آنچه در این مطلب خواهید خواند
پسوریازیس می‌تواند عملاً در هر جایی از بدن رخ دهد، اما پسوریازیس تناسلی موانع خاص خود را دارد. کسانی که مجبور به مقابله با آن بوده‌اند، اغلب همان خارش و سوزشی را گزارش می‌دهند که با پسوریازیس در جاهای دیگر بدن همراه است.
جی‌ام، اهل میشیگان که در بزرگسالی به پسوریازیس تناسلی مبتلا شده است، می‌گوید: «فکر می‌کنم سخت‌ترین قسمت، فقط احساس خودم است — دیگر این حس را ندارم — اما در ابتدا، فقط این‌طور بود که می‌گفتم: “اوه، من یک کاری کرده‌ام. من به درستی از بدنم مراقبت نمی‌کنم. اگر فقط رژیم غذایی‌ام را تغییر دهم، اگر فقط از این دارو استفاده کنم، اگر فقط به یوگا بروم و استرس را از بین ببرم چه ؟ “
«شما می‌توانید همه این حرف‌ها را بزنید و هنوز هم ممکن است پسوریازیس داشته باشید. چیزی که برای یک نفر مؤثر است، برای همه افراد در همه زمینه‌ها مؤثر نیست. این بخش دشوار ماجرا است.»
با این حال، علاوه بر این، بسیاری از افراد در صمیمیت جنسی مشکل دارند. با توجه به قسمت‌هایی از بدن که پسوریازیس تناسلی بر آنها تأثیر می‌گذارد، این قابل درک است. بسیاری از افراد همچنین می‌گویند که بیماری آنها بر کیفیت زندگی آنها تأثیر می‌گذارد.
صحبت کردن در مورد پسوریازیس تناسلی می‌تواند حتی با نزدیکترین افراد به شما، دشوار باشد.
جی‌ام می‌گوید: «این فقط یک مکالمه‌ی کوتاه و عجیب است.»
با این حال، همانند جنبه‌های فیزیکی بیماری، چالش‌های روانی زندگی با پسوریازیس تناسلی قابل کنترل است.
چطور شروع می‌کنید؟
به پزشک مراجعه کنید
برخی از مبتلایان به پسوریازیس تناسلی بدون هیچ ایده‌ای به پزشک مراجعه می‌کنند. آنها اغلب ضایعات خشک و قرمز در کشاله ران دارند.
بروس برود، متخصص پوست و مدیر مشترک برنامه درماتیت شغلی و تماسی در پن مدیسین در فیلادلفیا می‌گوید: «اگر کسی فقط در ناحیه تناسلی پسوریازیس داشته باشد، اغلب اوقات نمی‌داند که چیست. اگر کسی مراجعه کند و از قبل تشخیص قطعی پسوریازیس داشته باشد، معمولاً آگاهی بیشتری در مورد او وجود دارد.»
او می‌گوید: «بیشترشان ترس و وحشت زیادی دارند. من [بیشتر] مردان جوان‌تر را می‌بینم. البته آنها می‌ترسند که این یک بیماری مقاربتی باشد. این برایشان شرم‌آور است. این بیماری در بسیاری از جنبه‌های زندگی‌شان اختلال ایجاد می‌کند.»
تشخیص صحیح و تنظیم یک برنامه درمانی بسیار مهم است. اولین مراجعه به مطب پزشک، شروع مناسبی است.
جی‌ام می‌گوید: «برایم خیلی سخت بود که این موضوع را با پزشکم در میان بگذارم. مدتی طول کشید. تقریباً دو سال طول کشید تا بگویم: «خب، قرار است این دارو را امتحان کنیم، قرار است آن دارو را امتحان کنیم.» انجام این کار برای من خوب نبود.»
درمان را خودتان انجام ندهید. برای این کار به یک متخصص نیاز دارید. پوست ناحیه تناسلی نازک‌تر و حساس‌تر از سایر نقاط بدن است. بنابراین، پماد موضعی که مثلاً روی پوست سر استفاده می‌شود – حتی پمادهای بدون نسخه مانند اسید سالیسیلیک یا قطران زغال سنگ – باید قبل از شروع استفاده روی ناحیه تناسلی، با پزشک خود مشورت کنید.
تنها راه برای اطمینان از اینکه چه روش درمانی را باید در پیش بگیرید، صحبت صریح و صادقانه با پزشک است.
جی‌ام می‌گوید: «فکر می‌کنم این تنها توصیه‌ی من باشد. نفس عمیقی بکش. غرورت را کنار بگذار. و فقط به پزشکت بگو. تو نمی‌خواهی داروی اشتباهی را در آن ناحیه تزریق کنی.»
شاید به اندازه صحبت کردن، زمان‌بندی هم مهم باشد. تأخیر نکنید. همین حالا انجامش دهید.
لارنس جی. گرین، متخصص پوست در راکویل، مریلند، می‌گوید: «به نظر من مهم‌ترین پیام این است که آن را درمان کنید، و هر چه سریع‌تر آن را درمان کنید تا از دردناک‌تر و بدتر شدن آن جلوگیری شود. این ناحیه‌ای است که بسیار ناراحت‌کننده است و البته هر چه بیشتر باشد، بیشتر به درمان نیاز دارید — هر چه زودتر بهتر.»
با شریک(ان) خود صحبت کنید
وقتی با پزشک خود صحبت کردید و تشخیص پسوریازیس تأیید شد و یک برنامه درمانی طرح‌ریزی شد، صحبت صمیمانه با هر شریک جنسی بالقوه‌ای – اگر قبلاً این کار را نکرده‌اید – ضروری است.
باز هم، این بهترین نشستنی که تا به حال داشته‌اید نخواهد بود. اما باید انجام شود. کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که باید این واقعیت را تقویت کنید که پسوریازیس مسری نیست و معمولاً بر عملکرد جنسی طبیعی تأثیر نمی‌گذارد.
شاید این اطلاعات برای چیزی به این صمیمی کمی بیش از حد به نظر برسد. اما بهتر است در مورد پسوریازیس تناسلی صادق باشید. و برخی می‌گویند که تمام این صحبت‌ها و به اشتراک گذاشتن‌ها می‌تواند رابطه شما را قوی‌تر کند.
جی‌ام می‌گوید: «اگر شریک زندگی‌تان پسوریازیس را قبول ندارد، اگر به شما کمک نمی‌کند، اگر حمایتتان نمی‌کند، پس احتمالاً اصلاً نمی‌خواهید درگیر این رابطه شوید.»
اگر در شروع گفتگو با یک شریک جنسی بالقوه مشکل دارید، پزشک شما ممکن است ایده‌هایی داشته باشد. در واقع، بسیاری از پزشکان مایلند با شما یا برای شما با شریک جنسی‌تان صحبت کنند تا به شما در آموزش و رفع هرگونه ترس کمک کنند. در مورد آن سوال کنید.
برود می‌گوید: «مهم است که تأثیر آن بر زندگی جنسی [شما] را – از نظر خجالت، درد و ناراحتی، خونریزی – دریابید و در مورد آن صحبت کنید… به گونه‌ای که این علائم را کاهش دهید و مطمئن شوید که سوالات بی‌پاسخی باقی نمانده است.» «[این] دشوار است، شرم‌آور است، اما… این روزها گزینه‌های درمانی فوق‌العاده‌ای برای پسوریازیس وجود دارد.»
هنوز هم نیاز به صحبت دارید؟ مرکز ناوبری بیمار بنیاد ملی پسوریازیس، خدمات رایگان و شخصی‌سازی‌شده‌ای ارائه می‌دهد که به شما امکان می‌دهد هرگونه سؤالی را از طریق تماس، پیامک، چت آنلاین یا ایمیل مطرح کنید.
بفهمید چه کاری می‌توانید و چه کاری نمی‌توانید انجام دهید
مبتلایان به پسوریازیس تناسلی روزهای خوب و بدی دارند. این یک بیماری مزمن است. عوامل محرک – چیزهایی مانند استرس، داروها و حتی آسیب‌های جزئی به پوست – می‌توانند باعث خارش و سوزش دردناک شوند.
فعالیت جنسی نیز می‌تواند باعث شعله‌ور شدن بیماری شود. برای کمک به کاهش اصطکاک در ناحیه تناسلی که می‌تواند پوست را تحریک کرده و باعث شعله‌ور شدن احتمالی بیماری شود، باید:
- کاندوم‌های روان‌کننده یا سایر روان‌کننده‌ها را امتحان کنید؛ با پزشک خود مشورت کنید.
- منطقه را تمیز نگه دارید.
- بعد از رابطه جنسی، ناحیه تناسلی خود را تمیز کنید و دوباره از داروهای موضعی استفاده کنید، اما فقط طبق دستورالعمل از آنها استفاده کنید.
- اگر ناحیه مورد نظر دردناک است یا پوست ملتهب، ترک خورده یا خونریزی دارد، وقتی کمی بهتر شد دوباره امتحان کنید.
در نهایت، فعال بودن از نظر جنسی با وجود پسوریازیس تناسلی یک تصمیم بسیار شخصی است.
جی‌ام می‌گوید: «شما واقعاً باید خودتان را بسنجید، درست مثل اینکه دارویی مصرف می‌کنید، عوارض جانبی در مقابل فواید آن را. تصمیمی که برای یک نفر گرفته می‌شود ممکن است برای دیگری یکسان نباشد.»
«این جنبه از رابطه شما در مقابل دانستن اینکه ممکن است بعداً دوباره شعله‌ور شوید چقدر مهم است؟ آیا در نقطه‌ای از رابطه‌تان هستید که می‌خواهید آن جهش را انجام دهید؟ اگر هستید، امیدوارم بتوانید به اندازه کافی با شریک زندگی‌تان صادق باشید تا بتوانید همه چیز را توضیح دهید.»
اگر برای صمیمیت آماده هستید، اگر همه طرفین موافق ادامه دادن هستند، گرین، که عضو هیئت پزشکی بنیاد ملی پسوریازیس نیز هست، یک توصیه دیگر دارد.
فقط انجامش بده.
او می‌گوید: «اصلاً نگران نباش. اگر به خودت آسیبی نمی‌رساند، پس انجامش بده. به هیچ وجه روی طرف مقابل تأثیری نخواهد گذاشت. تا زمانی که آسیبی نمی‌رساند، لطفاً از آن لذت ببر.»
