نیستاگموس

نیستاگموس چیست؟

نیستاگموس وضعیتی است که باعث حرکات سریع و غیرقابل کنترل چشم می‌شود. چشمان شما ممکن است به صورت افقی، عمودی یا دایره‌ای حرکت کنند. این اغلب منجر به تاری دید می‌شود و می‌تواند یک یا هر دو چشم را تحت تأثیر قرار دهد.

چه چیزی باعث نیستاگموس می‌شود؟

مغز شما حرکات چشم را با سیستم دهلیزی در گوش داخلی هماهنگ می‌کند تا تمرکز را حفظ کند. وقتی سر خود را حرکت می‌دهید، چشمان شما به طور خودکار تنظیم می‌شوند تا اشیاء را در دید خود نگه دارند. نیستاگموس زمانی اتفاق می‌افتد که این هماهنگی از بین می‌رود و باعث حرکات غیرارادی چشم می‌شود.

نیستاگموس می‌تواند ناشی از عوامل زیادی باشد، مانند:

• سایر مشکلات چشمی، مانند آب مروارید یا استرابیسم
• بیماری‌هایی مانند سکته مغزی ، ام‌اس یا بیماری منیر
• آسیب‌های سر
• آلبینیسم (فقدان رنگدانه پوست )
• تومور مغزی
• مشکلات گوش داخلی
• داروهای خاص ، مانند داروهای تشنج
• مصرف الکل یا مواد مخدر

گاهی اوقات، پزشک ممکن است نتواند علت را تشخیص دهد.

انواع نیستاگموس

سه نوع نیستاگموس وجود دارد:

مادرزادی.  نوزادان معمولاً از ۶ هفتگی تا ۳ ماهگی علائم را نشان می‌دهند. چشم‌ها معمولاً به صورت نوسانی از یک طرف به طرف دیگر حرکت می‌کنند.

اسپاسم نوتانس. این نوع معمولاً در نوزادان و کودکان ۶ هفته تا ۳ سال بروز می‌کند. علائم آن شامل تکان دادن یا کج کردن سر است. این نوع نیستاگموس معمولاً خود به خود بهبود می‌یابد و نیازی به درمان ندارد.

اکتسابی.  این نوع نیستاگموس در بزرگسالان شایع‌تر است. می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری باشد که مغز، چشم‌ها یا گوش‌های شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. گاهی اوقات، نتیجه مصرف الکل یا مواد مخدر است.

دو نوع حرکت چشم همراه با نیستاگموس وجود دارد: 

نیستاگموس پاندولی. چشم‌ها مانند یک آونگ، به طور مساوی در هر دو جهت، به جلو و عقب می‌چرخند.

نیستاگموس پرشی.  این نوع شایع‌تر است، که در آن چشمان شما به طور پیوسته در یک جهت حرکت می‌کنند و سپس به سرعت در جهت مخالف برمی‌گردند.

ممکن است ترکیبی از این دو را داشته باشید. چشمان شما می‌تواند در هر یک از این جهات حرکت کند:

• افقی (از یک طرف به طرف دیگر)
• عمودی (بالا و پایین)
• حرکت چرخشی (دایره ای)

علائم نیستاگموس

علامت اصلی این است که شما نمی‌توانید حرکات چشم خود را کنترل کنید. این معمولاً در هر دو چشم اتفاق می‌افتد. سایر علائم عبارتند از:

• تاری یا لرزش دید
• تکان دادن سر یا نگه داشتن آن در موقعیت‌های غیرمعمول برای کمک به تمرکز 
• مشکل در دیدن در تاریکی
• حساسیت به نور شدید
• مشکلات تعادل 
• سرگیجه ​

تشخیص نیستاگموس

اگر فکر می‌کنید شما یا فرزندتان علائم نیستاگموس را دارید، به پزشک مراجعه کنید. آنها شما را برای تشخیص به متخصصان مربوطه ارجاع می‌دهند، که ممکن است شامل چشم پزشک، متخصص مغز و اعصاب یا متخصص مغز و اعصاب باشد.

ممکن است آزمایش‌های مختلفی انجام دهید. برخی از این آزمایش‌ها ممکن است به پزشک شما کمک کند تا سایر شرایطی را که می‌توانند باعث مشکلات شما شوند، رد کند. این آزمایش‌ها عبارتند از:

• معاینه چشم
• معاینه گوش
• معاینه عصبی
• آزمایش‌های تصویربرداری مغز ، مانند MRI یا سی‌تی‌اسکن برای گرفتن تصویری از مغز شما
• ثبت حرکات چشم 
• کار خون

درمان نیستاگموس

اگر بیماری دیگری باعث نیستاگموس شما شده باشد، درمان آن بیماری می‌تواند به درمان نیستاگموس کمک کند. همچنین ممکن است کارهای ساده‌ای وجود داشته باشد که بتوانید برای کاهش اثرات آن انجام دهید. گاهی اوقات، ممکن است فقط مجبور شوید مصرف یک دارو را (با راهنمایی پزشک) متوقف کنید یا نوشیدن الکل یا مصرف مواد مخدر را کنار بگذارید.

برای بزرگسالان و کودکان، لنزهای تماسی و عینک می‌توانند کمک کنند. آنها نیستاگموس را درمان نمی‌کنند، اما می‌توانند به بهبود بینایی شما کمک کنند.

جراحی عضلات چشم می‌تواند یک گزینه باشد. هدف، کمک به کج شدن سر است که اغلب با نیستاگموس همراه است. گاهی اوقات، جراحی بینایی را نیز بهبود می‌بخشد. اگر نزدیک‌بین هستید ، جراحی اصلاح بینایی با لیزر، مانند لیزیک، ممکن است به بهبود بینایی شما کمک کند.

برخی داروها ممکن است علائم را در بزرگسالان کاهش دهند اما در کودکان نه. این داروها شامل داروی ضد تشنج گاباپنتین (نورونتین)، شل کننده عضلات باکلوفن (لیورسال) و اونابوتولینوم توکسین  A (بوتاکس) هستند.

نکاتی برای زندگی با نیستاگموس

کارهایی وجود دارد که می‌توانید در خانه انجام دهید تا مدیریت علائم نیستاگموس آسان‌تر شود:

• از کتاب‌های با چاپ بزرگ استفاده کنید و اندازه چاپ را در رایانه، تبلت و تلفن خود افزایش دهید. 
• هنگام مطالعه یا کار با کامپیوتر، استراحت‌های مکرر داشته باشید. این کار می‌تواند به کاهش فشار و خستگی چشم کمک کند.
• برای کمک به بینایی، از نور روشن‌تر استفاده کنید.
• خواب کافی داشته باشید و استرس خود را کاهش دهید، زیرا این موارد می‌توانند مشکلات بینایی شما را بدتر کنند.

حمایت از کودک مبتلا به نیستاگموس

اگر فرزند شما نیستاگموس دارد، راه‌هایی برای کمک به مدیریت آن وجود دارد:

• اسباب‌بازی‌های بزرگ و با رنگ‌های روشن انتخاب کنید که صدا تولید می‌کنند یا بافت‌های منحصر به فردی دارند.
• بگذارید فرزندتان کتاب‌ها را نزدیک به چشمانش نگه دارد و سرش را کج کند.
• حتی در داخل خانه، از آنها بخواهید که از کلاه یا عینک دودی استفاده کنند تا تابش خیره‌کننده را کاهش دهند.
• بازی‌هایی انجام دهید که نیاز به ردیابی حرکات با چشمانشان داشته باشد.
• با معلم در مورد نیازهای فرزندتان، از جمله چیدمان صندلی یا وسایل کمک آموزشی بصری، صحبت کنید که می‌تواند به آسان‌تر شدن امور برای او در مدرسه کمک کند.

خلاصه مطلب

نیستاگموس می‌تواند انجام کارهای روزمره مانند خواندن یا رانندگی را دشوار کند، اما راه‌هایی برای کمک به بهبود کیفیت زندگی شما وجود دارد. تشخیص سریع مهم است؛ این به پزشک شما کمک می‌کند تا بهترین برنامه درمانی را برای شما یا فرزندتان تعیین کند. به یاد داشته باشید که لازم نیست به تنهایی این کار را انجام دهید؛ می‌توانید با گروه‌های حمایتی در جامعه خود تماس بگیرید.

سوالات متداول در مورد نیستاگموس

چه چیزی باعث نیستاگموس در کودکان می‌شود؟

نیستاگموس اغلب ارثی است، اما گاهی اوقات، علت آن ناشناخته است. مشکلات چشمی مانند آب مروارید یا مسائل پزشکی مانند آلبینیسم نیز ممکن است منجر به نیستاگموس شود.

آیا نیستاگموس باعث چرخش چشم می‌شود؟

بله، علائم نیستاگموس شامل حرکات سریع و غیرقابل کنترل در یک یا هر دو چشم است. چشمان شما ممکن است به طرفین یا بالا و پایین حرکت کنند.

درمان‌های خانگی برای نیستاگموس چیست؟

نورپردازی روشن و اندازه‌های بزرگتر چاپ تنها چند راه برای مدیریت بهتر نیستاگموس هستند. تماس با گروه‌های حمایتی نیز می‌تواند به شما در مقابله با آن کمک کند.

پرش چشم چپ به چه معناست؟

نیستاگموس تنها یکی از چندین شرایطی است که می‌تواند منجر به پرش‌های غیرارادی و تکراری چشم شود.