نمایش اسلاید گال: علائم، علت و درمان‌ها

گال چیست؟

گال یک عفونت نیست، بلکه یک آلودگی است. کنه‌های کوچکی به نام سارکوپتس اسکابیه در لایه‌های بیرونی پوست انسان لانه می‌کنند. پوست به این تهاجم روی خوش نشان نمی‌دهد. همانطور که کنه‌ها در پوست لانه می‌کنند و تخم‌گذاری می‌کنند، آلودگی منجر به خارش بی‌وقفه و بثورات پوستی می‌شود.

علائم گال

وقتی فردی برای اولین بار به گال مبتلا می‌شود، ممکن است چهار تا شش هفته طول بکشد تا پوست واکنش نشان دهد. شایع‌ترین علائم عبارتند از:

• خارش شدید، به خصوص در شب
• بثورات جوش مانند
• فلس یا تاول
• زخم‌های ناشی از خاراندن

گال یا چیز دیگه؟

در مراحل اولیه، گال ممکن است با سایر بیماری‌های پوستی اشتباه گرفته شود زیرا بثورات پوستی مشابه هستند. این تصویر آکنه ، نیش پشه و گال را با هم مقایسه می‌کند. چیزی که گال را از سایر بیماری‌ها متمایز می‌کند، خارش بی‌وقفه آن است. خارش معمولاً در کودکان و سالمندان شدیدتر است.

۴ / ۱۹

گال

یکی دیگر از نشانه‌های بیماری گال، ظاهر شدن سوراخ‌های شیار مانند در پوست است. این خطوط برجسته معمولاً به رنگ سفید مایل به خاکستری یا به رنگ پوست هستند. آن‌ها زمانی ایجاد می‌شوند که کنه‌های ماده درست زیر سطح پوست تونل ایجاد می‌کنند. پس از ایجاد سوراخ، هر کنه ماده ۱۰ تا ۲۵ تخم در داخل آن می‌گذارد.

۵ / ۱۹

مایت‌های گال کجا زندگی می‌کنند؟

کنه‌های گال می‌توانند در هر جایی از بدن زندگی کنند، اما برخی از نقاط مورد علاقه آنها عبارتند از:

• بین انگشتان
• چین‌های مچ دست، آرنج یا زانو
• دور کمر و ناف
• روی سینه‌ها یا اندام تناسلی
• سر، گردن، صورت، کف دست‌ها و پاها در کودکان بسیار خردسال

۶ / ۱۹

آیا می‌توان مایت‌های گال را مشاهده کرد؟

بیشتر افراد مبتلا به گال در هر زمان فقط ۱۰ تا ۱۵ مایت دارند و هر مایت کمتر از نیم میلی‌متر طول دارد. این امر تشخیص آنها را بسیار دشوار می‌کند. با چشم غیرمسلح ، ممکن است مانند نقاط سیاه ریز روی پوست به نظر برسند. میکروسکوپ می‌تواند مایت‌ها، تخم‌ها یا مدفوع را از طریق خراشیدن پوست تشخیص دهد .

گال چگونه شیوع پیدا می‌کند؟

گال معمولاً از طریق تماس طولانی مدت پوست به پوست که به مایت‌ها فرصت می‌دهد تا از فردی به فرد دیگر بخزند، منتقل می‌شود. وسایل شخصی مشترک، مانند رختخواب یا حوله، گاهی اوقات ممکن است عامل انتقال باشند. گال می‌تواند به راحتی بین اعضای خانواده یا شرکای جنسی منتقل شود. بعید است که از طریق دست دادن یا بغل کردن سریع منتقل شود. مایت گال نمی‌تواند بپرد یا پرواز کند و بسیار آهسته می‌خزد.

آیا ممکن است از حیوان خانگی به گال مبتلا شوید؟

سگ‌ها و گربه‌ها نیز به گال مبتلا می‌شوند – که بیشتر به عنوان جرب شناخته می‌شود. با این حال، گال سگ و گال گربه توسط همان نوع کنه‌ای که باعث گال انسان می‌شود، ایجاد نمی‌شود. شما می‌توانید از طریق لمس یک حیوان خانگی آلوده به کنه مبتلا شوید، اما این کنه‌ها نمی‌توانند در پوست انسان تکثیر شوند. این بدان معناست که آنها معمولاً بدون ایجاد علائم جدی از بین می‌روند.

چه کسی به گال مبتلا می‌شود؟

هر کسی می‌تواند به گال مبتلا شود، اما افراد در معرض خطر بیشتر عبارتند از:

• بزرگسالان فعال جنسی
• زندانیان
• افراد تحت مراقبت‌های نهادی
• افرادی که در شرایط شلوغ زندگی می‌کنند
• افراد در مراکز مراقبت از کودکان

گال در مراکز مراقبت روزانه

شیوع گال گاهی اوقات در مهدکودک‌ها رخ می‌دهد. کودکان خردسال تمایل دارند به روش‌هایی بازی کنند که شامل تماس پوست به پوست باشد. آنها همچنین ممکن است از تشک و پتوهای زمان خواب مشترک استفاده کنند. اگر گال در کودکی که به مهدکودک می‌رود یافت شود، اطلاع دادن به کارکنان مهدکودک مهم است. همکلاسی‌ها و مراقبان کودک نیز احتمالاً نیاز به درمان خواهند داشت، حتی اگر علائم هنوز ظاهر نشده باشند.

گال در خانه‌های سالمندان

مراکز مراقبت طولانی مدت، از جمله خانه‌های سالمندان و خانه‌های معلولین رشدی، نیز مستعد شیوع گال هستند. از آنجا که مراقبان به ساکنان در حمام کردن و لباس پوشیدن کمک می‌کنند، تماس پوست به پوست رایج است. CDC توصیه می‌کند که همه بیماران و کارکنان جدید مراقبت طولانی مدت از نظر گال غربالگری شوند.

گال پوسته پوسته

گال پوسته‌دار که به آن گال نروژی نیز می‌گویند، یک آلودگی بسیار شدید است که شامل ده‌ها هزار مایت در یک فرد می‌شود. این باعث می‌شود که پوست پوسته‌های ضخیمی پر از مایت و تخم ایجاد کند. گال پوسته‌دار بیشتر در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، سالمندان و افراد معلول شایع است. این نوع گال بسیار مسری است و برای جلوگیری از شیوع بیماری نیاز به درمان سریع دارد.

عوارض گال

خارش شدید گال، مقاومت در برابر خاراندن را دشوار می‌کند. خاراندن مکرر می‌تواند زخم‌های بازی ایجاد کند که مستعد عفونت هستند. عفونت‌های باکتریایی پوست ، مانند زرد زخم، شایع‌ترین عارضه گال هستند. علائم ممکن است شامل تاول‌های عسلی رنگ و ترشح‌دار باشد. این نوع عفونت معمولاً با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود.

تشخیص گال

در بیشتر موارد، پزشک می‌تواند بر اساس ظاهر بثورات و توصیف شما از خارش، گال را تشخیص دهد. گاهی اوقات برای تأیید تشخیص از خراشیدن پوست استفاده می‌شود. این شامل جمع‌آوری پوست از ناحیه آسیب‌دیده و استفاده از میکروسکوپ برای بررسی نمونه از نظر کنه، تخم یا مدفوع است.

درمان گال: کرم‌های تجویزی

گال به خودی خود از بین نمی‌رود. فقط با داروهای تجویزی که کنه‌ها را از بین می‌برند، قابل درمان است. درمان آن با استفاده از کرم یا لوسیون است که در بیشتر موارد روی کل بدن از گردن به پایین مالیده می‌شود. این کرم به مدت ۸ تا ۱۴ ساعت روی پوست باقی می‌ماند و سپس شسته می‌شود. در برخی موارد، پزشک ممکن است قرص‌هایی را برای درمان گال تجویز کند. بسته به داروی مورد استفاده، درمان تا سه روز طول می‌کشد.

درمان گال: تسکین خارش

اگرچه داروهای تجویزی می‌توانند مایت‌های گال و تخم‌های آنها را از بین ببرند، اما هیچ تسکین فوری برای خارش ایجاد نمی‌کنند. برای کنترل خارش، به خصوص در شب، قرص‌های آنتی‌هیستامین می‌توانند کمک کنند. کرم هیدروکورتیزون نیز ممکن است مفید باشد، اما می‌تواند ظاهر بثورات گال را تغییر دهد و تشخیص این بیماری را دشوارتر کند. بهتر است از این کرم تنها پس از تأیید تشخیص توسط پزشک استفاده کنید.

چه کسی نیاز به درمان دارد؟

وقتی کسی به گال مبتلا می‌شود، هر کسی که با او تماس فیزیکی نزدیک دارد نیز باید درمان شود. تماس نزدیک شامل حمام کردن با هم، خوابیدن در یک تخت یا حتی گرفتن دست یکدیگر می‌شود. پزشکان معمولاً توصیه می‌کنند که تمام اعضای خانواده درمان شوند، حتی اگر علائمی وجود نداشته باشد. (به یاد داشته باشید، ممکن است چهار تا شش هفته طول بکشد تا علائم ظاهر شوند.)

خلاص شدن از شر گال در خانه

مایت‌های گال می‌توانند تا دو تا سه روز روی سطح لباس‌ها، ملافه‌ها یا حوله‌ها زنده بمانند. برای اطمینان از کشته شدن این مایت‌ها، هرگونه ملحفه و لباسی را که فرد مبتلا در سه روز گذشته استفاده کرده است، بشویید. وسایل را با آب داغ بشویید و در خشک‌کن داغ خشک کنید یا به خشکشویی ببرید. وسایلی که قابل شستشو نیستند باید به مدت هفت روز در یک کیسه پلاستیکی دربسته قرار داده شوند.

گال چه مدت بعد از بین می‌رود؟

داروهای گال می‌توانند کنه‌ها و تخم‌های آنها را به سرعت از بین ببرند و بیماران معمولاً می‌توانند ۲۴ ساعت پس از شروع درمان به مدرسه یا محل کار خود بازگردند. با این حال، خارش ممکن است برای چند هفته ادامه یابد. این نتیجه یک واکنش آلرژیک مداوم در پوست است. اگر خارش بیش از چهار هفته ادامه یابد یا بثورات جدیدی ظاهر شود، به پزشک خود مراجعه کنید. ممکن است لازم باشد دوباره از داروهای گال استفاده کنید.