آنچه در این مطلب خواهید خواند
این بیماری می‌تواند به صورت یک زخم کوچک، پوسته پوسته شدن پوست یا بثورات پوستی شروع شود . سپس اغلب گسترش می‌یابد، خارش یا سوزش ایجاد می‌کند.
اگر هر یک از این علائم را تجربه می‌کنید، ممکن است به عفونت قارچی مبتلا شده باشید. این عفونت‌ها می‌توانند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهند، اما اگر شما (یا فرزندانتان) ورزش می‌کنید یا مرتباً در فعالیت‌های بدنی دیگری شرکت می‌کنید، احتمال ابتلا به این عفونت‌ها در شما بیشتر است.
دکتر جفری واینبرگ، دانشیار بالینی پوست در کالج پزشکان و جراحان دانشگاه کلمبیا می‌گوید: «قارچ همه جا هست.»
او می‌گوید: «فقط در باشگاه نیست.» البته آنجا هست، اما در رختکن مدرسه، هتل‌های خوب، خانه‌تان و جاهای دیگر هم هست.
دانستن چگونگی تشخیص زودهنگام عفونت قارچی پوست و اقدامات لازم برای مقابله با آن می‌تواند مشکلات شما را به حداقل برساند.
حتی اگر فقط یک ورزشکار روزمره یا عضو تازه‌کار یک تیم دانشگاهی هستید، می‌توانید از جامعه ورزشکاران رقابتی یادداشت‌برداری کنید. در سال ۲۰۱۰، انجمن ملی مربیان ورزشی (NATA) دستورالعمل‌های خود را برای پیشگیری از بیماری‌های پوستی، از جمله عفونت‌های قارچی، منتشر کرد.
این انجمن به دلیل تعداد شیوع بیماری‌های پوستی، از جمله عفونت‌های قارچی، در بین ورزشکاران رقابتی، این کار را انجام داد. این انجمن دریافت که بیش از نیمی از کل شیوع بیماری‌های عفونی در ورزش‌های رقابتی، از سال ۱۹۲۲ تا ۲۰۰۴، شامل بیماری‌های پوستی بوده است.
دستورالعمل‌های NATA با هدف کاهش این عوارض تدوین شده‌اند. آنچه برای آنها مفید بوده، می‌تواند برای شما نیز مفید باشد.
وب‌سایت WebMD همچنین از دو متخصص پوست در مورد آخرین اطلاعات مربوط به عفونت‌های قارچی پوست سوال کرد. ما روی دو عامل شایع ایجاد عفونت‌های قارچی پوست تمرکز کردیم – کچلی قارچی و کاندیدا . در اینجا اطلاعاتی که به دست آوردیم را ارائه می‌دهیم.
قارچ پوستی و کاندیدا: تفاوت چیست؟
دکتر لیندا استاین گلد، مدیر بخش پوست بیمارستان هنری فورد در دیترویت، می‌گوید هر دو نوع عفونت قارچی هستند. ریشه آنها قارچ‌ها هستند، نه باکتری‌ها یا ویروس‌هایی که باعث عفونت‌های دیگر می‌شوند.
واینبرگ می‌گوید: «از نظر فنی، کچلی قارچی یک درماتوفیت است.» درماتوفیت به سادگی نوعی قارچ است که می‌تواند باعث عفونت پوست، مو یا ناخن شود.
واینبرگ می‌گوید: «کاندیدا یک مخمر است.» این قارچ‌ها می‌توانند باعث ایجاد عفونت در بسیاری از نواحی بدن شوند.
حقایقی در مورد کرم حلقه‌ای
البته عفونت‌های کرم حلقوی شامل کرم‌ها نمی‌شوند. این قارچ‌ها مسئول موارد زیر هستند:
- پای ورزشکار یا تینه‌آ پدیس
- خارش کشاله ران ، که به آن تینه‌آ کروریس نیز گفته می‌شود
- عفونت‌های پوست سر و مو ، یا کچلی سر
- عفونت‌های ناخن
- عفونت در پاها، بازوها و تنه
معمولاً متوجه خارش خواهید شد . استاین گلد در مورد عفونت‌های کرم حلقوی می‌گوید: «وقتی شروع می‌شود، می‌تواند خارش و سوزش داشته باشد.» ممکن است بثورات حلقه‌ای شکل ایجاد شود . مرکز آن نیز ممکن است قرمز باشد، یا می‌تواند به رنگ طبیعی پوست باشد.
اگر این قارچ روی پوست سر باشد، می‌تواند باعث ریزش مو شود.
ممکن است لکه‌های پوسته پوسته و التهاب وجود داشته باشد.
عفونت‌های قارچی گاهی اوقات به پاها، بین انگشتان پا حمله می‌کنند. وینبرگ می‌گوید: «این عفونت‌ها می‌توانند ظاهری «نرم» داشته باشند. یا می‌توانند در کنار پاها زندگی کنند و به پا ظاهری شبیه به کفش‌های پاشنه‌بلند بدهند.» وینبرگ گزارش می‌دهد که قبلاً به عنوان محقق برای Ortho Dermatologics خدمت می‌کرده است.
این عفونت می‌تواند از فرد آلوده دیگر، از طریق اشیاء دارای قارچ (مانند حوله) یا حتی از طریق حیوان خانگی شما منتقل شود.
حقایقی در مورد کاندیدا
عفونت‌های قارچی ، که معمولاً توسط گروهی از قارچ‌ها از گونه کاندیدا ایجاد می‌شوند، می‌توانند بسیاری از قسمت‌های بدن را نیز تحت تأثیر قرار دهند. این ارگانیسم‌ها در صورت رشد بیش از حد می‌توانند باعث عفونت شوند. این عفونت‌ها می‌توانند در بسیاری از نقاط بدن از جمله موارد زیر رخ دهند:
- واژن
- دهان ، که به آن برفک دهان می‌گویند
- پوست، به خصوص زیر چین‌های پوستی مانند زیر سینه‌ها
- بستر ناخن
- نواحی گرم و مرطوب مانند زیر بغل
زنانی که به عفونت قارچی واژن مبتلا هستند اغلب ترشحات سفید و پنیری شکل را گزارش می‌کنند. در دهان ، این عفونت به صورت لکه‌های ضخیم و سفید توری شکل روی زبان ظاهر می‌شود .
روی پوست، عفونت‌ها اغلب به صورت بثورات قرمز و مسطح با لبه‌های کنگره‌دار هستند. واینبرگ می‌گوید ضایعات «ماهواره‌ای» در نزدیکی آنها وجود دارد. ممکن است جوش‌های چرکی (پوسچول) نیز وجود داشته باشد.
واینبرگ می‌گوید مردان می‌توانند به عفونت‌های قارچی در کیسه بیضه مبتلا شوند. این عفونت اغلب به صورت برآمدگی ظاهر می‌شود.
درمان عفونت قارچی
استاین گلد و واینبرگ می‌گویند اغلب از کرم‌ها و لوسیون‌های ضد قارچ موضعی استفاده می‌شود. برخی از آنها بدون نسخه پزشک نیز موجود هستند، مانند:
- کلوتریمازول ( لوتریمین ، میسلکس )
- میکونازول ( دسنکس ، میکاتین )
- تربینافین ( لامیسیل )
استاین گلد به WebMD می‌گوید، اغلب داروهای موضعی مشابه برای کچلی و مخمر مؤثر هستند. او می‌گوید معمولاً امتحان کردن داروهای بدون نسخه برای عفونت‌های پوستی ساده ضرری ندارد. استاین گلد می‌گوید: «اگر چند هفته از یکی از این محصولات بدون نسخه استفاده کردید و بهتر نشد، قطعاً آن را بررسی می‌کنم.»
اگر عفونت گسترده یا مداوم باشد، ممکن است برای درمان آن به داروهای تجویزی نیاز داشته باشید. از جمله این داروها می‌توان به داروهای موضعی تجویزی مانند سیکلوپیروکس ( لوپروکس ، پنلاک )، کتوکونازول ( نیزورال ) و اکسیکونازول ( اکسیستات ) اشاره کرد.
داروهای ضد قارچ خوراکی که ممکن است تجویز شوند عبارتند از:
- تربینافین (لامیسیل)
- فلوکونازول ( دیفلوکان )
- ایتراکونازول (اسپورانوکس)
- کتوکونازول (نیزورال)
- گریزئوفولوین (فولویسین P/G، فولویسین U/F، گریفولوین V، گریس-پگ)
مدت زمان مصرف این داروها تا حدودی به شدت عفونت بستگی دارد. استاین گلد می‌گوید، اغلب، فقط چند هفته طول می‌کشد.
او می‌گوید که عفونت‌های ناخن ممکن است نسبت به عفونت‌های جاهای دیگر، مدت زمان بیشتری برای بهبود نیاز داشته باشند. او می‌گوید که برای ناخن‌های پا ، سه ماه درمان معمول است. برای ناخن‌های دست ، ممکن است شش هفته طول بکشد.
استاین گلد می‌گوید درمان سریع همیشه ایده خوبی است. او می‌گوید: «سعی کنید آن را زود درمان کنید تا پخش نشود. اگر سوزش و خارش دارید، به آن توجه کنید .»
اگر بیماری مزمن زمینه‌ای دارید، به خصوص بیماری که سیستم ایمنی سرکوب‌شده‌ای دارد، درمان زودهنگام آن بسیار مهم است.
جلوگیری از عفونت‌های قارچی
پزشکان می‌گویند می‌توانید چند مرحله ساده را برای کاهش خطر ابتلا به این عفونت‌های قارچی یا جلوگیری از تکرار آن دنبال کنید. در اینجا چند نکته پیشگیری از انجمن ملی مربیان ورزشی آورده شده است:
- پوست را خشک نگه دارید. استین گلد می‌گوید: «این واقعاً کمک می‌کند.» قارچ‌ها عاشق مناطق گرم و مرطوب هستند.
- ابزار خودتان (که در فروشگاه‌های لوازم آرایشی موجود است) را به سالن ناخن ببرید. حتماً بین مانیکور و پدیکور، ابزارها را استریل کنید .
- از ناخن‌هایتان محافظت کنید. پزشکان در مورد بریدن یا عقب راندن بیش از حد کوتیکول هشدار می‌دهند. استاین گلد می‌گوید: «این لایه برای محافظت از ناخن در برابر تهاجم خارجی وجود دارد.»
- پاهایتان را نوازش کنید. جوراب‌های نخی سفید بپوشید. بعضی از جوراب‌ها از مواد جاذب رطوبت ساخته شده‌اند تا رطوبت را کاهش دهند.
- از نو شروع کنید. اگر عفونت قارچی پای ورزشکار شدید داشته‌اید، دمپایی‌های لاانگشتی یا کفش‌های حمام خود را دور بیندازید و آنها را با یک جفت کفش تمیز و نو جایگزین کنید.
- اگر قارچ‌ها عاشق پاهای شما هستند، از پودرهای پا استفاده کنید. واینبرگ می‌گوید: «پاهای خود را خشک و خنک نگه دارید.»
لباس‌های ورزشی خود را بشویید. پوشیدن مکرر، قارچ را دعوت می‌کند. همین امر در مورد جوراب، لباس شنا و تی‌شرت‌های عرق کرده نیز صدق می‌کند. یک بار بپوشید، بشویید، دوباره بپوشید.
