این آزمایش‌ها در سه ماهه سوم بارداری رایج هستند :
آزمایش خون و ادرار: پزشک شما همچنان ادرار شما را از نظر پروتئین و قند و هرگونه علائم عفونت بررسی می‌کند وعلائم پره اکلامپسی ، عارضه‌ای که بیشتر در هفته‌های آخر بارداری شایع است، را به دقت زیر نظر دارد. ممکن است دوباره برای کم‌خونی آزمایش خون بدهید.
سایر اندازه‌گیری‌ها: وزن، فشار خون و اندازه‌گیری ارتفاع رحم (فاصله استخوان شرمگاهی تا بالای رحم) نیز ادامه دارد. ضربان قلب جنین شما بلند و واضح است!
معاینات لگن: در چند هفته آخر بارداری، پزشک شما دوباره معاینات لگن را آغاز خواهد کرد. این کار برای بررسی این است که آیا دهانه رحم روند آماده شدن برای زایمان را آغاز کرده است یا خیر. آماده شدن به نرم شدن، نازک شدن و باز شدن (گشاد شدن) دهانه رحم گفته می‌شود.
این تغییرات می‌توانند به آرامی یا به سرعت در طول هفته‌ها، روزها یا ساعت‌های قبل از تولد اتفاق بیفتند. بنابراین، گشاد شدن چند سانتی‌متر دهانه رحم چند هفته قبل از تاریخ زایمان و سپس متوقف شدن آن غیرمعمول نیست . این فرآیند تا حدودی غیرقابل پیش‌بینی است.
غربالگری استرپتوکوک گروه B: در هفته‌های ۳۵ تا ۳۷ بارداری، از واژن و رکتوم نمونه‌برداری می‌شود تا باکتری استرپتوکوک گروه B تشخیص داده شود. اگرچه استرپتوکوک گروه B می‌تواند در بدن تا ۳۰٪ از زنان سالم وجود داشته باشد، اما این باکتری عامل اصلی عفونت‌های تهدیدکننده زندگی در نوزادان است و همچنین می‌تواند باعث ناتوانی ذهنی، اختلال بینایی و کاهش شنوایی شود . زنانی که آزمایش آنها مثبت است، در حین زایمان با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شوند تا از ابتلای نوزاد به عفونت در بدو تولد جلوگیری شود. به عنوان یک جایگزین، پزشک یا مامای شما ممکن است در صورت بروز برخی عوامل خطر، آزمایش استرپتوکوک را انجام ندهد و شما را در طول زایمان درمان کند.
پایش الکترونیکی قلب جنین: پایش الکترونیکی قلب جنین در دوران بارداری، زایمان و وضع حمل برای نظارت بر ضربان قلب جنین انجام می‌شود. ضربان قلب جنین می‌تواند نشان دهد که آیا جنین حالش خوب است یا دچار مشکل شده است و می‌توان آن را در هر زمانی پس از ۲۰ هفتگی انجام داد.
تست بدون استرس: این تست که به صورت هفتگی در بسیاری از بارداری‌های پرخطر انجام می‌شود، مانند مواردی که زن بیش از یک جنین را حمل می‌کند یا دیابت یا فشار خون بالا دارد، شامل استفاده از یک مانیتور جنین است که روی شکم مادر بسته می‌شود تا ضربان قلب جنین را هنگام حرکت اندازه‌گیری کند. همچنین برای نظارت بر نوزادانی که به موقع به دنیا می‌آیند نیز استفاده می‌شود.
تست استرس انقباضی: این تست نیز در بارداری‌های پرخطر انجام می‌شود. در این تست، مانیتور جنین، ضربان قلب نوزاد را در پاسخ به انقباضات ناشی از اکسی‌توسین (پیتوسین) یا تحریک نوک پستان اندازه‌گیری می‌کند. پزشکان از این اندازه‌گیری‌ها برای پیش‌بینی میزان توانایی نوزاد در مقابله با استرس زایمان استفاده می‌کنند.
سونوگرافی: اکثر زنان باردار فقط یک یا شاید دو سونوگرافی انجام می‌دهند. اگر دوقلو باردار هستید، این آزمایش را بیشتر انجام خواهید داد، شاید تا زمان تولد، تا موقعیت و رشد نوزادانتان را بررسی کنید. در صورت نیاز، پزشکان می‌توانند آزمایش‌های بدون استرس را با سونوگرافی ترکیب کنند. این به پزشک شما اجازه می‌دهد حرکات تنفسی، حرکات بدن و تون عضلانی نوزادان و همچنین میزان مایع آمنیوتیک را بررسی کند .
پروفایل بیوفیزیکی: می‌تواند فقط با سونوگرافی یا با ترکیبی از تست بدون استرس و سونوگرافی انجام شود.
