آنچه در این مطلب خواهید خواند
ورم ملتحمه یکی از شایعترین و قابل درمانترین بیماریهای چشمی در کودکان و بزرگسالان است. این بیماری که اغلب ” چشم صورتی ” نامیده میشود، التهاب ملتحمه است، بافتی که داخل پلک و سفیدی کره چشم را میپوشاند و به مرطوب نگه داشتن پلک و کره چشم کمک میکند.
ویروسها، باکتریها، مواد محرک (شامپو، خاک، دود، کلر استخر) یا آلرژنها (موادی که باعث آلرژی میشوند ) همگی میتوانند باعث ورم ملتحمه شوند. ورم ملتحمه ناشی از باکتریها یا ویروسها میتواند به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل شود، اما در صورت تشخیص سریع، خطر جدی برای سلامتی ندارد. ورم ملتحمه آلرژیک مسری نیست.

مهم است که بفهمید آیا قرمزی چشم شما ناشی از آلرژی است یا عفونت، زیرا هر بیماری درمانهای متفاوتی دارد. این مقاله بر ورم ملتحمه آلرژیک تمرکز دارد.
علائم چشم صورتی آلرژیک چیست؟
علائم چشم صورتی آلرژیک عبارتند از:
- قرمزی در سفیدی چشم یا پلک داخلی
- افزایش میزان اشک
- خارش چشم و بینی
- تاری دید
- عطسه
- تورم پلک
در ورم ملتحمه آلرژیک، این علائم معمولاً در هر دو چشم وجود دارد (نه همیشه به طور مساوی).
اگر هر یک از این علائم مداوم را دارید، به چشم پزشک (پزشک و جراحی که برای درمان بیماریهای چشم آموزش دیده است)، بینایی سنج (پزشکی که برای درمان بیماریهای چشم آموزش دیده است) یا پزشک خانواده مراجعه کنید.
قرمزی چشم آلرژیک چگونه درمان میشود؟
قرمزی چشم مرتبط با آلرژی ممکن است به طور کامل از بین برود، چه با درمان آلرژی با آنتیهیستامینها و چه با حذف ماده حساسیتزا. بنابراین، اولین خط درمان، حذف ماده حساسیتزا است. این ممکن است شامل مواردی مانند پوشیدن کلاه در فضای باز و شستن مکرر صورت در فصل آلرژی باشد. پزشک همچنین ممکن است استفاده از یک یا چند مورد از موارد زیر را توصیه کند:
- ضد احتقانهای چشمی (موضعی) : این داروها با تنگ کردن رگهای خونی کوچک در چشم، قرمزی را کاهش میدهند. استفاده طولانی مدت از آنها توصیه نمیشود. استفاده از این قطرهها بیش از چند روز میتواند علائم را بدتر کند.
- آنتیهیستامینهای چشمی (موضعی) : این داروها با مسدود کردن عملکرد هیستامین ، ماده شیمیایی که باعث ایجاد این علائم آلرژی میشود ، قرمزی، تورم و خارش را کاهش میدهند. این داروها هم به صورت بدون نسخه و هم با نسخه در دسترس هستند.
- روانکنندههای چشمی (موضعی): افراد مبتلا به ورم ملتحمه آلرژیک اغلب اشک کافی تولید نمیکنند که این امر علائم را بدتر میکند. در صورت نیاز میتوان از قطرههای روانکننده هر ساعت استفاده کرد.
- استروئیدهای چشمی (موضعی) : وقتی سایر داروها مؤثر واقع نشوند، پزشک ممکن است قطرههای چشمی استروئیدی را برای تسکین علائم ورم ملتحمه تجویز کند. این قطرهها باید با نظارت پزشک استفاده شوند، زیرا میتوانند باعث افزایش فشار داخل چشم شوند که میتواند منجر به آسیب بینایی شود. پزشک همچنین باید قبل از استفاده از استروئیدهای چشمی، عفونتهای ویروسی چشم مانند تبخال را بررسی کند. این قطرهها همچنین میتوانند خطر آب مروارید، کدر شدن عدسی چشم که میتواند بینایی را مختل کند، افزایش دهند.
- تثبیتکنندههای ماستسل چشمی (موضعی) (مانند کرومولین): این دارو با جلوگیری از آزاد شدن هیستامین توسط سلولهای تخصصی عمل میکند. این دارو زمانی بهترین اثر را دارد که قبل از بروز علائم شروع شود.
- نسخههای سیستمیک (خوراکی) داروهای فوق: این داروها برای موارد شدید استفاده میشوند.
- ایمونوتراپی : تزریق واکسن آلرژی میتواند برای درمان قرمزی چشم ناشی از آلرژی مؤثر باشد. قرصهای خوراکی حاوی همان عصارههای تزریق نیز موجود است.
چگونه میتوانم علائم ورم ملتحمه آلرژیک را تسکین دهم؟
برای تسکین علائم چشم صورتی آلرژیک:
- اگر از لنزهای تماسی استفاده میکنید، آنها را خارج کنید.
- کمپرس سرد روی چشمانتان قرار دهید.
- « اشک مصنوعی » بدون نسخه را امتحان کنید، نوعی قطره چشم که ممکن است به تسکین خارش و سوزش کمک کند (توجه: انواع دیگر قطرههای چشم ممکن است چشمها را تحریک کنند و نباید از آنها استفاده شود). اگر چشم دیگر تحت تأثیر قرار نگرفته است، از همان بطری قطره در چشم دیگر استفاده نکنید.
بهترین دفاع در برابر ورم ملتحمه آلرژیک، حملهی مناسب است: سعی کنید از موادی که آلرژی شما را تحریک میکنند، دوری کنید. یک متخصص آلرژی میتواند با آزمایش، محرکهای خاص شما را مشخص کند.
نکات دیگر برای چشم صورتی آلرژیک
- چشم(های) آسیب دیده را لمس یا مالش ندهید.
- دستهای خود را مرتباً با صابون و آب گرم بشویید.
- برای کاهش آلرژنها، ملحفهها، روبالشیها و حولههای خود را با آب داغ و مواد شوینده بشویید.
- از آرایش چشم خودداری کنید.
- لوازم آرایش چشم خود را با دیگران به اشتراک نگذارید.
- هرگز از لنز تماسی شخص دیگری استفاده نکنید.
- برای کاهش سوزش، به جای لنزهای تماسی از عینک استفاده کنید.
- قبل از استفاده از قطره یا پماد چشمی در چشم خود یا فرزندتان، دستهایتان را بشویید.
- قطرههای چشمی که در چشم عفونی استفاده شدهاند را در چشم غیرعفونی استفاده نکنید.