آنچه در این مطلب خواهید خواند
نارسایی همگرایی چیست؟
برای دیدن اشیاء از نزدیک، چشمان شما باید با هم حرکت کنند تا به سمت داخل باشند تا بتوانید روی آنچه که به آن نگاه میکنید تمرکز کنید. این عملی به نام همگرایی است. این به مغز شما اجازه میدهد تصاویر هر دو چشم را با هم ادغام کند تا آنچه را که میبینید پردازش کند. وقتی چشمان شما نمیتوانند به این شکل همسو شوند، شما دچار نارسایی همگرایی (CI) هستید.
این بیماری به این معنی است که ممکن است هنگام مطالعه، انجام بازیهای ویدیویی یا کار با دستگاههای دیجیتال مانند تلفنهای هوشمند و لپتاپ، تمرکز چشمهایتان دشوار باشد. برخلاف سایر مشکلات بینایی ، مانند نزدیکبینی یا دوربینی ، شکل چشم شما علت نارسایی همگرایی نیست. در عوض، این مشکل به دلیل مشکل در نحوه همکاری چشمان شما با یکدیگر است.

علائم نارسایی همگرایی
وقتی سعی میکنید روی چیزی نزدیک به چشمانتان تمرکز کنید، ممکن است با موارد زیر مواجه شوید:
- چشمان خسته
- دوبینی
- تاری دید
- بیماری حرکت یا سرگیجه ( ورتیگو )
- سردرد
همچنین ممکن است هنگام خواندن متوجه مشکلات عملکردی شوید، مانند:
- سرعت آهسته
- خستگی
- مشکلات تمرکز
- مشکل در حفظ جایگاه خود
دیگران ممکن است متوجه شوند که هنگام مطالعه، یکی از چشمان شما به سمت بیرون متمایل است، یا اینکه به نظر میرسد یکی از چشمان خود را لوچ میکنید یا میبندید.
علل نارسایی همگرایی
در نارسایی همگرایی، حرکات یک چشم دقیقاً با حرکات چشم دیگر هماهنگ نیست. عضلات چشم در افراد مبتلا به CI به طور عادی کار میکنند. بنابراین به نظر میرسد مشکل از مغز یا اعصابی است که سیگنالها را به آن عضلات میفرستند.
مشخص نیست که چگونه یا چرا این اتفاق میافتد، اگرچه ژنهای شما ممکن است در آن نقش داشته باشند. همچنین، به نظر میرسد برخی شرایط دیگر احتمال نارسایی تقارب را بیشتر میکنند:
- آسیب سر
- بیماری آلزایمر
- بیماری گریوز
- میاستنی گراویس
- بیماری پارکینسون
تشخیص نارسایی همگرایی
چشم پزشک شما در مورد علائم و سابقه پزشکی شما سوال خواهد کرد و معاینه کامل چشم انجام خواهد داد . این به آنها کمک میکند تا سایر علل علائم شما، از جمله نزدیکبینی، دوربینی یا مشکلات عضلات چشم را رد کنند.
برای تشخیص نارسایی همگرایی، پزشکان چند آزمایش ساده و بدون درد انجام میدهند تا موارد زیر را اندازهگیری کنند:
- اینکه اعصاب و عضلات شما چقدر خوب کار میکنند تا چشمان شما را به سمت داخل و به سمت بینی حرکت دهند.
- اینکه چقدر میتوانید قبل از اینکه چشم شروع به حرکت به سمت بیرون کند، روی صورت خود فوکوس کنید. برای افراد مبتلا به CI، این نقطه معمولاً بیش از ۶ سانتیمتر فاصله دارد.
- چقدر سریع میتوانید تمرکز خود را از اشیاء دور به اشیاء نزدیک تغییر دهید.
- چقدر چشمان شما هنگام نگاه کردن به اشیاء نزدیک و دور به بیرون منحرف میشود.
درمان نارسایی همگرایی
تمرینات ویژهای که پزشک شما ممکن است آنها را “درمان بینایی” بنامد، درمان اصلی نارسایی همگرایی هستند. شما معمولاً تمرکز روی اشیا در فواصل مختلف را تمرین خواهید کرد. میتوانید این تمرینات را با یک متخصص چشم در مطب او انجام دهید، اما میتوانید آنها را در خانه نیز انجام دهید، گاهی اوقات با کمک یک برنامه کامپیوتری.
این درمان عموماً خوب عمل میکند. اکثر کودکانی که تحت درمان متخصص قرار گرفتند، پس از ۱۲ هفته ویزیت منظم، بینایی طبیعی یا بسیار بهتری داشتند.
اگر علائم شما با درمان بینایی بهبود نیافت، ممکن است برای مطالعه یا انجام سایر فعالیتهای نزدیک به «عینکهای منشوری» مخصوص نیاز داشته باشید.