آنچه در این مطلب خواهید خواند
زمانی که تلفنهای تاشو و تلفنهای ثابت محبوب بودند، اکثر مردم میتوانستند بدون نگاه کردن به صفحه کلید شمارهگیری کنند. با این حال، از آنجایی که گوشیهای هوشمند با صفحه نمایش صاف جای صفحه شمارهگیری کلاسیک را گرفتند، باید چیزی به افراد کمبینا نیز اضافه میشد.
منظور از کم بینایی چیست؟
میلیونها نفر در ایالات متحده دچار اختلال بینایی هستند. اختلالات بینایی از نیاز به لنزهای اصلاحی تا نابینایی کامل متغیر است .
شایعترین اختلالات بینایی. عیوب انکساری مانند نزدیکبینی ( میوپی )، دوربینی ( هایپروپی ) و اختلال دید در هر فاصلهای ( آستیگماتیسم ) از جمله شایعترین انواع اختلالات بینایی هستند. سایر اختلالات بینایی رایج عبارتند از:
- دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (AMD)
- آب مروارید (کدر شدن عدسی چشم)
- رتینوپاتی دیابتی (آسیب به رگهای خونی شبکیه )
- گلوکوم (آب سیاه)
- آمبلیوپی (که معمولاً ” چشم تنبل ” نامیده میشود)
- استرابیسم (عدم تعادل و هماهنگی چشمها)
مراکز کنترل بیماریها انتظار دارند که فراوانی اختلالات بینایی در 30 سال آینده دو برابر شود. در عین حال، تلفنها برای دههها بخش مهمی از زندگی روزمره بودهاند و احتمالاً بیشتر هم خواهند شد. بنابراین، گوشیهای هوشمند قابل دسترس بسیار مهم هستند.
افراد دارای اختلالات بینایی چگونه از تلفن همراه استفاده میکنند؟
دو نوع گوشی وجود دارد که ممکن است برای افراد کمبینا طراحی شده باشند: گوشیهای ساده و گوشیهای هوشمند.
یک گوشی ساده، گوشی سادهای است که به شما امکان برقراری تماس تلفنی و ارسال پیامک را میدهد. این گوشیهای تاشو و گوشیهای «کَندی بار» (گوشیهای ساده) صفحه نمایش و صفحه کلیدشان در یک طرف قرار دارد.
در همین حال، گوشیهای هوشمند همه چیز را در یک صفحه نمایش شیشهای صاف با نور پسزمینه تعبیه کردهاند. هر دو گوشی دارای چندین تنظیمات دسترسی برای افراد دارای اختلالات بینایی هستند .
دکمههای جداگانه با برآمدگیهای برجسته. در یک گوشی ساده، صفحه کلید و صفحه شمارهگیری برجسته، کار با گوشی را آسانتر میکند. همچنین ممکن است روی کلیدهای خاص برآمدگیهایی وجود داشته باشد تا جهتگیری خود را روی دکمهها تغییر دهید.
فرمانهای صوتی ساده و شمارهگیری سریع. اکثر فناوریها مانند تلفنها، رایانهها و کنترلهای تلویزیون دارای فرمانهای صوتی داخلی هستند. برای کسی که دارای اختلال بینایی است، فرمانهای صوتی میتوانند دردسر یافتن مخاطب مناسب یا شمارهگیری شماره صحیح را کاهش دهند.
بزرگنمایی صفحه نمایش. برای بسیاری از افراد مسن، متن صفحه نمایش اغلب میتواند خیلی کوچک و تار باشد. گزینه دسترسی بزرگنمایی صفحه نمایش، متن و دکمهها را بزرگتر میکند و پیمایش در تلفن را آسانتر میکند.
تنظیمات رنگ. بسیاری از تلفنها گزینههای رنگی مانند معکوس کردن رنگها یا تغییر پالت رنگ دارند که خواندن متن صفحه را برای برخی آسانتر میکند.
افراد نابینا چگونه از تلفن استفاده میکنند؟
تنظیمات دسترسیپذیری فوق عالی هستند، اما تغییر پالت رنگ صفحه نمایش به کسی که کاملاً نابینا است کمکی نمیکند. خوشبختانه، صفحهخوانهایی برای گوشیهای هوشمند که عناصر روی صفحه را میخوانند و توصیف میکنند، شامل چندین ویژگی هستند که آنها را برای افراد نابینا قابل دسترس میکند.
پیمایش گوشی هوشمند. وقتی از صفحهخوان استفاده میکنید، گوشی هوشمند رفتار متفاوتی دارد. به جای باز کردن یک برنامه وقتی شخصی روی آن کلیک میکند، گوشی نام برنامه را با صدای بلند میگوید.
وقتی فرد برنامهای را که میخواهد باز کند یا دکمهای را که میخواهد فشار دهد پیدا کرد، باید در همان مکان دو بار ضربه بزند. اگر از صفحهخوان استفاده نکند، این حرکت مانند یک ضربه زدن خواهد بود.
تایپ کردن با گوشی هوشمند. تایپ کردن روی یک صفحه کلید برجسته با دکمههای جداگانه، بدون نیاز به دید، به نظر شهودی میآید. در مقابل، کار با گوشی هوشمند به دلیل سطح شیشهای صاف آن، اغلب غیرممکن به نظر میرسد.
با این حال، اکثر گوشیهای هوشمند دو روش برای تایپ دارند که میتوانید برای بهبود دسترسی، یکی از آنها را انتخاب کنید و بسته به گوشی خود، ممکن است گزینههای بیشتری در دسترس داشته باشید.
تایپ استاندارد حالت پیشفرض است که مانند گزینه صفحهخوان در بالا عمل میکند. شما روی صفحه کلید روی صفحه ضربه میزنید تا کاراکتر مورد نظر خود را پیدا کنید، سپس برای انتخاب آن دوبار ضربه میزنید.
از سوی دیگر، تایپ لمسی به شما این امکان را میدهد که انگشت خود را روی صفحه کلید بکشید تا به کاراکتر مورد نظر خود برسید. برداشتن انگشت از روی صفحه کلید روی صفحه نمایش، آن کاراکتر را تایپ میکند.
سایر حرکات کشیدن انگشت. برخی از تلفنهای هوشمند مجموعهای از حرکات را تشخیص میدهند تا افراد نابینا بتوانند به آنها دسترسی داشته باشند. کشیدن انگشت در یک جهت خاص، استفاده از چندین انگشت یا ضربه زدن با الگوهای خاص ممکن است ویژگیهای مختلف تلفن را فعال کند.
تلفنهایی برای افراد کمبینا
بسیاری از وبلاگها و وبسایتها، دسترسیپذیری تلفنها، برندها و ارائهدهندگان خدمات را بررسی میکنند. برندهای بزرگ همچنین خطوط تلفن دسترسیپذیری دارند تا به سؤالات پاسخ دهند و محصولات دقیقی را توصیه کنند.
در صورت داشتن اختلال بینایی، قبل از خرید تلفن، چند نکته وجود دارد که باید در نظر بگیرید.
آیا به یک گوشی هوشمند نیاز دارید یا یک گوشی معمولی؟ ارائه دهندگان اصلی تلفن همراه، نسبت به گذشته، انتخاب کمتری از گوشیهای معمولی دارند. با این حال، فرض کنید به برنامهها و قابلیتهای یک گوشی هوشمند نیاز ندارید. در این صورت، میتوانید برندهایی را پیدا کنید که گوشیهای معمولی را برای افراد کمبینا طراحی میکنند.
یک گوشی ساده را امتحان کنید. مهمترین بخش خرید گوشی ساده این است که شخصاً آن را در دست بگیرید. در دست گرفتن گوشی به شما این امکان را میدهد که ویژگیها را آزمایش کنید، از کسی بخواهید تنظیمات دسترسی را به شما نشان دهد و ببینید که آیا حس گوشی برای شما مناسب است یا خیر.
شما باید:
- مطمئن شوید که کلیدها با فاصله مناسب و به راحتی بالا قرار گرفتهاند.
- اگر کمبینا هستید ، مطمئن شوید که اندازه صفحه نمایش مناسب است و متن آن قابل خواندن است.
- اگر کمبینا هستید، تصمیم بگیرید که آیا به روشن بودن صفحه کلید نیاز دارید یا خیر.
به «صدای» تلفن گوش دهید. صفحهخوانهای گوشیهای هوشمند صداهایی را ترکیب میکنند که همیشه بینقص نیستند. ممکن است شنیدن این صدا دشوار یا آزاردهنده باشد، بنابراین قبل از خرید تلفن، همیشه باید به صدای (یا صداهای) تلفن گوش دهید.
قبل از صحبت با کسی، از نیازهای خود آگاه باشید. خط تلفن دسترسی ارائه دهنده میتواند مفید باشد، اما آنها از طریق تلفن سوالات زیادی در مورد نیازهای شما خواهند داشت. اگر در مورد آنچه نیاز دارید مطمئن نباشید، آنها قادر به ارائه پیشنهادات دقیق نخواهند بود.
تلفنهایی برای همه
پیشرفتهای بزرگی در زمینه دسترسی به فناوری برای افراد کمبینا حاصل شده است. با پیشرفت تلفنها، ویژگیهای دسترسی نیز پیشرفت میکنند.
ارائه دهندگان تلفن اکنون منابع بسیار خوبی برای کمک به افراد کم بینا در انتخاب تلفن دارند. برخی از شرکت ها حتی تلفن هایی را تولید می کنند که به طور خاص برای رفع اختلالات بینایی طراحی شده اند.
