زندگی با آریتمی: نکاتی برای مدیریت اختلال ریتم قلب شما

آریتمی چیست؟

آریتمی ضربان قلب نامنظم است. این بدان معناست که قلب شما از ریتم معمول خود خارج شده است. حدود ۱.۵ تا ۵ درصد از افراد مبتلا به آریتمی هستند.

ممکن است احساس کنید قلب شما یک ضربان را جا انداخته، یک ضربان اضافه کرده یا “بلرزد”. ممکن است احساس کنید که خیلی سریع (که پزشکان آن را تاکی کاردی می‌نامند) یا خیلی آهسته (برادی کاردی) می‌تپد. یا ممکن است متوجه چیزی نشوید.

آریتمی‌ها می‌توانند یک وضعیت اورژانسی یا بی‌ضرر باشند. اگر احساس کردید اتفاق غیرعادی در ضربان قلبتان می‌افتد، فوراً به پزشک مراجعه کنید تا پزشکان بتوانند علت آن را تشخیص دهند و در مورد آن چه کاری باید انجام دهید.

آریتمی در مقابل دیس ریتمی

ممکن است وقتی افراد در مورد این بیماری می‌نویسند و صحبت می‌کنند، این دو اصطلاح را به جای هم ببینید یا بشنوید، اما هیچ تفاوتی بین آنها وجود ندارد. هر دو اصطلاح به یک معنی هستند و به ضربان قلب غیرطبیعی یا نامنظم اشاره دارند.

ضربان قلب طبیعی چقدر است؟

محدوده‌ای از ضربان قلب در حالت استراحت وجود دارد که طبیعی و سالم در نظر گرفته می‌شود. برای اکثر بزرگسالان، ۶۰ تا ۱۰۰ ضربه در دقیقه طبیعی است، اگرچه برخی از ورزشکاران می‌توانند ضربان قلبشان تا ۴۰ ضربه در دقیقه هم برسد. از سوی دیگر، حداکثر ضربان قلب طبیعی – یا اینکه قلب شما وقتی بیشترین سرعت را دارد چقدر سریع می‌زند – معمولاً ۲۲۰ منهای سن شما به سال است.

ریتم طبیعی قلب شما باید مانند یک طبل ثابت، یک “لپ-دو-پ” مداوم، صدا یا احساس شود. اگر ریتم نامنظمی دارید، ممکن است احساس کنید که قلب شما در حال لرزیدن یا تپیدن است.

علائم آریتمی

آریتمی می‌تواند خاموش باشد، به این معنی که شما هیچ علامتی را متوجه نمی‌شوید. پزشک شما ممکن است در طول معاینه فیزیکی، ضربان قلب نامنظم را تشخیص دهد .

اگر علائمی دارید، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تپش قلب (احساس ضربان قلب نامنظم، لرزش یا «دمدمی مزاج بودن»)
• تپش در قفسه سینه
• سرگیجه یا احساس سبکی سر
• غش کردن
• تنگی نفس
• درد یا گرفتگی قفسه سینه
• ضعف یا خستگی (احساس خستگی شدید)
• اضطراب
• تاری دید
• عرق کردن
• ضربان قلب سریع
• ضربان قلب آهسته

علل آریتمی

حتی اگر قلب شما سالم باشد، ممکن است آریتمی داشته باشید. موارد زیر می‌تواند از علل ضربان قلب نامنظم باشد:

• بیماری قلبی
• تعادل نامناسب الکترولیت‌ها (مانند سدیم یا پتاسیم) در خون شما
• آسیب یا تغییراتی در قلب مانند کاهش جریان خون یا سفتی بافت قلب
• روند بهبودی پس از جراحی قلب
• عفونت یا تب
• برخی داروها، از جمله داروهای ضد افسردگی، ضد احتقان و داروهای فشار خون بالا
• مشکلات مربوط به سیگنال‌های الکتریکی در قلب شما
• احساسات شدید، استرس یا غافلگیری
• چیزهایی در زندگی روزمره شما مانند الکل، تنباکو، کافئین یا ورزش
• دیابت
• فشار خون بالا
• ابتلا به کووید 19
• آپنه خواب
• مشکلات غده تیروئید شما
• اضطراب
• کاردیومیوپاتی 
• تغییرات در سطح هورمون‌ها

انواع آریتمی

آریتمی‌ها بر اساس محل وقوع طبقه‌بندی می‌شوند. اگر در بطن‌ها، حفره‌های پایینی قلب شما شروع شوند، بطنی نامیده می‌شوند. وقتی در دهلیزها، حفره‌های بالایی، شروع شوند، فوق بطنی نامیده می‌شوند.

پزشکان همچنین آنها را بر اساس چگونگی تأثیرشان بر ضربان قلب در حالت استراحت گروه‌بندی می‌کنند. برادی‌کاردی به ضربان قلب آهسته با کمتر از ۶۰ ضربه در دقیقه و تاکی‌کاردی به ضربان قلب سریع با بیش از ۱۰۰ ضربه در دقیقه گفته می‌شود.

آریتمی‌های فوق بطنی

آریتمی‌های فوق بطنی شامل موارد زیر است:

• انقباضات زودرس دهلیزی. اینها ضربان‌های اضافی اولیه هستند. آنها بی‌ضرر هستند و عموماً نیازی به درمان ندارند.
• فیبریلاسیون دهلیزی (AFib). حفره‌های بالایی قلب شما به شکلی غیرمعمول منقبض می‌شوند. قلب شما ممکن است بیش از ۴۰۰ بار در دقیقه بتپد.
• فلوتر دهلیزی. این آریتمی معمولاً منظم‌تر و منظم‌تر از فیبریلاسیون دهلیزی (AFib) است. این اتفاق اغلب در افرادی که بیماری قلبی دارند و در هفته اول پس از جراحی قلب رخ می‌دهد. اغلب به فیبریلاسیون دهلیزی (AFib) تغییر می‌کند.
• تاکی‌کاردی فوق بطنی حمله‌ای (PSVT). این یک ضربان قلب سریع است که معمولاً ریتم منظمی دارد. ناگهان شروع و پایان می‌یابد.
• تاکی کاردی مسیر فرعی. به دلیل وجود یک مسیر اضافی بین حفره‌های بالایی و پایینی قلب، ممکن است ضربان قلب سریعی داشته باشید. آن را به عنوان یک مسیر اضافی در مسیر خانه، علاوه بر مسیر معمول خود، در نظر بگیرید. وقتی این اتفاق در قلب شما می‌افتد، می‌تواند باعث ریتم تند شود.
• تاکی‌کاردی بازگشتی گره AV (AVNRT). این حالت ناشی از یک مسیر اضافی از طریق بخشی از قلب شما به نام گره AV است. این حالت می‌تواند باعث تپش قلب، غش یا نارسایی قلبی شود.

آریتمی‌های بطنی

آریتمی‌های بطنی شامل موارد زیر است:

• انقباضات زودرس بطنی (PVCs). این‌ها از جمله شایع‌ترین آریتمی‌ها هستند. آن‌ها «ضربان قلب جا افتاده» هستند که بسیاری از ما گاهی اوقات احساس می‌کنیم.
• تاکی‌کاردی بطنی (V-tach). این یک ریتم سریع قلب است که از حفره‌های پایینی قلب شما شروع می‌شود. از آنجا که قلب شما خیلی سریع می‌زند، نمی‌تواند با خون کافی پر شود. این می‌تواند یک آریتمی جدی باشد، به خصوص در افرادی که بیماری قلبی دارند و ممکن است با علائم دیگری مرتبط باشد.
• فیبریلاسیون بطنی (V-fib). این اتفاق زمانی می‌افتد که حفره‌های پایینی قلب شما می‌لرزند و نمی‌توانند منقبض شوند یا خون را به بقیه بدن پمپاژ کنند. این یک اورژانس پزشکی است که باید در اسرع وقت با احیای قلبی ریوی (CPR) و دفیبریلاسیون (defibrillation) درمان شود.
• سندرم QT طولانی. انقباض و آزاد شدن دهلیزهای پایینی قلب شما خیلی طول می‌کشد. این ممکن است باعث مشکلات ریتم خطرناک و مرگ شود.

برادی‌آریتمی‌ها

این نوع آریتمی به ریتم کند قلب اشاره دارد که می‌تواند ناشی از اختلالات سیستم الکتریکی قلب یا برخی داروها باشد. این ممکن است باعث شود که شما بیهوش شوید یا احساس کنید که می‌خواهید بخوابید. انواع برادی‌آریتمی عبارتند از:

• اختلال عملکرد گره سینوسی. این مشکل ناشی از مشکلی در گره سینوسی شما است که ضربان‌ساز طبیعی قلب شما محسوب می‌شود.
• انسداد قلبی. این اتفاق زمانی می‌افتد که در ایمپالس‌های الکتریکی که از گره سینوسی قلب شما به حفره‌های پایینی آن می‌روند، تأخیر یا انسداد وجود داشته باشد.

عوامل خطر آریتمی

مواردی که ممکن است احتمال ابتلا به آریتمی را در شما افزایش دهند عبارتند از:

• سن. با افزایش سن، احتمال ابتلا افزایش می‌یابد.
• ژن‌ها. اگر یکی از بستگان نزدیک شما آریتمی داشته باشد، احتمال ابتلای شما بیشتر است. برخی از انواع بیماری‌های قلبی نیز می‌توانند در خانواده‌ها ارثی باشند.
• سبک زندگی. الکل، دخانیات و داروهای تفریحی می‌توانند خطر ابتلا را افزایش دهند.
• شرایط پزشکی. فشار خون بالا، دیابت، قند خون پایین، چاقی، آپنه خواب، اضطراب، اختلالات تیروئید، بیماری ریه و اختلالات خودایمنی از جمله شرایطی هستند که ممکن است باعث مشکلات ریتم قلب شوند.
• محیط زیست. چیزهایی که در دنیای اطراف شما وجود دارد، مانند آلودگی هوا، می‌توانند احتمال آریتمی را افزایش دهند.
• بیماری قلبی. اگر با بیماری قلبی متولد شده‌اید یا در گذشته مشکلات قلبی دیگری داشته‌اید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آریتمی هستید.
• درمان‌های قبلی برای بیماری قلبی. اگر در گذشته جراحی یا درمان‌های دیگری برای بیماری قلبی انجام داده باشید، احتمال ابتلا به آریتمی در شما بیشتر است.

تشخیص آریتمی

اگر ضربان قلب نامنظم دارید، پزشک با انجام معاینه فیزیکی شروع به بررسی مشکل خواهد کرد. آنها نبض شما را می‌گیرند و به صدای قلب شما گوش می‌دهند.

سپس، برای تشخیص آریتمی یا یافتن علت آن، پزشکان از آزمایش‌ها و تجهیزاتی مانند موارد زیر استفاده می‌کنند:

• نوار قلب (EKG). الکتروکاردیوگرام (که EKG یا ECG نامیده می‌شود) فعالیت الکتریکی قلب شما را ثبت می‌کند. برای این آزمایش سریع و بدون درد، که در مطب پزشک انجام می‌شود، شما الکترودهای کوچکی را روی سینه، بازوها و پاهای خود قرار می‌دهید.
• مانیتور هولتر. این یک EKG قابل حمل (که به آن “الکتروکاردیوگرام سرپایی” یا ECG نیز گفته می‌شود) تقریباً به اندازه یک کارت پستال یا دوربین دیجیتال است که به مدت ۱-۲ روز یا حداکثر ۲ هفته از آن استفاده خواهید کرد. این آزمایش حرکت سیگنال‌های الکتریکی یا امواج را در قلب شما اندازه‌گیری می‌کند. این سیگنال‌ها به قلب شما می‌گویند که منقبض شود (فشار بیاورد) و خون را پمپاژ کند. الکترودهایی به پوست شما چسبانده می‌شوند. این آزمایش بدون درد است، اگرچه برخی از افراد به دلیل چسبی که برای اتصال الکترودها به قفسه سینه استفاده می‌شود، دچار سوزش خفیف پوست می‌شوند. در حالی که الکترودها را به تن دارید، می‌توانید همه کارها را انجام دهید، به جز دوش گرفتن یا حمام کردن. پس از دوره آزمایش، دوباره به پزشک خود مراجعه خواهید کرد. آنها اطلاعات را دانلود می‌کنند.
• مانیتور رویداد . اگر علائم شما اغلب اتفاق نمی‌افتد، پزشک ممکن است به شما پیشنهاد دهد که یکی از این دستگاه‌ها را، معمولاً به مدت حدود یک ماه، استفاده کنید. وقتی دکمه‌ای را فشار می‌دهید، فعالیت الکتریکی قلب شما را برای چند دقیقه ثبت و ذخیره می‌کند. سعی کنید وقتی متوجه علائم شدید، آن را اندازه‌گیری کنید. پزشک شما نتایج را تفسیر خواهد کرد.
• دستگاه ثبت‌کننده حلقه قابل کاشت. پزشک این دستگاه را زیر پوست شما قرار می‌دهد و به طور مداوم فعالیت الکتریکی قلب شما را ثبت می‌کند. این دستگاه می‌تواند اطلاعات را به مطب پزشک شما ارسال کند.
• تست استرس. انواع مختلفی از تست‌های استرس وجود دارد. هدف این است که بررسی شود قلب شما قبل از بروز مشکل ریتم یا عدم دریافت خون کافی، چه مقدار استرس را می‌تواند مدیریت کند. برای رایج‌ترین نوع تست استرس، شما روی تردمیل راه می‌روید یا روی دوچرخه ثابت پدال می‌زنید، در حالی که نوار قلب (EKG) شما گرفته می‌شود و ضربان قلب و فشار خون شما کنترل می‌شود. تکنسین‌ها به آرامی سطح شدت ورزش شما را افزایش می‌دهند.
• آزمایش‌های تصویربرداری.  پزشک شما ممکن است از سی‌تی‌اسکن یا ام‌آر‌آی قلب برای جستجوی علائم فیزیکی مختلف که به آریتمی اشاره دارند، استفاده کند. این آزمایش‌های تصویری می‌توانند به آنها اجازه دهند ساختار حفره‌های قلب شما را بررسی کنند، ببینند قلب شما چقدر خوب کار می‌کند، بافت اسکار در عضله پیدا کنند و شریان‌های شما را بررسی کنند.
• اکوکاردیوگرام. این آزمایش با استفاده از سونوگرافی، عضله و دریچه‌های قلب شما را بررسی می‌کند.
• کاتتریزاسیون قلبی. پزشک شما یک لوله بلند و نازک به نام کاتتر را وارد رگ خونی در بازو یا پای شما می‌کند. آنها با کمک یک دستگاه مخصوص اشعه ایکس، آن را به قلب شما هدایت می‌کنند. سپس، از طریق کاتتر، ماده حاجب تزریق می‌کنند تا به تهیه فیلم‌های اشعه ایکس از دریچه‌های قلب، شریان‌های کرونری و حفره‌های قلب شما کمک کنند.
• مطالعه الکتروفیزیولوژی. این آزمایش فعالیت‌ها و مسیرهای الکتریکی قلب شما را ثبت می‌کند. این آزمایش می‌تواند به شما در یافتن علت مشکلات ریتم قلب و یافتن بهترین درمان برای شما کمک کند. در طول آزمایش، پزشک شما با خیال راحت ریتم غیرمعمول قلب شما را تحریک می‌کند. سپس، ممکن است داروهایی به شما بدهد تا ببیند کدام یک آن را به بهترین شکل کنترل می‌کند یا اینکه برای درمان آن به چه روش یا وسیله‌ای نیاز دارید.
• آزمایش شیب میز سر به بالا. پزشکان از این آزمایش برای تشخیص علت غش کردن استفاده می‌کنند. این آزمایش تفاوت ضربان قلب و فشار خون را هنگام ایستادن و دراز کشیدن اندازه‌گیری می‌کند. این آزمایش را در آزمایشگاه انجام خواهید داد. در حالی که نوار قلب (EKG) از شما گرفته می‌شود، روی برانکارد دراز می‌کشید و در زوایای مختلف کج می‌شوید و متخصصان فشار خون و سطح اکسیژن شما را بررسی می‌کنند. این آزمایش نشان می‌دهد که آیا علائم غش کردن به دلیل سیستم الکتریکی، سیستم عصبی یا سیستم عروقی شما است یا خیر.

پزشک ممکن است شما را برای تأیید تشخیص آریتمی به یک متخصص الکتروفیزیولوژی، متخصص قلب و عروق که در درمان اختلالات ریتم قلب تخصص دارد، ارجاع دهد.

درمان آریتمی

درمان به نوع آریتمی شما بستگی دارد. پزشک ممکن است یک یا چند مورد از این موارد را توصیه کند.

داروها

داروهایی که ریتم نامنظم قلب را درمان می‌کنند عبارتند از:

• آدنوزین (آدنوکارد)
• آتروپین (آتروپن)
• مسدودکننده‌های بتا
• مسدودکننده‌های کانال کلسیم
• دیگوکسین (دیجیتک، دیگوکس، لانوکسین)
• مسدودکننده‌های کانال پتاسیم
• مسدودکننده‌های کانال سدیم

مانورهای واگ

این تکنیک‌ها با تأثیر بر عصب واگ، که به کنترل ضربان قلب کمک می‌کند، بدن شما را به آرامش تحریک می‌کنند. پزشک ممکن است موارد زیر را به شما توصیه کند:

• سرفه یا عق زدن
• نفس خود را حبس کنید و به سمت پایین خم شوید (مانور والسالوا)
• دراز بکش.
• یک حوله سرد و مرطوب روی صورت خود قرار دهید

کاردیوورژن الکتریکی

اگر داروها نتوانند ریتم نامنظم قلب (مانند فیبریلاسیون دهلیزی) را کنترل کنند، ممکن است به کاردیوورژن نیاز داشته باشید . برای این کار، به شما یک آرامبخش داده می‌شود تا در طول عمل خواب باشید. سپس، پزشک شما یک شوک الکتریکی به دیواره قفسه سینه شما می‌فرستد تا ریتم منظم قلب شما را تحریک کند.

ضربان ساز

این دستگاه تکانه‌های الکتریکی کوچکی را به عضله قلب شما می‌فرستد تا ضربان قلب را در حالت ایمن نگه دارد. این دستگاه شامل یک مولد پالس (که باتری و یک کامپیوتر کوچک را در خود جای داده است) و سیم‌هایی است که تکانه‌ها را به عضله قلب می‌فرستند.

دفیبریلاتور قلبی قابل کاشت (ICD)

پزشکان عمدتاً از ICDها برای درمان تاکی‌کاردی بطنی و فیبریلاسیون بطنی، دو ریتم قلبی تهدیدکننده زندگی، استفاده می‌کنند.

آی سی دیاین دستگاه به طور مداوم ریتم قلب شما را ردیابی می‌کند. وقتی ریتم بسیار سریع و غیرمعمولی را تشخیص می‌دهد، یک شوک الکتریکی به عضله قلب وارد می‌کند تا دوباره با ریتم منظم بتپد. ICD دو بخش دارد: لیدها و یک مولد پالس. لیدها از سیم‌ها و حسگرهایی تشکیل شده‌اند که ریتم قلب را کنترل می‌کنند و انرژی مورد استفاده برای ضربان‌سازی یا دفیبریلاسیون را تأمین می‌کنند. ژنراتور، باتری و یک کامپیوتر کوچک را در خود جای داده است. انرژی تا زمان نیاز در باتری ذخیره می‌شود. کامپیوتر اطلاعات را از لیدها دریافت می‌کند تا نحوه ضربان قلب را تعیین کند.

پزشک شما ICD را طوری برنامه‌ریزی می‌کند که شامل یک یا همه عملکردهای زیر باشد:

• ضربان‌سازی ضد تاکی‌کاردی (ATP). مجموعه‌ای از تکانه‌های الکتریکی کوچک به عضله قلب، ضربان و ریتم منظم را بازیابی می‌کند.
• کاردیوورژن. ممکن است همزمان با ضربان قلب، یک شوک کم‌انرژی دریافت کنید تا ریتم منظم قلب بازیابی شود.
• دفیبریلاسیون: وقتی ضربان قلب شما به طرز خطرناکی سریع یا نامنظم است، عضله قلب شما شوکی با انرژی بالاتر دریافت می‌کند تا ریتم منظم خود را بازیابد.
• ضربان‌ساز ضد برادی‌کاردی. بسیاری از دستگاه‌های ICD در صورت کند شدن بیش از حد ریتم قلب، ضربان‌ساز پشتیبان ارائه می‌دهند تا ریتم قلب حفظ شود.

انواع مختلفی از ICD وجود دارد، از جمله:

• ICD تک حفره‌ای. یک لید به بطن راست متصل می‌شود. در صورت نیاز، انرژی به بطن منتقل می‌شود تا ریتم طبیعی قلب را بازیابی کند.
• ICD دو حفره‌ای. لیدها به دهلیز راست و بطن راست متصل می‌شوند. انرژی می‌تواند به دهلیز راست و سپس به بطن راست منتقل شود، که به ضربان قلب شما در یک توالی طبیعی کمک می‌کند.

پزشک شما تعیین خواهد کرد که کدام نوع ICD برای شما مناسب‌تر است. قبل از کاشت ICD، از پزشک خود بپرسید که چه داروهایی می‌توانید مصرف کنید. پزشک شماممکن است از شما بخواهد که قبل از عمل، مصرف برخی داروها را متوقف کنید. شما دستورالعمل‌های خاصی دریافت خواهید کرد.

بعد از کاشت، ممکن است متوجه شوک کم انرژی نشوید. یا ممکن است مانند لرزش در قفسه سینه احساس شود. شوک پرانرژی فقط یک ثانیه طول می‌کشد، اما می‌تواند دردناک باشد. برخی افراد می‌گویند احساسی مانند ضربه زدن با چوب بیسبال یا لگد زدن اسب دارند. اکثر افراد آن را بیشتر در پشت خود نسبت به قفسه سینه احساس می‌کنند. اگر شوکی احساس کردید، بنشینید یا دراز بکشید زیرا ممکن است از حال بروید.

با پزشک خود در مورد اقدامات لازم در صورت بروز شوک صحبت کنید. اگر دچار شوک شدید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

ضربان‌سازها و دفیبریلاتورهای دو بطنی (BV)

این نوع دستگاه‌های قابل کاشت که با نام درمان هماهنگ‌سازی مجدد قلبی (CRT) نیز شناخته می‌شوند، به همگام‌سازی انقباضات قلب شما کمک می‌کنند تا سمت چپ و راست حفره‌های پایینی قلب با هم پمپاژ کنند و خون غنی از اکسیژن را به بدن شما برسانند. این دستگاه‌ها از سه سیم رابط و یک مولد پالس تشکیل شده‌اند که شامل یک باتری و یک کامپیوتر کوچک است.

وقتی ضربان‌ساز ریتم غیرطبیعی را تشخیص می‌دهد، پالس‌های الکتریکی را از طریق حفره‌های قلب شما ارسال می‌کند تا انقباضات را هماهنگ کند. سیگنال‌های الکتریکی بدون درد هستند و اکثر افراد حتی این هماهنگی را احساس نمی‌کنند.

ابلیشن با کاتتر

این روش را به عنوان سیم‌کشی مجدد برای رفع مشکل الکتریکی در قلب خود در نظر بگیرید.

پزشک شما یک کاتتر را از طریق پای شما وارد می‌کند. این کاتتر انرژی الکتریکی با فرکانس بالا را به ناحیه کوچکی در قلب شما که باعث ریتم غیرمعمول می‌شود، منتقل می‌کند. این انرژی مسیر ریتم غیرمعمول را “قطع” می‌کند.

پزشکان از ابلیشن برای درمان اکثر حملات تاکی‌کاردی فوق بطنی (PSVT)، فلوتر دهلیزی، فیبریلاسیون دهلیزی و برخی از تاکی‌کاردی‌های دهلیزی و بطنی استفاده می‌کنند.

ایزولاسیون ورید ریوی

این نوع کاتتر ابلیشن با هدف قرار دادن رگ‌های ریوی شما که خون غنی از اکسیژن را به قلب شما می‌آورند، آریتمی‌ها را درمان می‌کند. این رگ‌ها محل شروع سیگنال‌های الکتریکی غیرطبیعی هستند که باعث ریتم نامنظم قلب می‌شوند.

ایزولاسیون ورید ریوی از دماهای بسیار گرم یا بسیار سرد برای ایجاد بافت اسکار در داخل این وریدها استفاده می‌کند که مانع از رسیدن سیگنال‌های الکتریکی معیوب به قلب شما می‌شود. این درمان می‌تواند به دو روش انجام شود:

• ابلیشن رادیوفرکانسی.  این روش رایج‌تر از گرمای امواج رادیویی برای تخریب نواحی بافتی هدف استفاده می‌کند.
• کرایوابلیشن.  این روش از دماهای بسیار پایین برای منجمد کردن و از بین بردن بافت‌های خاص استفاده می‌کند.

جراحی قلب

چند گزینه درمانی جراحی وجود دارد:

• جراحی بای‌پس عروق کرونر. این جراحی به بهبود جریان خون به قلب شما کمک می‌کند. این روش در صورت گرفتگی یا انسداد نسبی شریان، مسیر جدیدی برای رسیدن خون به قلب ایجاد می‌کند . یک رگ خونی سالم از قفسه سینه یا پا به زیر شریان مسدود شده متصل می‌شود تا یک مسیر جدید باز شود.
• ترمیم یا تعویض دریچه میترال. این گزینه یا مشکلات مربوط به این دریچه خاص را که بین حفره‌های چپ قلب قرار دارد، ترمیم می‌کند یا آن را با یک دریچه مکانیکی یا دریچه‌ای ساخته شده از بافت قلب گاو، خوک یا انسان جایگزین می‌کند.
• روش هزارتو. در طول این روش، جراح شما یک سری یا “هزارتو” از برش‌ها را در حفره‌های بالایی قلب شما ایجاد می‌کند. هدف این است که تکانه‌های الکتریکی قلب شما فقط در مسیرهای خاصی حفظ شوند. برخی از افراد پس از آن به ضربان‌ساز نیاز دارند. روش هزارتو اغلب همراه با جراحی بای‌پس عروق کرونر و ترمیم یا تعویض دریچه میترال انجام می‌شود. 

سبک زندگی و درمان‌های جایگزین

در کنار درمان‌های پزشکی مختلف، پزشک شما ممکن است تغییرات سبک زندگی و تکنیک‌هایی را برای حفظ سلامت قلب و کمک به مدیریت آریتمی‌ها پیشنهاد کند.

• آنچه می‌خورید را تغییر دهید.  غذاهای سالم برای قلب مانند میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل را بیشتر مصرف کنید و در عین حال نمک و چربی‌های جامد را محدود کنید. همچنین ممکن است بخواهید کافئین را محدود کنید زیرا می‌تواند ضربان قلب شما را تسریع کند.
• مرتباً ورزش کنید . حداقل 30 دقیقه در روز ورزش کنید. این می‌تواند به شما در حفظ وزن سالم و جلوگیری از چاقی کمک کند، که می‌تواند احتمال ابتلا به بیماری قلبی را افزایش دهد.
• در حد اعتدال بنوشید.  سعی کنید مصرف الکل را کاهش دهید یا قطع کنید، زیرا الکل می‌تواند فشار خون شما را افزایش دهد. میزان مصرف متعادل برای زنان در هر سنی و مردان بالای ۶۵ سال، حداکثر یک نوشیدنی در روز و برای مردان ۶۵ سال و کمتر، حداکثر دو نوشیدنی در روز است.
• کلسترول و فشار خون خود را کنترل کنید . عادات خود را تغییر دهید و داروهای تجویز شده را مصرف کنید تا سطح کلسترول و فشار خون شما در حد مطلوب باقی بماند.
• سیگار کشیدن را ترک کنید.  نیکوتین موجود در تنباکو می‌تواند ضربان قلب و فشار خون شما را افزایش دهد. در مورد راهکارهای ترک این عادت با پزشک خود صحبت کنید.
• استرس را محدود کنید. مدیریت استرس همچنین می‌تواند به کاهش احتمال ضربان قلب نامنظم یا جلوگیری از وقوع آن به طور کلی کمک کند. برخی از تکنیک‌های تسکین استرس برای آریتمی شامل یوگا، مدیتیشن، تمرینات تنفسی و طب سوزنی است.

عوارض آریتمی

بدون درمان، ریتم نامنظم قلب می‌تواند مشکلات خطرناکی مانند موارد زیر را ایجاد کند:

• بیماری آلزایمر و زوال عقل. این اختلالات شناختی ممکن است به این دلیل رخ دهند که مغز شما به مرور زمان خون کافی دریافت نمی‌کند.
• نارسایی قلبی. قلب شما ممکن است پس از آریتمی‌های مکرر، آنطور که باید، خون را پمپاژ نکند.
• سکته مغزی. خونی که در دهلیزهای قلب شما باقی می‌ماند می‌تواند لخته شود. اگر لخته به مغز شما منتقل شود، ممکن است باعث سکته مغزی شود.
• ایست قلبی. فیبریلاسیون دهلیزی می‌تواند باعث ایست قلبی شود.

نگرانی‌های رانندگی ایمن

اگر آریتمی داشته باشید، ممکن است پشت فرمان غش کنید. این می‌تواند شما، سایر رانندگان، عابران پیاده و اموال را در معرض خطر بزرگی قرار دهد.

برای اینکه پزشک تشخیص دهد آیا می‌توانید با خیال راحت رانندگی کنید یا خیر، موارد زیر را در نظر خواهد گرفت:

• چه نوع آریتمی دارید؟
• وضعیت شما چقدر وخیم است
• درمانی که برای آن دریافت می‌کنید (در صورت وجود)
• هر چند وقت یکبار علائم دارید و چقدر جدی هستند

اگر هیچ علامتی ندارید و هیچ مشکل جدی در ریتم قلب نداشته‌اید، باید بتوانید مثل همیشه رانندگی کنید. اگر داروها آریتمی شما را تحت کنترل نگه دارند، پزشک ممکن است به شما چراغ سبز برای رانندگی نیز بدهد.

علاوه بر داروهایی که به تنظیم ریتم قلب شما کمک می‌کنند، ممکن است دو درمان دیگر نیز داشته باشید. هر دوی این درمان‌ها شما را برای مدتی از کنترل اوضاع دور نگه می‌دارند:

ابلیشن: این درمان معمولاً شما را به مدت حدود یک هفته به صندلی مسافر محدود می‌کند. بسته به سابقه پزشکی شما، ممکن است مدت بیشتری در آنجا بمانید.

دفیبریلاتور قلبی قابل کاشت: معمولاً پس از قرار دادن ICD، از شما خواسته می‌شود که به مدت یک هفته رانندگی نکنید. اگر پس از غش کردن یا زنده ماندن از ایست قلبی، ICD قرار دهید، ممکن است مجبور شوید چند ماه صبر کنید تا دوباره پشت فرمان بنشینید.

اگر ICD دارید، به هیچ وجه نمی‌توانید رانندگی تجاری (مانند رانندگی با کامیون تحویل بار یا تاکسی) انجام دهید.

پیشگیری از آریتمی

شما همیشه نمی‌توانید از آریتمی جلوگیری کنید. معاینات منظم با پزشک می‌تواند به شما در جلوگیری از مشکلات بیشتر ریتم قلب کمک کند. مطمئن شوید که آنها از تمام داروهایی که مصرف می‌کنید مطلع هستند. برخی از داروهای سرماخوردگی و سرفه می‌توانند باعث آریتمی شوند، بنابراین قبل از استفاده از آنها با پزشک خود صحبت کنید.

آنها همچنین ممکن است برخی تغییرات در سبک زندگی را توصیه کنند:

• رژیم غذایی سالمی داشته باشید. مقدار زیادی میوه و سبزیجات، ماهی و پروتئین‌های گیاهی مصرف کنید. از چربی‌های اشباع و ترانس پرهیز کنید.
• کلسترول و فشار خون را تحت کنترل داشته باشید.
• سیگار نکشید.
• وزن سالم خود را حفظ کنید.
• مرتباً ورزش کنید.
• استرس را مدیریت کنید.
• مصرف الکل و کافئین را محدود کنید.

نکات مهم در مورد آریتمی

اگر متوجه ضربان قلب نامنظم یا سایر علائم آریتمی شدید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. برخی از آریتمی‌ها جدی‌تر از سایرین هستند و این بیماری می‌تواند علل مختلفی داشته باشد. در مورد سبک زندگی و سایر شرایط سلامتی خود با پزشک خود صادق و روراست باشید تا بتوانید درمانی را که برای شما مناسب است، پیدا کنید.

سوالات متداول در مورد آریتمی

چهار مورد از علائم آریتمی چیست؟

گاهی اوقات، آریتمی‌های قلبی ممکن است «خاموش» باشند و هیچ علامتی ایجاد نکنند. با این حال، وقتی این اتفاق می‌افتد، چهار نشانه رایج که باید به دنبال آنها باشید عبارتند از:

• درد یا ناراحتی قفسه سینه
• تنگی نفس یا مشکل در تنفس
• اضطراب
• سرگیجه، سبکی سر یا غش

آیا آریتمی تهدید کننده زندگی است؟

ریتم‌های نامنظم قلب ممکن است بی‌ضرر باشند، اما انواعی از آن – مانند تاکی‌کاردی بطنی و فیبریلاسیون بطنی – وجود دارند که می‌توانند تهدیدکننده زندگی باشند. 

آریتمی‌ها همچنین می‌توانند به مغز شما آسیب برسانند، قلب شما را ضعیف کنند یا اگر مانع از پمپاژ خون کافی توسط قلب به بدن شوند، به سایر اندام‌های شما آسیب برسانند. این می‌تواند منجر به شرایط تهدیدکننده زندگی مانند سکته مغزی، نارسایی قلبی یا حمله قلبی شود.

علائم بد آریتمی چیست؟

اگرچه علائم آریتمی می‌تواند متفاوت باشد و می‌تواند ناشی از استرس، کافئین یا دلایل دیگر باشد، اما چند علامت جدی وجود دارد که باید به طور خاص مراقب آنها باشید.

اگر اغلب موارد زیر را تجربه می‌کنید، بهتر است با پزشک خود صحبت کنید:

• احساس ضعف و بی‌حالی
• سرگیجه 
• تنگی نفس