فتوفوبیا (نورهراسی) به معنای واقعی کلمه به معنای “ترس از نور” است. اگر فتوفوبیا دارید، در واقع از نور نمی‌ترسید، اما به آن بسیار حساس هستید. خورشید یا نور شدید داخل خانه می‌تواند ناراحت‌کننده و حتی دردناک باشد.
فتوفوبیا یک بیماری نیست — بلکه نشانه‌ی یک مشکل دیگر است. سردردهای میگرنی، خشکی چشم و تورم داخل چشم معمولاً با حساسیت به نور مرتبط هستند.
هر زمان که در معرض نور شدید خورشید یا نور داخل خانه قرار بگیرید، می‌تواند باعث درد شود. ممکن است بخواهید پلک بزنید یا چشمان خود را ببندید. برخی افراد نیز دچار سردرد می‌شوند.
علل
فتوفوبیا به ارتباط بین سلول‌هایی در چشم شما که نور را تشخیص می‌دهند و عصبی که به سر شما می‌رود، مرتبط است.
میگرن شایع‌ترین علت حساسیت به نور است. تا ۸۰٪ افرادی که به آن مبتلا می‌شوند، علاوه بر سردرد، دچار فتوفوبیا نیز هستند. بسیاری از این افراد حتی زمانی که سردرد ندارند، به نور حساس هستند.
انواع دیگر سردرد نیز می‌توانند باعث فتوفوبیا شوند. افرادی که دچار سردردهای تنشی و خوشه‌ای می‌شوند نیز می‌گویند که در اطراف نور شدید احساس ناراحتی می‌کنند.
چند بیماری مغزی می‌توانند باعث فتوفوبیا شوند، از جمله:
- مننژیت (تورم پوشش‌های محافظ مغز و نخاع)
- آسیب جدی مغزی
- فلج فوق هسته‌ای (supranuclear palsy) (یک اختلال مغزی که باعث ایجاد مشکلاتی در تعادل، راه رفتن و حرکت چشم می‌شود)
- تومورهای غده هیپوفیز شما
برخی از بیماری‌های چشمی باعث این علامت می‌شوند، از جمله:
- خشکی چشم
- یووئیت (تورم داخل چشم)
- کراتیت (تورم قرنیه، لایه شفافی که قسمت رنگی چشم شما را پوشانده است)
- التهاب عنبیه (تورم حلقه رنگی دور مردمک چشم)
- آب مروارید (پوشش‌های ابری روی عدسی‌های چشم شما)
- ساییدگی قرنیه (خراش روی قرنیه)
- ورم ملتحمه ( التهاب ملتحمه، بافت شفافی که روی قسمت سفید چشم شما قرار دارد)
- آسیب به شبکیه، لایه حساس به نور در پشت چشم شما
- بلفارواسپاسم (بیماری که باعث می‌شود پلک‌های شما به طور غیرقابل کنترلی بسته شوند)
- تورم اعصاب بینایی شما
فتوفوبیا همچنین ممکن است برخی از افرادی را که این بیماری‌های روانی را دارند، تحت تأثیر قرار دهد:
- آگورافوبیا (ترس از حضور در مکان‌های عمومی)
- اضطراب
- اختلال دوقطبی
- افسردگی
- اختلال هراس
همچنین ممکن است بعد از انجام لیزیک یا سایر جراحی‌های اصلاح مشکلات بینایی، دچار فتوفوبیا شوید.
طول موج‌های خاصی از نور – مانند نور آبی که کامپیوتر و تلفن هوشمند شما ساطع می‌کنند – بیشترین حساسیت را ایجاد می‌کنند.
برخی داروها نیز می‌توانند باعث فتوفوبیا شوند، از جمله:
- آنتی‌بیوتیک‌ها، مانند داکسی سایکلین و تتراسایکلین
- فوروزماید (لازیکس): این دارو مانع از احتباس بیش از حد مایعات در بدن می‌شود. این دارو برای درمان نارسایی احتقانی قلب، بیماری کبد، بیماری کلیوی و سایر بیماری‌ها استفاده می‌شود.
- کینین (کوالاکین): این دارویی است که برای درمان مالاریا استفاده می‌شود.
تشخیص
اگر فکر می‌کنید فتوفوبیا دارید، به چشم پزشک خود مراجعه کنید. آنها در مورد علائم و هرگونه بیماری که دارید سؤال خواهند کرد. سپس سلامت چشمان و احتمالاً مغز شما را بررسی خواهند کرد.
آزمایش‌هایی که پزشک ممکن است استفاده کند عبارتند از:
- معاینه چشم با لامپ شکافی. آنها از یک میکروسکوپ مخصوص با نور برای معاینه چشمان شما استفاده می‌کنند.
- ام آر آی یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی. این روش از آهنرباهای قدرتمند و امواج رادیویی برای تهیه تصاویر دقیق از چشمان شما استفاده می‌کند.
- معاینه لایه اشکی. این آزمایش میزان اشک تولیدی شما را بررسی می‌کند تا مشخص شود که آیا خشکی چشم دارید یا خیر.
درمان
بهترین راه برای کاهش فتوفوبیا، درمان این بیماری یا قطع مصرف دارویی است که باعث آن شده است.
اگر هنوز هم تحت تأثیر آن هستید، عینک‌های رنگی ممکن است کمک کنند. برخی افراد با لنزهای صورتی رنگ به نام FL-41 تسکین یافته‌اند.
اما لنزهای رنگی برای همه مناسب نیستند. آنها می‌توانند برخی افراد را نسبت به نور حساس‌تر کنند، بنابراین با پزشک خود در مورد بهترین گزینه برای خود صحبت کنید.
