هیپرتروپی

هیپرتروپیا چیست؟

وقتی کسی هیپرتروپی دارد، یک چشم به سمت بالا می‌چرخد در حالی که چشم دیگر در جهت درست نگاه می‌کند. این حالت رایج نیست و درمان‌هایی برای اصلاح آن وجود دارد.

چشمان شما یک تیم هستند که برای دیدن واضح و تمرکز روی تصاویر دور و نزدیک با هم کار می‌کنند. اما گاهی اوقات چشم‌ها جداگانه حرکت می‌کنند. اگر در جهات مختلف نسبت به یکدیگر بچرخند، می‌تواند باعث مشکلات بینایی شود. این بیماری به نام استرابیسم شناخته می‌شود . در یکی از انواع استرابیسم، هیپرتروپی، یک چشم به سمت بالا می‌چرخد در حالی که چشم دیگر در جهت درست نگاه می‌کند.

کودکان عمدتاً به این بیماری مبتلا می‌شوند، اما بزرگسالان نیز می‌توانند به آن مبتلا شوند. هایپرتروپیا نادرترین نوع استرابیسم است که از هر ۴۰۰ کودک، تنها ۱ نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

چه چیزی باعث هیپرتروپی می‌شود؟

هیپرتروپی زمانی اتفاق می‌افتد که عضلات چشم نامتعادل هستند و با هم کار نمی‌کنند.

شایع‌ترین علت، ضعف (به نام فلج) در اعصاب مغزی است که حرکت چشم را کنترل می‌کنند. برخی افراد با این ضعف چشم متولد می‌شوند، اما این مشکل می‌تواند در مراحل بعدی زندگی نیز رخ دهد. سایر علل شایع در بزرگسالان عبارتند از:

• سکته
• بیماری تیروئید
• آسیب دیدگی چشم
• اختلالات عصبی

برخی از دلایل کمتر شایع هیپرتروپی در بدو تولد یا بعداً اتفاق می‌افتند. سندرم براون و سندرم دوئن بیماری‌های نادری هستند که حرکت چشم را محدود می‌کنند.

علائم هیپرتروپی

تشخیص علائم این بیماری می‌تواند دشوار باشد. گاهی اوقات این یک بخش دائمی از زندگی شما می‌شود، یا ممکن است چشم شما فقط گاهی اوقات وقتی استرس دارید یا خسته هستید، منحرف شود . شایع‌ترین علائم عبارتند از:

• انحراف چشم. یک یا هر دو چشم شما به سمت سقف یا آسمان منحرف می‌شود.
• دوبینی . افراد مبتلا به این بیماری اغلب در تمرکز چشم مشکل دارند.
• کج کردن سر. سر شما به یک طرف خم می‌شود یا می‌چرخد تا دیدتان را واضح کند .
• خستگی چشم
• سردرد

پزشکان چگونه هیپرتروپی را تشخیص می‌دهند؟

چشم پزشکان با معاینه چشم و سایر آزمایش‌های تخصصی، هیپرتروپی را تشخیص می‌دهند.

در مورد کودکان، شما یا پزشک فرزندتان ممکن است متوجه شوید که چشمان آنها صاف نیست یا سرشان را کج می‌کنند. کودکان باید در طول معاینات سلامت کودک ، غربالگری بینایی منظم داشته باشند ، به خصوص اگر فرزندان خانواده شما سابقه بیماری چشمی داشته باشند. تشخیص زودهنگام این بیماری بسیار مهم است تا فرزند شما دچار تنبلی چشم نشود . این اتفاق زمانی می‌افتد که مغز، بینایی چشم ضعیف را سرکوب یا “خاموش” می‌کند تا از دوبینی جلوگیری شود.

اگر پزشک در طول غربالگری بینایی متوجه مورد غیرعادی شود، ممکن است فرزند شما را برای معاینه دقیق‌تر به چشم پزشک ارجاع دهد .

پزشک شما همچنین می‌تواند MRI را توصیه کند . این اسکن به آنها کمک می‌کند تا تشخیص دهند که آیا مشکل عصبی یا عضلانی علت هیپرتروپی شماست یا خیر.

درمان‌های هیپرتروپیا

پزشکان دو هدف برای درمان هیپرتروپی دارند: اطمینان از اینکه می‌توانید با هر دو چشم به خوبی ببینید و تنظیم آنها. ممکن است به یک یا چند درمان نیاز داشته باشید، از جمله:

• عینک. استفاده از عینک، گاهی اوقات با منشور مخصوص، مشکلات بینایی که باعث هیپرتروپی می‌شوند را اصلاح می‌کند.
• یک چشم‌بند. شما این چشم‌بند را روی چشم قوی خود قرار می‌دهید که به اصلاح بینایی چشم ضعیف کمک می‌کند.
• جراحی. پزشک شما برای کمک به خواب شما دارو تجویز می‌کند و سپس عضلات متصل به قسمت بیرونی کره چشم شما را جراحی می‌کند. پس از آن، درد و قرمزی جزئی چشم خواهید داشت ، اما احتمالاً همان روز به خانه خواهید رفت. ممکن است در آینده به جراحی بیشتری نیاز داشته باشید.
• درمان بینایی. اینها تمرینات چشمی هستند که شما هر روز به مدت چند دقیقه، همراه با عینک، چشم‌بند یا جراحی انجام خواهید داد. آنها برای بهبود ارتباط چشم و مغز و بینایی در چشم ضعیف شما عمل می‌کنند.
• بوتاکس . ابتدا قطره‌هایی برای بی‌حس کردن چشم شما تجویز می‌شود. سپس پزشک با یک سوزن مخصوص، دوز کمی از بوتاکس را به عضله چشم شما تزریق می‌کند تا از انقباض آن برای مدتی جلوگیری کند.