود.
• جراحی: به ندرت، ممکن است برای ایجاد مسیری برای تخلیه داخلی مایع اضافی یا برداشتن بخشی یا تمام کیسه پریکارد، نیاز به جراحی باشد.

سوالاتی برای پزشک شما

اگر بیماری قلبی در شما تشخیص داده شده است، در ویزیت بعدی خود این سوالات را از پزشک خود بپرسید.

• چه چیزی باعث مشکل قلبی من شده است؟
• مشکل قلبی من چقدر شدید است؟
• به چه درمان‌هایی نیاز دارم و آیا عوارض جانبی وجود دارد؟
• آیا باید یک برنامه توانبخشی قلبی را برای تقویت قلب خود شروع کنم؟
• اگر علائم من به سرعت بدتر شوند، چه کاری باید انجام دهم؟
• برای جلوگیری از بدتر شدن این وضعیت یا بروز مجدد مشکل قلبی چه کاری می‌توانم انجام دهم؟
• آیا باید غذاهای مختلف بخورم؟
• این موضوع چه تاثیری بر فعالیت‌های من، مانند رابطه جنسی، کار کردن یا مراقبت از فرزندان یا نوه‌هایم خواهد داشت؟
• چیکار کنم که استرس و نگرانی کمتری داشته باشم؟
• چند وقت یکبار باید برای ویزیت به مطب مراجعه کنم؟

ماندن در مسیر درست

با بیماری قلبی، ممکن است احساس کنید که به طور همزمان تغییرات زیادی را تجربه می‌کنید. ایده خوبی است که از متخصصان تغذیه، پزشکان و گروه‌های حمایتی کمک بگیرید تا تمرکز خود را حفظ کنید.

برخی از نکات کلیدی برای ایجاد تغییرات عبارتند از:

• قبل از شروع، برنامه داشته باشید.
• اهداف واقع‌بینانه تعیین کنید.
• هر بار یک تغییر ایجاد کنید. برای مثال، اگر سیگار می‌کشید، قبل از تغییر اساسی در رژیم غذایی خود، آن را ترک کنید.
• هدف خود را بنویسید.
• برای موانع آماده باشید. آنها اتفاق می‌افتند. چیزی که مهم‌تر است این است که به مسیر درست برگردید.
• برای پیشرفتتان به خودتان پاداش دهید. خوراکی‌ای انتخاب کنید که حس خوبی به شما بدهد اما زحماتتان را بی‌اثر نکند.
• با دوستان و خانواده‌تان در ارتباط باشید. ارتباطات اجتماعی شما برایتان مفید است.
• همچنین، با خلق و خوی خود در ارتباط باشید. برای بسیاری از افراد، افسردگی همراه با بیماری قلبی است. اگر متوجه شدید که این موضوع در مورد شما صادق است، برای درمان با پزشک خود صحبت کنید.

چه زمانی با پزشک خود تماس بگیرید

اگر موارد زیر را دارید، با پزشک خود تماس بگیرید:

• درد غیرمعمول قفسه سینه دارید، به خصوص اگر از بین نرود یا دوباره برگردد. این درد می‌تواند سوزش سر دل باشد، اما می‌تواند نشانه آنژین یا حمله قلبی نیز باشد.
• درد یا ناراحتی در گردن، فک، پشت، بازو یا شانه‌ها دارید. این می‌تواند نشانه هشدار دهنده حمله قلبی نیز باشد.
• ضربان قلب نامنظم دارید که مدام تکرار می‌شود. اگر ضربان قلب نامنظم مکرر یا مداوم باشد، ممکن است نشان دهنده یک بیماری جدی قلبی باشد.
• شما ناگهان دچار سرگیجه، سبکی سر، ضعف یا غش می‌شوید. حتی اگر علت آن بیماری قلبی نباشد، می‌تواند جدی باشد.
• در حالت استراحت یا با فعالیت بدنی کم، تنگی نفس دارید.
• شما ناگهان دچار از دست دادن هوشیاری می‌شوید.
• در حرکت دادن یا حس کردن قسمت‌هایی از بدن خود مشکل دارید.

شاه می‌گوید: «اگر بیماری نگران یک رویداد مرتبط با قلب است، باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کند. احتیاط بهتر از پشیمانی است.»

خلاصه مطلب

بیماری قلبی نامی برای گروه وسیعی از بیماری‌هایی است که قلب را تحت تأثیر قرار می‌دهند. اگر فکر می‌کنید علائم مربوط به قلب را دارید، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. برای برخی از انواع بیماری‌های قلبی، تشخیص و درمان به موقع می‌تواند نجات‌بخش باشد.

سوالات متداول در مورد علائم بیماری قلبی

آیا سرفه کردن نشانه بیماری قلبی است؟

شاه می‌گوید سرفه می‌تواند یک علامت غیرمعمول بیماری قلبی باشد. علائم غیرمعمول اغلب در زنان، افراد مسن و افراد مبتلا به دیابت رخ می‌دهد. بررسی یک علامت غیرمعمول مانند سرفه برای تشخیص اینکه آیا مربوط به قلب است یا خیر، مهم است.

آیا آروغ زدن نشانه بیماری قلبی است؟

شاه می‌گوید آروغ زدن همچنین می‌تواند یک علامت غیرمعمول بیماری قلبی باشد.

علائم بیماری قلبی در زنان چیست؟

زنان بیشتر از مردان احتمال دارد علائم حمله قلبی مانند درد در فک، گردن، شانه، قسمت بالای کمر یا بالای معده را تجربه کنند. همچنین زنان بیشتر احتمال دارد دچار تنگی نفس، درد در یک یا هر دو دست، ناراحتی معده یا استفراغ، تعریق، سرگیجه، خستگی شدید و سوزش سر دل شوند. همچنین ممکن است علائم حمله قلبی در حالت استراحت برای زنان شایع‌تر باشد.

زنان مبتلا به نارسایی قلبی بیشتر از مردان در معرض علائمی مانند مشکل در ورزش، تورم به نام ادم و تنگی نفس در حین فعالیت بدنی هستند.

شاه می‌گوید مطالعات نشان داده است که زنان نسبت به مردان، رویدادهای قلبی بیشتری را از دست می‌دهند. بنابراین اگر زن هستید، هرگونه علامت نگران‌کننده را در اسرع وقت بررسی کنید. شاه می‌گوید: «گوش دادن به بدن خود و در میان گذاشتن نگرانی‌ها با ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی در طول ویزیت‌های روتین نیز بسیار مهم است.»

چگونه بفهمیم علائم بیماری قلبی داریم؟

تنها راه برای اطمینان از این موضوع، مراجعه به پزشک در اسرع وقت و بررسی علائم است. شاه می‌گوید: «مهم است که حداقل ارزیابی شوید و با ارائه‌دهندگان خدمات درمانی در تصمیم‌گیری مشارکت داشته باشید تا همه بتوانند در مورد انجام آزمایش‌های بیشتر و درک اهمیت انجام آنها در صورت لزوم، با هم هم‌عقیده باشند.»