تمرینات چشم برای استرابیسم

استرابیسم یا انحراف چشم، زمانی است که هر دو چشم همزمان به یک نقطه نگاه نمی‌کنند. ممکن است یک چشم مستقیماً به جلو نگاه کند در حالی که چشم دیگر به جهت دیگری نگاه می‌کند. اغلب این اتفاق در نوزادان و کودکان خردسال رخ می‌دهد، اما می‌تواند در بزرگسالان نیز رخ دهد.

چند دلیل وجود دارد که ممکن است کسی این وضعیت را داشته باشد:

• استرابیسم می‌تواند ژنتیکی باشد.
• این نشانه دوربینی شدید است.
• ممکن است نشانه بیماری مانند تومور باشد.
• ممکن است به این معنی باشد که مشکلی در عضلات و اعصابی که چشم را کنترل می‌کنند وجود دارد.
• ممکن است پس از آسیب سر یا سکته مغزی رخ دهد .

چشم ممکن است به داخل چرخیده باشد (به این حالت ایزوتروپی می‌گویند)، به خارج چرخیده باشد (اگزوتروپی)، به سمت بالا نگاه کند (هیپرتروپی) یا به پایین نگاه کند (هیپوتروپی).

استرابیسم قابل درمان است و هر چه زودتر بهتر. کودکان با بزرگ شدن از آن خلاص نمی‌شوند. اگر آن را درمان نکنید، استرابیسم می‌تواند منجر به آسیب بینایی، از جمله دوبینی ، کاهش بینایی و آمبلیوپی، که به عنوان تنبلی چشم نیز شناخته می‌شود، شود .

تمرینات چشم به عنوان درمان

درمان، بینایی‌درمانی است. گزینه‌ها از عینک گرفته تا چشم‌بند، جراحی و تمرینات چشمی متغیر است. شش عضله وجود دارد که چشمان شما را کنترل می‌کنند و قرار است با هم کار کنند تا هر دو چشم به یک مکان نگاه کنند. اگر استرابیسم دارید ، این عضلات به صورت تیمی کار نمی‌کنند.

چشم پزشک شما ، که معمولاً یک بینایی‌سنج یا چشم‌پزشک است ، ممکن است تمرینات چشمی را برای بهبود کنترل عضلات و هماهنگی مغز و چشم پیشنهاد کند تا به چشمان شما در تمرکز صحیح کمک کند. برخی از آنها را می‌توانید در خانه انجام دهید. برخی دیگر باید در مطب پزشک انجام شوند زیرا به تجهیزات خاصی مانند لنز، منشور، فیلتر، مسدودکننده یا برنامه‌های کامپیوتری نیاز دارند.

پزشک ممکن است تمرینات چشمی مانند موارد زیر را تجویز کند:

• فشار دادن مداد. پزشک شما آن را تمرین نقطه همگرایی نزدیک می‌نامد. می‌توانید این تمرین آسان و بدون هزینه را در هر مکانی انجام دهید. یک مداد را در فاصله طول بازو از صورت خود نگه دارید. به آرامی آن را به بینی خود نزدیک‌تر کنید. با چشمان خود مداد را دنبال کنید و آن را در فوکوس نگه دارید. وقتی شروع به دیدن دو مداد کردید، دوباره مداد را دورتر ببرید. این تمرین را چندین بار در روز تکرار کنید. ثابت نشده است که این درمان به تنهایی به استرابیسم کمک می‌کند.
• نخ براک. این تمرین از ۵ فوت نخ و سه مهره با رنگ‌های مختلف استفاده می‌کند. مهره‌ها را با فاصله مساوی از هم روی نخ قرار دهید. یک سر نخ را به بینی خود بچسبانید. سر دیگر را به چیزی که به راحتی تکان نمی‌خورد، مانند صندلی یا نرده، گره بزنید. روی مهره‌ای که به بینی شما نزدیک‌تر است تمرکز کنید تا زمانی که آن را به عنوان یک شیء واحد در X جایی که نخ‌ها به هم می‌رسند، ببینید. تمرکز خود را به مهره بعدی تغییر دهید و تکرار کنید.
• کارت‌های بشکه. مانند شنای زهی براک و شنای مدادی، کارت‌های بشکه یک تکنیک همگرایی هستند. روی هر کارت سه بشکه کشیده شده است. بشکه‌ها در یک طرف کارت قرمز و در طرف دیگر سبز هستند. همچنین، بشکه‌ها اندازه‌های مختلفی دارند: کوچک، متوسط ​​و بزرگ. کارت را در مقابل پل بینی خود نگه دارید و کوچکترین بشکه به شما نزدیک‌تر باشد. کارت باید عمودی باشد، به طوری که یک چشم بتواند بشکه‌های قرمز و چشم دیگر بتواند بشکه‌های سبز را ببیند.

روی بشکه‌ای که از بینی‌تان دورتر است فوکوس کنید. باید ببینید که بشکه‌های قرمز و سبز به هم می‌رسند و یک تصویر تشکیل می‌دهند. فوکوس خود را به مدت ۵ ثانیه نگه دارید و سپس آن را به دایره وسطی منتقل کنید. وقتی دیدید که بشکه‌های رنگی روی هم قرار می‌گیرند و یک تصویر تشکیل می‌دهند، فوکوس خود را به مدت ۵ ثانیه نگه دارید. در نهایت، این فرآیند را برای بشکه‌های نزدیک‌تر تکرار کنید تا هر سه اندازه بشکه را انجام داده باشید.

• برنامه‌های کامپیوتری. افراد مبتلا به استرابیسم ممکن است در درک عمق و دیدن سه‌بعدی مشکل داشته باشند، زیرا چشمان آنها نمی‌تواند همزمان روی یک شیء تمرکز کند. برخی از پزشکان برنامه‌های کامپیوتری مخصوصی طراحی کرده‌اند که از واقعیت مجازی و بازی‌های ویدیویی برای کمک به اصلاح این مشکل استفاده می‌کنند. به این‌ها تکنیک‌های واگرایی گفته می‌شود و پزشک شما می‌تواند آنها را برای شما سفارشی کند. این روش‌ها معمولاً کاری نیستند که بتوانید در خانه انجام دهید.

اگر ویژن تراپی کمکی نکرد، چه باید کرد؟

در بیشتر مواقع، تمرینات چشم می‌تواند استرابیسم را در بزرگسالان و کودکان اصلاح کند. اگر این تمرینات مؤثر نباشند، پزشک ممکن است جراحی را برای تنظیم عضلات اطراف چشم و قرار دادن چشم در راستای صحیح پیشنهاد کند. برخی از انواع استرابیسم را می‌توان با قطره‌های چشمی که به طور موقت چشم خوب شما را تار می‌کنند تا چشم دیگر را تقویت کنند، درمان کرد.

گاهی اوقات می‌توانید استرابیسم را با دارویی که عضلات چشم شما را برای مدت کوتاهی ضعیف می‌کند، درمان کنید. پزشک دارو را به عضلات قوی‌تر چشم شما تزریق می‌کند که باعث کاهش کشش آنها روی چشم و تقویت عضلات ضعیف‌تر می‌شود. این اثر پس از چند ماه از بین می‌رود و در نتیجه چشمان شما باید هم‌ترازتر شوند.