علائم یووئیت چیست؟

علائم یووئیت

یووئیت یک بیماری شایع است که باعث التهاب لایه یووی چشم می‌شود. این لایه بافتی درون دیواره چشم است. یووئیت می‌تواند افراد را در هر سنی تحت تأثیر قرار دهد. اما در بزرگسالان مسن‌تر شایع‌تر است. و می‌تواند طیف وسیعی از علائم مانند موارد زیر را ایجاد کند:

• تاری دید
• نقاط شناور در دید شما
• درد و قرمزی چشم
• حساسیت به نور

برخی از علائم به آرامی ظاهر می‌شوند و بدتر می‌شوند. اما برخی دیگر ممکن است پس از بروز، به سرعت بدتر شوند. چهار نوع یووئیت وجود دارد: 

• قدامی در جلوی چشم شما ظاهر می‌شود.
• نوع میانی، وسط چشم، پشت عدسی چشم را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
• خلفی در پشت چشم شما اتفاق می‌افتد.
• پانووییت کل چشم شما را ملتهب می‌کند.

دکتر پورنیما پاتل، چشم‌پزشک در ORA Vision در نورکراس، جورجیا و عضو هیئت امنای آکادمی چشم‌پزشکی آمریکا، توضیح می‌دهد: «التهاب می‌تواند به بافت چشم آسیب برساند که در صورت عدم درمان صحیح، می‌تواند باعث تغییر در بینایی یا از دست دادن دائمی بینایی شود.»

از آنجا که یووئیت درمان نشده می‌تواند جدی شود، در صورت بروز علائم، فوراً به پزشک مراجعه کنید. پاتل می‌گوید: «یوئیت می‌تواند منجر به گلوکوم، ایجاد زودرس آب مروارید یا تورم شبکیه شود.»

علائم یووئیت قدامی

این شایع‌ترین نوع یووئیت است. حدود ۸۰ نفر از هر ۱۰۰ نفر التهاب در جلوی چشم خود (قدامی) دارند. 

گاهی اوقات به آن التهاب عنبیه می‌گویند، زیرا می‌تواند عنبیه شما را ملتهب کند. عنبیه شما قسمت رنگی چشم شماست. 

یووئیت قدامی همچنین می‌تواند جسم مژگانی پشت عنبیه را تحت تأثیر قرار دهد. این یک حلقه عضلانی است که به عدسی چشم شما کمک می‌کند تا شکل خود را تغییر دهد. این امر اشیاء بصری را روی شبکیه شما متمرکز می‌کند تا بتوانید بهتر ببینید.

علائم یووئیت قدامی می‌تواند به این معنی باشد که شما موارد زیر را دارید:

• چشم‌های قرمز یا تحریک‌شده.
• درد چشم.
• تاری دید.
• حساسیت به نور.
• مردمک‌هایی که به شکل نامنظم تغییر می‌کنند.
• مایع سفید رنگ اطراف عنبیه یا قسمت پایینی چشم.
• تورم ملتحمه، غشای شفافی که قسمت سفید چشم شما را پوشانده است.

علائم یووئیت میانی

یووئیت میانی می‌تواند به این معنی باشد که در قسمت‌های خاصی از چشم خود التهاب دارید، مانند:

• شبکیه در پشت چشم شما، که سیگنال‌هایی را به مغز شما می‌فرستد و بینایی شما را پردازش می‌کند.
• رگ‌های خونی پشت عدسی چشم شما.
• جسم مژگانی پشت عنبیه شما، که ساختار حلقه‌ای عضلانی است.
• زجاجیه، ماده ژله‌ای در مرکز چشم شما.

اگر ژل (زجاجیه) ملتهب شود، می‌تواند منجر به پارس پلانیت شود. اگر جسم مژگانی متورم شود، به آن سیکلیت می‌گویند.

نگاهی از درون به یووئیت

یووئیت یک مشکل جدی و گاهی دردناک چشمی است که نباید نادیده گرفته شود.

یووئیت میانی معمولاً قابل مشاهده نیست، اما در صورت ابتلا ممکن است متوجه تغییرات بینایی شوید. علائم یووئیت میانی می‌تواند به این معنی باشد که شما:

• دیدن اجسام شناور جدید یا واضح، مانند خطوط، رشته‌ها، نقاط یا سایه‌ها. این به دلیل تغییر یا کاهش مایع درون چشم شماست.
• در میدان دید خود شکاف یا قسمت‌هایی را از دست داده‌اید.
• دچار بدتر شدن بینایی شوید.

علائم یووئیت خلفی

این نوع یووئیت می‌تواند به این معنی باشد که شما در پشت چشم خود التهاب دارید. شبکیه یا مشیمیه (لایه‌ای روی شبکیه که پر از رگ‌های خونی است) نیز ممکن است ملتهب شود.

این بیماری که کوروئیدیت نیز نامیده می‌شود، نادرترین نوع یووئیت است. اما اگر درمان نشود، یووئیت خلفی می‌تواند خطر از دست دادن بینایی را افزایش دهد. 

علائم به اندازه کافی آشکار نیستند، اما ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:

• شناورها
• حساسیت به نور
• تاری دید یا بینایی که به وضوح قبل نیست
• مشکل در دیدن رنگ‌ها یا دیدن در تاریکی 

اگر فکر می‌کنید که به یووئیت خلفی مبتلا هستید، با پزشک خود مشورت کنید.

علائم پانووییت

پان‌یوئیت زمانی است که تمام نواحی یووه‌آ ملتهب می‌شوند. کل چشم شما، از جلو تا عقب، تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. 

اگر به این نوع یووئیت مبتلا هستید، می‌توانید هر یک از علائم دیگر یووئیت را نیز داشته باشید. شما می‌توانید موارد زیر را داشته باشید:

• شناورها
• حساسیت به نور
• تاری دید یا بینایی که به وضوح قبل نیست
• مشکل در دیدن رنگ‌ها یا دیدن در تاریکی 
• بدتر شدن بینایی
• چشم‌های قرمز یا تحریک‌شده
• درد چشم
• مردمک‌هایی که به شکل نامنظم تغییر می‌کنند
• مایع سفید اطراف عنبیه یا قسمت پایینی چشم
• تورم ملتحمه، غشای شفافی که قسمت سفید چشم شما را پوشانده است
• چشمان آبکی
• جرقه‌های نور غیرمعمول

پاتل می‌گوید: «هر یک از این علائم می‌تواند با چندین بیماری چشمی دیگر نیز مرتبط باشد. و می‌تواند معاینه کامل چشم و ارزیابی مناسب توسط چشم پزشک را برای تعیین علت این علائم ضروری کند.» 

هیچ درمانی برای یووئیت وجود ندارد، اما هر چه سریع‌تر درمان را شروع کنید، شانس مدیریت مشکل چشم شما بیشتر می‌شود. چشم پزشک شما می‌تواند به شما در تشخیص علت این مشکلات کمک کند.

پاتل می‌گوید: «یوئیت باید فوراً درمان شود تا از مشکلات پایدار جلوگیری شود.» سرعت بهبود علائم بستگی به محل قرارگیری یوئیت در چشم شما دارد.

پاتل می‌گوید، چشم‌پزشک (پزشکی که چشم‌ها را درمان می‌کند) از شما در مورد سابقه پزشکی‌تان سوال خواهد کرد. آنها همچنین معاینه دقیق چشم و معاینات فیزیکی را انجام خواهند داد. پزشک شما همچنین ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری برای چشمان شما تجویز کند. 

یووئیت در جلوی چشم معمولاً سریع‌تر از پشت چشم بهبود می‌یابد. بر اساس نتایج آزمایش، چشم پزشک ممکن است آزمایش خون یا اسکن‌های تصویربرداری اضافی را تجویز کند. پاتل می‌گوید: این اسکن‌ها می‌توانند شامل اشعه ایکس برای بررسی کامل کل بدن شما (ارزیابی سیستمیک) باشند. 

این آزمایش‌ها به پزشک شما کمک می‌کنند تا التهاب چشم شما را اندازه‌گیری کند. این آزمایش‌ها به او کمک می‌کنند تا علت مشکل و بهترین درمان شما را پیدا کند. به خاطر داشته باشید که یووئیت حتی پس از درمان نیز می‌تواند برگردد. اگر علائم شما برگشت یا بدتر شد، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

چه زمانی یووئیت نشانه بیماری دیگری است؟

حدود نیمی از مواقع، هیچ علت خاصی برای یووئیت شما وجود ندارد. وقتی این اتفاق می‌افتد، معمولاً به آن بیماری خودایمنی چشم می‌گویند.

اگر پزشک علتی برای یووئیت شما پیدا کند، معمولاً به دلیل بیماری خودایمنی، عفونت، آسیب چشمی یا سرطان اتفاق می‌افتد.

علل بیماری خودایمنی برای یووئیت

این اتفاق زمانی می‌افتد که سیستم ایمنی بدن شما به اندام‌ها و بافت‌های شما حمله می‌کند. این بیماری می‌تواند بر چشمان شما نیز تأثیر بگذارد. بیماری‌های خودایمنی خاصی که باعث ایجاد یووئیت می‌شوند عبارتند از:

• اسپوندیلیت آنکیلوزان : وضعیتی که در آن استخوان‌های ستون فقرات ممکن است به هم جوش بخورند و باعث کمردرد شوند.
• بیماری بهجت : این بیماری می‌تواند باعث بروز مکرر زخم‌هایی در دهان و اطراف اندام تناسلی شود.
• بیماری التهابی روده (IBD)، مانند بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو: IBD می‌تواند باعث ایجاد زخم و التهاب در دستگاه گوارش شما شود.
• مولتیپل اسکلروزیس : یک اختلال التهابی سیستم عصبی که به ندرت باعث یووئیت می‌شود.
• پسوریازیس : یک بیماری خودایمنی است که باعث ایجاد لکه‌های پوسته‌دار، خارش‌دار و ملتهب روی پوست می‌شود، اغلب روی آرنج، تنه، زانوها و پوست سر.
• آرتریت واکنشی : درد مفاصل ناشی از واکنش خودایمنی به عفونت، معمولاً در روده‌ها، اندام تناسلی یا مجاری ادراری.
• لوپوس: بیماری که در آن سیستم ایمنی بدن می‌تواند به اندام‌ها و بافت‌های بدن مانند قلب، کلیه‌ها، مفاصل و پوست آسیب برساند.
• سارکوئیدوز : وضعیتی که در آن توده‌هایی در مناطقی مانند ریه‌ها، چشم‌ها یا غدد لنفاوی وجود دارد.
• سندرم نفریت توبولواینترستیشیال و یووئیت (TINU): یک بیماری نادر که کلیه‌های شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد اما شایع نیست.
• سندرم ووگت-کویاناگی-هارادا: دومین علت شایع یووئیت در ژاپن است که اغلب هر دو چشم را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
• بیماری شوگرن : گاهی اوقات می‌تواند باعث یووئیت مزمن قدامی و خلفی شود.

عفونت‌های ایجاد کننده یووئیت

برخی عفونت‌ها می‌توانند منجر به یووئیت شوند. شما حتی ممکن است ندانید که به آن مبتلا هستید. وقتی عفونت علت باشد، معمولاً یک چشم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در برخی موارد، یووئیت می‌تواند مدت‌ها پس از ابتلا به عفونت ایجاد شود.

بسیاری از عفونت‌ها می‌توانند باعث ایجاد یووئیت شوند، از جمله:

• ویروس هرپس سیمپلکس، که باعث ایجاد تبخال می‌شود.
• ویروس واریسلا زوستر، که باعث  آبله مرغان و  زونا می‌شود .
• سل (TB)، ناشی از باکتری‌هایی که می‌توانید از طریق تنفس وارد بدن خود کنید.
• رتینیت سیتومگالوویروس (CMV)، یک ویروس رایج که اغلب هیچ علامتی ندارد اما می‌تواند در سیستم ایمنی ضعیف باعث ایجاد یووئیت شود.
• اوریون ، ویروسی که باعث تورم در گردن و درد عضلانی می‌شود.
• ویروس نیل غربی ، عفونتی که معمولاً توسط نیش پشه منتقل می‌شود.
• بیماری لایم ، عفونتی که معمولاً در اثر گزش کنه ایجاد می‌شود.
• بیماری خراش گربه ، که معمولاً از طریق گاز گرفتن یا خراشیدن گربه آلوده منتقل می‌شود.
• ایدز ، یک بیماری مزمن ناشی از HIV.
• سیفلیس ، یک عفونت باکتریایی منتقله از راه جنسی.
• کووید-۱۹، ویروسی که می‌تواند باعث عفونت جدی و تهدیدکننده زندگی شود.

نادر است، اما ممکن است بعد از عفونت قارچی یا انگلی نیز به یووئیت مبتلا شوید. به عنوان مثال،  عفونت‌های هیستوپلاسموز یا  توکسوپلاسموز می‌توانند باعث یووئیت شوند. توکسوپلاسموز در اثر تماس با خاک گربه آلوده ایجاد می‌شود. شما می‌توانید از طریق خوردن گوشت، صدف یا محصولات آلوده به هیستوپلاسموز مبتلا شوید .

علل دارویی یووئیت

یووئیت می‌تواند عارضه جانبی برخی داروها باشد. گاهی اوقات در صورت مصرف موارد زیر، ممکن است به یووئیت مبتلا شوید:

• بیسفسفونات‌ها، که برای درمان پوکی استخوان و سایر مشکلات تراکم استخوان استفاده می‌شوند.
• قطره چشم بریمونودین، که برای درمان برخی از انواع گلوکوم استفاده می‌شود.
• سیدوفوویر، که از عفونت‌های ویروسی پیشگیری و آنها را درمان می‌کند.
• ریفابوتین، یک آنتی‌بیوتیک که برای درمان عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌شود.
• مهارکننده‌های تیروزین کیناز و درمان‌های مهارکننده نقاط وارسی، که اغلب برای درمان سرطان استفاده می‌شوند.

آسیب چشمی منجر به یووئیت

برخی از آسیب‌های چشمی می‌توانند باعث تورم و التهاب در چشم شما شوند. این می‌تواند باعث التهاب عنبیه شود. و اگر عضلات یا رگ‌های خونی چشم شما در اثر آسیب یا جراحی آسیب ببینند، ممکن است این اتفاق بیفتد.

التهاب، واکنش طبیعی بدن شما برای التیام چشم است. حتی یک ضربه یا کبودی کوچک در چشم می‌تواند باعث التهاب عنبیه شود.

سرطان و التهاب مشیمیه

اگرچه نادر است، اما برخی سرطان‌ها، مانند لنفوم (نوعی سرطان خون)، می‌توانند باعث یووئیت شوند. و برخی سرطان‌های متاستاتیک نیز می‌توانند باعث آن شوند.

خلاصه مطلب

یووئیت التهاب بافت یک یا هر دو چشم شماست. این بیماری اغلب ناشی از یک بیماری خودایمنی است، اما می‌تواند در اثر عفونت‌ها، آسیب‌های چشمی یا به ندرت سرطان نیز ایجاد شود. یووئیت می‌تواند مانند سایر بیماری‌های چشمی نیز به نظر برسد. در صورت عدم درمان، انواع خاصی از یووئیت می‌توانند شما را در معرض خطر از دست دادن بینایی قرار دهند. بنابراین، اگر علائمی دارید، فوراً با پزشک خود مشورت کنید تا تحت درمان قرار بگیرید.

سوالات متداول در مورد علائم یووئیت

چگونه می‌توان یووئیت را بررسی کرد؟

اگر فکر می‌کنید علائمی دارید، باید به چشم پزشک مراجعه کنید. آنها معاینه چشم انجام می‌دهند و فشار چشم شما را بررسی می‌کنند. همچنین ممکن است خون شما را بگیرند و آزمایش‌های تصویربرداری، از جمله اشعه ایکس، انجام دهند تا به یافتن علت یووئیت شما کمک کنند.

عامل محرک یووئیت چیست؟

یووئیت می‌تواند بدون هیچ علت خاصی رخ دهد. اما اغلب به عنوان یک عارضه جانبی یک بیماری خودایمنی، دارو، عفونت، آسیب چشم یا به ندرت به دلیل سرطان رخ می‌دهد.

کمبود کدام ویتامین باعث التهاب عنبیه می‌شود؟

یووئیت ناشی از کمبود ویتامین نیست. اما مطالعات نشان می‌دهد که مصرف ویتامین D ممکن است به شما در حفظ سلامتی کمک کند و احتمال ابتلا به عفونت‌هایی را که می‌توانند منجر به یووئیت شوند، کاهش دهد.

آیا می‌توان یووئیت را برای همیشه درمان کرد؟

هیچ درمان خاصی برای یووئیت وجود ندارد. اما پزشک شما می‌تواند با موفقیت آن را درمان کند. آنها همچنین می‌توانند برخی از بیماری‌هایی را که باعث یووئیت می‌شوند، درمان کنند. به عنوان مثال، برخی از عفونت‌هایی که باعث یووئیت می‌شوند قابل درمان هستند. و درمان‌های یووئیت همچنین می‌توانند احتمال از دست دادن بینایی را کاهش دهند.

درمان شامل داروها و گاهی اوقات جراحی است که باید علائم را تسکین دهد. اگر به یووئیت مبتلا هستید و علائم شما بدتر می‌شود، فوراً با پزشک خود صحبت کنید.

چه غذاهایی التهاب عنبیه را کاهش می‌دهند؟

هیچ غذای خاصی وجود ندارد که احتمال ابتلا به یووئیت را کاهش دهد. اما داشتن یک رژیم غذایی سالم و مغذی با غذاهایی که با التهاب مبارزه می‌کنند، ممکن است مفید باشد. اگر به یووئیت مبتلا هستید، از پزشک خود در مورد رژیم غذایی و کارهایی که می‌توانید انجام دهید سوال کنید.