گرما و زیبایی بهار می‌تواند منجر به خارش چشم شود. عفونت و سایر بیماری‌ها نیز می‌توانند چنین باشند. خبر خوب این است که آنها معمولاً نشانه‌ی چیزی جدی نیستند. در اینجا چیزی است که باید بدانید.
علل
آلرژی . این شایع‌ترین علت است. چشمان شما ممکن است به چیزی در هوای بیرون، خانه یا محل کار شما واکنش نشان دهند. این آلرژن‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- مواد موجود در فضای باز: گرده درختان، چمن‌ها، علف‌های هرز و درختچه‌ها
- مواد داخل خانه: مایت‌های گرد و غبار ، قارچ ، کپک و تکه‌های ریز پوست حیوانات خانگی (شوره حیوانات خانگی)
- مواد ساخته دست بشر: دود تنباکو، عطر، مواد شیمیایی و دود اگزوز
عفونت: شایع‌ترین آن، ورم ملتحمه یا کنژنکتیویت است . این فقط به معنای التهاب ملتحمه یا پوشش داخلی چشم است. هر کسی می‌تواند به آن مبتلا شود، اما بیشتر در کودکان اتفاق می‌افتد. چشمان شما ممکن است قرمز و متورم شود. چرک ممکن است باعث شود پلک‌های شما در هنگام خواب به هم بچسبند. باکتری‌ها معمولاً باعث ورم ملتحمه با ترشح می‌شوند. در موارد نادر، ویروس نیز می‌تواند این کار را انجام دهد. آلرژی‌ها گاهی اوقات می‌توانند ملتحمه را ملتهب کنند. این التهاب بیشتر به احتمال زیاد باعث ایجاد مخاط می‌شود ، نه چرک.
بلفاریت . این التهاب پلک‌ها است. این اتفاق زمانی می‌افتد که غدد چربی ریز در پایه مژه‌های شما مسدود می‌شوند. ممکن است چشمان شما قرمز و تحریک شوند. خلاص شدن از شر آن می‌تواند دشوار باشد، اما مسری نیست و معمولاً روی چشم شما تأثیر نمی‌گذارد. آلرژی یا بیماری‌های پوستی مانند آکنه یا درماتیت می‌توانند آن را بدتر کنند.
خشکی چشم . مخاط، چربی، آب و پروتئین‌ها به تشکیل اشک شما کمک می‌کنند. وقتی مقدار مناسبی از آنها را نداشته باشید، ممکن است دچار خشکی چشم شوید. این می‌تواند چشمان شما را تحریک کند .
جسم خارجی. کمی شن یا ماسه زیر پلک گیر کرده باشد کافی است. اگر قطره‌های چشمی آنتی‌بیوتیک به عفونت مشکوک کمکی نکردند، ممکن است کمی کثیفی در چشم شما باشد.
لنزهای تماسی . گاهی اوقات چشمان شما نمی‌توانند تشخیص دهند که لنزهای تماسی شما قرار است آنجا باشند. بنابراین با آنها مانند یک ماده خارجی رفتار می‌کنند. ممکن است به این دلیل باشد که آنها به درستی در چشم قرار نمی‌گیرند. احتمالاً بلافاصله پس از قرار دادن آنها متوجه این موضوع خواهید شد. لنزهای تماسی همچنین می‌توانند شن یا میکروب‌هایی را که منجر به عفونت می‌شوند، به دام بیندازند. تمیز کردن و تعویض منظم لنزهای تماسی می‌تواند کمک کند.
زخم‌های قرنیه. پزشک شما ممکن است این را کراتیت بنامد. خشکی شدید چشم، آسیب یا عفونت می‌تواند منجر به زخم‌های کوچک یا اولسرها روی قرنیه شود. قرنیه عدسی شفافی است که جلوی چشم شما را می‌پوشاند. این زخم‌ها می‌توانند چشم شما را تحریک کرده و باعث چرک و پوسته پوسته شدن شوند.
علائم
علائم خارش چشم عبارتند از:
- سوختن
- ترشحات شفاف و آبکی
- سرخی
- عطسه
- آبریزش بینی
- چرک سبز یا زرد
تشخیص
پزشک در مورد سابقه پزشکی و علائم شما سوالاتی خواهد پرسید. همچنین چشمان شما را از نزدیک معاینه می‌کند. در برخی موارد، ممکن است نمونه کوچکی از مایع، چرک یا سایر مواد چشم را برای آزمایش باکتری بردارد.
درمان
یک لیف حمام تمیز و خنک می‌تواند خارش چشم را برای مدتی تسکین دهد. از یک لیف حمام تمیز و گرم برای نرم کردن و پاک کردن آرام چرک یا ترشحات چشم استفاده کنید. حتماً بعد از آن دست‌های خود را بشویید تا در صورت وجود عفونت، آن را پخش نکنید.
این ممکن است تمام چیزی باشد که برای خارش خفیف نیاز دارید . حتی برخی از عفونت‌ها، مانند انواع خاصی از ورم ملتحمه، اغلب بدون دارو به خودی خود برطرف می‌شوند. اگر آلرژی دارید، سعی کنید از ماده محرک اجتناب کنید. داروهای آلرژی مانند قرص یا قطره چشم مصرف کنید.
اگر خارش شما جدی‌تر است، گزینه‌های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- محلول نمکی برای بیرون راندن شن یا آلودگی از چشم
- قطره‌های آنتی‌بیوتیک برای از بین بردن باکتری‌های عامل عفونت
- قطره‌های استروئیدی برای کاهش التهاب
- جراحی برای خارج کردن جسم خارجی یا ترمیم آسیب
پیشگیری
در اینجا چند روش برای جلوگیری از خارش چشم آورده شده است:
دست‌هایتان را بشویید . آنها اغلب حاوی آلودگی و میکروب‌هایی هستند که می‌توانند چشمان شما را آلوده کنند. آنها را با صابون ساده و آب گرم تمیز نگه دارید، یا از ضدعفونی‌کننده دست حاوی الکل استفاده کنید.
سعی کنید به چشمانتان دست نزنید. وقتی چشمانتان خارش دارند، به خصوص در فصل آلرژی، ممکن است وسوسه شوید که آنها را بمالید. این کار می‌تواند آنها را بیشتر تحریک کند و حتی سطح چشم شما را خراش دهد. اگر داروهای آلرژی به خارش کمک می‌کنند، از آنها استفاده کنید.
خود را بشویید . این کار را هر شب قبل از خواب انجام دهید تا منافذ و فولیکول‌های مو مسدود نشوند. همچنین ایده خوبی است که بعد از حدود ۶ ماه آرایش خود را پاک کنید تا از انتشار باکتری جلوگیری شود. لوازم آرایش خود را با افراد دیگر به اشتراک نگذارید.
مراقب لنزهای تماسی باشید. در مورد بهترین روش ضدعفونی و تمیز کردن آنها با چشم پزشک خود صحبت کنید . قبل از تماس با آنها، دست‌های خود را کاملاً بشویید. اگر به نظر می‌رسد لنزهایتان باعث خارش چشم‌هایتان می‌شوند، فوراً به پزشک اطلاع دهید.
