آنچه در این مطلب خواهید خواند
آیا یک رژیم غذایی کم هیستامین می‌تواند به شما در کاهش علائم پوستی ناشی از کهیر مزمن خودبه‌خودی (CSU) که کهیر نیز نامیده می‌شود، کمک کند؟ تحقیقات جدید نشان می‌دهد که اجتناب از غذاهای پر هیستامین می‌تواند به شما در رفع این بیماری پوستی آزاردهنده، خارش‌دار و لکه‌دار کمک کند.
کهیر مزمن خودبه‌خودی چیست؟
کهیر مزمن خودبه‌خودی (CSU) زمانی است که نواحی وسیعی از پوست شما به صورت تاول‌هایی ظاهر می‌شوند: قرمز یا به رنگ پوست، معمولاً بسیار خارش‌دار، سوزان، دایره‌ای و برجسته. همچنین ممکن است آنژیوادم یا تورمی داشته باشید که لایه‌های عمیق‌تر پوست شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
کهیر می‌تواند در هر جایی از بدن شما ظاهر شود. آنژیوادم ممکن است باعث تورم پلک‌ها، لب‌ها، زبان، دست‌ها و پاها شود.
کهیر مزمن بارها و بارها برمی‌گردد. و وقتی برمی‌گردد، معمولاً برای مدتی باقی می‌ماند. تاول‌ها در بیشتر روزهای هفته ظاهر می‌شوند. دوره‌های عود ممکن است شش هفته یا بیشتر طول بکشد، اما برخی افراد ماه‌ها یا سال‌ها کهیر دارند.
هیچ محرک شناخته شده ای وجود ندارد
CSU همچنین خودبه‌خودی است. این بدان معناست که ما دقیقاً نمی‌دانیم چه چیزی باعث ایجاد این کهیرها می‌شود.آیا می‌دانستید؟
حدود ۱٪ از افراد، اغلب در سنین میانسالی، واکنش‌های فیزیکی شدیدی به هیستامین‌های موجود در غذاها نشان می‌دهند. آنها نه تنها کهیر می‌زنند، بلکه ممکن است علائم شدید دیگری نیز داشته باشند.
درمان‌های CSU شامل داروهایی مانند آنتی‌هیستامین‌های غیر خواب‌آور، تعدیل‌کننده‌های سیستم ایمنی، استروئیدها و داروهای بیولوژیک است.
آیا رژیم غذایی کم هیستامین راه دیگری برای مدیریت یا پیشگیری از کهیر است؟ برخی افراد فکر می‌کنند که این روش مفید است.
CSU و هیستامین‌ها: چه ارتباطی وجود دارد؟
آنچه می‌دانیم: کهیر زمانی اتفاق می‌افتد که ماست سل‌ها – نوعی گلبول سفید خون – در پوست شما به دلایلی فعال می‌شوند. آنها ماده شیمیایی به نام هیستامین آزاد می‌کنند که در بافت پوست شما پخش می‌شود و اعصاب را تحریک می‌کند. به همین دلیل است که کهیر شما به شدت می‌خارد.
هیستامین همچنین باعث گشاد شدن رگ‌های بسیار کوچک در پوست و نشت خون می‌شود. به همین دلیل است که کهیرهای روی پوست شما لکه‌دار و متورم به نظر می‌رسند.
بدن شما ممکن است وقتی احساس می‌کند مشکلی وجود دارد، سیگنالی به سلول‌های ماست پوست شما بفرستد تا هیستامین آزاد کنند. برای برخی افراد، خوردن غذاهای سرشار از هیستامین ممکن است باعث آزاد شدن این ماده شیمیایی شود.
حدود ۱٪ از افراد، اغلب در سنین میانسالی، واکنش‌های فیزیکی شدیدی به هیستامین‌های موجود در غذاها نشان می‌دهند. آنها نه تنها کهیر می‌زنند، بلکه ممکن است علائم شدید دیگری نیز داشته باشند:
- درد شکم، اسهال یا گاز معده
- آسم
- سردرد
- عطسه
- چشمان آبکی
- ضربان قلب سریع
- فشار خون پایین
آیا رژیم غذایی کم هیستامین کهیر را از بین می‌برد؟
به دلیل ارتباط هیستامین و کهیر، آیا خوردن غذاهای کم هیستامین و اجتناب از غذاهای پر هیستامین می‌تواند از کهیر جلوگیری یا آن را درمان کند؟ در اینجا نتایج دو مطالعه کوچک آمده است:
- در یک مطالعه از سال ۲۰۱۶، ۵۶ نفر مبتلا به CSU به مدت سه هفته رژیم غذایی کم هیستامین را دنبال کردند و ۷۵٪ علائم آنها به طور قابل توجهی کاهش یافت. آنها همچنین گزارش دادند که کیفیت زندگی آنها با پیروی از برنامه غذایی کم هیستامین بهبود یافته است.
- در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۸، ۲۲ بزرگسال مبتلا به کهیر مزمن به مدت چهار هفته رژیم غذایی کم هیستامین را دنبال کردند. کهیر آنها بهبود یافت و خواب بهتری داشتند، اگرچه هنوز هم همان تعداد قرص آنتی هیستامین یا استروئید را هر روز مانند قبل از شروع رژیم غذایی مصرف می‌کردند.
حتی اگر به نظر می‌رسد رژیم غذایی کم هیستامین باعث کاهش کهیر شما می‌شود، ممکن است هنوز برای درمان سایر علائم مانند گرگرفتگی پوست، حالت تهوع یا ناراحتی معده نیاز به مصرف آنتی‌هیستامین داشته باشید.
علائم CSU گاهی اوقات به خودی خود یا با آنتی‌هیستامین‌ها از بین می‌روند. آلرژی به غذاها به ندرت به عنوان علت CSU شناخته می‌شود.
پزشک ممکن است علل دیگری را برای کهیر شما در نظر بگیرد:
سایر داروهایی که مصرف می‌کنید. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و آسپرین و ایزونیازید/داکسی سایکلین برای آکنه، می‌توانند در نحوه تجزیه هیستامین‌های موجود در غذاها توسط بدن اختلال ایجاد کنند. اگر این داروها را مصرف کنید، غذاهایی که می‌خورید ممکن است هیستامین بیشتری آزاد کرده و باعث کهیر شوند.
سطح پایین ویتامین D. CSU ممکن است با سطح پایین ویتامین D مرتبط باشد. در سال ۲۰۱۸، یک تجزیه و تحلیل بزرگ و جامع از ۱۴ مطالعه نشان داد که کمبود ویتامین D در بزرگسالانی که کهیر می‌زنند بسیار شایع‌تر است، اما در کودکانی که کهیر می‌زنند، این‌طور نیست. ویتامین D ممکن است در هر دو نوع آلرژی و بیماری‌های خودایمنی پوست، از جمله جلوگیری از آزاد شدن هیستامین توسط سلول‌های ماست، نقش داشته باشد.
پزشک شما می‌تواند خون شما را برای ویتامین D آزمایش کند. اگر سطح ویتامین D شما خیلی پایین باشد، پزشک ممکن است مکمل، قرار گرفتن بیشتر در معرض آفتاب یا خوردن غذاهای غنی از ویتامین D مانند شیر و غلات غنی شده، ماهی سالمون تازه یا شمشیرماهی یا تخم مرغ را پیشنهاد کند.
بیماری سلیاک. برخی از افراد مبتلا به بیماری سلیاک، یک بیماری خودایمنی، پس از خوردن گلوتن موجود در غذاهایی مانند گندم، جو یا چاودار، کهیر مزمن نیز دارند. وقتی بیماری سلیاک دارید، نمی‌توانید گلوتن را هضم کنید.
پزشک ممکن است شما را از نظر بیماری سلیاک آزمایش کند یا پیشنهاد دهد که از رژیم غذایی خود از گلوتن اجتناب کنید و ببیند که آیا این کار کهیر شما را آرام می‌کند یا خیر.
رژیم غذایی کم هیستامین چیست؟
در رژیم غذایی کم هیستامین، سعی می‌کنید غذاها و نوشیدنی‌های سرشار از هیستامین را محدود یا از آنها اجتناب کنید. در اینجا چند نکته سریع آورده شده است:
- بعضی از غذاها به طور طبیعی سرشار از هیستامین هستند، اما برخی دیگر فقط پس از تخمیر، نگهداری یا فساد، هیستامین بالایی پیدا می‌کنند.
- غذاهای دودی، نمک سود شده، تخمیر شده یا مرینیت شده مصرف نکنید.
- ماهی‌هایی مانند ماهی تن یا ماهی خال مخالی که فاسد شده‌اند می‌توانند هیستامین بسیار بالایی داشته باشند. اگر از تازه بودن ماهی مطمئن نیستید، آن را دور بیندازید.
سعی کنید از این غذاها و نوشیدنی‌های حاوی هیستامین بالا اجتناب کنید:
- پنیرهای کهنه مانند پارمزان، امنتالر و گورگونزولا (پنیر آبی)
- گوشت‌های فرآوری‌شده (ناهار)
- غذاهای تخمیر شده یا سس‌هایی مانند سویا، کلم ترش، ترشی، ماست یا کیمچی
- ماهی کنسرو شده یا دودی، به خصوص ماهی تن، ساردین، ماهی کولی و ماهی خال مخالی
- سوسیس، هات داگ، سالامی و ژامبون خشک یا نمک سود شده
- گوجه فرنگی
- اسفناج
- آووکادو
- بادمجان
- نوشیدنی‌های الکلی، از جمله آبجو، شراب قرمز، شراب سفید، شامپاین یا شراب گازدار، مشروبات الکلی و شراب‌های دسر شیرین
- سرکه شراب قرمز
- توت فرنگی
- گیلاس
- سس سویا
- ادویه‌هایی مانند پودر چیلی، دارچین و میخک
- آجیل
- قهوه
- چای سیاه
- سس‌های تخمیر شده مانند کچاپ، رب فلفل قرمز، رب سویا و سس مایونز
غذاها و نوشیدنی‌های کم هیستامین:
برای کاهش هیستامین در رژیم غذایی خود، این مراحل را دنبال کنید:
- در صورت امکان، غذاهای تازه، کامل یا فرآوری نشده بخورید. حتی جدا کردن پوست طبیعی میوه یا سبزیجات می‌تواند میزان هیستامین را در آنها افزایش دهد.
- ماهی ممکن است در سوپرمارکت‌ها روزها روی یخ نگهداری شود، بنابراین ممکن است هنگام خرید تازه نباشد. تازه‌ترین ماهی را درخواست کنید.
- مقدار زیادی آب تازه یا آب گازدار بنوشید.
از این غذاهای کم هیستامین لذت ببرید:
- محصولات لبنی مانند شیر پاستوریزه کامل، کم چرب یا بدون چربی، دوغ، خامه، خامه ترش، پنیر محلی و پنیر خامه‌ای
- تخم مرغ
- گوشت گاو، مرغ، خوک، گوساله یا بره تازه، یا گوشت‌های منجمد تازه، دودی نشده یا کهنه نشده
- ماهی و صدف تازه، یا غذاهای دریایی که در حالت تازه منجمد شده‌اند
- میوه‌های تازه یا یخ‌زده
- آب میوه یا سبزیجات خانگی
- سبزیجات تازه یا منجمد، به جز آووکادو، بادمجان، گوجه فرنگی و اسفناج
- غلات کامل، نان، غلات و برنج
- پاستا
- سیب‌زمینی
- کره یا مارگارین
- عسل
- پاپ کورن
آزمایش عدم تحمل هیستامین
قبل از اینکه شروع به دور ریختن تمام غذاهای حاوی هیستامین بالا در یخچال خود کنید، با پزشک خود مشورت کنید. وقتی گروه‌های بزرگی از غذاها را از رژیم غذایی خود حذف می‌کنید، ممکن است انواع مواد مغذی مورد نیاز برای سلامتی را دریافت نکنید. این امر به ویژه برای کودکانی که برای رشد سالم به یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی نیاز دارند، خطرناک است.
پزشک یا متخصص آلرژی شما در مورد سابقه پزشکی شما سوال خواهد کرد و شما را معاینه فیزیکی خواهد کرد. آنها در مورد علائم CSU و محرک‌های احتمالی، از جمله غذاها، از شما سوال خواهند کرد.
تست‌های آزمایشگاهی. هیچ آزمایش خاصی برای اثبات حساسیت شما به هیستامین‌ها وجود ندارد. ممکن است متوجه شوید که کهیر شما پس از خوردن برخی غذاها یا نوشیدنی‌ها عود می‌کند. یک آزمایش خون برای بررسی آنتی‌بادی‌های دیده شده در کهیر مزمن وجود دارد، اما به طور گسترده در دسترس نیست.
پزشک شما ممکن است یک یا چند مورد از این آزمایش‌های آزمایشگاهی را تجویز کند:
- آزمایش شمارش کامل خون (CBC) برای بررسی علائم التهاب
- آزمایش خراش پوستی برای بررسی حساسیت به هر ماده یا غذایی
- آزمایش‌های عملکرد تیروئید، که می‌تواند نشان دهد آیا هورمون تیروئید شما کم است یا خیر. اگر تیروئید کم‌کاری دارید، آنتی‌هیستامین‌ها یا استروئیدهایی که برای تسکین کهیر مصرف می‌کنید، به خوبی عمل نخواهند کرد. ممکن است لازم باشد قرص جایگزین هورمون تیروئید مصرف کنید.
- اگر علائم گوارشی مانند ناراحتی معده یا اسهال را همراه با کهیر دارید، پزشک می‌تواند نمونه‌ای از مدفوع شما را برای علائم عفونت انگلی آزمایش کند.
