ضربان‌سازها

ضربان ساز چیست؟

ضربان‌ساز قلب دستگاه کوچکی است که تکانه‌های الکتریکی را به عضله قلب می‌فرستد تا ضربان و ریتم قلب را در حد مناسب نگه دارد. ضربان قلب شما می‌تواند به دلیل انواع مشکلات سلامتی خیلی کند یا خیلی تند شود. این دستگاه طی یک جراحی کوچک درست زیر پوست قفسه سینه کاشته می‌شود. 

یک ضربان‌ساز قلب حدود ۲ در ۱.۵ اینچ اندازه دارد و وزن آن حدود یک اونس است. ممکن است بتوانید آن را زیر پوست خود ببینید، اگرچه برخی از مدل‌های جدیدتر آنقدر کوچک هستند که دیده نمی‌شوند.

قلب ضربان‌ساز مخصوص به خود را دارد که سرعت ضربان آن را تنظیم می‌کند. اما برخی از قلب‌ها به طور منظم نمی‌تپند، مشکلی به نام آریتمی. اغلب، یک ضربان‌ساز می‌تواند آن را اصلاح کند.

ضربان ساز چگونه کار می‌کند؟

ضربان‌ساز قلب دو بخش اصلی دارد: مولد پالس و سیم‌ها. 

• مولد پالس، باتری و یک کامپیوتر کوچک را در خود جای داده است و درست زیر پوست سینه قرار می‌گیرد. 
• این سیم‌ها از طریق رگ‌ها به قلب متصل شده و در عضله قلب کاشته می‌شوند. آن‌ها پالس‌ها را از مولد پالس به عضله قلب ارسال می‌کنند و همچنین فعالیت الکتریکی قلب را حس می‌کنند.

هر ضربه باعث انقباض قلب می‌شود. ضربان‌ساز ممکن است یک تا سه سیم داشته باشد، بسته به نوع ضربان‌ساز مورد نیاز برای درمان مشکل قلبی شما.

ضربان‌سازهای بی‌سیم

این ضربان‌سازهای جدیدتر هیچ سیمی ندارند. در عوض، مولد پالس و الکترودها در یک دستگاه کوچک تقریباً به اندازه یک کپسول قرص بزرگ قرار دارند. پزشک شما این دستگاه را از طریق یک لوله کوچک که در یکی از رگ‌های شما قرار می‌گیرد، داخل محفظه‌ای در قلب شما قرار می‌دهد. نیازی به جراحی نیست.

انواع ضربان‌سازها

اگر به ضربان‌ساز نیاز دارید، پزشک بر اساس وضعیت قلب شما نوع آن را تعیین می‌کند. سه نوع اصلی ضربان‌ساز وجود دارد:

ضربان‌ساز تک حفره‌ای

این دستگاه از یک سیم برای اتصال مولد پالس شما به بطن راست استفاده می‌کند. بسته به علائم شما، اتصال به دهلیز راست نیز امکان‌پذیر است. قلب شما چهار حفره دارد: دهلیز چپ و راست (حفره‌های بالایی) و بطن چپ و راست (حفره‌های پایینی). 

ضربان‌ساز دو حفره‌ای

این دستگاه از دو سیم استفاده می‌کند: یکی برای اتصال به دهلیز راست و دیگری برای اتصال به بطن راست. ضربان‌ساز به خون اجازه می‌دهد تا آزادانه از دهلیز راست به بطن راست جریان یابد.

ضربان‌ساز دو بطنی

این دستگاه از سه لید استفاده می‌کند: یکی در دهلیز راست، یکی در بطن راست و یکی نزدیک بطن چپ قرار می‌گیرد. اگر آریتمی ناشی از نارسایی قلبی پیشرفته داشته باشید، ممکن است به این نوع ضربان‌ساز مبتلا شوید. ضربان‌ساز دو بطنی به عنوان دستگاه درمان هماهنگ‌سازی مجدد قلبی (CRT) نیز شناخته می‌شود. این دستگاه تضمین می‌کند که دو بطن به طور همزمان پمپاژ کنند.

در تمام انواع ضربان‌سازها، پزشک حداقل ضربان قلب شما را برنامه‌ریزی می‌کند. وقتی ضربان قلب شما از آن میزان تعیین‌شده پایین‌تر می‌آید، ضربان‌ساز شما یک پالس الکتریکی تولید می‌کند که از طریق سیم به عضله قلب منتقل می‌شود. این باعث انقباض عضله قلب و ایجاد ضربان قلب می‌شود.

ضربان‌سازهای موقت

ضربان‌سازهای موقت زمانی استفاده می‌شوند که انتظار می‌رود آریتمی کوتاه‌مدت باشد (مانند طول مدت بستری در بیمارستان) یا به عنوان پلی برای قرار دادن ضربان‌ساز دائمی. مولد پالس به پوست چسبانده می‌شود یا به تخت بیمارستان شما متصل می‌شود. شما باید به طور مداوم با ضربان‌ساز موقت تحت نظر باشید، بنابراین این به معنای بستری شدن در بیمارستان است. 

کدام بیماری‌های قلبی نیاز به ضربان‌ساز دارند؟

ضربان‌سازها معمولاً برای درمان بیماری‌های زیر استفاده می‌شوند:

برادی‌آریتمی

این بدان معناست که قلب شما خیلی آهسته می‌زند. این شایع‌ترین دلیل برای نصب ضربان‌ساز قلب است. ممکن است برادی‌آریتمی ناشی از مشکلی در سیستم هدایت الکتریکی قلب یا مصرف بتابلاکرها برای کاهش فشار خون باشد.

تاکی آریتمی

این به این معنی است که قلب شما خیلی سریع می‌تپد. ضربان‌ساز می‌تواند ضربان قلب شما را تنظیم کند.

نارسایی قلبی

این اتفاق زمانی می‌افتد که قلب شما خون کافی به بدن پمپاژ نمی‌کند. این ممکن است به دلیل حمله قلبی، بزرگ شدن عضله قلب یا نوع دیگری از نقص قلبی باشد.

سندرم تاکی-بردی

این بیماری که با نام سندرم تاکی‌کاردی-برادی‌کاردی نیز شناخته می‌شود، در اثر تغییر سرعت ضربان قلب بین خیلی سریع و خیلی آهسته رخ می‌دهد. اگر سندرم سینوس بیمار داشته باشید، ممکن است به آن مبتلا شوید، مشکلی در بخشی از قلب که سرعت ضربان قلب را تنظیم می‌کند. ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی (AFib)، نوعی ضربان قلب نامنظم، نیز ممکن است شما را در معرض خطر سندرم تاکی‌بردی قرار دهد. (توجه: تاکی‌کاردی و برادی‌کاردی معانی مشابهی با تاکی‌آریتمی و برادی‌آریتمی دارند. تفاوت این است که اصطلاحات اخیر مشخص می‌کنند که ضربان قلب غیرمعمول آهسته یا سریع ناشی از آریتمی یا ضربان قلب نامنظم است، نه چیز دیگری).

سنکوپ ناشی از آریتمی

«سنکوپ» کلمه دیگری برای غش کردن یا از حال رفتن است. شما می‌توانید به دلایل زیادی غش کنید، اما وقتی به دلیل آریتمی باشد، به این معنی است که قلب شما به درستی کار نمی‌کند و اکسیژن کافی به مغز نمی‌رسد. رادی‌آریتمی‌های B و تاکی‌آریتمی‌ها دو نوع آریتمی هستند که می‌توانند باعث سنکوپ شوند.

بیماری مادرزادی قلب

«مادرزادی» به این معنی است که شما با بیماری قلبی متولد شده‌اید. انواع مختلفی از بیماری‌های مادرزادی قلب مانند آترزی ریوی یا نقص دیواره بین دهلیزی وجود دارد. ممکن است تا اواخر عمر هیچ علامتی نداشته باشید و وقتی هم که داشته باشید، می‌تواند شامل مواردی مانند آریتمی، تنگی نفس و تورم به دلیل تجمع مایعات در بدن (ادم) باشد. 

ضربان ساز بعد از عمل جراحی

اگر از قبل در سیستم الکتریکی قلب خود مشکل داشته‌اید یا قرار است جراحی تعویض دریچه آئورت داشته باشید، احتمال بیشتری وجود دارد که بعد از جراحی قلب، ضربان‌ساز قلب (پیس میکر) دریافت کنید.

قبل از جراحی ضربان ساز

پزشک شما ممکن است قبل از تصمیم‌گیری در مورد کاشت ضربان‌ساز، آزمایش‌هایی را انجام دهد. این آزمایش‌ها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG). این روش با ثبت سیگنال‌های الکتریکی قلب، ضربان آن را بررسی می‌کند.

مانیتور هولتر . شما این دستگاه قابل حمل را به مدت یک روز یا بیشتر استفاده می‌کنید تا ریتم قلب خود را در طول فعالیت‌های روزانه ثبت کنید. اگر پزشک شما به جزئیات بیشتری نسبت به نوار قلب نیاز داشته باشد، ممکن است این دستگاه را تجویز کند.

اکوکاردیوگرام . این روش از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از قلب در حال تپش استفاده می‌کند. این روش می‌تواند نحوه حرکت خون در قلب را نشان دهد.

تست استرس . این تست نشان می‌دهد که بدن شما چگونه به ورزش واکنش نشان می‌دهد. شما روی تردمیل راه می‌روید یا روی دوچرخه ثابت رکاب می‌زنید در حالی که ضربان قلب و ریتم شما ثبت می‌شود.

وقتی پزشک تصمیم گرفت که برای شما ضربان‌ساز تجویز کند، قبل از کاشت آن از او بپرسید که مجاز به مصرف چه داروهایی هستید. پزشک ممکن است از شما بخواهد که مصرف برخی داروها را ۱ تا ۵ روز قبل از عمل قطع کنید. اگر دیابت دارید، از پزشک خود بپرسید که چگونه داروهای دیابت خود را تنظیم کنید.

• شب قبل از عمل، بعد از نیمه شب چیزی نخورید و ننوشید. اگر مجبور به مصرف دارو هستید، آنها را فقط با یک جرعه کوچک آب مصرف کنید .
• وقتی به بیمارستان می آیید، لباس راحت بپوشید. برای انجام عمل، لباس بیمارستان به تن خواهید کرد. تمام جواهرات و اشیاء قیمتی را در خانه بگذارید.

چگونه ضربان‌سازها کاشته می‌شوند؟

ضربان‌سازها به دو روش کاشته می‌شوند:

رویکرد اندوکاردیال

این روش رایج‌تر است. این عمل در یک دستگاه تنظیم ضربان قلب یا آزمایشگاه الکتروفیزیولوژی انجام می‌شود.

• پزشک شما برای بی‌حس کردن ناحیه مورد نظر، بی‌حسی موضعی به شما می‌دهد، اما شما هنوز بیدار هستید. آنها برشی در قفسه سینه ایجاد می‌کنند.
• آنها سیم (یا سیم‌های رابط) را از طریق برش وارد رگ می‌کنند، سپس با کمک دستگاه فلوروسکوپی که می‌تواند تصاویر متحرک بلادرنگ از اعضای بدن شما تهیه کند، آن را به سمت قلب هدایت می‌کنند.
• پزشک نوک سیم رابط را به عضله قلب وصل می‌کند و انتهای دیگر سیم رابط (که به مولد پالس متصل است) را در حفره‌ای که زیر پوست در قسمت بالای سینه ایجاد شده است، قرار می‌دهد.
• معمولاً روز بعد به خانه می‌روید. 

رویکرد اپیکاردی

این روش بیشتر در کودکان استفاده می‌شود. این روش توسط یک جراح در اتاق عمل انجام می‌شود. 

• بیهوشی عمومی برای خواباندن شما یا فرزندتان انجام می‌شود.
• جراح شما نوک سیم رابط را به عضله قلب متصل می‌کند، در حالی که انتهای دیگر سیم رابط (که به مولد پالس متصل است) را در حفره‌ای که زیر پوست شکم ایجاد شده است، قرار می‌دهد.
• ممکن است لازم باشد تا ۵ روز در بیمارستان بستری شوید.

پزشک شما تعیین خواهد کرد که کدام روش کاشت ضربان‌ساز برای شما مناسب‌تر است.

قرار دادن ضربان ساز

ژنراتورها معمولاً در سمت چپ قفسه سینه، زیر پوست نزدیک ترقوه قرار می‌گیرند. یک سر آن به قلب و سر دیگر آن به ژنراتور پالس متصل است. 

چه انتظاری باید در طول جراحی ضربان ساز داشت

کاشت ضربان‌ساز اندوکارد حدود ۱ تا ۲ ساعت طول می‌کشد.

در طول کاشت ضربان‌ساز چه اتفاقی می‌افتد؟

• شما روی تخت دراز می‌کشید و پرستار یک خط وریدی (IV) را به بازو یا دست شما وصل می‌کند. این کار برای این است که بتوانید در طول عمل داروها و مایعات دریافت کنید. از طریق وریدی به شما دارو داده می‌شود تا شما را آرام کند و خواب‌آلود کند، اما شما را به خواب نبرد.
• پرستار شما را به چندین مانیتور متصل می‌کند. مانیتورها به پزشک و پرستار اجازه می‌دهند ریتم قلب، فشار خون و سایر اندازه‌گیری‌ها را در طول کاشت ضربان‌ساز بررسی کنند.
• کارکنان بیمارستان موهای سمت چپ یا راست سینه شما را تراشیده و با صابون مخصوص تمیز می‌کنند. آنها از گردن تا پاهای شما را با پارچه‌های استریل می‌پوشانند . یک بند دور کمر و بازوهای شما قرار می‌گیرد تا از تماس دست‌هایتان با ناحیه استریل جلوگیری شود.

ضربان‌سازها چگونه کاشته می‌شوند؟

• پزشک با تزریق داروی بی‌حسی موضعی، پوست شما را بی‌حس می‌کند. در ابتدا احساس نیشگون گرفتن یا سوزش خواهید داشت. سپس، بی‌حس می‌شود. 
• پزشک شما برای وارد کردن ضربان‌ساز و سیم‌های آن، برشی ایجاد می‌کند. ممکن است هنگام ایجاد یک حفره در بافت زیر پوست شما برای ضربان‌ساز، احساس کشیدگی کنید. نباید دردی احساس کنید. در صورت احساس درد، به پرستار خود اطلاع دهید.
• بعد از اینکه پزشک شما یک حفره ایجاد کرد، سیم‌ها را وارد رگ می‌کند و با استفاده از دستگاه فلوروسکوپی آنها را به موقعیت مورد نظر هدایت می‌کند.
• پس از قرار دادن سیم‌ها، عملکرد آنها آزمایش می‌شود تا مطمئن شوند که می‌توانند ضربان قلب شما را افزایش دهند. به این کار “ضربان‌سازی” می‌گویند و شامل انتقال مقادیر کمی انرژی از طریق سیم‌ها به عضله قلب است. این باعث انقباض قلب می‌شود. وقتی ضربان قلب شما افزایش می‌یابد، ممکن است احساس کنید که قلبتان تندتر می‌زند یا تندتر می‌زند. بسیار مهم است که هرگونه علائمی را که احساس می‌کنید به پزشک یا پرستار خود اطلاع دهید. باید هرگونه دردی را فوراً گزارش دهید.
• پس از آزمایش لیدها، پزشک آنها را به ضربان‌ساز شما متصل می‌کند. پزشک میزان ضربان‌ساز و سایر تنظیمات را تعیین می‌کند. تنظیمات نهایی ضربان‌ساز پس از کاشت با استفاده از دستگاه مخصوصی به نام پروگرامر انجام می‌شود.
• سپس پزشک شما را بخیه می‌زند.

بعد از جراحی ضربان ساز چه انتظاری باید داشت

شما برای کاشت ضربان‌ساز یک شب در بیمارستان بستری خواهید شد. پرستاران ضربان و ریتم قلب شما را کنترل می‌کنند. صبح روز بعد از کاشت، از قفسه سینه شما عکس‌برداری می‌شود تا از قرارگیری صحیح سیم‌ها و ضربان‌ساز اطمینان حاصل شود.

به شما نشان داده خواهد شد که چگونه از زخم خود مراقبت کنید. زخم خود را تمیز و خشک نگه دارید. پس از ۵ روز، می‌توانید دوش بگیرید. هر روز به زخم خود نگاه کنید تا از بهبود آن مطمئن شوید. تنظیمات ضربان‌ساز شما قبل از ترک بیمارستان بررسی خواهد شد.

شما یک کارت شناسایی موقت دریافت خواهید کرد که موارد زیر را در آن ذکر کرده است:

• نوع ضربان‌ساز و سیم‌های آن
• تاریخ کاشت ضربان‌ساز
• نام پزشکی که ضربان‌ساز را در بدن بیمار قرار داده است

ظرف ۳ ماه، یک کارت دائمی از شرکت سازنده ضربان‌ساز دریافت خواهید کرد. این کارت را همیشه همراه خود داشته باشید تا در صورت نیاز به مراقبت پزشکی در بیمارستان دیگری یا برای نشان دادن به ماموران امنیتی فرودگاه قبل از عبور از فلزیاب، از آن استفاده کنید. 

محدودیت‌های بعد از جراحی ضربان‌ساز

• اجسامی که وزنشان بیشتر از 10 پوند است را بلند نکنید.
• به مدت ۳ هفته بازوهای خود را بالاتر از سطح شانه نگه ندارید.
• از فعالیت‌هایی که نیاز به هل دادن یا کشیدن اجسام سنگین دارند، مانند پارو کردن برف یا چمن‌زنی، خودداری کنید.
• قبل از اینکه بیش از حد خسته شوید، هرگونه فعالیتی را متوقف کنید.
• به مدت ۶ هفته پس از عمل، از گلف، تنیس و شنا خودداری کنید.
• سعی کنید تا حد امکان برای ورزش کردن، پیاده‌روی کنید.
• از پزشک خود بپرسید چه زمانی می‌توانید فعالیت‌های شدیدتر را از سر بگیرید.
• پزشک به شما خواهد گفت که چه زمانی می‌توانید به محل کار خود بازگردید، معمولاً ظرف یک هفته پس از ترخیص از بیمارستان. در صورت امکان، به آرامی به برنامه کاری منظم خود بازگردید.

چند وقت یکبار باید برای تنظیم ضربان ساز به پزشک مراجعه کنم؟

بررسی کامل ضربان‌ساز باید ۶ هفته پس از کاشت ضربان‌ساز انجام شود. پزشک شما تنظیماتی را برای افزایش طول عمر ضربان‌ساز شما انجام خواهد داد. ضربان‌سازهای مدرن می‌توانند داده‌ها را به مطب پزشک شما منتقل کنند و هر ۳ ماه یکبار از راه دور بررسی شوند. برخی از انواع داده‌ها را از طریق یک دستگاه مانیتورینگ کوچک که معمولاً به میز کنار تخت شما وصل می‌شود، منتقل می‌کنند. برخی دیگر داده‌ها را به طور خودکار از طریق یک برنامه ارسال می‌کنند و نیاز دارند که تلفن یا تبلت خود را حدود ۳ ساعت در روز در نزدیکی خود نگه دارید. در هر صورت، شما هنوز هم باید سالی یک بار برای معاینه کامل‌تر به مطب مراجعه کنید.

اگر ضربان‌ساز دو بطنی دارید، ممکن است لازم باشد هر ۶ ماه یکبار به مطب پزشک یا بیمارستان مراجعه کنید تا مطمئن شوید دستگاه شما به درستی کار می‌کند و نیازی به تنظیم مجدد تنظیمات ندارد.

خطرات جراحی ضربان ساز

با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات جراحی ضربان ساز صحبت کنید.

جراحی ضربان ساز به طور کلی بی خطر است، اما مشکلاتی ممکن است رخ دهد. در صورت مشاهده موارد زیر با پزشک خود تماس بگیرید:

• افزایش تورم، خونریزی، کبودی یا عفونت در نزدیکی محل
• آسیب رگ‌های خونی یا عصبی
• ریه از کار افتاده
• واکنش به هر دارویی که در طول عمل جراحی استفاده شده است
• نشت هوا در صورت سوراخ شدن تصادفی ریه در حین عمل جراحی ( پنوموتوراکس)

زندگی با ضربان‌ساز

چه چیزی می‌تواند با ضربان‌ساز تداخل داشته باشد؟

هر چیزی که میدان الکترومغناطیسی قوی داشته باشد می‌تواند در عملکرد ضربان‌ساز اختلال ایجاد کند. در اینجا برخی از بایدها و نبایدها برای به حداقل رساندن مشکلات ضربان‌ساز آورده شده است. 

• تلفن همراه خود را در جیب پیراهن یا نزدیک سینه خود قرار ندهید. آن را حداقل ۱۵ سانتی‌متر از دستگاه تنظیم ضربان قلب خود دور نگه دارید.
• اگر در حال برقراری تماس هستید، تلفن همراه خود را در سمت مخالف جایی که ضربان‌ساز کاشته شده است قرار دهید. به عنوان مثال، اگر ضربان‌ساز در سمت چپ سینه شما قرار دارد، تلفن همراه را روی گوش راست خود قرار دهید. یا از حالت بلندگو استفاده کنید.
• از میدان‌های الکتریکی یا مغناطیسی قوی ناشی از برخی تجهیزات صنعتی، رادیوهای آماتور، امواج رادیویی با شدت بالا (که در نزدیکی ژنراتورهای بزرگ برق، نیروگاه‌ها یا دکل‌های انتقال فرکانس رادیویی یافت می‌شوند) و دستگاه‌های جوش قوس الکتریکی دوری کنید.
• هدفون را از سینه خود دور نگه دارید. اکثر هدفون‌ها دارای آهنربا هستند. سعی کنید آنها را از دستگاه ضربان ساز خود دور نگه دارید.
• هنگام عبور از بخش امنیتی فرودگاه، کارت ضربان‌ساز خود را نشان دهید تا از عبور از دستگاه غربالگری اجتناب کنید. حتی اگر خطر آسیب به قلب شما کم باشد، ضربان‌ساز آلارم‌های امنیتی را به صدا در می‌آورد.
• هیچ آزمایشی که نیاز به تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) داشته باشد، انجام ندهید ، مگر اینکه به شما گفته شده باشد که ضربان‌ساز سازگار با MRI دارید.
• ممکن است ضربان‌ساز شما تحت تأثیر سایر آزمایش‌ها یا روش‌های پزشکی از جمله پرتودرمانی برای سرطان؛ تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS) برای درمان درد؛ و الکتروکوتر که  در طول جراحی برای متوقف کردن خونریزی استفاده می‌شود، قرار گیرد. این بستگی به نوع ضربان‌ساز شما دارد.  
• اگر وسیله‌ای باعث اختلال در عملکرد دستگاه ضربان‌ساز شما شد، از آن فاصله بگیرید تا دستگاه ضربان‌ساز شما بتواند تنظیم مجدد شود.
• پتوهای برقی، پدهای گرمایشی، کامپیوترها، رادیوها و اجاق‌های مایکروویو نباید تحت تأثیر ضربان‌ساز شما قرار بگیرند.

پزشک یا پرستار شما می‌توانند اطلاعات بیشتری در مورد اینکه چه نوع تجهیزاتی ممکن است با ضربان‌ساز شما تداخل داشته باشند، ارائه دهند. اگر در مورد شغل یا فعالیت‌های خود نگرانی دارید، از پزشک خود بپرسید. 

ضربان ساز چقدر دوام می‌آورد؟

باتری ضربان‌ساز معمولاً ۵ تا ۷ سال، بسته به میزان استفاده، دوام می‌آورد. برخی از آنها می‌توانند تا ۱۵ سال نیز دوام بیاورند. وقتی باتری ضعیف می‌شود، مولد ضربان شما باید از طریق جراحی تعویض شود. احساس سرگیجه یا غش می‌تواند نشانه‌هایی از عدم کارکرد ضربان‌ساز شما باشد و باید با پزشک خود صحبت کنید.

خلاصه مطلب

ضربان‌ساز دستگاه کوچکی است که در قلب شما کاشته می‌شود تا ضربان قلب شما را منظم نگه دارد. اگر ضربان قلب شما خیلی کند باشد، به احتمال زیاد به این مشکل دچار خواهید شد. کاشت آن معمولاً یک عمل ساده است که شامل بستری شدن یک شبه در بیمارستان می‌شود. پس از قرار دادن ضربان‌ساز، مراقب باشید که تلفن همراه را در جیب پیراهن خود حمل نکنید یا از فلزیاب عبور نکنید. اما باید بتوانید به فعالیت‌های روزانه خود ادامه دهید. باتری ضربان‌ساز می‌تواند از ۵ تا ۱۵ سال دوام بیاورد.

سوالات متداول در مورد ضربان ساز

آیا می‌توان با ضربان‌ساز قلب ۲۰ سال زندگی کرد؟

بله. یک مطالعه در سال ۲۰۰۴ نشان داد که حدود ۲۲٪ از بیماران ۲۰ سال پس از کاشت ضربان‌ساز زنده مانده‌اند. برخی از بیماران حتی بیشتر از این مدت ضربان‌ساز داشته‌اند. ضربان‌سازها امید به زندگی را کاهش نمی‌دهند و بیشتر افرادی که از آنها استفاده می‌کنند بالای ۶۵ سال سن دارند.

هزینه دستگاه ضربان ساز قلب چقدر است؟

به گفته یک منبع، هزینه می‌تواند از 20،000 تا 100،000 دلار متغیر باشد. این هزینه تا حد زیادی به این بستگی دارد که آیا بیمه دارید یا خیر و شرکت بیمه چقدر آن را پوشش می‌دهد. بخش A بیمه درمانی Medicare، سقف پرداخت شما را برای کاشت ضربان‌ساز کمتر از 2000 دلار تعیین می‌کند . بخش B می‌تواند به پوشش هزینه‌های ویزیت پزشک برای نظارت بر ضربان‌ساز شما کمک کند. شما معمولاً 20٪ حق بیمه خود را به عنوان حق بیمه مشترک پرداخت می‌کنید. 

آیا ضربان ساز قلب می‌تواند باعث پیش‌تحریک شود؟

پیش‌تحریک (Pre-excitation) یک بیماری قلبی است که در آن بخش‌هایی از بطن‌ها خیلی زود فعال می‌شوند. این بیماری ناشی از مشکلی در اتصالات الکتریکی قلب شماست. ضربان‌ساز دو بطنی می‌تواند باعث پیش‌تحریک شود که با الگوی نوار قلب (EKG) قابل تشخیص است.