آنچه در این مطلب خواهید خواند
لبهای شما پوست نازکتری نسبت به اکثر قسمتهای بدن دارند. احتمال ابتلا به ضایعات، آسیب ناشی از آفتاب، تغییر رنگ و سایر بیماریها در آنها بیشتر است. در اینجا برخی از علل لکههای تیرهتر که میتوانند روی لبهای شما ظاهر شوند، آورده شده است. اگر هر یک از این موارد برای شما نگرانکننده است، برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد علت احتمالی آنها، با پزشک خود مشورت کنید.
سندرم لوژیه-هونزیکر
این اختلال پوستی نادر باعث ایجاد لکههای قهوهای مسطح روی لبها و غشاهای مخاطی دهان میشود. دلیل این بیماری هنوز ناشناخته است، اما به نظر نمیرسد ارتباطی با بیماریهای سیستمیک داشته باشد. اگر مشکوک به سندرم لاژیه-هونزیکر هستید، نیازی به مداخله پزشکی نخواهید داشت. اگر از ظاهر این لکههای تیره ناراحت هستید، میتوانید آنها را با لیزر درمانی درمان کنید.
سندرم پوتز-جگرز
این اختلال نادر و ارثی ارتباط شناختهشدهای با سرطان ، از جمله سرطان دستگاه گوارش و پانکراس، دارد . جهش ژنی ناشی از این بیماری مسئول رشد غیرطبیعی سلول است. به همین دلیل است که افراد مبتلا به سندرم پوتز-جگرز اغلب لکههای تیرهای روی لبها و داخل دهان دارند. سایر نواحی شایع عبارتند از چشمها، بینی، دستها، پاها و مقعد.
افراد مبتلا به سندرم پوتز-جگرز اغلب تومورهای خوشخیم معده به نام هامارتوم نیز دارند. این تودهها در صورت عدم رسیدگی میتوانند به مرور زمان بدخیم (سرطانی) شوند. تعدادی درمان برای این بیماری وجود دارد، از جمله:
- آزمایشهای کامل شمارش خون سالانه و معاینه فیزیکی نواحی مستعد سرطان
- برداشتن منظم پولیپهای معده خونریزی دهنده یا بزرگ
- لاپاراتومی یا مداخله جراحی برای یافتن انسداد روده یا خونریزی.
سایر علل لکههای سیاه روی لبها
لکههای تیره روی لبها میتوانند به دلایل بسیار دیگری ظاهر شوند که اغلب مربوط به خشکی یا آسیب آفتاب است. در بیشتر موارد، این لکهها به معنای وجود یک بیماری خطرناک پوستی نیستند و احتمالاً خود به خود از بین میروند. لبهای خود را مرطوب نگه دارید تا از “لب کشاورز” که خشکی مداوم لبها به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آفتاب است، جلوگیری کنید. گاهی اوقات افرادی که لبهای ترک خورده دارند، تمایل دارند پوستههای پوست را گاز بگیرند. انجام این کار ممکن است باعث خونریزی و پوسته پوسته شدن شود که میتواند منجر به رنگدانههای سرسخت در برخی نقاط شود.
اگر لکههای تیره روی لبهای شما ادامه پیدا کرد، یک متخصص پوست معتبر میتواند بررسی دقیقتری انجام دهد تا هرگونه بیماری جدی را رد کند. برخی دیگر از علل لکههای سیاه روی لبها عبارتند از:
تغییر رنگ پوست. ملاسما یک بیماری پوستی شایع است که نواحی در معرض نور خورشید را تحت تأثیر قرار میدهد. این بیماری میتواند باعث ایجاد لکههای خاکستری و قهوهای روی بینی، پیشانی و گونهها شود. کرمهای ضد آفتاب و روشنکننده میتوانند در بیشتر موارد به کاهش این مشکل کمک کنند.
تغییرات هورمونی در دوران بارداری . به همین دلیل است که زنان بیشتر به این مشکل مبتلا میشوند. همچنین میتواند به دلیل داروهای هورمونی مانند قرصهای ضدبارداری یا درمان جایگزینی هورمون باشد. در صورت عدم درمان، تیرگی پوست مرتبط با ملاسما میتواند سالها ادامه داشته باشد.
آسیبهای ناشی از نور خورشید. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اشعه ماوراء بنفش بدون محافظت، عامل بسیاری از مشکلات پوستی است. لکههای ضخیم و زخم شده به نام کراتوزهای اکتینیک، ضایعات پوستی پیشسرطانی هستند که در صورت عدم درمان میتوانند به شکل تهاجمیتری از سرطان پوست تبدیل شوند. اگر فکر میکنید کراتوزهای اکتینیک روی لبهایتان دارید، با پزشک خود صحبت کنید. یک متخصص پوست میتواند با استفاده از درمان با نیتروژن مایع (کرایوتراپی) آنها را تشخیص داده و از بین ببرد.
درمان استاندارد خانگی برای کراتوز اکتینیک شامل داروهای موضعی است. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) استفاده از کرمهای 5-فلوروراسیل (5-FU)، دیکلوفناک سدیم و ایمیکیمود را برای این منظور تأیید کرده است. برای جلوگیری از شعلهور شدن کراتوز اکتینیک، هر روز از کرم ضد آفتاب با SPF 50 استفاده کنید.
اضافه بار آهن. ممکن است باور داشته باشید که چیزی به نام آهن بیش از حد وجود ندارد. اما مقدار زیاد این ماده معدنی میتواند باعث هموکروماتوز شود، اختلالی که در آن آهن در مفاصل و اندامها تجمع مییابد. افراد مبتلا به هموکروماتوز میتوانند دچار تیرگی پوست روی لبها و سایر نقاط شوند. سایر علائم رایج عبارتند از:
- درد مفاصل و شکم
- ضعف و خستگی
- از دست دادن میل جنسی و ناتوانی جنسی
- نارسایی قلب و کبد
- مه حافظه
- دیابت
پزشکان از خونگیری منظم به عنوان روشی برای درمان این بیماری استفاده میکنند.
علائمی که باید به پزشک مراجعه کنید
اگر لکههای سیاه روی لبهایتان باعث ناراحتی شدید یا تغییر در اندازه، رنگ یا بافت آنها شده است، وقت آن رسیده که به پزشک مراجعه کنید. آنها میتوانند علائم را بررسی کرده و در صورت نیاز شما را به متخصص ارجاع دهند.