نمایش اسلاید: فرهنگ لغت تصویری آکنه

۱ / ۱۵

آکنه ولگاریس

آکنه ولگاریس نام پزشکی آکنه معمولی است — وجود جوش‌های سرسیاه، سرسفید و سایر انواع جوش‌ها روی پوست. شایع‌ترین نقاط برای جوش صورت، سینه، شانه‌ها و پشت هستند. اگرچه آکنه خفیف ممکن است با درمان‌های بدون نسخه بهبود یابد، اما انواع شدیدتر آن باید توسط متخصص پوست درمان شود.

۲ / ۱۵

کومدون‌ها

کومدون یا ضایعه آکنه پایه، یک فولیکول مو است که با چربی و سلول‌های مرده پوست مسدود شده است. کومدون‌ها (جمع کومدون) می‌توانند به برآمدگی‌هایی به نام جوش‌های سرسفید و جوش‌های سرسیاه تبدیل شوند. محصولاتی که ممکن است باعث ایجاد کومدون شوند ، “کومدون‌زا” نامیده می‌شوند. لوازم آرایشی که برچسب “غیرکومدون‌زا” دارند، کمتر احتمال دارد منافذ پوست را مسدود کرده و به آکنه کمک کنند.

۳ / ۱۵

جوش‌های سرسیاه

جوش‌های سرسیاه، کومدون‌هایی هستند که در سطح پوست باز هستند. آن‌ها پر از چربی اضافی و سلول‌های مرده پوست هستند. این آلودگی نیست که باعث سیاه شدن کومدون می‌شود. رنگ سیاه ناشی از انعکاس نامنظم نور از فولیکول‌های مسدود شده مو است. جوش‌های سرسیاه اغلب با داروهای بدون نسخه قابل درمان هستند.

۴ / ۱۵

جوش‌های سرسفید

کومدون‌هایی که در سطح پوست بسته می‌مانند، جوش‌های سرسفید نامیده می‌شوند. این اتفاق زمانی می‌افتد که چربی و سلول‌های پوست از باز شدن فولیکول موی مسدود شده جلوگیری می‌کنند. بسیاری از داروهای بدون نسخه که برای درمان جوش‌های سرسیاه استفاده می‌شوند، برای جوش‌های سرسفید نیز مؤثر هستند.

۵ / ۱۵

پاپول‌ها

پاپول‌ها کومدون‌هایی هستند که ملتهب می‌شوند و برآمدگی‌های کوچک قرمز یا صورتی روی پوست ایجاد می‌کنند. این نوع جوش ممکن است به لمس حساس باشد. کندن یا فشار دادن می‌تواند التهاب را بدتر کند و منجر به ایجاد جای زخم شود. تعداد زیاد پاپول‌ها ممکن است نشان دهنده آکنه متوسط ​​تا شدید باشد.

۶ / ۱۵

جوش‌های چرکی

جوش‌های چرکی نوع دیگری از جوش‌های ملتهب هستند. آن‌ها شبیه جوش‌های سرسفید با حلقه‌ای قرمز در اطراف برآمدگی هستند. این برآمدگی معمولاً پر از چرک سفید یا زرد است. از کندن یا فشار دادن جوش‌های چرکی خودداری کنید. کندن آن‌ها می‌تواند باعث ایجاد جای زخم یا لکه‌های تیره روی پوست شود.

۷ / ۱۵

ندول‌ها

ندول‌ها برآمدگی‌های بزرگ و ملتهبی هستند که در لمس سفت به نظر می‌رسند. آن‌ها در اعماق پوست ایجاد می‌شوند و اغلب دردناک هستند. ندول‌ها باید توسط متخصص پوست درمان شوند زیرا می‌توانند جای زخم ایجاد کنند. درمان‌های بدون نسخه ممکن است به اندازه کافی برای از بین بردن آن‌ها قوی نباشند، اما داروهای تجویزی می‌توانند مؤثر باشند.

۸ / ۱۵

کیست‌ها

کیست‌ها ضایعات بزرگ و پر از چرکی هستند که شبیه جوش به نظر می‌رسند. کیست‌ها مانند ندول‌ها می‌توانند دردناک باشند و باید توسط متخصص پوست درمان شوند زیرا می‌توانند جای زخم نیز ایجاد کنند. افرادی که دچار ندول‌ها و کیست‌ها می‌شوند، معمولاً به عنوان افرادی که به آکنه شدید مبتلا هستند، در نظر گرفته می‌شوند.

۹ / ۱۵

آکنه خفیف

اگر کمتر از 20 جوش سرسفید یا سرسیاه، کمتر از 15 برآمدگی ملتهب یا کمتر از 30 ضایعه در کل داشته باشید، آکنه در دسته “خفیف” قرار می‌گیرد. آکنه خفیف معمولاً با داروهای موضعی بدون نسخه درمان می‌شود. ممکن است تا هشت هفته طول بکشد تا بهبود قابل توجهی مشاهده شود.

۱۰ / ۱۵

آکنه متوسط

اگر ۲۰ تا ۱۰۰ جوش سرسفید یا سرسیاه، ۱۵ تا ۵۰ برآمدگی ملتهب یا ۳۰ تا ۱۲۵ ضایعه پوستی در کل دارید، آکنه شما متوسط ​​در نظر گرفته می‌شود. متخصصان پوست معمولاً برای آکنه متوسط ​​تا شدید داروهای تجویزی را توصیه می‌کنند. ممکن است چندین هفته طول بکشد تا بهبودی مشاهده شود و ممکن است آکنه شما قبل از بهبود، بدتر شود.

۱۱ / ۱۵

آکنه ندولوکیستیک شدید

افراد مبتلا به آکنه ندولوسیستیک شدید ، کیست‌ها و ندول‌های ملتهب متعددی دارند. آکنه ممکن است به رنگ قرمز یا بنفش تیره درآید. اغلب جای زخم باقی می‌گذارد. درمان سریع توسط متخصص پوست می‌تواند جای زخم را به حداقل برساند. در برخی موارد، پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدها را مستقیماً به ندول‌ها و کیست‌ها تزریق کند تا اندازه و التهاب دردناک را کاهش دهد.

۱۲ / ۱۵

آکنه کونگلوباتا

آکنه کونگلوباتا یکی از شدیدترین انواع آکنه است. این بیماری شامل بسیاری از گره‌های ملتهب است که در زیر پوست به گره‌های دیگر متصل هستند. این بیماری می‌تواند گردن، سینه، بازوها و باسن را تحت تأثیر قرار دهد. اغلب جای زخم باقی می‌گذارد. این نوع آکنه در مردان شایع‌تر است و گاهی اوقات در اثر مصرف استروئیدها یا تستوسترون ایجاد می‌شود . درمان به موقع توسط متخصص پوست ضروری است.

۱۳ / ۱۵

آکنه مکانیکا

آکنه مکانیکا در اثر گرما، اصطکاک و فشار روی پوست ایجاد می‌شود که اغلب نتیجه پوشیدن تجهیزات ورزشی مانند کلاه ایمنی یا کلاه بیسبال است. گاهی اوقات به آن “آکنه ناشی از ورزش” گفته می‌شود زیرا اغلب در ورزشکاران رخ می‌دهد. اقدامات پیشگیرانه شامل پوشیدن یک ماده جاذب زیر تجهیزات ورزشی و دوش گرفتن بلافاصله پس از فعالیت است.

۱۴ / ۱۵

درمان موضعی

درمان موضعی، داروهای آکنه است که مستقیماً روی پوست مالیده می‌شوند، مانند ژل یا کرم. محصولات موضعی بدون نسخه اغلب می‌توانند به آکنه خفیف کمک کنند. این محصولات ممکن است حاوی موادی مانند بنزوئیل پراکسید ، رزورسینول، اسید سالیسیلیک یا گوگرد باشند. محصولات تجویزی مانند کرم‌های ضد میکروبی یا رتینوئید می‌توانند آکنه خفیف تا نسبتاً شدید را درمان کنند. این محصولات را می‌توان به تنهایی یا در ترکیب با سایر مواد تجویز کرد.

۱۵ / ۱۵

درمان سیستمیک

درمان سیستمیک به داروهای آکنه‌ای اشاره دارد که از طریق دهان مصرف می‌شوند. آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند تتراسایکلین، مینوسیکلین، داکسی سایکلین یا اریترومایسین ممکن است با هدف قرار دادن باکتری‌ها و کاهش التهاب، آکنه متوسط ​​تا شدید را درمان کنند. سایر درمان‌های سیستمیک شامل داروهای ضدبارداری خوراکی است که می‌تواند آکنه را در برخی از زنان کاهش دهد، اسپیرونولاکتون ، یک قرص هورمون ضد آندروژن، و ایزوترتینوئین (ویتامین A با دوز بالا). ایزوترتینوئین فقط در موارد خاص آکنه شدید و کیستیک یا در مواردی که سایر درمان‌ها مؤثر نیستند، استفاده می‌شود. یک دوره درمان با ایزوترتینوئین نیاز به مراجعه منظم به متخصص پوست شما دارد.