بیماری‌هایی که می‌توانند شبیه پسوریازیس باشند اما پسوریازیس نیستند

پسوریازیس یک بیماری پیچیده است. این یک بیماری خودایمنی است، به این معنی که به این دلیل اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن شما آنطور که باید کار نمی‌کند. این سیستم پیام‌هایی ارسال می‌کند که رشد پوست را تسریع می‌کند. سلول‌های جدید در تکه‌هایی پوشیده از فلس‌های ضخیم جمع می‌شوند.

سایر بیماری‌های پوستی – برخی از آنها جزئی و برخی دیگر پیچیده‌تر – نیز می‌توانند شبیه پسوریازیس باشند. داشتن پوستی شفاف به توانایی تشخیص آنها از یکدیگر بستگی دارد، زیرا هر یک به درمان متفاوتی نیاز دارد.

اگزما

اگزما گروهی از بیماری‌های پوستی است که باعث قرمزی، التهاب و خارش می‌شود. شایع‌ترین نوع آن درماتیت آتوپیک نام دارد و اغلب منظور مردم از «اگزما» همین بیماری است.

همانند پسوریازیس، متخصصان فکر می‌کنند اگزما از ژن‌های معیوبی ناشی می‌شود که بر سیستم ایمنی بدن شما تأثیر می‌گذارند، اما این یک بیماری خودایمنی نیست. این ژن می‌تواند بدن شما را از تولید کافی فیلاگرین، پروتئینی که از لایه بالایی پوست محافظت می‌کند، باز دارد.

اگزما به دلیل قرمزی و لکه‌های خشکی که ایجاد می‌کند، می‌تواند شبیه پسوریازیس به نظر برسد. اما فلس‌های نقره‌ای ضخیم پسوریازیس را ندارد. پوست بیشتر خشک و چرمی می‌شود. می‌تواند ترک‌هایی داشته باشد که ترشح یا خونریزی می‌کنند.

اگزما اغلب در دوران کودکی شروع می‌شود و برخی افراد با بزرگ شدن آن را پشت سر می‌گذارند.

هر دو اگزما و پسوریازیس می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و پوست هر جایی از بدن را تحت تأثیر قرار دهد. اما اگزما معمولاً در داخل آرنج‌ها و پشت زانوها دیده می‌شود. پسوریازیس بیشتر روی زانوها و آرنج‌ها شایع است.

درماتیت سبورئیک

درماتیت سبورئیک نوع دیگری از اگزما است. تقریباً همیشه روی پوست سر و قسمت‌های چرب صورت که غدد سباسه یا تولیدکننده چربی دارند، ایجاد می‌شود. علائم بارز آن نواحی قرمز پوشیده از پوسته‌های پوسته پوسته است.

این پوسته‌ها با پوسته‌های پسوریازیس متفاوت هستند. آنها اغلب سفید یا زرد هستند نه نقره‌ای، و چرب به نظر می‌رسند. پوسته‌های پسوریازیس تمایل به خشک بودن دارند. پوسته‌های درماتیت سبورئیک نیز به اندازه پلاک‌های پسوریازیس ضخیم یا مشخص نیستند . اما تشخیص این دو بیماری از هم می‌تواند دشوار باشد، به خصوص زمانی که فقط پوست سر درگیر باشد.

درماتیت تماسی تحریکی یا آلرژیک

این دو نوع اگزمای رایج دیگر هستند. آنها همان نوع بثورات خارش‌دار، قرمز و ملتهب درماتیت آتوپیک را ایجاد می‌کنند. اما علت آن یک ماده محرک یا آلرژن است که با پوست شما، اغلب دست‌ها یا پاهایتان، تماس پیدا می‌کند.

پیچک سمی شناخته‌شده‌ترین آلرژن است که می‌تواند باعث واکنش شود. اما هزاران عامل محرک وجود دارد. این عوامل شامل مواد شیمیایی، عطرها و فلزات می‌شوند. این اشکال درماتیت از دنیای اطراف شما ناشی می‌شوند، بنابراین اگر بتوانید از عوامل محرک خود اجتناب کنید، می‌توانید از بثورات پوستی نیز جلوگیری کنید.

در موارد شدید، پوست تاول می‌زند، ترشح می‌کند و پوسته پوسته می‌شود. اما علائم با گذشت زمان از بین می‌روند. اگر متوجه پوسته پوسته شدن شدید، با پوسته‌های ضخیم نقره‌ای پسوریازیس متفاوت خواهد بود.

پاراپسوریازیس

پاراپسوریازیس آنقدر شبیه پسوریازیس است که حتی در نام آن نیز وجود دارد. آن را به عنوان “پسوریازیس لایت” در نظر بگیرید. لکه‌ها بیشتر صورتی هستند تا قرمز و فلس‌ها نازک‌تر هستند. دو شکل وجود دارد: پلاک کوچک، با لکه‌هایی که کوچکتر از ۵ سانتی‌متر هستند، و پلاک بزرگ، با لکه‌هایی که بزرگتر از ۵ سانتی‌متر هستند.

ممکن است متوجه علائم نشوید یا نیازی به درمان نداشته باشید. اما در تعداد بسیار کمی از افراد، پاراپسوریازیس می‌تواند به سرطان پوست به نام لنفوم سلول T پوستی تبدیل شود. بنابراین پزشک شما می‌خواهد شما را از نزدیک تحت نظر داشته باشد.

سرطان پوست

این شایع‌ترین نوع سرطان است. این سرطان اغلب در اثر اشعه ماوراء بنفش خورشید (UV) و تخت‌های برنزه کننده ایجاد می‌شود. اکثر انواع آن، به ویژه هنگامی که زود تشخیص داده شوند، قابل درمان هستند.

برخی از علائم هشدار دهنده سرطان پوست می‌توانند شبیه پسوریازیس باشند. این بیماری می‌تواند به صورت یک لکه صورتی یا قرمز پوسته پوسته ظاهر شود. گاهی اوقات، این تنها علامت است. اما مانند پسوریازیس، این ناحیه ممکن است خارش نیز داشته باشد.

اگر پسوریازیس دارید، تشخیص اینکه آیا یک لکه جدید سرطان است یا شروع یک پلاک دیگر، دشوار است. متخصص پوست شما می‌تواند کمک کند.

کراتوز پیلاریس

وقتی به کراتوز پیلاریس مبتلا هستید ، فولیکول‌های مو با مقدار زیادی پروتئین محافظ پوست، کراتین، مسدود می‌شوند. نتیجه آن ایجاد لکه‌های ناهموار و زبر است. پسوریازیس نیز می‌تواند به صورت برآمدگی‌های کوچک قرمز شروع شود. اما برخلاف پسوریازیس، کراتوز پیلاریس یک بیماری محسوب نمی‌شود. بیشتر یک ناراحتی است.

مشخص نیست که چرا برخی افراد دچار این تجمع کراتین می‌شوند، اما این بیماری به ژن‌های شما مرتبط است. کودکان خردسال بیشتر به کراتوز پیلاریس مبتلا می‌شوند. این بیماری معمولاً در اوایل بزرگسالی، معمولاً همزمان با شروع پسوریازیس، از بین می‌رود. همچنین می‌توانید آن را در نواحی مختلف بدن، مانند بازوها و ران‌ها، مشاهده کنید.

پیتریازیس روزه‌آ

پیتریازیس روزه‌آ یک مشکل پوستی است که می‌تواند شبیه پسوریازیس به نظر برسد، زیرا به صورت بثورات پوسته‌دار با شکل مشخص ظاهر می‌شود. مانند پسوریازیس، می‌تواند کوچک و فقط به صورت یک لکه برجسته شروع شود. این بیماری تمایل دارد در نواحی مختلف پسوریازیس ظاهر شود: معده، سینه یا کمر. در عرض ۱ یا ۲ هفته، می‌تواند با ظهور نواحی کوچک و پوسته‌دار بیشتر، گسترش یابد.

برخلاف پسوریازیس، تصور می‌شود که این بیماری از میکروبی ناشی می‌شود که ابتدا باعث عفونت خفیف تنفسی می‌شود. و معمولاً ظرف چند ماه خود به خود از بین می‌رود. اگر خارش زیادی داشته باشد، پزشک می‌تواند درمان‌هایی را پیشنهاد کند.

درماتوفیتوز

کچلی یا تینه‌آ، یک عفونت خارش‌دار ناشی از قارچ است. نام آن از شکل آن، یک حلقه برجسته، قرمز و اغلب پوسته‌دار، گرفته شده است.

همانند پسوریازیس، تقریباً در هر جایی از بدن می‌توانید به کچلی مبتلا شوید. این بستگی به محل تماس پوست شما با قارچ دارد. این بیماری اغلب روی تنه، باسن و اندام‌ها اتفاق می‌افتد. برخلاف پسوریازیس، مرکز حلقه معمولاً شفاف است.

همچنین برخلاف پسوریازیس، کچلی مسری است. تماس پوست با پوست با فرد آلوده محتمل‌ترین راه ابتلا به آن است. کچلی قابل درمان و بهبودی است.

کهیر

کهیر نوع دیگری از واکنش آلرژیک است. تاول‌ها اغلب هنگام خوردن یا لمس یک ماده حساسیت‌زا که باعث تورم پوست می‌شود، ظاهر می‌شوند. مانند پسوریازیس، کهیر می‌تواند در اثر استرس و برخی از انواع عفونت‌ها ایجاد شود. اما بسیاری از افراد هرگز علت آن را پیدا نمی‌کنند.

ممکن است کهیر را به عنوان برآمدگی‌های متورم در نظر بگیرید، اما می‌توانند لکه‌های قرمز بزرگی نیز باشند. به همین دلیل است که برخی افراد کهیر را با پسوریازیس اشتباه می‌گیرند. هر دو می‌توانند بیماری‌های طولانی‌مدتی باشند و عوارض عاطفی ایجاد کنند.

درمان بسیار متفاوت است. کهیر اغلب با آنتی‌هیستامین‌ها قابل درمان است، که مواد شیمیایی عامل واکنش را متوقف می‌کنند.

آکنه

آکنه اغلب با مسدود شدن منافذ پوست شروع می‌شود. جوش‌های سرسیاه، سرسفید و کورک معمولاً روی صورت و گاهی اوقات پشت و سینه ایجاد می‌شوند.

وقتی باکتری‌ها با بقایای به دام افتاده مخلوط می‌شوند و تکثیر می‌شوند، جوش‌ها می‌توانند از التهاب قرمز شوند. این می‌تواند با پسوریازیس خالدار ، لکه‌های قرمز ملتهب، معمولاً روی تنه و اندام‌ها، اشتباه گرفته شود.

آکنه‌ای که به جوش‌های چرکی یا کیست‌های عمیق تبدیل می‌شود، می‌تواند شبیه نوع دیگری از پسوریازیس باشد: پسوریازیس پوسچولار . این نوع پسوریازیس به خاطر تاول‌های چرکی‌اش شناخته می‌شود. برخلاف آکنه، پسوریازیس پوسچولار اغلب روی دست‌ها و پاها اتفاق می‌افتد و می‌تواند در کل بدن پخش شود. این یک بیماری جدی پزشکی است که نیاز به توجه سریع دارد.

آکنه، مانند پسوریازیس، می‌تواند در ژن‌های شما باشد. گاهی اوقات، استرس می‌تواند آکنه را تحریک کند، اما این به دلایلی متفاوت از پسوریازیس است. استرس می‌تواند هورمون‌هایی به نام آندروژن‌ها را تقویت کند که باعث تولید بیشتر چربی و مسدود شدن منافذ پوست می‌شوند.

آکنه روزاسه

قبلاً تصور می‌شد که روزاسه نوعی آکنه است زیرا باعث قرمزی مویرگ‌های قابل مشاهده و جوش‌های چرکی روی صورت می‌شود. لکه‌های قرمز آن را می‌توان با پسوریازیس (و همچنین سایر بیماری‌های پوستی) اشتباه گرفت، اما این دو ارتباطی با هم ندارند.

یکی از نشانه‌های بیماری روزاسه این است که می‌تواند به مرور زمان بدتر شود، در برخی موارد پوست بینی را ضخیم‌تر کرده و آن را بزرگتر نشان دهد. مشخص نیست که چرا برخی افراد به روزاسه مبتلا می‌شوند و برخی دیگر نمی‌شوند. اما این بیماری معمولاً در خانواده‌ها ارثی است.

پسوریازیس و روزاسه برخی محرک‌ها، از جمله تغییرات خاص آب و هوا و استرس را به اشتراک می‌گذارند. اما روزاسه محرک‌های منحصر به فردی نیز دارد: نوشیدنی‌های گرم، غذاهای تند، شراب قرمز و آفتاب.