درد عصبی دیابتی چگونه درمان می‌شود؟

درد عصبی ناشی از دیابت، که به عنوان نوروپاتی محیطی دیابتی شناخته می‌شود ، می‌تواند شدید، مداوم و درمان آن دشوار باشد. این درد ممکن است با احساس سوزن سوزن شدن شروع شود و به دنبال آن بی‌حسی و درد ایجاد شود. اما حداقل دو نکته کلیدی وجود دارد که همه افراد مبتلا به دیابت و نوروپاتی محیطی باید بدانند:

• کنترل قند خون   و مدیریت دیابت می‌تواند از بدتر شدن درد جلوگیری کرده و سلامت شما را بهبود بخشد.
• داروها می‌توانند به تسکین درد عصبی ، ایجاد راحتی بیشتر و بهبود کیفیت زندگی شما کمک کنند.

با قند خون شروع کنید

اگر دیابت و نوروپاتی محیطی دارید، در مورد نحوه مدیریت دیابت خود با پزشک خود صحبت کنید. 

وقتی تمام تلاش خود را کردید – از جمله رژیم غذایی، برنامه‌ریزی وعده‌های غذایی، ورزش و دارو – از پزشک بپرسید که کدام درمان درد می‌تواند به بهترین شکل بقیه علائم شما را تسکین دهد.

داروهای زیادی وجود دارند که می‌توانند درد عصبی را تسکین دهند و به شما کمک کنند تا عملکردتان را در سطوح تقریباً طبیعی حفظ کنید. اما ممکن است لازم باشد قبل از پیدا کردن دارویی که بهترین عملکرد را دارد، چندین نوع مختلف را امتحان کنید.

مسکن‌های بدون نسخه (OTC)

بعضی افراد می‌توانند درد خود را مستقیماً از داروخانه‌ها تسکین دهند. مسکن‌های معمولی و برخی کرم‌های پوستی ممکن است مفید باشند. بستگی به شدت درد شما دارد.

قبل از مصرف هر محصولی با پزشک خود مشورت کنید. حتی داروهای بدون نسخه نیز می‌توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند یا عوارض جانبی شدیدی ایجاد کنند. در اینجا چند گزینه وجود دارد:

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (  NSAIDs ) التهاب را کاهش دادهو درد را تسکین می‌دهند. داروهایی که بدون نسخه پزشک در دسترس هستند شامل آسپرین ، ایبوپروفن و ناپروکسن هستند .

اما داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) به ویژه در دوزهای بالا، خطر حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش می‌دهند. همچنین در صورت مصرف طولانی مدت، می‌توانند عوارض جانبی مضری مانند سوزش  معده و خونریزی ایجاد کنند. همچنین می‌توانند منجر به آسیب کلیوی از قبل موجود یا بدتر شدن آن شوند که این امر در افراد مبتلا به دیابت بیشتر محتمل است.

استامینوفن  و سایر داروهای بدون نسخه که حاوی آن هستند، درد را بدون کاهش التهاب تسکین می‌دهند. این داروها باعث تحریک معده مانند داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی نمی‌شوند، اما مصرف بیش از حد توصیه شده می‌تواند منجر به آسیب کبدی شود . برچسب‌ها را بخوانید و با داروساز خود مشورت کنید.

کپسایسین  به طور طبیعی در فلفل چیلی یافت می‌شود. این ماده روی سلول‌های عصبی پوست شما که در ارسال سیگنال‌های درد به مغز نقش دارند، تأثیر می‌گذارد. این ماده می‌تواند در کوتاه مدت کمک کند، اما نگرانی‌هایی در مورد استفاده طولانی مدت آن وجود دارد. دلیلش این است که همین اعصاب در بهبود زخم نقش دارند، فرآیندی که اگر دیابت داشته باشید، از قبل مشکل‌ساز است.

لیدوکائین  یک بی‌حس‌کننده است که ناحیه مورد نظر را بی‌حس می‌کند. این دارو به صورت ژل و کرم، چه بدون نسخه و چه با نسخه، موجود است.

داروهای تجویزی

بسیاری از افراد برای تسکین درد خود به داروهای تجویزی نیاز دارند.

داروهای ضد افسردگی افسردگی را درمان می‌کنند، اما در تسکین درد مزمن نیز اهمیت پیدا کرده‌اند . آنها می‌توانند چه افسرده باشید و چه نباشید، مؤثر باشند. داروهای مورد استفاده برای درمان درد عبارتند از:

• داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای ، که بر سطح مواد شیمیایی مغز ، نوراپی نفرین و سروتونین تأثیر می‌گذارند. کارشناسان می‌گویند که این داروها مؤثرترین داروهای ضد افسردگی مورد استفاده برای درد هستند. اما عوارض جانبی مانند خواب‌آلودگی، افزایش وزن ، خشکی دهان و خشکی چشم نیز ایجاد می‌کنند . فشار خون ، مشکلات ضربان قلب و سرگیجه نیز می‌تواند با این داروها رخ دهد.
• مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs) ، که با تقویت مواد شیمیایی مغز ، سروتونین و نوراپی نفرین، افسردگی را درمان می‌کنند . آنها ممکن است عوارض جانبی کمتری نسبت به SSRIها یا TCAها داشته باشند.

داروهای ضد تشنج که برای جلوگیری از تشنج‌های صرع استفاده می‌شوند ، می‌توانند نوروپاتی را نیز تسکین دهند. این داروها سلول‌های عصبی مغز و سایر قسمت‌های بدن شما، مانند پاها و بازوها، را که درد را منتقل می‌کنند، کنترل می‌کنند. اما می‌توانند باعث سرگیجه یا خواب‌آلودگی شما شوند، به خصوص در دوزهای بالا.

داروهای اپیوئیدی. وقتی مشکل شما شدید است، می‌خواهید فوراً تسکین پیدا کنید. در این صورت باید به یک متخصص درد مراجعه کنید. ممکن است به داروهای قوی حاوی اپیوئید ضعیف ( ماده‌ای شبیه مورفین ) نیاز داشته باشید. این داروها همچنین بر مواد شیمیایی مغز، سروتونین و نوراپی نفرین، مشابه داروهای ضد افسردگی، تأثیر می‌گذارند و احساس درد شما را کاهش می‌دهند.

اوپیوئیدها می‌توانند در مقایسه با داروهای بدون نسخه، راه‌حل بهتری برای «درد ناگهانی» – نوعی که ناگهان و بدون هیچ دلیل مشخصی بدتر می‌شود – ارائه دهند.

متخصصان نوروپاتی از داروهای قوی مخدر و اوپیوئیدی دوری می‌کنند. این داروها می‌توانند باعث یبوست شدید شوند و احتمال اعتیاد شما وجود دارد. همچنین استفاده از این نوع دارو نوعی انگ اجتماعی به همراه دارد. و بسته به نوع کاری که انجام می‌دهید، می‌تواند مشکل‌ساز باشد.

پچ‌های پوستی کپسایسین تجویزی  (Qutenza) مزایای تسکین درد کپسایسین را در یک پچ پوستی قوی و تجویزی ارائه می‌دهند. هر ۳ ماه یک بار، حداکثر ۴ پچ را روی پوست خود قرار می‌دهید و آنها را به مدت ۳۰ دقیقه در محل خود می‌گذارید.  

گزینه‌های درمانی بیشتر

تزریق بی‌حس‌کننده‌های موضعی مانند لیدوکائین – یا پچ‌هایی که حاوی آن هستند – نیز می‌توانند ناحیه مورد نظر را بی‌حس کنند.

پزشکان همچنین می‌توانند:

• از طریق جراحی، اعصاب را از بین ببرید یا فشردگی عصبی که باعث درد می‌شود را تسکین دهید.
• کاشت دستگاهی که درد را تسکین می‌دهد
• تحریک الکتریکی عصب انجام دهید، که ممکن است درد را تسکین دهد. در این درمان، از مقادیر کمی الکتریسیته برای مسدود کردن سیگنال‌های درد هنگام عبور از پوست استفاده می‌شود. کارشناسان می‌گویند اثربخشی آن قابل بحث است.

سایر کمک‌های مفید برای بهبود کیفیت زندگی شما عبارتند از:

• بریس‌های دست یا پا که می‌توانند به ضعف عضلات کمک کنند یا فشردگی عصب را تسکین دهند
• کفش‌های ارتوپدی که می‌توانند مشکلات راه رفتن را بهبود بخشند و از آسیب‌دیدگی پا جلوگیری کنند