آنچه در این مطلب خواهید خواند
دو دلیل اصلی برای خشکی چشم وجود دارد. یا چشمان شما به اندازه کافی اشک تولید نمی‌کنند، یا اشک‌های شما به اندازه کافی در چشم نمی‌مانند تا چشمان شما را مرطوب نگه دارند.
شما می‌توانید یک نوع خشکی چشم داشته باشید. همچنین می‌توانید هر دو را همزمان داشته باشید.
وقتی چشمانتان به اندازه کافی اشک نمی‌سازد
ممکن است این مورد را به نام خشکی چشم ناشی از کمبود اشک آبی بشنوید. غده‌ای در گوشه چشم شما به نام غده اشکی، اشک شما را می‌سازد. به طور معمول، این غده رطوبت کافی برای سالم نگه داشتن چشم شما ایجاد می‌کند. اشک‌ها گرد و غبار و هر چیز دیگری را که ممکن است وارد شود، می‌شویند. آنها همچنین از چشمان شما در برابر میکروب‌ها و عفونت محافظت می‌کنند.
وقتی غده اشکی شما به اندازه کافی اشک تولید نمی‌کند، باعث خشکی چشم می‌شود. نام دیگر این نوع، کراتوکونژکتیویت سیکا است. ممکن است به این دلیل به آن مبتلا شوید که چشمان شما پیر شده‌اند و قادر به تولید اشک مانند گذشته نیستند.
همچنین ممکن است به دلیل یک بیماری مانند موارد زیر به آن مبتلا شوید:
- دیابت
- روماتیسم مفصلی
- لوپوس
- اسکلرودرما
- سندرم شوگرن
- اختلالات تیروئید
- کمبود ویتامین آ
همچنین ممکن است این حالت را به عنوان یک عارضه جانبی دارویی مانند موارد زیر تجربه کنید:
- آنتی‌هیستامین‌ها
- ضد احتقان‌ها
- درمان جایگزینی هورمون
- داروهای ضد افسردگی
- داروی فشار خون
- داروی آکنه
- کنترل بارداری
- داروهای بیماری پارکینسون
گاهی اوقات، غدد اشکی می‌توانند پس از جراحی اصلاح بینایی با لیزر، در تولید اشک کافی مشکل داشته باشند. این مشکل معمولاً پس از چند ماه از بین می‌رود. همچنین اگر التهاب یا پرتودرمانی به غدد اشکی شما آسیب برساند، ممکن است به این نوع خشکی چشم مبتلا شوید.
وقتی اشک‌هایت به اندازه کافی دوام نمی‌آورند
وقتی اشک‌های شما خیلی سریع خشک می‌شوند تا به محافظت از چشمانتان کمک کنند ، دچار چیزی شده‌اید که پزشک ممکن است آن را خشکی چشم تبخیری بنامد. گاهی اوقات این اتفاق به دلیل مشکلی در ساختار اشک‌های شما رخ می‌دهد. در موارد دیگر، این مشکل ناشی از تغییرات در چشم یا محیط است.
اشک سه لایه دارد: لایه بیرونی چرب، لایه میانی آبکی و لایه داخلی مخاطی. لایه بیرونی چرب به جلوگیری از تبخیر سریع لایه میانی آبکی کمک می‌کند. لایه مخاطی، اشک را به طور مساوی روی سطح چشم پخش می‌کند. مشکل در هر یک از این لایه‌ها می‌تواند باعث خشکی چشم شود.
غددی در داخل پلک‌های شما به نام غدد میبومین، چربی اشک شما را تولید می‌کنند. گاهی اوقات این غدد مسدود می‌شوند. وقتی این اتفاق می‌افتد، اشک شما چربی کافی دریافت نمی‌کند. لایه آبکی اشک شما محافظت خود را از دست می‌دهد و اشک شما تبخیر می‌شود.
این حالت در افرادی که بیماری به نام بلفاریت (التهاب پلک) دارند یا افرادی که بیماری‌های پوستی مانند روزاسه دارند، رایج است.
علل دیگر
گاهی اوقات، خشکی چشم به این دلیل اتفاق می‌افتد که شما نمی‌توانید رطوبت را به مدت کافی در چشم خود نگه دارید. اشک‌ها خشک نمی‌شوند. آنها به راحتی خارج می‌شوند.
دلایل این امر عبارتند از:
- عوامل محیطی مانند باد، دود یا هوای خشک
- پلک نزدن به اندازه کافی، همانطور که ممکن است هنگام خیره شدن به صفحه نمایش یا مطالعه اتفاق بیفتد
- مشکلات پلک مانند اکتروپیون (چرخش پلک‌ها به سمت بیرون) یا انتروپیون (چرخش پلک‌ها به سمت داخل). گاهی اوقات، چشم‌ها نمی‌توانند پس از جراحی زیبایی پلک به طور کامل بسته شوند.
- اگر سطح در معرض دید چشم شما بزرگتر شود، اشک‌های شما ممکن است به سختی آن را بپوشانند. این اتفاق می‌تواند در صورت ابتلا به مشکلات تیروئید که باعث بیرون زدگی چشم شما می‌شود، یا اگر جراحی چشم داشته باشید که چشم شما را بیش از حد باز می‌کند، رخ دهد.
