بیماری خودایمنی . اختلال در سیستم ایمنی بدن که از شما در برابر عفونت‌ها دفاع می‌کند. سیستم ایمنی به اشتباه به سلول‌های خودی حمله می‌کند. این می‌تواند باعث بیماری خودایمنی مانند پسوریازیس شود.
داروها/درمان‌های بیولوژیکی . داروهایی که از موجودات زنده ساخته شده‌اند و برای درمان پسوریازیس متوسط تا شدید استفاده می‌شوند. آنها حملات سیستم ایمنی بدن شما را مسدود می‌کنند.
پسوریازیس اریترودرمیک. نوعی جدی که بیشتر بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم شامل پوست قرمز یا بنفش، ریزش زیاد، خارش، درد و دمای بدن است که بالا و پایین می‌رود. شیوع آن معمولاً نیاز به مراجعه به بیمارستان دارد. این نوع، کمترین شیوع را دارد، اما شدیدترین نوع نیز هست.
پسوریازیس خالدار . دومین نوع شایع، که بیشتر در کودکان و بزرگسالان جوان یافت می‌شود. لکه‌ها بسیار کوچکتر هستند و به اندازه پسوریازیس پلاکی ضخیم نیستند. آنها معمولاً روی تنه، بازوها و پاها ظاهر می‌شوند. آنها اغلب به طور ناگهانی با سرماخوردگی یا سایر عفونت‌های تنفسی یا پس از التهاب لوزه یا گلودرد استرپتوکوکی رخ می‌دهند.
سیستم ایمنی . سیستم دفاعی طبیعی بدن شما که به مبارزه با عفونت‌ها کمک می‌کند. هنگامی که سیستم ایمنی به اشتباه به سلول‌های بدن شما حمله می‌کند، به آن پاسخ خودایمنی گفته می‌شود — که می‌تواند باعث ایجاد یک بیماری خودایمنی مانند پسوریازیس شود.
پسوریازیس معکوس. نوعی که در چین‌های پوستی مانند زیر بغل، کشاله ران، زیر سینه‌ها و باسن یافت می‌شود. به صورت زخم‌های براق، صاف و قرمز ظاهر می‌شود.
داروهای موضعی غیر استروئیدی. اینها درمان‌هایی مانند کرم‌ها هستند که ماده اصلی آنها چیزی غیر از استروئید مانند آنترالین، مهارکننده‌های کلسینورین، قطران زغال سنگ، روفلومیلاست (Zoryve)، اسید سالیسیلیک، تاپیناروف (Vtama)، مشتقات ویتامین A یا ویتامین D3 است.
فتوتراپی . درمانی که شامل قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض نور ماوراء بنفش – ماوراء بنفش A (UVA) یا B (UVB) – است.
پلاک. تکه‌های پوسته پوسته شده پوست که زخم‌ها را می‌پوشانند. آنها معمولاً روی آرنج، زانو و تنه ظاهر می‌شوند.
پسوریازیس پلاکی . شایع‌ترین نوع. هشتاد درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس به این نوع مبتلا هستند. این بیماری به صورت لکه‌های برجسته، ملتهب، قرمز یا بنفش با پوست نقره‌ای، سفید یا قرمز پوسته‌دار ظاهر می‌شود. اغلب در آرنج، زانو، کمر و پوست سر.
نوردرمانی پسورالن و UVA (PUVA). درمانی که شامل مصرف دارویی به نام پسورالن است که پوست شما را نسبت به نور حساس‌تر می‌کند، قبل از اینکه مدت کوتاهی در معرض اشعه ماوراء بنفش A (UVA) قرار بگیرید.
آرتریت پسوریاتیک . نوعی آرتریت که ممکن است در فرد مبتلا به پسوریازیس رخ دهد . انگشتان دست و پا اغلب تحت تأثیر قرار می‌گیرند. افرادی که پسوریازیس پوسچولار یا پسوریازیس ناخن دارند ، بیشتر احتمال دارد به این نوع آرتریت مبتلا شوند. ده تا 30 درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس به آن مبتلا می‌شوند.
پسوریازیس پوسچولار . نوعی از پسوریازیس که جوش‌های غیرعفونی و چرکی روی پوست قرمز ایجاد می‌کند. این بیماری می‌تواند بسیار دردناک باشد و ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشید.
داروهای موضعی . پمادها، کرم‌ها و محلول‌هایی که روی پوست شما مالیده می‌شوند. داروهای موضعی مورد استفاده برای پسوریازیس شامل آنترالین، مهارکننده‌های کلسینورین، قطران زغال سنگ، کورتیکواستروئیدها، رتینوئیدها، روفلومیلاست (Zoryve)، تاپیناروف (Vtama)، ویتامین D3،و مشتقات ویتامین A.
